Polska strefa

[Ancymonek]

Lucy nie ma to jak odpowiednia argumentacja prawda?

[Lucy]

Tak takiej reklamy książki chyba nikt nie zrobił .

[Ancymonek]

Czytaj, czytaj. Ciekawe co powiesz. Czy oprzesz się panisowi który leczy, czy nie

[Lucy]

Kurczę ,taka argumentacja po prostu wymiata

[•Sol•]

zaraz, chwila, gdzie jest ten cudowny penis?

Dziewczyny znacie taką książkę:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/254053/magiczne-lato
bo zainteresował mnie opis i tak się zastanawiam czy warto

[Ancymonek]

Sol, penis który leczy jest w "Przeciąganiu" E. Rodzeń. To ta książka co miałam sprawdzić, czy chłop kipnie (moją ocenę masz w tym temacie stronę wcześniej )

A tutaj dosyć, że facet nie kopnął w kalendarz to jeszcze super magiczną różdżkę miał i ta różdżka miała super moc, czyli super spermę

[•Sol•]

tak myślałam że to to, ale magiczna pałeczka wzbudziła takie podniecenie że się zrobił chaos i wolałam się upewnić
dzięki
idę przeczytać czy to coś dla mnie

edit.
No panie, niezła jazda tam się odstawia
lewatywa wygrała wszystko
a tak serio, chyba dam spokój. Jak jeszcze wózek i gorącą przeszłość bohatera bym zniesła, tak reklamowanie jego usług i same usługi wywijania cud-penisem to za dużo

[Ancymonek]

Serio, to jest świetny przykład tego, jak spierniczyć dobrą książkę. Bo naprawdę do połowy się to dobrze czyta.

A potem jest lewatywa czytelnicza, a później dostajesz reklamówkę cukierków (zbyt słodka końcówka) za to, że byłaś dzielna

Czytnij se tej autorki "Przyszłość ma twoje imię". Podobała mi się bardzo to książka i nie ma tam na szczęście żadnych penisów, ani innych części ciała, które leczą

[•Sol•]

to boli dwa razy bardziej niż jak się weźmie książkę i ona jest zła od początku. A jak autorka umie dobrze i knoci to tragedia.

Mam zapisane i tę na bank wezmę
nie potrzebuję Doktora Penisa

[Ancymonek]

Doktor penis, o jaaaaa

Kochana, nie wiesz co tracisz

[•Sol•]

trudno szkoda mi nerwów

ale tę Przyszłość na pewno spróbuję

[Janka]

Najbardziej mnie w tym dziwi, że cudowny penis został wymyślony przez polską autorkę. A właściwie, nie tyle, że został wymyślony, ale że się nie bała o tym pisać w książce.

[•Sol•]

oj ale przecież to nie jest pierwsza polska książka gdzie się kotłują w pościeli na potęgę
coś mi się obiło o oczy że i Michalakowa coś wysmażyła i Witkiewicz

[Roma]

Czereśnie zawsze muszą być dwie - Magdalena Witkiewicz

Cóż odzywam się rzadko, ponieważ książki które czytam trzymają zazwyczaj wysoki poziom. Tym razem stało się inaczej.
Początek był nawet obiecujący i czytało mi się go całkiem znośnie. Ale potem.

Spoiler:

Pierwszy minus historia Szymona - nie lubię jak autorzy epatują tragedią, a to w połączeniu historii Anny i Henryka wydało mi się przesadą.
Drugi minus - lata trzydzieste znalazłam kilka historycznych wpadek jak na przykład ideał chłopczycy w latach trzydziestych w okresie wielkiego kryzysu, ale największą głupotą jaką przeczytałam była intryga z Henrykiem. Bogaty fabrykant sam w swojej willi, chory i nie ma mu kto podać szklanki wody? Że obiecuje obcym ludziom cały majątek, żeby tylko się nim zajęli? Co za bzdura. Facet o takiej pozycji byłby otoczony służbą i rozmaitymi pociotkami czekającymi na spadek ( nawet jeśli większość rozdał i tak wystarczająco dużo zostało. Nie wspominając, że wtedy funkcjonowały całkiem niezłe szpitale i lekarze. Nie był aż tak bardzo chory, skoro go Anna tak szybko postawiła na nogi. I to jak szybko ludność rozkradła majątek. Policja wtedy też nieźle funkcjonowała i bynajmniej ze złodziejami się nie patyczkowano.
Minus trzeci - motyw nadprzyrodzony. Albo autorka pisze fantastykę, albo obyczajowe. Tu mamy pomieszanie obyczajówki historycznej, nudnego romansu i fantastyki. Miks, którego nie byłam w stanie strawić. Autorka chciała za dużo i w efekcie wyszła z tego nieapetyczna papka.

Podsumowując czytałam różne książki tej autorki, jednymi byłam zachwycona, innymi mniej ale czereśnie pobiły wszystko. I ten tytuł. W posłowiu przeczytałam, że chodziło o drzewa - muszą być sadzone dwa, aby dawały owoce. Tak się składa, że pisząc to widzę ogromne drzewo czereśni (jedno) obsypane całe kwiatami, które za parę miesięcy wydadzą gro owoców. Pysznych!

[Janka]

oj ale przecież to nie jest pierwsza polska książka gdzie się kotłują w pościeli na potęgę
coś mi się obiło o oczy że i Michalakowa coś wysmażyła i Witkiewicz

Erotyki już były i mają długą tradycję w Polsce, ale pisanie o leczącym penisie to coś innego niż erotyka. Autorka mogłaby się obawiać, że przypięta zostanie do niej jakaś łatka, np. osoby o dziwnych fantazjach lub fetyszach.

[•Sol•]

Romo, to ja nie rozumiem tych zachwytów nad książką tym bardziej...
Zamiast się te autorki uczyć od Ciebie realizmu epoki w książce to wolą knocić robotę

a z tą czereśnią to naprawdę poszła po całości...

Janko, w sumie racja.
Chociaż teraz to nie wiem co by trzeba było napisać żeby okrzyknęli wariatem

[Janka]

Tak się składa, że pisząc to widzę ogromne drzewo czereśni (jedno) obsypane całe kwiatami, które za parę miesięcy wydadzą gro owoców. Pysznych!

Racja.
Spędziłam całe swoje dzieciństwo na czereśni, która była dokładnie w moim wieku. Otoczona była innymi drzewami owocowymi, ale drugiej czereśni nie było w dużym promieniu od niej. Rodziła rekordowo i na ilość, i na jakość. Była całkowicie szczęśliwa rosnąc w pojedynkę.

[Roma]

Tak z tego drzewa owoce się zrywa wiadrami a i tak jeszcze się wykarmią chmary szpaków.

Sol ja nie jestem dobrym przykładem do brania przykładu. Za bardzo przeginam w drugą stronę. Ale staram się wyeliminować nielogiczności. I zeby nie było, ze tylko się historycznych czepiam.

Spoiler:

Zosia ucieka ze szkoły i cieszy się, ze nie zostaną jej obniżone oceny z przedmiotów - uwierzcie mi kompletna bzdura. Szymon (lekarz ginekolog) podaje ciężarnej żonie antybiotyk, aczkolwiek wie że jest uczulona na jakiś antybiotyk bo jedną akcję z uczuleniem już przeżyli. Pomijając fakt, że bierze ten antybiotyk z domowych zapasów z napoczętego już klastera(czyżby pan doktor nie wiedział, że antybiotyki się bierze do końca?), to żona posłusznie go bierze (sama lekarka podobno genialna) nie pamiętając na jakie lekarstwo ma uczulenie - gdzie tu logika ja się pytam?

Może moje negatywne wrażenia są wyolbrzymione bo właśnie skończyła Genialne Słowa Światłości Sandersona - a tam pomimo objętości - blisko 1000 stron maczkiem - wszystko pięknie się komponowało i było takie dopracowane.

[Janka]

Takie autorki trzeba traktować jak amatorki. Nie jest ważne, że napisały/wydały kilkadziesiąt tytułów, jeśli nie widać by ich powieści stawały się coraz lepsze. Nie pracują nad jakością tego, pod czym się podpisują, więc nie są prawdziwymi pisarkami.

[Lucy]

Romo, to ja nie rozumiem tych zachwytów nad książką tym bardziej...
Zamiast się te autorki uczyć od Ciebie realizmu epoki w książce to wolą knocić robotę

a z tą czereśnią to naprawdę poszła po całości...

Mnie się bardzo podobała i chyba tak kojarzę ,że basikowi też

[Roma]

Często jeśli chodzi o gusty literackie pozostaję w opozycji

A patrząc obiektywnie pomysł autorka miała fajny. I mniej więcej 1/3 książki czytało się świetnie. Witkiewicz ma generalnie fajne pióro i dobrze się ją czyta.
Tylko jak zaczeły mi te kwiatki wychodzić zasadniczo wzrósł mi pozom irytacji i co co wcześniej sprawiało przyjemność, potem miałam ochotę wyrzucić przez okno. Gdyby to były jakieś drobiazgi to w porządku - każdemu może się zdarzyć. Ale to były potknięcia mocno fabularne do całkowitej zmiany podczas redakcji. Tylko to oczywiście moje zdanie.

Takie autorki trzeba traktować jak amatorki. Nie jest ważne, że napisały/wydały kilkadziesiąt tytułów, jeśli nie widać by ich powieści stawały się coraz lepsze. Nie pracują nad jakością tego, pod czym się podpisują, więc nie są prawdziwymi pisarkami.

Myślę, że problem tkwi w tym, że autorki coraz więcej piszą i wydają. Na przykładzie - Krystyna Mirek do tej pory naliczyłam trzy premiery - koniec lutego, kwiecień i maj. Zostało jeszcze całe lato i jesień. Jak w takim tempie przygotujesz dobrze tzw reaserch? Nie da się. Witkiewicz wydaje zdecydowanie mniej i to jej na plus. Tylko, że patrząc w jaką stronę ewoluuje jej pisanie, wychodzi że taka moralizatorsko-przesłodzona treść wcale mi nie leży. Natomiast wiem, że wiele czytelniczek jest tym zachwyconych.

[Księżycowa Kawa]

Dziewczyny znacie taką książkę:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/254053/magiczne-lato
bo zainteresował mnie opis i tak się zastanawiam czy warto

Owszem: „Magiczne lato”

[ewa.p]

Tajemnica zamku,Cena szczęścia i Prawdziwa miłość Krystyny Mirek to trzy tytuły tworzące Sagę rodu Cantendorfów.Mam trochę mieszane uczucia po lekturze tych książek.Niby dobrze się je czyta,to tak zwane romanse historyczne(a właściwie to kostiumowe,bo historyczny jest jedynie XIX wiek).W sumie mam zastrzeżenia co do samych bohaterów i ich zachowania.Naczytałam się w podobnych książkach jakie to restrykcyjne jest społeczeństwo,jakie wymagania stawiane są bohaterkom,które dwoją się i troją byle tylko nie stracić dobrej reputacji,a w tej książce jedna z bohaterek spotyka się potajemnie z potencjalnym narzeczonym(on niby się oświadczył,ale termin ślubu nie został ustalony,jego ojciec wciąż ten termin przesuwa,a sam zainteresowany to taka typowa melepeta,która się ojcu nie postawi ani sam o niczym nie zadecyduje),druga godzinami lata samotnie po lasach,bez przyzwoitki czy służącej,trzecia z kolei,choć jest mężatką ,żyje otwarcie z innym facetem jako jego oficjalna kochanka.Sam główny bohater to poczwórny wdowiec,wyjątkowo kochliwy i żądny miłości,żyjący w chorym związku z kochanką,z którą poza łóżkiem niewiele go łączy.Do tego dodajmy jeszcze trzy ciotki hrabiego Aleksandra,stare panny,wtrącające swoje trzy grosze do każdej podejmowanej przez niego decyzji,gospodynie domu,która ma zbyt wiele do powiedzenia i jeszcze więcej do ukrycia,kamerdynera,który stoi gdzie go postawią,okoliczna wiedźmę,która jak się okaże jest nie tylko wiedźmą i tajemnicę ,która wywiera wpływ na losy wielu bohaterów.Dodajmy jeszcze,że owa kochanka,to niezła sucz,której zależy na władzy i pieniądzach,a otrzymamy niezły misz masz....
Czytając o tymże bohater jest poczwórnym wdowcem pomyslałam od razu o Mariannie Magdaleny Wali.Tam też bohater jest wdowcem ,ale jak inaczej traktuje ich społeczeństwo.U pani Mirek jedynie w pierwszej chwili społeczność traktuje hrabiego dość ostrożnie,ojcowie wysyłają soje córki do rodziny,nie pozwalając im spotykać się z wdowcem,jednak trwa to dość krótko.Juz po kilku tygodniach pan hrabia ponownie jet podejmowany,a panienki są mu prezentowane ponownie.W Mariannie było zupełnie inaczej a o ile prawdziwej ,gdy Michał wciąż był podejrzewany o najgorsze i nie był dobrze widziany na salonach....
Podsumowując-autorka miała nawet fajne pomysły,ale chyba trochę za dużo chciała w książkach zmieścić.Czyta się to nawet szybko,ale ani na chwilę nie można zapomnieć,że to typowa fikcja literacka,że nic podobnego raczej nie miałoby szansy zaistnieć.Pewnie dlatego fabuła książki została umieszczona gdzieś na angielskiej prowincji...

[Lucy]

Mnie one ciekawią w bibliotece są ,tylko niestety nie mogę na nie trafić.

[montgomerry]

mnie jako tako podobała się pierwsza część, potem leży i kwiczy