Margit Sandemo

przez **myszka** » 24 marca 2018, o 16:16

Wiem,że wyciągam temat sprzed lat,ale muszę napisać,że zgadzam się z Sol. Heike był cudowny :bigeyes:

Zakochałam się w tym bohaterze. :inlove:

przez **•Sol•** » 24 marca 2018, o 16:20

chwała Ci za wyciąganie zapomnianych tematów :padam:

Heike to jest cudo i perła Sagi

początkowo tak kochałam się ociupinkę w Tengelu i myślałam że żodyn nie przebije. A przebił Heike :hyhy:

a dziś rano siedziałam na łóżku, spojrzałam na SoLL i przeszła mi przez myśl powtórka :hyhy:

przez **myszka** » 24 marca 2018, o 18:21

Tengela także bardzo lubiłam,ale jednak Heike... hmmm

.Zrzucił go z piedestału uwielbienia i sam na niego wszedł.
Podobnie,jak Ty,ja również przeczytalam dwukrotnie całą SoLLL. A wybiórczo czytam te ulubione. Książki o Heikem są zaczytane na śmierć. :evillaugh:

Począwszy od "Zębów smoka".

przez **•Sol•** » 24 marca 2018, o 18:39

dla Heikego Tengel był wzorem

a jaki masz stosunek do Solvego? Wiem że to charakter okropny, czarny i w ogóle osoba bardzo zła, ale ja jakiś sentyment mam. Bo jako jedyny z Sagi nie jest taki oczywisty

co by nie mówić i jakby nie uwielbiać, Sandemo tworzyła dość czarno-białe postaci. Solve, Tamlin, Tula to wyjątki takie szarawe

rety, części o Heikem też mam zmęczone

kupowałam nówki, jeszcze Pol-Nordica istniała. I całe szczęście że mam nówki bo by już się dawno rozpadły

A daaawno już niczego z SoLL nie czytałam

przez **myszka** » 24 marca 2018, o 19:14

Wiem,że Tengel był wzorem dla Heikego. Pisząc o piedestale uwielbienia,miałam na myśli taki swółj prywatny,w myślach. Czasami stawiam na nim ulubionych bohaterów. :-D

Jeżeli chodzi o Solvego,to na pewno nie był jednoznaczną postacią. Przecież na początku był miły i uczciwy. Wtedy,gdy jeszcze nie zdawał sobie sprawy ze swego obciążenia (pistolet,który zdołał przywołać).
Gdy jednak zdał sobie z niego sprawę,automatycznie wybrał drogę zła. I zaczął swój dar wykorzystywać dla osiągnięcia własnych korzyści. Coraz bardziej zatracając człowieczeństwo.
I to,w jaki sposób traktował Heikego. :wryyy:

Na pewno nie jest to miły człowiek,ale na swój sposób interesujący. Podobnie,jak interesująca jest książka o nim.
Miał chłop niezaprzeczalny urok.

Nie przepadam za Villemo,bardzo lubię Sol.

przez **•Sol•** » 24 marca 2018, o 20:19

aaa w ten sposób

bo Heike to by w swojej głowie w życiu nie postawił się wyżej od Tengela

Dokładnie, Solve sam wybrał złą drogę. Nie że został na nią skazany. W ogóle chyba w jego części było, że Solvemu nigdy nie przeszło przez myśl że był Wybranym, tylko od razu że Dotkniętym.
A nie jestem pewna czy on nie był jednak Wybranym który zszedł na złą drogę. Już nie pamiętam, czy przypadkiem w tej nieznanej długo odnodze rodziny nie pojawiło się wtedy dotknięte dziecko.

I w zasadzie nie wiadomo czemu go tak traktował :smarkam:

dobrze że spotkało go to co go spotkało!

o dokładnie! Uroku to mu nie brakowało

i jego opowieść też jest mega ciekawa.

Wiesz że za Villemo też nie przepadam?

ona mi się wydawała taka na siłę, znaczy mocno chciała być jak Sol tylko to nie było w jej naturze, nauczyła się naśladować.

przez **myszka** » 24 marca 2018, o 21:38

Swoją drogą,to interesujące.
Ojciec i syn,obaj dotknięci dziedzictwem. Jeden przystojny i czarujący,bez zewnętrznych oznak obciążenia,mógłby uchodzić za Wybranego,a jednak opowiedział się po niewłaściwej stronie.
Drugi,z racji wyglądu,skazany na bycie złym,a jednak dobry,współczujący i taki.... :bigeyes:

Mnie również spodobał się taki koniec Solvego. Rzeczywiście,zasłużył na wszystko. Pal licho ludzi,którymi posłużył się dla osiągnięcia korzyści,ale Heike....Za to,w jaki sposób z nim postępował,z chęcią bym go wskrzesiła i skazała na ponowną śmierć. I jeszcze,i jeszcze...

Szkoda,że na temat książek Norki nie zgadzamy się tak idealnie,jak na temat Heikego.

przez **•Sol•** » 24 marca 2018, o 21:42

zakładam że to celowy zabieg

jednak są jak swoje dokładne przeciwieństwa. No i jeszcze to że Solve wyrósł od początku w cieple rodzinnym, trosce i miłości, a Heike do chyba 5 roku życia był jak dzikie zwierzę. Czyli teoretycznie powinni mieć zupełnie odwrotne charaktery

No w sumie śmierć przyszła za szybko. Mogli go ścinać tępym toporem...

Myszko, nie da się wszędzie zgadzać niestety

ważne że gdzieś wspólne zdanie jest :smile:

przez **Księżycowa Kawa** » 25 marca 2018, o 01:11

Znowu wyszła mi dłuższa przerwa w czytaniu Sagi…

przez **•Sol•** » 26 marca 2018, o 19:40

Kawo widać Ty lubisz skokami

a gdzie jesteś? Może jak teraz weźmiesz to powtórzę co nieco z Tobą

przez **myszka** » 26 marca 2018, o 20:14

•Sol• napisał(a):No w sumie śmierć przyszła za szybko. Mogli go ścinać tępym toporem.

Powoli i w męczarniach. :evillaugh:

Masz rację,Heike do piątego roku życia traktowany był jak dzikie zwierzę,ale w jakiś sposób to właśnie go ukształtowało.
Jak sam powiedział,nauczyło go to,jak NIE NALEŻY postępować z drugim człowiekiem.

Sol,czy wiesz,co narobiłaś? Przez Ciebie i tę rozmowę,znów sięgnęłam po "Zęby smoka",aby popłakać nad losem biednego Heikego.

przez **•Sol•** » 26 marca 2018, o 20:45

albo wiesz co, wiesz jak? Piłą zardzewiałą i go tak dylu dylu :evillaugh:

nauczyło, a ile ludzi by spaczyło?
To tylko świadczy ile w nim było dobra i samozaparcia

Nie dziwi mnie to wcale! Sama mam ochotę

przez **Księżycowa Kawa** » 27 marca 2018, o 21:07

Teraz ma być „Miasto strachu”. Jako że dzień robi się dłuższy, to może niedługo sięgnę :mysli:

Zresztą po Opowieści również od pewnego czasu nie sięgałam…

przez **myszka** » 27 marca 2018, o 21:15

"Miasto strachu" też bardzo lubię.

przez **•Sol•** » 30 marca 2018, o 17:49

ooo ja też lubię Miasto strachu

to już takie bardziej cywilizowane czasy ale i tak książka ma urok

przez **myszka** » 30 marca 2018, o 18:55

Samozwańczy pastor. :evillaugh:

przez **Księżycowa Kawa** » 31 marca 2018, o 09:30

Coraz bliżej do współczesnych czasów.
Niezbyt mi się podoba to, że oni tam mają do odegrania określone role, a potem mogą już spadać…

przez **lucyferowa** » 22 sierpnia 2018, o 12:47

Margit!

Kiedy miałam 11 lat wraz z wyprowadzką siostry do męża odziedziczyłam jej całą kolekcję Sandemo. Zabrałam się za nią w pierwszej klasie gimnazjum, gdyż moje wszystkie koleżanki zaczynały to czytać. Ech, te nieprzespane noce i podczytywanie pod ławką.
Największym sentymentem darzę Sagę o LL , jeśli mam wymienić ulubione części to będzie na pewno jedynka i sławetne" "I wtedy zobaczyła to..." :hahaha:

kocham też 5 Miłość Alexandra i Cecylii, historię Dominicka i Villemo no i oczywiście biednego Heike z Vingą.
Czarnoksiężnik też był całkiem spoko a w Tajemnicach Królewstwa Światła to już pełna kombinacja.
Bardzo lubię cykl Tajemnica Czarnych Rycerzy. Generalnie mam do Sandemo wielki sentyment, bo to moje pierwsze doświadczenia z romansami, po niej przetrzebiłam całą biblioteczkę mojej mamy bo swego czasu namiętnie czytywała Harlequiny Historyczne.

przez **Księżycowa Kawa** » 22 sierpnia 2018, o 14:20

Od lat po trochu czytam Sagę. Jakoś to aż tak bardzo mnie nie wzięło.

przez **•Sol•** » 22 sierpnia 2018, o 14:40

Vinga i Heike ukochany :love:

To ja tylko SoLL i Opowieści, jakoś SoCz mnie nie wzieła przeczytałam jeden tom i to z bólem. Reszty nie ruszyłam :bezradny:

Ale SoLL to chyba ze cztery razy :mysli:

przez **Karina32** » 22 sierpnia 2018, o 14:47

A ja tego w ogóle nie znam :bezradny:

Słyszałam, to fakt, ale jakoś nigdy nie było mi po drodze z przeczytaniem

przez **•Sol•** » 22 sierpnia 2018, o 14:49

Grzeszysz

Sagę o Ludziach Lodu trzeba chociaż trochę spróbować

to klasyka romansowa

Przekrój bohaterów jest taki że na bank do kogoś zapałasz sympatią :hyhy:

przez **Karina32** » 22 sierpnia 2018, o 14:57

Może kiedyś spróbuję (jak otworzą bibliotekę u mnie na osiedlu, to pewnie będą mieć ) :hihi:

przez **•Sol•** » 22 sierpnia 2018, o 14:59

trzymam za słowo

oby mieli, to w zasadzie taki standard biblioteczny

przez **Karina32** » 22 sierpnia 2018, o 15:02

Tak mi się właśnie wydaje, więc sobie poczekam (chyba do przyszłego roku) :hihi:

Mam co czytać w międzyczasie :evillaugh:

Margit Sandemo

Kto przegląda forum