Young Adult + New Adult

przez **Księżycowa Kawa** » 27 lutego 2018, o 13:00

Gdybym na „Dominica” L.A. Casey trafiła na podstawie okładki, to nawet nie zwróciłabym uwagi. Ale że było tyle szumu, niejako to zmienia postać rzeczy…
Gdyby tak przyjąć, że wszyscy tam ćpali albo w powietrzu było coś zatrutego, to tak jakby ta historia ma pewien sens. W każdym razie bardziej niż taka „Rozgrywka” Jenn Sterling. Wszyscy zachowywali się niczym kilkuletnie rozpuszczone dzieci, które przedawkowały cukier i je roznosiło. Żadnego myślenia i refleksji. Tylko nie rozumiem, czemu miały służyć te wszystkie wyzwiska niczym z rynsztoka, które sobie serwowali. Na dodatek to było nużące i infantylne. W sumie to było nawet zabawne, że oni tam wszystko rozwiązywali rękoczynami, bijatykami, biciem itp. – i to coś nowego.
Podoba mi pomysł na nieprzystępną bohaterkę, a gdyby jeszcze dodać do tego bohatera, który się wysila, no cóż, mogłoby to być coś niezłego. Tylko Bronagh zachowuje się jak rozwydrzony bachor, bo ktoś inny usiadł na jej huśtawce. Wolę bohaterów, którzy zachowują się zgodnie ze swoim wiekiem. Może gdyby to zostało lepiej przedstawione, byłoby nawet znośnie, bo zdarza się, że pewni ludzie nigdy nie dorastają. I wszyscy ciągle się wydzierali na siebie, jakby normalna rozmowa mogłaby zaszkodzić.
Byłoby lepiej, gdyby nie to, że często po dialogach występowały idiotyczne wyjaśnienia czy też powtórzenia. Nie lubię tego.

Wiem, że to nie jest zbyt dobra pozycja, ale nie rozumiem, dlaczego wywołuje takie gwałtowne emocje. Poza kilkoma zmarnowanymi elementami to dość przeciętna historia niezbyt ciekawie opowiedziana.

przez **•Sol•** » 27 lutego 2018, o 13:28

Kawo, cudowne podsumowanie. Najbardziej mi się podoba to:

Księżycowa Kawa napisał(a):Gdyby tak przyjąć, że wszyscy tam ćpali albo w powietrzu było coś zatrutego, to tak jakby ta historia ma pewien sens

no złoto

Moje gwałtowne emocje wynikają z zawiedzionych oczekiwań. Bo ludzie tę książkę chwalili tak jakby to było coś niesamowicie genialnego, romans kipiący emocjami, nagłymi zwrotami. No geniusz sam w sobie.
A jak sama zauważyłaś jest to zmarnowany potencjał, wrzaski i patologia.

przez **Księżycowa Kawa** » 27 lutego 2018, o 13:35

Ach tak, rozczarowanie to faktycznie działa mocno zniechęcająco i teraz jest o wiele bardziej zrozumiałe. Dla mnie to była karykatura od początku i tak pozostało – plusem dla mnie jest, że zostało to równomiernie rozpisane.

przez **•Sol•** » 27 lutego 2018, o 13:52

wiedzialaś mniej więcej czego się spodziewać i miałaś mniejsze oczekiwania

a to też swoje robi jak spodziewasz się mniej

przez **Księżycowa Kawa** » 28 lutego 2018, o 00:51

Faktycznie, nastawienie miałam odpowiednie, ale czasem nawet to nie pomaga.

przez **Księżycowa Kawa** » 2 marca 2018, o 13:12

„Twoim śladem” A. Meredith Walters – ciekawie opowiedziana historia o trudnych rzeczach, bez ubarwiania, a przy tym interesujący wątek romansowy. Może zakończenie odrobinę zbyt otwarte, tyle że pasuje do całości…

przez **LiaMort** » 2 marca 2018, o 22:16

Jest drugi tom Kawo..

przez **klarek** » 2 marca 2018, o 22:20

Lia, a część druga stanowi zakończenie czy dalej też coś jest?

przez **LiaMort** » 2 marca 2018, o 22:24

druga część to zakończenie.

przez **Księżycowa Kawa** » 3 marca 2018, o 01:03

Wiem, że jest druga książki tej autorki, lecz nie wiedziałam, że to kontynuacja – nie zdążyłam poszukać. Dzięki za uświadomienie. Czytałaś?

przez **LiaMort** » 3 marca 2018, o 09:20

Czytałam.

przez **Księżycowa Kawa** » 3 marca 2018, o 13:13

I jak?

„Do zobaczenia nigdy” Eric Lindstrom

Wzruszająca, szczera i mocna opowieść o przyjaźni, dorastaniu, tolerancji i żałobie po stracie, która może przynieść tylko ukojenie.

Właściwie zgadzam się z tym, szczególnie z pierwszą częścią. Jest mowa również o stracie, lecz nie robi się z tego nie wiadomo jakiej tragedii; jest tak po ludzku.
Podoba mi się, jak została opisana relacja Parker i Scotta, a także jak sobie poradzili z nieporozumieniem – chociaż to jeszcze dzieci, zachowali bardziej dojrzale niż niejeden dorosły bohater. Nie tylko o to tam chodzi, ponieważ w tej historii jest więcej. Zrobiło to na mnie wrażenie.
Początek opisu sugeruje, że to będzie jakaś dramatoza, co tylko wprowadza w błąd, gdyż w książce to wygląda zupełnie inaczej, no i ma inny układ fabularny.
Uważam, że warto.

przez **LiaMort** » 3 marca 2018, o 14:47

Jest dobrze Kawo..

On próbuje walczyć o tą miłość, a ona nie jest pewna czy warto mu jeszcze zaufać.

Ona próbuje zawalczyć o własną karierę, on idzie na odwyk, odcina się od dawnego życia, pracuje i dalej studiuje. To, co mi się podobało w tej książce to tak właściwie to, że tak naprawdę nie ma szczęśliwych zakończeń. Jest jedynie szansa na lepsze życie ale w ciągłym strachu, z szeregiem wątpliwości i walce z nałogiem.

Jasne, nie zawsze było różowo i nie oczekiwaliśmy, że kiedykolwiek będzie. Musieliśmy nauczyć się akceptować ciemność i brzydotę, którą zawsze będziemy w sobie nosić.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 3 marca 2018, o 14:59

może na Walters się skuszę.

przez **Księżycowa Kawa** » 4 marca 2018, o 01:17

To dobra myśl.

Przewiduję podobny scenariusz i zakładam, że dalej to wszystko zostało dobrze rozpisane przez Walters.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 5 marca 2018, o 22:47

U mnie z tego co pamiętam mają w biblio, ale gdzieś czytałam jakieś mało pochlebne opinie i nie brałam :bezradny:

przez **Księżycowa Kawa** » 8 marca 2018, o 20:44

Walters? Według mnie to dobra powieść, chociaż niełatwa.

przez **klarek** » 9 marca 2018, o 19:27

Kawo, a więc tak...
Moje serce i inne czarne dziury czytało mi się całkiem nieźle, choć przyznam, że miałam więcej niż przeciętnie wątpliwości w tym gatunku. Wydaje mi się, że książka ta zyskuje im czytelnik jest młodszy. Nie powiem, że jest zła, ale z mojego punktu widzenia niedopracowana i niekiedy dziecinna. Pewnie zwraca uwagę na to, co dla młodych ludzi jest najważniejsze, choćby dla tych starszych było lekko przesadzone. Mimo tego czyta się ją całkiem dobrze, bo temat jest ciekawy. W toku zalewu samobójczych książek, ta wydaje się inna. Inna na tyle, że warto przeczytać i wyrobić sobie o niej zdanie, a nie posiłkować się innymi

I na koniec muszę przyznać, że końcówka jest dobra, nawet bardzo dobra

przez **Księżycowa Kawa** » 9 marca 2018, o 20:31

Co racja, to racja. Mimo wszystko ta książka zapisuje się raczej na plus.

Może będziesz miała okazję trafić na „Do zobaczenia nigdy” Eric Lindstrom? To ciekawie opowiedziana historia.

Ostatnio tak przez przypadek trafiłam na „Dziwna i taki jeden” Megan Brothers, która ku mojemu zaskoczeniu okazała się powieścią spod znaku LGBT dla nastolatków. Jest w tej historii coś na tyle niebanalnego, że warto rzucić na nią okiem.

przez **klarek** » 9 marca 2018, o 20:44

Kawo, rozumiem, że ci się podobało?
Zapisana jestem w bibliotece po twojej jakiejś wypowiedzi na Do zobaczenia nigdy

Tylko muszę swoje odczekać

Chyba nie jestem przekonana do LGBT. Obawiam się, że w przypadku młodych ludzi mój brak przekonania mógłby wzrosnąć

Ale oczywiście zobaczę czy jest dostępna. Jeśli tak, to w sumie czemu nie

przez **Księżycowa Kawa** » 9 marca 2018, o 20:47

Była w porządku, jednocześnie jakoś nieszczególnie mi zapisała się w pamięci.

Czasem lepiej nie wiedzieć na co się porywa. Akurat LGBT nie jest w tym najistotniejsze.

przez **klarek** » 9 marca 2018, o 20:48

Będę miała okazję się przekonać. Zamówiłam sobie

przez **Księżycowa Kawa** » 9 marca 2018, o 20:51

Chętnie poznam Twoją opinię na temat tych książek.

przez **klarek** » 9 marca 2018, o 20:55

Ostatnio kilka książek całkowicie niezamierzenie trafiło na mają listę. W tym ze cztery tytuły z YA, z którymi nie spotkałam się na forum. Jak przeczytam powiem jedno zdanie lub dwa, jeśli będzie warto

przez **Księżycowa Kawa** » 9 marca 2018, o 21:17

To dobry pomysł.
Jakieś przypadkowe tytuły również za mną chodzą i też nie wiadomo, co z tego wyjdzie.

Young Adult + New Adult

Kto przegląda forum