Lady Clara Fairfax ma już serdecznie dość zalotników. Z uporem odrzuca oświadczyny dżentelmenów, którzy nie widzą w niej niczego poza urodą, w istocie zapierającą dech. Przekonana, że potrafi być kimś więcej niż jedynie ozdobą salonu, poświęca się pracy charytatywnej i ratując dziecko, zwraca się o pomoc do ponurego, przystojnego i niezmiernie irytującego prawnika, Olivera Radforda.
W życiu Radforda nie wszystko biegnie według założonego planu. Niespodziewanie został następcą do tytułu księcia. Jasnowłosa, modnie ubrana piękność, mimo iż niezupełnie pozbawiona rozumu, również nie była elementem tego planu. Jednak Clara zdoła opętać jego na wskroś logiczny umysł, a gdy zaczną w oddali zaczną bić weselne dzwony, nie pozostanie mu nic innego, jak próbować nie stracić resztek zdrowego rozsądku. Czy najmodniejsza, najbardziej pożądana panna i najbystrzejszy, najbardziej znienawidzony londyński prawnik odnajdą drogę do siebie?
****
Myślę, że ta część najbardziej mi się podobała z całego cyklu “Stylistki”. Chociaż przyznać muszę, że kiedy w pierwszym i trzecim tomie znudził mnie początek, tak tutaj końcówka trochę zawiodła i mi się wlokła (ale czepiam się jak zwykle). Co tam książę, hrabia, markiz, czyli bohaterowie poprzednich części. Moje serce lubi ich wszystkich, ale zdecydowanie wybiera Radforda. Urzekł mnie “zwykły” prawnik, bo wbrew temu, co głosi tytuł tej części oraz jej opis, Oliver,
Spoiler:
Lady Clara jest wkurzona. Tak skrótowo można nazwać jej stan. Bo ileż można dusić się we własnej skorupie, ileż można udawać, że pod kapeluszem i pod włosami zamiast bystrego umysłu, posiada się ptasi móżdżek, ileż można odprawiać kolejnych kandydatów na męża, którzy nie widzą niczego oprócz urody i pozycji naszej bohaterki? Kiedy więc nadarza się okazja, by pomóc zaginionemu bratu jednej z podopiecznych Stowarzyszenia na rzecz Edukacji Pokrzywdzonych Kobiet Clara zwraca się do prawnika, Oliviera Radforda zwanego Krukiem i odtąd jej życie wywraca się do góry nogami. Bohater wyzwala w niej dużo emocji, słucha jej, a bohaterka pierwszy raz w życiu czuje się potrzebna. Poza tym Kruk i Clara poznali się będąc jeszcze dziećmi i to jedno spotkanie dosyć mocno wryło się w ich pamięć.
Radford wie, że nie powinien angażować bohaterki w odnalezienie zaginionego chłopaka. Nie chodzi już nawet o pozory, ale o jej bezpieczeństwo. Kruk jest bystry, ironiczny i stara się panować nad emocjami. Ale najlepsze oczywiście są momenty, kiedy nie udaje mu się nad nimi zapanować, co zresztą w większość przypadków jest winą pięknej i inteligentnej lady Clary. Ich dialogi są chyba najmocniejszą stroną tej książki. Przekomarzają się, obrzucają złośliwościami, a nam - czytelnikom nie pozostaje nic innego, jak przyznać, że te ich rozmowy są po prostu cudne. Bohaterów ciągnie do siebie zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Osobiście uwielbiam takie dopasowania, gdzie jego i ją łączy nie tylko niesamowita chemia, ale także umieją po prostu ze sobą rozmawiać. A część, gdzie Clara niedomaga, a Kruk się nią opiekuje, jest moim ulubionym fragmentem książki.
Bardzo podobała mi się ta historia. Clara to bardzo ciekawa, barwna postać, a Radford..oj w takim facecie można się zakochać. Bystry, twardo stąpający po ziemi, a przy tym bardzo wrażliwy i opiekuńczy facet. Poza tym te ich dialogi, podczas których mówiąc wprost Kruk się nie pitoli co wypada, a co nie w rozmowie z arystokratką, a Clara nie pozostaje mu dłużna - po prostu miodzio. Ważnym elementem tej książki jest zawarty w niej humor. W tej części moim zdaniem jest on najbardziej widoczny i wyczuwalny, a wstawki o tym “co dama robić nie powinna” i co “damie nie wypada” sprawiały, że miałam szeroki uśmiech na twarzy czytając kolejne strony.
Pod koniec akcja trochę zwalnia (przynajmniej takie było moje odczucie), a poza tym Clara
Spoiler:
Polecam cały cykl “Stylistki” L. Chase, a tę część w szczególności. Moim zdaniem można czytać poszczególne tomy po kolei albo na wyrywki, ponieważ bohaterowie poprzednich historii przewijają się w kolejnych, ale nie ma zbyt dużo informacji na ich temat. Kto jeszcze nie czytał niczego pani Chase, niech szybciutko nadrabia, bo myślę, że warto, chociażby dla tej czwartej części - naprawdę warto
Dziewczynom, które do tej pory miały z Chase nie po drodze, też polecam tę część, bo myślę, że może Wam się spodobać, jest inna niż poprzednie tomy Zasłużone 8+/10.
albo zawieram się w 'raczej' albo Very mojego zdania pod uwagę nie bierzesz 
no po prostu co tam komu 
serio, skradł mi serce