Harlequin Światowe Życie

przez **Księżycowa Kawa** » 18 stycznia 2018, o 16:57

…i potem cierpi, a niektóre autorki z tego powodu bywają źle ocenione – błędne koło.

przez **Janka** » 18 stycznia 2018, o 17:06

To fakt. To całe skracanie harlequinów powoduje najczęściej niesprawiedliwą ocenę autorek.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 24 stycznia 2018, o 19:46

Ancymmonnekk napisał(a):Duzz, szejk był najgorszy z nich. Autorka ma jeszcze parę tytułów z tymi zacnymi panami, ale ja odpadam

Z szejkami romanse nie dla mnie :evillaugh:

Od lat unikam takich. Nawet ten jedne Palmerowy nie przekonał mnie

Wolę już zwykłych milionerów :evillaugh:

przez **Janka** » 24 stycznia 2018, o 20:08

Milioner w dzisiejszych czasach to prawie gatunek wymarły. Już trudno takiego znaleźć w harlequinach. Łatwiej o miliardera.

przez **Księżycowa Kawa** » 24 stycznia 2018, o 21:17

W sumie różnica w jednej literze. Tak jakby.

przez **Janka** » 24 stycznia 2018, o 21:28

To prawda. Oprócz nazewnictwa nie ma innych różnic między tymi bohaterami.
Wszyscy są takimi samymi śfiniami.

przez **Księżycowa Kawa** » 24 stycznia 2018, o 21:37

Nie wszyscy, czasami bywają drobne różnice albo nawet większe.
W zasadzie to tak nierealistyczne, że może być miliarder. I tak łatwo to im przychodzi.

przez **Janka** » 24 stycznia 2018, o 21:45

Chodziło mi o to, że nie ma zależności między stanem posiadania a charakterem bohatera (oraz jego stosunkiem do bohaterki).
Nie ma znaczenia, czy on jest milionerem, czy miliarderem, bo według autorek obaj się jednakowo nadają na bohatera Światowego Życia.

przez **Księżycowa Kawa** » 24 stycznia 2018, o 21:55

Stosunek bohatera do bohaterki bardziej zależy od autorki, ewentualnie od trendu.

przez **Janka** » 24 stycznia 2018, o 22:03

Albo od opowiadanej historii.
Natomiast nie ma znaczenia, czy bohater jest milionerem, czy miliarderem.

A tak na marginesie, to chyba dotąd nie wspominałam, że przypadkowo mieszkam w mieście miliarderów.

przez **Księżycowa Kawa** » 24 stycznia 2018, o 22:22

Racja.
Prawdziwych czy książkowych?

przez **Janka** » 24 stycznia 2018, o 22:23

Prawdziwych.

przez **Kawka** » 29 stycznia 2018, o 14:09

Skończyłam chwilę temu "W węgierskim zamku" Louise Fuller. Nieźle się czytało ale ogólnie bez szału. Wiadomo, że to hq, ale liczyłam na nieco więcej Węgier, bo uwielbiam ten kraj, ludzi i kulturę.

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2018, o 18:51

Należy cieszyć się, że w ogóle coś jest w hq, bo zwykle ograniczają się do ogólnikowych banałów. Uważam, że poza tym bohaterzy mogliby się zachowywać bardziej sensownie, a nie jak rozkapryszone smarkacze :roll:

przez **Kawka** » 29 stycznia 2018, o 21:55

Na to ja już nie liczę. Po kilkuset przeczytanych hq straciłam nadzieję.

przez **Księżycowa Kawa** » 29 stycznia 2018, o 23:50

To nie musiało tak źle wyglądać, gdyby autorka trochę się postarała – wyraźnie widać, że nie za bardzo umie pisać. Niektórym autorkom nawet niedorzeczna motywacja bohaterów nieźle wychodzi. Tutaj wystarczyło trochę się postarać, ale autorce się nie chciało; poszła po najmniejszej linii oporu.

przez **Kawka** » 2 lutego 2018, o 12:51

Sally Wentworth "Pasja i udręka" za mną. W zasadzie było w porządku, choć trochę mnie wkurzyło stereotypowe podejście autorki do Rosji. Przedstawiła ten kraj jako zacofany, brudny, dziki i w ogóle jakoś tak z pogardą na niego popatrzyła. Nie znoszę takiego podejścia, że wschód Europy to coś gorszego niż Wielka Brytania. :czeka:

Tym bardziej, że po roku wydania, można przypuszczać, że akcja książki ma miejsce w latach 90-tych XX w., czyli całkiem niedawno. Dla mnie za to duży minus. 6/10.

przez **Księżycowa Kawa** » 4 lutego 2018, o 00:19

Tak mi się przypomniało, że czytałam kiedyś o Amerykance, która przyjechała do Anglii i to było opisane, jakby trafiła do egzotycznego kraju :evillaugh:

To chyba również było Wentworth.

przez **Kawka** » 4 lutego 2018, o 20:22

Nieźle.

Ja do tej pory kilka od Wentworth przeczytałam i były w porządku.

przez **Kawka** » 5 lutego 2018, o 10:41

Skończyłam "Druga twarz anioła" Emmy Darcy i jestem pozytywnie zaskoczona. Niby autorka, którą lubię, ale ostatnio nie zdarzyło mi się trafić na tak dobrze napisanego hq nawet od autorek, które lubię. Ten hq jest wciągający, ciekawy, po prostu dobry. Mogę polecić. Dla mnie 7/10.

przez **Janka** » 6 marca 2018, o 23:28

Od bardzo długiego czasu nie czytałam harlequinów i jak wczoraj nagle mi się zachciało do nich wrócić, to przeżyłam prawie szok kulturowy.
Odzwyczaiłam się w międzyczasie od stylu dopasowanego do "najglupszego możliwego odbiorcy".
Najgorsze dla mnie były ciągłe powtórzenia. Nie będę liczyć, ile razy pani autorka poinformowała czytelnika o efekcie przemyśleń bohaterki na temat bohatera, ale było ich bardzo dużo. Miałam wrażenie, że początkowo na każdej stronie, potem na co drugiej, przy czym te przemyślenia były niezmiennie takie same: że nie wolno się jej zakochać, bo on ma o niej złe zdanie.
Mówię o: Michelle Conder "Aktorka i arystokrata" ŚŻ 545.
Pewnie nie był gorszym harlequinem od innych. Może był nawet dobrym. Nawet nie potrafię tego ocenić, bo nie udało mi się skupić tylko na samej historii bohaterów, a odrzucić całą resztę.
Czytałam ze szczerą chęcią poznania losów bohaterów, dlatego dokończyłam. Myślę, że bardzo dużo zawiniła tłumaczka, bo nie potrafiła zachować napięcia.
Ogólnie historia była nijaka: żadnych większych emocji, żadnych dramatów. Trochę zrzucania winy za swoje zachowanie na mamusie i tatusiów i to wszystko.
HEA nie było, bo harlequin jest częścią cyklu.

przez **Księżycowa Kawa** » 8 marca 2018, o 20:39

Niektóre historie bywają nijakie. Powtórzenia mogą wynikać stąd, że autorka nie miała pomysłu i tyle.

przez **Janka** » 9 marca 2018, o 19:38

Następne dwa harlequiny, które zaczęłam czytać, również odbieram jako nijakie. W porównaniu do innych nie są złe, ale to chyba nie jest mój czas na harlequiny. Moja miłość do nich gdzieś znikła i stałam się bardziej obiektywna w ich ocenie.

Tym razem Światowe Życie Duo nr 548:
Abby Green "Plan doskonały" - jest tu dużo elementów, które są inne niż w typowych harlequinach ŚŻ, np. bohaterowie mają swoje zainteresowania i potrafią spędzać czas inaczej niż na pracy lub seksie (lub na seksie w pracy). Zawiązanie akcji też jest wyjątkowe, bo tutaj pani porwała pana na prywatną wyspę. No więc nie jest źle, ale i tak nie chce mi się kończyć. Doczytałam do połowy i sobie tak na razie zostawię.
Janette Kenny "Miłość po włosku" - też jest OK. Trochę mniej oryginalnie niż u Abby Green, ale daje się czytać. Też jestem gdzieś w środku i też możliwe, że porzucę bez kończenia, jeśli uznam, że szkoda mi na nią czasu. Czytam tę nowelkę metodą jeden rozdział dziennie, maksymalnie dwa, więc zapewne będę ją czytała dwa tygodnie.

przez **Księżycowa Kawa** » 9 marca 2018, o 20:09

Ma aż tyle rozdziałów? Próbowałaś ulubionych autorek, czy na razie nie ryzykujesz?

przez **Janka** » 9 marca 2018, o 21:55

W zasadzie nie chciałam czytać niczego swoich autorek, bo te harlequiny zostaną u mnie na zawsze, a teraz chciałam przeczytać coś, czego będę się mogła pozbyć z szafy. Potrzebne jest mi nowe miejsce i to potrzebne bardzo szybko.

Księżycowa Kawa napisał(a):Ma aż tyle rozdziałów?

12.
W takim razie nie pełne dwa tygodnie, ale prawie. Chyba że porzucę przed końcem, wtedy jeszcze krócej.

Harlequin Światowe Życie

Kto przegląda forum