Literatura nieromansowa

[Lucy]

Kusicie dziewczyny tą serią

[giovanna]

Ano kusimy

[klarek]

I myślę, że bardzo dobrze robimy Myślę, że jest ciekawa na tle innych serii z detektywem w roli głównej

Skończyłam wczoraj Diabelską grę Marsons. Nie byłam w stanie się oderwać. Gdybym tylo mogła przeczytałam książkę za jednym zamachem, a tak musiałam dzielić, ale i tak czytałam w każdym możliwym momencie. Przede wszystkim uwielbiam główną bohaterkę i jej codzienną walkę o życie. O pamięć, o siebie, o trzymanie się w sztywnych ramach, o niepobłażanie sobie. Okoliczności zachęcają do zrobienia fałszywego kroku, ale jej niezłomne zasady sprawiają, że wbrew wszystkiemu i wszystkim trzyma się swoich przekonań, ufa w swoje przeczucia i potrafi powiedzieć "nie" kiedy wszyscy oczekują od niej "tak". Tym razem bohaterka staje do "walki" z psychopatyczną Panią psycholog,

Spoiler:

która traktuje swoich pacjentów niczym zwierzątka doświadczalne. Przeprowadza na nich emocjonalne eksperymenty, które prowadzą ich do dziań, które ona zaszczepia im w głowach, a nie sa wynikiem ich potrzeb.

Co z tego wyniknie z tego pojedynku trzeba koniecznie sprawdzić samemu. Ale jak już gdzieś wspomniałam, dawno tak nienawidziłam złego bohatera. Pod tym względem książka jest okropna, i świetna jednocześnie.

[giovanna]

Muszę ją przeczytać w końcu

[klarek]

Moim zadaniem jest lepsza niż jedynka

[giovanna]

No to tym bardziej muszę

[giovanna]

Czytam Diabelską grę , mam ochotę zrobić coś takiego

[klarek]

Giovanno, jak ja Cię dobrze rozumiem
Choć mam nadzieję, że nie mnie masz na mysli

[giovanna]

Nie, nie Ciebie tylko tą s*ukę. Skończyłam, dobra książka i ciekawa jestem czy będą następne, bo od sierpnia już trochę minęło. Najpierw myślałam, że ma tylko dwie książki, ale weszłam na stronę autorki i jest ich siedem, a u nas cisza, bardzo żałowałabym jakby nie wydali u nas więcej książek. klarku domyśliłaś się, że Kim weźmie pieska? Od razu pomyślałam, że go weźmie

[klarek]

Zdecydowanie bardzo chciałam, aby go wzięła No bo jak nie. W sumie mam nadzieję, że kolejne części będą ją wzmacniały, aż stanie pewnie na nogach Z psem u boku, no i może tym Panem od motoru, bo wydawali się być lekko na "tak"
Okropna była. Dla mnie nie ma chyba nic gorszego, jak ludzie z zawodów powszechnego zaufania, żerujący na swoich podopiecznych. Jak dla mnie za mało została ukarana.
Prawda, żer dobra była?

Giovanno, a czytałaś Slaughter Dobrą córkę?

[giovanna]

Pan z motorem jak najbardziej, ale ona miała chyba kiedyś faceta jakiegoś prokuratora i go wywaliła, bo zaczął się u niej zadomawiać. Pooglądałam stronę wydawnictwa i jak na razie nic nie znalazłam, oby tylko wydali resztę. Mogła się cholera utopić, byłby spokój.

Dobrej córki jeszcze nie czytałam, mam spore zaległości w Slaughter: dwie części Willa Trenta, Moje śliczne, Dobra córka i Miasto glin, aż wstyd się przyznać

[klarek]

A ona mie dosc ze sie nie utopila to jeszcze i zycie chlopakowi uratowala
Ciekawa jestem co powiedziałabym o tej książce. Ja jestem zaskoczona. Poczekam aż przeczytasz

[giovanna]

Chodziło mi żeby Alex się utopiła.

Mówisz, że mam czytać?

[Lucy]

Muszę się w końcu zabrać za nią.

[klarek]

Lucy, wydaje mi się że nie będziesz żałować

Giovanno, ok. Dzisiaj chyba rozumiem wszystko na opak
Ciekawa jestem wrażeń bo to troszeczkę inna Slaughter Nawet nie wiem czy nie bardziej dojrzała

[giovanna]

No to ciekawe czy mi się spodoba jak jest inna.

[klarek]

Miałam już jakiś czas temu podzielić się dobrym nazwiskiem. Co dla mnie dziwne - Polskim. Zresztą podejrzewam, że dla wielu z Was to autor znany, więc to żadne odkrycie nie będzie. Jakiś czas temu basik podsunęła mi serię Wojciecha Chmielarza. Przeczytałam Podpalacza, przeczytałam, a może raczej pochłonęłam. Fantastycznie napisany polski kryminał. Rzeczywiście bardzo mocno osadzony w polskich realiach, z polskim sposobem myślenia, naszymi przywarami i plusami i minusami. Jak dla mnie napisany, bardzo bliskim mi językiem. Nie nadmuchany, nie przesadzony. Wydaje się właściwy dla środowiska. Historia całkiem dobrze skonstruowana i przedstawiona. Teraz czytam część drugą Farmę lalek i jest podobnie. Wciąga i krzyczy o więcej.
Polecam uwadze miłośnikom gatunku

basiku, dziękuję bardzo

[Księżycowa Kawa]

W sumie więcej o Chmielarzu słyszałam niż znam. Do tej pory czytałam jedną jego książkę.

[klarek]

I jak Kawo? Jaką?
Znalazłam u niego tak poszukiwaną przeze mnie normalność, oczywiście lekko przesuniętą samą tematyką, ale jednak normalność
A ja w sumie nic nie słyszałam

[Księżycowa Kawa]

„Wampir” – zainteresował mnie tytuł, poszłam w ciemno, czyli nie wiedziałam, co mnie czeka.

[klarek]

O tym to ja nawet nie słyszałam intelektualnie, bo pewnie mignęło mi to pewnie pobocznie
Czekało źle czy dobrze?

[Księżycowa Kawa]

Wydawało mi się, że coś o tym wspominałam. Niewątpliwie Chmielarz pisze dobrze, tyle że raczej o nieciekawych rzeczach, ale jak już zacznie się, to ciężko się oderwać.

[giovanna]

Moim skromnym zdaniem seria o Kubusiu Mortce jest sto razy lepsza, Kubę da się lubić i dlatego obawiam się Cieni, bo to ma być zamknięcie wątków ciągnących się od Podpalacza

Spoiler:

i obawiam się co będzie z Mortką jak wyjdzie na jaw, że miał konszachty z gangsterem Borzestowskim i oby nic złego się nie stało jego bliskim

[klarek]

Kawo, tak mi się wydawało, dlatego stwierdziłam, że mignęło mi pobocznie. I nawet kojarzyłam z tobą I masz rację z tą niemożnością oderwania się

giovanno, może lepiej było mi nie wiedzieć Najwyżej skończę przed Cieniami, pośrednie to rozwiązanie, ale zawsze jakieś

I tak w ogóle to chwyciła mnie za serce opowieść Chmielarza o nietoperzach i dziewczynie za którą pojechał je oglądać

[basik]

Aralku ten drugi cykl gliwicki też jest dla Ciebie, chociaż "Wampir" nie jest taki bardzo dobry , natomiast "Zombie" to dla mnie rewelacja

"Zombie" Wojciech Chmielarz
Mocna. Bardzo mocna. Okrutna. Pełna przemocy i makabrycznych scen. Fałsz, obłuda, zakłamanie i świetnie przemyślana i skonstruowana fabuła, która wciska w fotel a jednocześnie wodzi czytelnika za nos. Tu teraźniejszość jest ściśle powiązana z przeszłością.....a pamięć jak się okazuje często bywa zawodna.
I znani nam już bohaterowie prywatny detektyw Wolski i prokurator Górski, których można nazwać antybohaterami, bo mają same negatywne cechy. Tym razem mają za zadanie odkryć, kto podaje się za człowieka, który od lat nie żyje a dalej prześladuje prokuratora. A zaczyna się od znalezienia zwłok małej, brutalnie zamordowanej i zgwałconej dziewczynki w grobie,gdzie przed laty został pochowany ktoś inny.
Pierwsza część cyklu "Wampir" jakoś mnie nie zachwycił, natomiast "Zombie" po prostu mnie zaskoczył, bo jest właśnie taki, jaki powinien być. Mroczny, wciągający, trzymający w napięciu. Autor zwodzi czytelnika, myli tropy żeby na końcu totalnie nas zaskoczyć.
Kapitalna powieść i wielkie brawa dla autora, którego forma jest w najwyższym stylu i pozostaje tylko pozazdrościć pomysłów i prosić o dalsze równie udane i wciągające powieści.