Sarah MacLean

[•Sol•]

cesarskie cięcie jest znane od czasów rzymskich, chociaż pierwszy opis porodu żywego dziecka z żywej kobiety to XVI wiek
więc raczej możliwe jest to co piszesz

Spoiler:

wszystko byłoby super gdyby nie ten casting

[giovanna]

A idź to był chyba najgłupszy pomysł autorki

Spoiler:

One wszystkie przyjechały z mamusiami, jedna z tatusiem i te mamuśki źle się wyrażały o Serafinie, aż książę nie wytrzymał i jedną pogonił z domu z wilczym biletem (zakaz wstępu na salony Haven i w ogóle), i zachowanie sióstr, oraz niektórych kandydatek takie współczesne było. Wiem Sol, że robiono wcześniej cesarskie cięcia, ale chyba śmiertelność matek była bardzo duża i Serafina raczej nie dałaby rady za kilka dni udać się w podróż.

[Kiara]

Ej no a tak się nastawiałam pozytywnie do tej książki

[Papaveryna]

Jeszcze nic straconego - może Ty docenisz ją bardziej

Giovanno,

Spoiler:

mnie z tymi bliznami się początkowo skojarzyły ślady po rozstępach takie białe, ale może faktycznie o cesarskie cięcie chodziło.

Odnośnie treści - no właśnie ja nie lubię takiego ciągnięcia w nieskończoność jakiegoś dennego wątku. On chce, ona chce, ale coś tam i w koło. Albo niech przestaną w koło siebie łazić i dadzą spokój, albo niech się w końcu dogadają do jasnej choroby

[Kiara]

No teraz moje nastawienie jest już na niewypał

[giovanna]

Very

Spoiler:

Z tymi rozstępami może masz rację, tylko chyba pisało o bliznach, skojarzyło się, bo ja miałam i może dlatego. No mogła to inaczej rozegrać, a tak smędziła w kółko jedno i to samo, mogło być wzruszająco i w ogóle ...

Kiaro, nie nastawiaj się, bo może Ci się spodobać

[Kiara]

I tak przeczytam bo do mnie już idzie pocztą także nie mam wyjścia -postaram sie nie nastawiać

[LiaMort]

jak dla mnie jest lepsza od dwójki.

[giovanna]

Jest lepsza zgodzę się.

[Kiara]

Pocieszenie

[LiaMort]

no cóż.. żadne

Spoiler:

łóżko pod nimi się nie złamało.

[Kiara]

Ha ha ha to czytam już bez obaw

[Viperina]

Autocytat najwyższą formą cytatu:

Ja bym to widziała tak: książę jest z serii gości mających lekki smród pod nosem (coś jak Simon z 11 w Love by numbers), że sama błękitna krew z odcieniami głębokiego granatu. I ma się dobrze ożenić, może być jakiś motyw, że musi bogato, bo krew owszem samo niebieskie, ale samą krwią trudno majątki utrzymać. I pojawia się rodzinka regencyjnych Kardaszianek, z których śmieje się całe towarzystwo. Książę wie, że to mezalians, ale z jednej strony jest przyciśnięty do muru, a z drugiej ta Seraphina całkiem mu się podoba. I zaczyna się coś między nimi dziać, ale Seraphina, zadurzona i przestraszona, bo ma świadomość niestosowności wyskoków sióstr, wrabia (świadomie) księcia w małżeństwo, bo nie wierzy, że udałoby się jej go złapać po dobroci. Książę czuje się złapany w pułapkę, jest wściekły, ale Seraphina jest już jego żoną, a od razu potem jest w ciąży. Więc książę postanawia się odegrać. I sprowadza jakąś wywłokę do sadzawki. Nie dochodzi do niczego, bo interweniuje Sophia. Książę nie dość, że został wrobiony przez małżeństwo przez jedną z sióstr, to jeszcze ośmieszony publicznie przez drugą. I zaczyna się mścić. Książę jest typem pana Darcy'ego, Seraphina jest typem Elizabeth Bennet. Do żadnych faktycznych zdrad nie dochodzi, bo on ma jednakowoż sumienie, choć nieco zaśniedziałe wskutek rzadkiego używania.

To się może udać. Motyw koniecznego małżeństwa z bogatą panną nie jest tu nawet niezbędny. Jeśli w ogóle jeszcze okaże się, że wcale jej wywalił z domu, tylko coś tam (zachlał z rozpaczy albo nieporozumienie było), a potem ona go przeczołga, to w ogóle będzie OK i ja to kupuję.

Zwracam uwagę, że pisałam to w maju zeszłego roku, krótko po przeczytaniu Uwodziciela bez szans.

A wracając do Księżnej. Otóż mnie się podobało. Tak bardzo, że jestem w stanie przymknąć oczy na niedorzeczność z castingiem i kilka tradycyjnych już błędów tłumaczenia, będących wynikiem głównie braku, a co najmniej niechlujstwa redakcji. Ale po kolei. Otóż właśnie sobie uświadomiłam, że lubię motyw drugiej szansy. W zasadzie wszystkie książki z drugą szansą w tle zapadły mi w pamięć. Liz Carlyle Trzy małe sekrety, Sabrina Jeffries Gdy wiarołomca powraca, Sherry Thomas Private Arrangements, Laura Lee Guhrke The Marriage Bed (to akurat hardkor był, ale również zapadający w pamięć), Adele Ashworth The Duke's Captive, Judith McNaught Raj i ta nowela świąteczna z cyklu o Westmorelandach, tyle przypomina się tak na pierwszy rzut oka.

Spoiler:

Tym razem mamy historię ludzi, którzy wszystko popsuli, bo od razu było wiadomo, że będą mieli pod górkę. On z obciążeniem rodzinnym, bo mamusia wpakowała tatusia w niechciane małżeństwo, tak nim manewrując, żeby ją skompromitował. Ona - również rodzinnie obciążona pozycją outsiderki niemogącej nawet zamarzyć o małżeństwie z księciem. Spotykają się przypadkowo i zakochują się w sobie. Ale ukrywają tę miłość, bo on się o nią nie stara. Nie odwiedza, nie przychodzi na herbatę, nie zaprasza na spacer, nie odbywa rozmowy z jej ojcem. Bo... jak się okazuje, jest zdecydowany, chce się oświadczyć, ale oświadczyć najpierw jej. Ona z kolei zostaje namówiona przez matkę to podjęcia próby wymuszenia małżeństwa przez kompromitację. Dochodzi do fatalnej koincydencji czasowej i... wszystko się sypie. Chłopak miał prawo poczuć się zdradzony, ale oddajmy także i jej sprawiedliwość: nie doszłoby do niczego, gdyby zgodnie z planem jej się oświadczył, a nie ją wychędożył, tylko dlatego, że akurat miał okazję...

A potem to już równia pochyła, niedogadanie, jego urażona duma, jej ciąża, jego idiotyczna i jednorazowa zdrada, jakby tej kumulacji było mało, to wkracza jeszcze koszmarna teściowa.

Po latach: ona chce odzyskać wolność, on chce odzyskać ją. Desperacko, przez co wpada na desperacki pomysł castingu. No i cała reszta jest w zasadzie pochodną tego desperackiego pomysłu. Ładnie wpisany w całość mit o Orionie. Ciut za ckliwy finał, zwłaszcza z tym wchodzeniem po ścianie na galerię.

Reasumując: na minus casting, niedociągnięcia stylistyczne i redakcyjne, zbyt ckliwy finał. Na plus: wiarygodne pokazanie historii i emocji bohaterów. Ja akurat polubiłam oboje, ale ja już w pierwszym tomie widziałam materiał na dobrą książkę. No i wzruszyłam się parę razy. W bonusie siostrzyczki i Brummel (kot, nie Beau) oraz Amerykanin, którego i Sesily tom może być bardzo ciekawy.

Całość, jak dla mnie na 8/10 (nie odliczam za błędy językowe, taki dobry uczynek przed świętami).

[Papaveryna]

Ja po przemyśleniu jestem jednak na nie. I chyba dam sobie spokój z MacLean, bo kiedy sobie tak podsumuję, to żadna (czytałam cztery) jej książka mi się tak w całości nie podobała.

[giovanna]

Dla mnie ta historia miała duży potencjał, też lubię książki o dawaniu drugiej szansy, ale u mnie nie zaskoczyło, nie wiem czy to styl autorki, czy może za wspólczesne zachowania bohaterów, czepiam się, ale sama nie wiem dokładnie. W gruncie rzeczy skłaniam się do tego, że chyba bardziej polubiłam księcia (pewnie mi się zaraz oberwie )

[•Sol•]

Giovanno, no to faktycznie to sensu nie ma z tym cięciem.
Bardziej rozstępy, chociaż nie znam kontekstu czy to pasuje

co do trójki widzę opinie podzielone mocno
jednak nie zaryzykuję z kupowaniem. Może uda sie z biblioteki

[Viperina]

Dla mnie ta historia miała duży potencjał, też lubię książki o dawaniu drugiej szansy, ale u mnie nie zaskoczyło, nie wiem czy to styl autorki, czy może za wspólczesne zachowania bohaterów, czepiam się, ale sama nie wiem dokładnie. W gruncie rzeczy skłaniam się do tego, że chyba bardziej polubiłam księcia (pewnie mi się zaraz oberwie )

Nie, dlaczego, ja też polubiłam księcia. Zresztą ja już po pierwszym tomie obstawiałam, że on będzie ciekawą postacią

[Papaveryna]

Dla mnie ta historia miała duży potencjał, też lubię książki o dawaniu drugiej szansy, ale u mnie nie zaskoczyło, nie wiem czy to styl autorki, czy może za wspólczesne zachowania bohaterów, czepiam się, ale sama nie wiem dokładnie. W gruncie rzeczy skłaniam się do tego, że chyba bardziej polubiłam księcia (pewnie mi się zaraz oberwie )

Bez przesady Mnie on wkurzał swoim ciągłym jęczeniem i biadoleniem. Z jednej strony dobrze, że to robił, a z drugiej mnie tym denerwował
Za to o bohaterce ciężko mi cokolwiek powiedzieć.

[giovanna]

Dla mnie ta historia miała duży potencjał, też lubię książki o dawaniu drugiej szansy, ale u mnie nie zaskoczyło, nie wiem czy to styl autorki, czy może za wspólczesne zachowania bohaterów, czepiam się, ale sama nie wiem dokładnie. W gruncie rzeczy skłaniam się do tego, że chyba bardziej polubiłam księcia (pewnie mi się zaraz oberwie )

Nie, dlaczego, ja też polubiłam księcia. Zresztą ja już po pierwszym tomie obstawiałam, że on będzie ciekawą postacią

Powiem Ci, że nawet trochę rozumiem, nie dziwię się, że się wściekł, kilka razy powtarzał, że nie chce takiego małżeństwa jak jego rodziców (nie myślał w ogóle o nim), a tu taka nowobogacka, w której się zakochał wpakowała go w taką samą kabałę. Pewnie też bym się mściła, tylko nie posunęłabym się do zdrady.


Very no trochę marudził, ale czuł się skrzywdzony przez wszystkich: matkę i osobę, którą ufał i kochał

[Papaveryna]

Spoiler:

Chodziło mi bardziej o te jego ciągłe wewnętrzne monologi odnośnie odzyskania jej, jak to jemu zależy, a wcześniej jakoś nie było problemu, by wykorzystać inną babę, by jej dokuczyć

[giovanna]

Spoiler:

Nie pomyślał za bardzo się wściekł, że ona nic mu nie powiedziała o dziecku i wykorzystał pierwszą okazję do zemsty. I to był jego błąd bo Sophie go dorwała w swoje rączki

[Papaveryna]

To akurat była najlepsza rzecz z obydwu tych książek

Spoiler:

Ja nad takimi rzeczami (zdradą, nie wypychaniu do sadzawki) nie bardzo umiem przejść do porządku dziennego Także i polubić go nie umiałam. Choć i dla mnie, jak już, bardziej on był do polubienia niż Seraphina

[giovanna]

Coś ma w sobie

[LiaMort]

księciu się broni tutaj.. :p polubiłam go nawet. ;P chociaż ten

Spoiler:

"casting" choć udawany, nie przypadł mi do gustu.

a poza tym to dobra książka.

[Lilia ❀]

When Wicked Comes Calling . . .

When a mysterious stranger finds his way into her bedchamber and offers his help in landing a duke, Lady Felicity Faircloth agrees—on one condition. She’s seen enough of the world to believe in passion, and won’t accept a marriage without it.

The Wallflower Makes a Dangerous Bargain . . .

Bastard son of a duke and king of London’s dark streets, Devil has spent a lifetime wielding power and seizing opportunity, and the spinster wallflower is everything he needs to exact a revenge years in the making. All he must do is turn the plain little mouse into an irresistible temptress, set his trap, and destroy his enemy.

For the Promise of Passion . . .

But there’s nothing plain about Felicity Faircloth, who quickly decides she’d rather have Devil than another. Soon, Devil’s carefully laid plans are in chaos and he must choose between everything he's ever wanted . . . and the only thing he's ever desired.

Bareknuckle Bastards Book 1
June 19, 2018