rozbrajający są.Karen Hawkins
-
- Posty: 29641
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:17
- Lokalizacja: Pozostanę tam, gdzie jestem.
- Ulubiona autorka/autor: Margit Sandemo
przez LiaMort » 27 września 2017, o 23:03
rozbrajający są.RM
"But at the same time we still know the shit happens everytime, so I think c'est la vie, that's life. "
"But at the same time we still know the shit happens everytime, so I think c'est la vie, that's life. "
-
- Posty: 27968
- Dołączył(a): 22 lutego 2012, o 21:14
- Lokalizacja: Warszawa
- Ulubiona autorka/autor: Kristen Ashley/Mariana Zapata
przez Duzzz » 28 września 2017, o 09:45
Dobre 
Ostatnio przeczytałam jej Miłość szkockiego lorda i mam kolejnej jakieś jej książki w oryginale
Zauważyłam też, o ile nie mam jakiś omamów, że ma jeden współczesny cykl
Mam nadzieję, że będzie zabawnie 
Ostatnio przeczytałam jej Miłość szkockiego lorda i mam kolejnej jakieś jej książki w oryginale
Zauważyłam też, o ile nie mam jakiś omamów, że ma jeden współczesny cykl
Mam nadzieję, że będzie zabawnie “How do you always know where to find me?''
His voice achingly gentle, he says, "The same way a compass knows how to find true north.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“It’s not inexplicable. I like you the way Newton liked gravity.”
“I don’t know what you mean.”
“Once he found it, everything else in the universe made sense.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“Life is short. You don't get a do-over. Kiss who you need to kiss, love who you need to love, tell anyone who disrespects you to go f*ck themselves. Let your heart lead you where it wants to. Don't ever make a decision based on fear. In fact, if it scares you, that's the thing you should run fastest toward, because that's where real life is. In the scary parts. In the messy parts. In the parts that aren't so pretty. Dive in and take a swim in all the pain and beauty that life has to offer, so that at the end of it, you don't have any regrets.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
-
- Posty: 45389
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
- Lokalizacja: Czytam, więc jestem.
- Ulubiona autorka/autor: N.R./JD.Robb/Krentz/Quick/Castle/L.Kleypas/Ch.Dodd
przez Lilia ❀ » 16 listopada 2017, o 19:14
“Man. God. Roarke. An interesting and flattering lineup.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
-
- Posty: 6439
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
-
- Posty: 27968
- Dołączył(a): 22 lutego 2012, o 21:14
- Lokalizacja: Warszawa
- Ulubiona autorka/autor: Kristen Ashley/Mariana Zapata
przez Duzzz » 21 listopada 2017, o 14:41
Ojej 
“How do you always know where to find me?''
His voice achingly gentle, he says, "The same way a compass knows how to find true north.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“It’s not inexplicable. I like you the way Newton liked gravity.”
“I don’t know what you mean.”
“Once he found it, everything else in the universe made sense.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“Life is short. You don't get a do-over. Kiss who you need to kiss, love who you need to love, tell anyone who disrespects you to go f*ck themselves. Let your heart lead you where it wants to. Don't ever make a decision based on fear. In fact, if it scares you, that's the thing you should run fastest toward, because that's where real life is. In the scary parts. In the messy parts. In the parts that aren't so pretty. Dive in and take a swim in all the pain and beauty that life has to offer, so that at the end of it, you don't have any regrets.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
-
- Posty: 45389
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
- Lokalizacja: Czytam, więc jestem.
- Ulubiona autorka/autor: N.R./JD.Robb/Krentz/Quick/Castle/L.Kleypas/Ch.Dodd
przez Lilia ❀ » 6 stycznia 2018, o 15:13
“Man. God. Roarke. An interesting and flattering lineup.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
-
- Posty: 27968
- Dołączył(a): 22 lutego 2012, o 21:14
- Lokalizacja: Warszawa
- Ulubiona autorka/autor: Kristen Ashley/Mariana Zapata
przez Duzzz » 24 stycznia 2018, o 20:08
Szybko się jednak zorientował, że lepiej nie wdawać się z nią w dłuższe dyskusje
“How do you always know where to find me?''
His voice achingly gentle, he says, "The same way a compass knows how to find true north.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“It’s not inexplicable. I like you the way Newton liked gravity.”
“I don’t know what you mean.”
“Once he found it, everything else in the universe made sense.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“Life is short. You don't get a do-over. Kiss who you need to kiss, love who you need to love, tell anyone who disrespects you to go f*ck themselves. Let your heart lead you where it wants to. Don't ever make a decision based on fear. In fact, if it scares you, that's the thing you should run fastest toward, because that's where real life is. In the scary parts. In the messy parts. In the parts that aren't so pretty. Dive in and take a swim in all the pain and beauty that life has to offer, so that at the end of it, you don't have any regrets.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
-
- Posty: 45389
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
- Lokalizacja: Czytam, więc jestem.
- Ulubiona autorka/autor: N.R./JD.Robb/Krentz/Quick/Castle/L.Kleypas/Ch.Dodd
przez Lilia ❀ » 30 stycznia 2018, o 16:10
“Man. God. Roarke. An interesting and flattering lineup.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
-
- Posty: 27968
- Dołączył(a): 22 lutego 2012, o 21:14
- Lokalizacja: Warszawa
- Ulubiona autorka/autor: Kristen Ashley/Mariana Zapata
przez Duzzz » 25 lutego 2018, o 15:36
Uwielbiam ich 
“How do you always know where to find me?''
His voice achingly gentle, he says, "The same way a compass knows how to find true north.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“It’s not inexplicable. I like you the way Newton liked gravity.”
“I don’t know what you mean.”
“Once he found it, everything else in the universe made sense.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
“Life is short. You don't get a do-over. Kiss who you need to kiss, love who you need to love, tell anyone who disrespects you to go f*ck themselves. Let your heart lead you where it wants to. Don't ever make a decision based on fear. In fact, if it scares you, that's the thing you should run fastest toward, because that's where real life is. In the scary parts. In the messy parts. In the parts that aren't so pretty. Dive in and take a swim in all the pain and beauty that life has to offer, so that at the end of it, you don't have any regrets.” ― J.T. Geissinger, Cruel Paradise
-
- Posty: 45389
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
- Lokalizacja: Czytam, więc jestem.
- Ulubiona autorka/autor: N.R./JD.Robb/Krentz/Quick/Castle/L.Kleypas/Ch.Dodd
przez Lilia ❀ » 15 lipca 2018, o 22:01
“Man. God. Roarke. An interesting and flattering lineup.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
-
- Posty: 45389
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:14
- Lokalizacja: Czytam, więc jestem.
- Ulubiona autorka/autor: N.R./JD.Robb/Krentz/Quick/Castle/L.Kleypas/Ch.Dodd
przez Lilia ❀ » 23 lutego 2019, o 18:27
The New York Times bestselling author of the wildly popular MacLean Curse series crafts a charming and evocative story about a picturesque Southern town, two fiercely independent women, and a magical friendship that will change their lives forever.
The residents of Dove Pond, North Carolina, know three things: they have the finest bar-b-que this side of Atlanta, their Apple Festival is the best that ever was, and the town has phenomenal good luck whenever the Dove family has seven daughters. Fortunately, that time is now, because Dove Pond desperately needs a miracle.
The seventh daughter, Sarah Dove, believes in all things magical. Books have whispered their secrets to her since she was a child. Now the town librarian, she makes sure every book finds the reader who most needs it. But recently the books have been whispering something different—that change is about to come to Dove Pond. Sarah is soon convinced that the legendary Dove Pond good luck has arrived in the form of new resident, Grace Wheeler.
After the tragic death of her sister, Grace has moved to Dove Pond with her grieving young niece and ailing foster mother hoping to retrench financially and emotionally before returning to her fast-paced city life. But she soon learns that life in a not-so-sleepy town isn’t as quiet as she’d hoped. Despite her best efforts to focus on her family, she can’t avoid the townspeople, especially her next-door neighbors, the quirky and talkative Sarah Dove and cynical veteran Chris Parker. Grace’s situation grows more complicated when she assumes her duties as town clerk and discovers that Dove Pond is on the verge of financial ruin.
Already overburdened by her own cares, Grace tries to stay aloof from the town’s issues, but she’s never been good at resisting a challenge. With Sarah’s encouragement, and inspired by the wise words of a special book, Grace decides to save her new town. And in her quest, she discovers the rich comfort of being a part of a loving community, the tantalizing promise of new love, the deep strength that comes from having a true friend, and the heartfelt power of finding just the right book.
Expected publication: July 30th 2019 by Gallery Books
From New York Times bestselling author Karen Hawkins, a modern-day fairytale following a reclusive man who has hidden himself behind a wall of thorns and the woman who, armed with a pair of garden shears, is determined to tear it down.
After his wife left him for a wealthier and far more outgoing man, shy IT specialist Jake Kaine decided to heal from his wounds in isolation and now runs his successful business from home. Refusing to go out except when absolutely necessary, he allows weeds and thorny shrubs to overrun his property and discourage visitors. But when Sofia Rodriguez moves in next door, Jake’s solitary life is abruptly turned upside down.
A young widow with two small children and a passion for horticulture, Sofia finds her reclusive neighbor’s thorn wall an intriguing challenge. At first, she has no idea how to breech the literal and metaphorical walls Jake has built around him. But with the help of her best friend Taylor Dove, whose legendary Dove family magic gives her a super green thumb, Sofia arms herself with new weapons. Though he battles her every step of the way, Jake soon discovers that his self-imposed exile may be no match for the fierce determination of a woman wielding a razor-sharp pruner and enough love in her heart to make even the most stubborn flower bloom.
Expected publication: May 27th 2019 by Gallery Books
“Man. God. Roarke. An interesting and flattering lineup.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
“Safe men are for marrying. Dangerous men are for pleasure.”
-
- Posty: 21062
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:15
- Lokalizacja: Rzeszów/Drammen
- Ulubiona autorka/autor: Proctor, Spencer, Spindler i wiele innych
przez Kawka » 17 czerwca 2024, o 18:22
Karen Hawkins "Wyznania łotra"
Brandon St. John jest lekkoduchem. Ani myśli się ustatkować, bo wiedzie pełne przygód życie bogatego kawalera z dobrego rodu. Pewnego dnia dostaje jednak niezwykle nieprzyjemne zadanie od swych braci. Ma uchronić jednego z młodszych braci przed oświadczeniem się nieodpowiedniej kobiecie. Lady Verena Westforth jest wprawdzie wdową ale młodą, ponętną i uroczą. Chodzą słuchy o jej nieodpowiednim prowadzeniu się. Z całą pewnością nie jest to właściwa kandydatka na żonę dla jednego z St. Johnów. Gdy Brandon udaje się do jej rezydencji z zamiarem złożenia propozycji nie do odrzucenia, okazuje się, że zadanie wcale nie będzie takie proste, jak mu się początkowo wydawało.
Jest to drugi tom z cyklu "Talizman". Pierwsza część nie została wydana w ogóle w Polsce, podobnie jak większość książek tej autorki. Na naszym rynku pojawiło się zaledwie sześć powieści tej pani więc nic dziwnego, że jak dotąd nie miałam okazji żadnej przeczytać. Pierwsza styczność z prozą Hawkins jest pozytywna.
Przede wszystkim, oprócz wątku romantycznego, który wiedzie prym, na głównym planie jest też zagadka kryminalna. Para głównych bohaterów stara się odnaleźć pewną tajemniczą listę, która znikła, a spowodowała śmierć jednego ze znajomych Vereny. Jej brat jest szantażowany z powodu tej listy. Również Brandon ma swoje powody, aby włączyć się w poszukiwania. Wątek kryminalny nie jest może bardzo fascynujący ale daje radę. Intryga jest dość zawiła i w miarę sensownie wytłumaczona, a czarny charakter zaskakujący.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny, to nie mam większych uwag. Między Vereną, a Brandonem odpowiednio iskrzy, przekomarzają się i walczą na słowa. Jest między nimi fajna chemia, a ich relacja wygląda wiarygodnie, może poza tym, że zakochanie i wyznanie uczuć następuje trochę za szybko. Nie przeszkadza to jednak za bardzo. Jest między nimi burzliwie i ciekawie ale nie ma wrażenia przesytu. Emocje nimi targające wyglądają na prawdziwe i można im uwierzyć.
Oboje są postaciami dającymi się lubić. Zachowanie Vereny może chwilami odrobinę irytuje ale nie jest to coś, co by psuło odbiór całości. Brandon jest trochę zbyt bezczelny ale też nie jest to wielka wada. Bardzo szybko można się wczuć w ich historię i polubić oboje. Postacie poboczne też są dobrze wykreowane, a szczególnie kamerdyner Vereny, Herberts o lepkich rękach, którego bohaterka próbuje ucywilizować.
Podoba mi się styl Hawkins, lekkość w tworzeniu opowieści i jej płynność. Nie ma się wrażenia, że coś zgrzyta i szwankuje. Dodatkowym atutem jest humor, prosty ale dobry. Objawia się we wstawkach na początku każdego rozdziału, jak również dialogach między bohaterami i sytuacjach. Nie jest go za dużo ale daje się go odczuć.
Dobrze się czyta tę książkę. Bez przestojów, bo autorka nie przynudza nadmiarem opisów i wewnętrznych rozterek bohaterów. Nie przesadza też w druga stronę i nie przytłacza akcją. To prosta historia, dobrze napisana i okraszona solidnym warsztatem. Może nie jest to wybitna powieść ale warta przeczytania. Moja ocena końcowa to 8/10. Karen Hawkins to kolejna autorka, która trafia na moją prywatną listę do bliższego zapoznania się.
w dziale recenzji: viewtopic.php?p=1256469#p1256469
Brandon St. John jest lekkoduchem. Ani myśli się ustatkować, bo wiedzie pełne przygód życie bogatego kawalera z dobrego rodu. Pewnego dnia dostaje jednak niezwykle nieprzyjemne zadanie od swych braci. Ma uchronić jednego z młodszych braci przed oświadczeniem się nieodpowiedniej kobiecie. Lady Verena Westforth jest wprawdzie wdową ale młodą, ponętną i uroczą. Chodzą słuchy o jej nieodpowiednim prowadzeniu się. Z całą pewnością nie jest to właściwa kandydatka na żonę dla jednego z St. Johnów. Gdy Brandon udaje się do jej rezydencji z zamiarem złożenia propozycji nie do odrzucenia, okazuje się, że zadanie wcale nie będzie takie proste, jak mu się początkowo wydawało.
Jest to drugi tom z cyklu "Talizman". Pierwsza część nie została wydana w ogóle w Polsce, podobnie jak większość książek tej autorki. Na naszym rynku pojawiło się zaledwie sześć powieści tej pani więc nic dziwnego, że jak dotąd nie miałam okazji żadnej przeczytać. Pierwsza styczność z prozą Hawkins jest pozytywna.
Przede wszystkim, oprócz wątku romantycznego, który wiedzie prym, na głównym planie jest też zagadka kryminalna. Para głównych bohaterów stara się odnaleźć pewną tajemniczą listę, która znikła, a spowodowała śmierć jednego ze znajomych Vereny. Jej brat jest szantażowany z powodu tej listy. Również Brandon ma swoje powody, aby włączyć się w poszukiwania. Wątek kryminalny nie jest może bardzo fascynujący ale daje radę. Intryga jest dość zawiła i w miarę sensownie wytłumaczona, a czarny charakter zaskakujący.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny, to nie mam większych uwag. Między Vereną, a Brandonem odpowiednio iskrzy, przekomarzają się i walczą na słowa. Jest między nimi fajna chemia, a ich relacja wygląda wiarygodnie, może poza tym, że zakochanie i wyznanie uczuć następuje trochę za szybko. Nie przeszkadza to jednak za bardzo. Jest między nimi burzliwie i ciekawie ale nie ma wrażenia przesytu. Emocje nimi targające wyglądają na prawdziwe i można im uwierzyć.
Oboje są postaciami dającymi się lubić. Zachowanie Vereny może chwilami odrobinę irytuje ale nie jest to coś, co by psuło odbiór całości. Brandon jest trochę zbyt bezczelny ale też nie jest to wielka wada. Bardzo szybko można się wczuć w ich historię i polubić oboje. Postacie poboczne też są dobrze wykreowane, a szczególnie kamerdyner Vereny, Herberts o lepkich rękach, którego bohaterka próbuje ucywilizować.
Podoba mi się styl Hawkins, lekkość w tworzeniu opowieści i jej płynność. Nie ma się wrażenia, że coś zgrzyta i szwankuje. Dodatkowym atutem jest humor, prosty ale dobry. Objawia się we wstawkach na początku każdego rozdziału, jak również dialogach między bohaterami i sytuacjach. Nie jest go za dużo ale daje się go odczuć.
Dobrze się czyta tę książkę. Bez przestojów, bo autorka nie przynudza nadmiarem opisów i wewnętrznych rozterek bohaterów. Nie przesadza też w druga stronę i nie przytłacza akcją. To prosta historia, dobrze napisana i okraszona solidnym warsztatem. Może nie jest to wybitna powieść ale warta przeczytania. Moja ocena końcowa to 8/10. Karen Hawkins to kolejna autorka, która trafia na moją prywatną listę do bliższego zapoznania się.
w dziale recenzji: viewtopic.php?p=1256469#p1256469
http://www.radiocentrum.pl
"...Gary (...) niedawno zerwał ze swoją dziewczyną z powodu niezgodności charakterów (charakter nie pozwolił jej zgodzić się na to, by Gary sypiał z jej najlepszą przyjaciółką)". Neil Gaiman "Nigdziebądź".
"...Gary (...) niedawno zerwał ze swoją dziewczyną z powodu niezgodności charakterów (charakter nie pozwolił jej zgodzić się na to, by Gary sypiał z jej najlepszą przyjaciółką)". Neil Gaiman "Nigdziebądź".
-
- Posty: 21062
- Dołączył(a): 17 grudnia 2010, o 11:15
- Lokalizacja: Rzeszów/Drammen
- Ulubiona autorka/autor: Proctor, Spencer, Spindler i wiele innych
przez Kawka » 10 października 2024, o 19:24
Karen Hawkins "Zakochani mimo woli"
Julia Frant, niezbyt atrakcyjna, podstarzała stara panna, wiedzie skromne życie przyzwoitki swojej kuzynki, a w wolnych chwilach zajmuje się dobroczynnością. Pewnego dnia zostaje uprowadzona. Porywaczem okazuje się hrabia Hunterston, narzeczony jej kuzynki, który z powodu testamentu dziadka musi ożenić się przed północą, a omyłkowo porwał nie tę kobietę, którą chciał. Julia zgadza się na małżeństwo z rozsądku w zamian za połowę spadku, który będzie mogła przeznaczyć na cele dobroczynne. Zdesperowany Alec niechętnie przystaje na propozycję.
Jest to moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki. Pod względem warsztatu i umiejętności budowania historii jest dobrze. Hawkins pisze sprawnie i nic nie zgrzyta w tej historii. Niestety, ta powieść nie zachwyciła mnie, ani nie porwała. Jest to typowy romans historyczny. Dobrze skonstruowany ale przewidywalny do bólu i bardzo sztampowy.
Zacznijmy od bohaterki. To istny ideał. Każdemu pomoże, przeznaczy wszystkie swoje pieniądze na biednych, dba o innych, zapominając przy tym o sobie itd. Nie ma chyba żadnej negatywnej cechy, przez co jest po prostu nudna jako bohaterka. Alec podobnie. On, owszem, ma wady, przy czym na pierwszy plan wybija się despotyzm, ale nadal jest dość mdły i nieciekawy. Zdecydowanie fajniejsi są bohaterowie poboczni, jak na przykład piekielna lady Birlington, podła kuzynka Teresa i knujący kuzyn hrabiego - Nick oraz służba Aleca. Wszyscy oni są znacznie ciekawiej napisani niż główna para.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny to po dwóch dniach od ukończenia książki praktycznie nie wiem, co o nim napisać. Jest bo jest ale nie zaciekawił mnie na tyle, żeby zwrócić na niego szczególną uwagę. Ich relacja jest w porządku. Poprawnie napisana ale też nie wzbudzająca wielu emocji. Bardziej interesowały mnie knowania czarnych charakterów niż romans głównej pary.
Na plus zaliczam humor i lekkość. Powieść dobrze i płynnie się czyta i nie ma w niej zapchajdziur. Może nie jest to bardzo porywający, emocjonujący romans historyczny ale porządnie napisany i dający, mimo wszystko, sporą dawkę rozrywki. Moja końcowa ocena to: 7/10, za solidny warsztat, mimo braku oryginalności i wyjątkowości. Niby niewiele elementów mi się podoba w tej powieści oddzielnie ale całość się broni, bo jest to po prostu niezła książka, która trochę cierpi na brak spektakularności ale niewiele można jej poza tym zarzucić.
W dziale recenzji: viewtopic.php?p=1257749#p1257749
Julia Frant, niezbyt atrakcyjna, podstarzała stara panna, wiedzie skromne życie przyzwoitki swojej kuzynki, a w wolnych chwilach zajmuje się dobroczynnością. Pewnego dnia zostaje uprowadzona. Porywaczem okazuje się hrabia Hunterston, narzeczony jej kuzynki, który z powodu testamentu dziadka musi ożenić się przed północą, a omyłkowo porwał nie tę kobietę, którą chciał. Julia zgadza się na małżeństwo z rozsądku w zamian za połowę spadku, który będzie mogła przeznaczyć na cele dobroczynne. Zdesperowany Alec niechętnie przystaje na propozycję.
Jest to moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki. Pod względem warsztatu i umiejętności budowania historii jest dobrze. Hawkins pisze sprawnie i nic nie zgrzyta w tej historii. Niestety, ta powieść nie zachwyciła mnie, ani nie porwała. Jest to typowy romans historyczny. Dobrze skonstruowany ale przewidywalny do bólu i bardzo sztampowy.
Zacznijmy od bohaterki. To istny ideał. Każdemu pomoże, przeznaczy wszystkie swoje pieniądze na biednych, dba o innych, zapominając przy tym o sobie itd. Nie ma chyba żadnej negatywnej cechy, przez co jest po prostu nudna jako bohaterka. Alec podobnie. On, owszem, ma wady, przy czym na pierwszy plan wybija się despotyzm, ale nadal jest dość mdły i nieciekawy. Zdecydowanie fajniejsi są bohaterowie poboczni, jak na przykład piekielna lady Birlington, podła kuzynka Teresa i knujący kuzyn hrabiego - Nick oraz służba Aleca. Wszyscy oni są znacznie ciekawiej napisani niż główna para.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny to po dwóch dniach od ukończenia książki praktycznie nie wiem, co o nim napisać. Jest bo jest ale nie zaciekawił mnie na tyle, żeby zwrócić na niego szczególną uwagę. Ich relacja jest w porządku. Poprawnie napisana ale też nie wzbudzająca wielu emocji. Bardziej interesowały mnie knowania czarnych charakterów niż romans głównej pary.
Na plus zaliczam humor i lekkość. Powieść dobrze i płynnie się czyta i nie ma w niej zapchajdziur. Może nie jest to bardzo porywający, emocjonujący romans historyczny ale porządnie napisany i dający, mimo wszystko, sporą dawkę rozrywki. Moja końcowa ocena to: 7/10, za solidny warsztat, mimo braku oryginalności i wyjątkowości. Niby niewiele elementów mi się podoba w tej powieści oddzielnie ale całość się broni, bo jest to po prostu niezła książka, która trochę cierpi na brak spektakularności ale niewiele można jej poza tym zarzucić.
W dziale recenzji: viewtopic.php?p=1257749#p1257749
http://www.radiocentrum.pl
"...Gary (...) niedawno zerwał ze swoją dziewczyną z powodu niezgodności charakterów (charakter nie pozwolił jej zgodzić się na to, by Gary sypiał z jej najlepszą przyjaciółką)". Neil Gaiman "Nigdziebądź".
"...Gary (...) niedawno zerwał ze swoją dziewczyną z powodu niezgodności charakterów (charakter nie pozwolił jej zgodzić się na to, by Gary sypiał z jej najlepszą przyjaciółką)". Neil Gaiman "Nigdziebądź".
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość