Polska strefa

[Lilia ❀]

Basiu, o jakiej książce piszesz? Okładka się nie wyświetla.

[•Sol•]

Dorotko, to muszę koniecznie sprawdzić
a Ty wzięłaś chyba najgorzej ocenianą książkę autora mimo że ja ją lubię, wiem że jest mocno dziwna, a na dodatek jest jakby kolejną po Wyspie wypacykowanej kapłanki miłości dlatego może nie podejść też.

[Dorotka]

Okej, przekonałaś mnie, jeśli kiedyś wpadnie mi w ręce jakaś inna książka Christophera Moore'a, to spróbuję jeszcze raz.

[Księżycowa Kawa]

Podobno Gabriela Gargaś jest bardziej romansowa.

Nic z tego, to nadal obyczajówki, chociaż nieźle pisze.

[Ancymonek]

Czy można zwlekać z miłością?
Trzydziestoletnia Olga jest kobietą wykształconą, majętną i atrakcyjną. Zmagając się z życiowymi problemami – chorobą i miłosnymi niepowodzeniami – stara się nie okazywać uczuć. Ale to tylko gra pozorów. Kiedy poznaje Kamila, samotnego ojca ośmioletniej Faustyny i czteroletniego Maksia, niespodziewanie odkrywa miłość. Zakochuje się w mężczyźnie z wzajemnością.
Dzieci Kamila całym sercem akceptują Olgę, a ona sama dostrzega w nich dar od losu. Wkrótce para się pobiera, ale czy nowa rodzina wypełni miłością puste miejsca w sercu Olgi?
**********
“Zdążyć z miłością” jest trzecią częścią cyklu B. Majewskiej - Konkurs na żonę. Moim zdaniem można przeczytać go niezależnie od poprzednich tomów, ale musimy się nastawić na to, że Olga, która namieszała w związku Łucji i Hugona (bohaterów poprzednich tomów) wyjawia sporo faktów, dotyczących tego co zrobiła. Więc jeśli nie chcemy sobie spojlerować, to warto sięgnąć po pierwszą i drugą część cyklu.

Zaskoczyła mnie ta książka. Spodziewałam się czegoś podobnego do pierwszej i drugiej części, czyli lekkiego pióra, humoru, może małych dramatów i dynamicznych dialogów. A tutaj bum. Ale może zacznę od początku.

Olga to piękna, inteligentna i bogata młoda kobieta. Po zabiegu histerektomii (usunięcie macicy) oraz leczeniu powoli wraca do pracy i swojego życia. Czuje się bardzo samotna i nieszczęśliwa. Bałam się, że autorka będzie na siłę wybielać bohaterkę, ale na szczęście nic takiego się nie wydarzyło. Bałam się również, że pani Majewska będzie nam wpychać przyjaźń Olgi i Łucji, tak jakby “nic się nie stało". Na szczęście autorka niczego takiego nie zrobiła. Olga zrozumiała swój błąd, ale jej charakter i postać jest złożona, czytając książkę uwierzyłam w autentyczność bohaterki i polubiłam ją.

Kamil jest młodym wdowcem z dwójką małych dzieci. Tutaj zdecydowanie pociechy kradną show. Fiśka (Faustyna) i Maksiu są absolutnie cudowni. Rezolutne, mądre i fajne dzieciaki, które swoimi pomysłami i dialogami wprowadzają do książki humor i ożywiają całą historię. Kiedy dochodzi do spotkania Kamila i Olgi trudno tutaj się doszukiwać wielkiej miłości i namiętności od pierwszego wejrzenia. Uczucie przychodzi z czasem. Olga nareszcie czuje, że jest szczęśliwa. Niestety wszystko sypie się jak domek z kart. Kamil uwaga duży spojler

Spoiler:

ginie w wypadku samochodowym, a Olga nie umie sobie poradzić z nową rzeczywistością

.
To było jak dla mnie wielkie bum tej opowieści. Nie spodziewałam się tego kompletnie i mówić, że mnie zatkało to mało. Ale nie martwcie się, ta historia kończy się HEA

Dodam jeszcze dwie rzeczy. Pierwsza to - mistrzowie drugiego planu, czyli pozostali bohaterowie. Zwłaszcza przyjaciółki Kamila, żyjące w związku partnerskim Inka i Sabina oraz sąsiedzi - pani Wicia i pan Dzidek. Druga sprawa, to dosyć mocno występujący tutaj element wiary. Nie tyle konkretnej religii, ale wiary i niewiary w Boga. Nie przeszkadzało mi to i myślę, że autorka pociągnęła ten wątek w sposób nienachalny, tolerancyjny.

Polecam, mimo wszystko. Nie tylko fanom pierwszej i drugiej części cyklu. Książka daje nadzieję, wywołuje emocje i pokazuje, że nie wszystko da się w życiu zaplanować.

[kristy]

Podobno Gabriela Gargaś jest bardziej romansowa.

Nic z tego, to nadal obyczajówki, chociaż nieźle pisze.

Ja bym raczej powiedziała, że K. Mirek jest bardziej romansowa niż G. Gargaś.

[Duzzz]

Ancymonku, poproszę do działu z recenzjami. Z góry dziękuję

[Ancymonek]

Zrobione Duzz

[Duzzz]

Ślicznie dziękuję

[Lucy]

Nie jestem do końca zadowolona z tej książki i żałuję ,że zamiast niej nie kupiłam ''Nie całkiem białe Boże Narodzenie''.
Wszędzie pisali ROMANTYCZNA,a ja się zastanawiam,czy nie jestem ślepa.

Mamy Malwinę,która otwiera restauracje w małym miasteczku Miasteczko i Michała,który dowiedział się od swojej ciotki,że w Miasteczku jest ukryty skarb rodzinny. Sęk w tym,że okazuje się,że jest on ukryty w piwniczce w restauracji Malwiny. I co ? I nic

Najlepsza tam była sąsiadka, Pani Wiesia. Wszystkich częstowała nalewką własnej roboty - dla zdrowotności.
Wszyscy się jej bali ,a ksiądz to wiecznie latał nabelany

Była fajna atmosfera małego miasteczka, dużo śmiesznych sytuacji odnoście głównych bohaterów,ale ... zero chemii między nimi.Facet smolił cholewki do siostry Malwiny,która była zwykłą suczą.Dopiero pod koniec dostał jakiegoś objawienia.

Jest to historia do przeczytanie ,ale nic więcej. Nie jest na tyle ciekawie,żeby książka stała na regale.

[•Sol•]

miasteczko o jakże nowatorskiej i wymagającej wyobraźni nazwie Miasteczko mnie rozłożyło

ale dla mnie duet Witkiewicz&Rogoziński jest nie do przełknięcia
mam na nich alergię przez pewnie wiecie co.
Może i jedno i drugie fajnie pisze, nie wiem, ale zniechęciłam się.

[Lucy]

Ja myślałam,że będzie romantycznie - świątecznie i trochę się rozczarowałam.
Czekałam na książkę miesiąc i wyobrażałam sobie nie wiadomo co

[Dorotka]

Czyli miałam nosa, żeby tego nie kupować?
A humoru tam ile? Dużo? Można się pośmiać?

[Lucy]

Można się pośmiać,tylko kulawo z miłością głównych bohaterów.

[ewa.p]

Wyjątkowo mi po drodze z polskimi autorkami w tym miesiącu.Przeczytałam dwie serie Agnieszki Krawczyk(Czary codzienności i Magiczne miejsce).Porównując ta pierwsza seria jest sporo lepsza,a podobieństw jest rzeczywiście sporo.Oprócz książek Krawczyk przeczytałam Mariannę i Rozalię Magdy Wali ,dwie części wiedźmy Magdaleny Kubasiewicz(Spalić wiedźmę i Wiedźma Jego królewskiej Mości),a w tej chwili czytam Zaszyj oczy wilkom Marty Krajewskiej(druga część Opowieści z wilczej Doliny).Ta ostatnia książka pełna jest mitologii powiązanej ze słowiańską(rusałki,wilkołaki,chmurnicy,latawice,kołbuki i inne nieludzkie stwory często gęsto mieszają sie z ludźmi.Prócz tego demony,obchody kupalnocki,wiedźmy,opiekunka wsi itd).Jak na razie wszystkie książki spełniły moje oczekiwania,czyta mi się je z wielka przyjemnością i niekłamanym zainteresowaniem.

[Janka]

Jest to historia do przeczytanie ,ale nic więcej. Nie jest na tyle ciekawie,żeby książka stała na regale.

Chyba zrobię odwrotnie.
Pewnie ją kupię, żeby nie było dziury, bo mam wszystkie książki Rogozińskiego.
Ale skoro jest słaba, to może wcale nie przeczytam.

[giovanna]

Wyjątkowo mi po drodze z polskimi autorkami w tym miesiącu.Przeczytałam dwie serie Agnieszki Krawczyk(Czary codzienności i Magiczne miejsce).Porównując ta pierwsza seria jest sporo lepsza,a podobieństw jest rzeczywiście sporo.Oprócz książek Krawczyk przeczytałam Mariannę i Rozalię Magdy Wali ,dwie części wiedźmy Magdaleny Kubasiewicz(Spalić wiedźmę i Wiedźma Jego królewskiej Mości),a w tej chwili czytam Zaszyj oczy wilkom Marty Krajewskiej(druga część Opowieści z wilczej Doliny).Ta ostatnia książka pełna jest mitologii powiązanej ze słowiańską(rusałki,wilkołaki,chmurnicy,latawice,kołbuki i inne nieludzkie stwory często gęsto mieszają sie z ludźmi.Prócz tego demony,obchody kupalnocki,wiedźmy,opiekunka wsi itd).Jak na razie wszystkie książki spełniły moje oczekiwania,czyta mi się je z wielka przyjemnością i niekłamanym zainteresowaniem.

Podobała Ci się ta seria Czary codzienności? Jak dla mnie nudna była, pierwsza jeszcze jakoś mi szła, ale druga i trzecia były nuuudne, nie umywają się do Magicznego miejsca wg mnie.

[Lucy]

Jest to historia do przeczytanie ,ale nic więcej. Nie jest na tyle ciekawie,żeby książka stała na regale.

Chyba zrobię odwrotnie.
Pewnie ją kupię, żeby nie było dziury, bo mam wszystkie książki Rogozińskiego.
Ale skoro jest słaba, to może wcale nie przeczytam.

Może dla Ciebie będzie ok.
Ja spodziewałam się czego innego.

[ewa.p]

Giovanno,bardzo mi się podobały.Dla mnie ta seria była o tyle lepsza,że lubie kontynuację losu bohaterów.W Magicznym miejscu nie ma tych samych bohaterów,właściwie każda książka ma inną parę,choć ci wcześniejsi też się przewijają.

[giovanna]

Mi nie podeszła, po pierwszej miałam ochotę na następne, a wyszło jak wyszło. Mnie w Magicznym miejscu trochę denerwowało podejście autorki do Marka, tak na siłę robiła z niego czarny charakter, miałam wrażenie, że go nie lubi, a Sabiny jak dla mnie było za dużo, zdominowała cały cykl, a wolałabym żeby to byli Witold i Mila.

[Janka]

Może dla Ciebie będzie ok.
Ja spodziewałam się czego innego.

Możliwe. Szczególnie, że teraz wiem, na co mam się nastawiać, a czego nie oczekiwać.

[ewa.p]

Mi nie podeszła, po pierwszej miałam ochotę na następne, a wyszło jak wyszło. Mnie w Magicznym miejscu trochę denerwowało podejście autorki do Marka, tak na siłę robiła z niego czarny charakter, miałam wrażenie, że go nie lubi, a Sabiny jak dla mnie było za dużo, zdominowała cały cykl, a wolałabym żeby to byli Witold i Mila.

masz rację,tez bym tak wolała,oni byli dla mnie pierwsza parą,więc powinni byli zostać głównymi bohaterami.A Sabina...jakoś nie do końca mnie przekonała,nie potrafiłam jej polubić tak jak Milę.Marek na początku może niespecjalnie był sympatyczny,ale przecież później pokazał,że nie jest taki zły,a autorka chyba go nie bardzo lubiła,bo sama nie bardzo wiedział,jak go przedstawić,miotała się między jego zaletami a wadami i ciężko było sie zorientowac co u niej przeważy...

[giovanna]

Mam takie same zdanie, też nie polubiłam Sabiny, a Marka w pewnym momencie było mi nawet trochę szkoda.

[•Sol•]

a w tej chwili czytam Zaszyj oczy wilkom Marty Krajewskiej(druga część Opowieści z wilczej Doliny).Ta ostatnia książka pełna jest mitologii powiązanej ze słowiańską(rusałki,wilkołaki,chmurnicy,latawice,kołbuki i inne nieludzkie stwory często gęsto mieszają sie z ludźmi.Prócz tego demony,obchody kupalnocki,wiedźmy,opiekunka wsi itd).Jak na razie wszystkie książki spełniły moje oczekiwania,czyta mi się je z wielka przyjemnością i niekłamanym zainteresowaniem.

mnie tytuł z tymi zaszytymi oczami wręcz odstraszył i roztoczył wizję znęcania się nad zwierzętami. Ale widząc że chwalisz zaczynam mieć chęć
mogłabyś rozwiać moje wątpliwości - krzywdzą tam zwierzaki?

[ewa.p]

nie,"zaszyj oczy wilkom" to formuła zaklęcia,nie chodzi o żadne prawdziwe zwierzę,tylko o rytuał ochrony przed wilkami/wilkołakami(zaszywane są skóry zwierzęce)