Domowy zwierzyniec

przez **joakar4** » 30 października 2017, o 15:04

dziękujemy :lovju:

przez **•Sol•** » 30 października 2017, o 15:14

pięknieją chłopaki :smile:

Wedel zaczyna wyglądać jak kocurek a już nie jak kocia dzidzia :hyhy:

Joakar będzie dobrze :przytul:

będę trzymać kciuki

przez **joakar4** » 30 października 2017, o 15:25

Dziękuję.

Tak, Wedel robi się coraz większy. Wydaje mi się, że będzie większy od Gilberta, a na pewno wyższy.

przez **giovanna** » 30 października 2017, o 19:01

Chłopaki jak zwykle śliczne

. Będę trzymać kciuki za Wedelka

przez **Kawka** » 30 października 2017, o 19:02

Joakar - śliczne są oba. Widać, że pojawienie się Wedla pomogło Gilbertowi stać się tulaśnym kotkiem. Wcześniej, z tego co pamiętam, nie chciał spać z ludźmi.

Co do kastracji - będzie dobrze, nie martw się na zapas. :przytul:

przez **Janka** » 30 października 2017, o 22:26

joakar4 napisał(a):"Dawno" nie było moich chłopaków.

Przecudne kotki. Super Ci się udały.

Pamietacie tego baranka, o którym kiedyś pisałam?
Niestety jego szczęście się skończyło. Sąsiad tego pana, który się nim opiekował z pełnym poświęceniam, doniósł na niego na policję, że zwierzę nie jest trzymane w zgodzie z cechami gatunku. Sprawa poszła dalej do odpowiedniego urzędu, który musiałby zabrać baranka od tego pana i dopóki nie zapadłaby jakaś konkretna decyzja, oddać go do schroniska, gdzie baranek trafiłby do klatki. Żeby tego uniknąć, ten pan po naradzie ze swoim weterynarzem, zdecydował się oddać baranka na farmę, gdzie jest duże stado owiec.
Więc baranek żyje teraz w zgodzie z cechami gatunku, co w jego przypadku oznacza, że za jakieś 9-10 miesięcy będzie zabity i zjedzony. Oczywiście jeśli do tego czasu dożyje, bo najpierw musi się nauczyć odżywiać tym, co jedzą dorosłe owce, z uwagi na to, że nikt się już nim nie opiekuje i go nie karmi butelką. A także jest zagrożony chorobami, bo nie posiada żadnej odporności, którą innym maluchom przekazują ich matki.
A mogło być tak pięknie: baranek miał już umówione miejsce dożywotniego mieszkania w dobrych warunkach. Mial pracować w gabinecie terapii z dziećmi autystycznymi. Byłby bardzo dobrym terapeutą, bo jest w stu procentach oswojony i nie stanowi żadnego zagrożenia dla nikogo. Był biały, pachnący, czysty i całkowicie zdrowy. Cały jego potencjał został zmarnowany.

przez **Karina32** » 31 października 2017, o 07:21

Co za człowiek z tego sąsiada. Ciekawe w czym mu przeszkadzał mały baranek...

przez **giovanna** » 31 października 2017, o 11:00

Ludzie wredni są :evil:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 31 października 2017, o 13:18

Biedny baranek. Szkoda, że tak to się wszystko zakończyło ;(

przez **Janka** » 2 listopada 2017, o 02:23

Otrzymałam świeże informacje o baranku: stał się cud, bo mu się udało. :wesoły:

Można powiedzieć, że w ostatniej chwili.
Nie pojechał na tamtą farmę, o kórej pisałam, tylko jednak trafił do ośrodka terapii dla dzieci, tam gdzie docelowo miał trafić, dopiero gdy podrośnie. Nauczył się sam jeść, więc go przyjęto od razu.
Jest już zagwarantowane, że nikt go nie zje i będzie żył tak długo, jak mu zdrowie pozwoli.

Dziewczynki, bardzo dziękuję za okazane współczucie dla baranka.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 2 listopada 2017, o 10:17

Świetne wieści kochana! :wesoły:

przez **giovanna** » 2 listopada 2017, o 10:52

Super wiadomość

przez **Kiara** » 2 listopada 2017, o 18:43

Joakar cudne kicie :bigeyes:

przez **basik** » 2 listopada 2017, o 23:17

Janko super wiadomość, od razu poprawił mi się humor, bo było mi smutno i żal baranka.
Joakar strasznie fajne te Twoje kociaki....trzymał kciuki za Wedla

przez **Janka** » 2 listopada 2017, o 23:38

Dziewczynki, bardzo dziękuję za wszystkie ciepłe słowa.

Też mi wcześniej było smutno z powodu baranka, nawet się poryczałam. A potem spadł mi kamień z serca, gdy się okazało, że jednak mu się udało wygrać z biurokracją.
Bo problem polegał na tym, że pan, który się nim opiekował, nie był jego właścicielem, a właściciel, który posiada ogromną farmę owiec i zarabia na niej majątek, chciał mieć czystą kartotekę, więc dla jednego małego baranka nie zamierzał mieć żadnych zatargów z prawem i nie postawiłby się urzędnikom.

Dla baranka skończyło się w najlepszy możliwy sposób, a dla mnie w trochę gorszy, bo nie zdążyłam go poznać. W tej chwili ten pan, który się nim opiekował wyjechał z żoną na urlop, a barankiem opiekowałaby się teraz moja przyjaciółka i by mnie z nim odwiedziła, a ja bym mogła odwiedzać go u niej w domu nawet codziennie. Ona miała nawet zgodę swojego szefa na przyprowadzanie baranka do pracy i miała na czas opieki przenieść się do rezerwowego gabinetu, w którym byłoby miejsce na kojec dla malucha. Niestety ona już go nie dostanie pod opiekę, a ja go wcale nie poznam.

przez **Kawka** » 3 listopada 2017, o 13:55

Janko - to bardzo dobra wiadomość.

przez **basik** » 3 listopada 2017, o 21:55

Joakar co u Wedla, jak zniósł kastracje?

przez **joakar4** » 5 listopada 2017, o 21:51

Bardzo dobrze. Po przyjeździe do domu wyskoczył żwawo z transportera i szukał jedzenia. Potem poszedł spać, a wieczorem szalał jak zwykle. Już wczoraj nie było śladu po jakimkolwiek zabiegu. Po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że wczesna kastracja jest najlepsza. Dziękuję za pamięć. :przytul:

Janko, to świetnie, że tak się to skończyło.

przez **basik** » 5 listopada 2017, o 22:03

Bardzo się cieszę, bo trochę się o niego martwiłam, gdy czytałam tutaj jak ten zabieg może kot przeżywać.

przez **giovanna** » 5 listopada 2017, o 22:10

Cieszę się, że U Wedelka wszystko OK

. basiku miał oba jąderka tam gdzie trzeba to nie było problemu, Bazylek też szybko doszedł do siebie, a Stefan był wnętrem i to co miało być łatwo i szybko było trochę trudniejsze niestety.

przez **joakar4** » 5 listopada 2017, o 22:13

Też się bałam, bo Gilbert dość ciężko zniósł kastrację. Może nie sam zabieg, ale później hormony mu szalały, nic nie jadł i mocno schudł. A Wedel chyba nawet nie zauważył, że coś mu ubyło. :hyhy: