Polska strefa

przez **•Sol•** » 25 października 2017, o 14:27

tylko że mnie to się ostatnio zdarza kilka razy dziennie :evillaugh:

przez **Janka** » 26 października 2017, o 18:38

Lucy napisał(a):Janko,Sol ,coś czułam,że te książki będę dla was

Oj, tak. "Czarci krąg" Iwony Banach jest bardzo dla mnie.
Ślicznie dziękuję za polecenie.

przez **Lucy** » 26 października 2017, o 22:57

polecam się na przyszłość :red:

przez **Janka** » 26 października 2017, o 23:08

Bardzo chętnie skorzystam, gdy przypomni Ci się jeszcze coś w tym stylu.

przez **•Sol•** » 27 października 2017, o 13:41

Lucy, szukam książki którą kiedyś polecałaś. Na bank polska, na bank wesoła, na bank pisana przez kobietę. Coś o fabryce perfum :zalamka:

niebieska okładka i nie wiem czemu w tytule mi się majaczy szafran.
na LC masz tyle książek że ja tego nie ogarnę :evillaugh:

kojarzysz może?

przez **giovanna** » 27 października 2017, o 13:52

O kosmetykach, ale nie jest wesoła http://lubimyczytac.pl/ksiazka/258421/e ... u-orchidei

przez **•Sol•** » 27 października 2017, o 14:10

to może ja dwie książki zmiksowałam :mysli:

dziękuję Giovanno, to może być to, orchidee zamieniłam na szafran

i chyba zmieszałam z tym: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/260134/m ... -szczescia

przez **giovanna** » 27 października 2017, o 14:13

Zobaczymy jak Lucy się pojawi, sama jestem ciekawa

przez **Lucy** » 27 października 2017, o 23:09

To faktycznie "Ekstrakt z kwiatu orchidei".Książka specyficzna i trochę można się pośmiać.

A ''Medalion szczęścia'' tez polecam :yes:

przez **giovanna** » 28 października 2017, o 13:14

Babie lato tej autorki chyba lepsze

przez **Lucy** » 28 października 2017, o 13:39

Zgodzę się ,ale nie mogę zapomnieć sceny ,kiedy po pijaku bohaterka rozmawia ze swoim krewnym :evillaugh:

Spoiler:

Nie chciało mi się kąpać, postanowiłam odłożyć to na później. Zerknęłam w lustro i ledwo powstrzymałam okrzyk przerażenia na widok rozczochranej zjawy, którą tam ujrzałam. To ja?
Nieee, niemożliwe! Wprawdzie nie grzeszę urodą, ale straszydłem zdecydowanie nie jestem! W żadnym wypadku! Stanowczo protestuję przeciwko obecności obcych straszydeł w mojej łazience!
Wykrzywiłam się szpetnie do kocmołucha w lustrze i poszłam sobie. No, poszłam to nie jest dobre określenie. Powinnam raczej powiedzieć — powlokłam się.
Miałam okropne pragnienie. Okropne! Dobrze, że dzisiaj niedziela, bo chyba będzie ciężko.Z butelką coca-coli zwaliłam się na kanapę w salonie, aż jęknęły stuletnie sprężyny, a ja razem z nimi. W głowie zaszemrały fale mózgowe, powodując ból kleszczowy w skroniach i kolejny skurcz żołądka. Zamknęłam na chwilę oczy.
— Żuru niech ci służba nagotuje albo kwasu z beczki z ogórkami kiszonymi każ przynieść z komory, dziewczyno! — Głęboki bas zadudnił mi w uszach.
Podskoczyłam na kanapie, nie bacząc na ból głowy i złe samopoczucie. Ostrożnie otworzyłam oczy i napotkałam drwiące spojrzenie pradziadunia. Założył ręce na piersiach i uśmiechał się złośliwie. Zezłościł mnie. Myślałby kto, staropolski abstynent! Pewnie niejedną piwniczkę opróżnił, z sarmacką fantazją rozbijając kielich o czerep, skoro wie, co jest dobre na kaca!
— Za żywota mego nie uchodziło, by niewiasty raczyły się trunkami przynależnymi mężom! Zmarszczył krzaczaste brwi, aż połączyły się w grubą krechę na czole. — Płoche były i pokorne, posłuszne mężom swym i ojcom.
— Ale to było dawno temu — burknęłam oburzona. — Teraz są inne czasy.
— Ano inne, inne — westchnął, kiwając głową z nostalgią. — Toć wiszę tu już któryś dziesiątek lat, tom się i napatrzył na niejedno. A ty, dziewczyno, jesteś nieodrodną potomkinią rodu mojego.
Świętej pamięci Konstancja, wnuczka moja, a twoja praprababka, pierwsza właścicielka dworu tego, też miała niejedno na sumieniu. Familia cała się od niej odwróciła, kiedy wiejskie pachołki zaczęły szeptać, że z diabłem samym weszła w układ i z płomieni przyszłość przepowiada. Przegnali ją z zaścianka precz, wstyd wszystkim przynosiła. Ksiądz przeklął ją w imię Boże, aż w nocy z domu rodzinnego po kryjomu ujechała, uwożąc portret mój i część klejnotów rodowych. Tutaj osiadła i dalej proceder swój uprawiając, prowadziła się nieprzystojnie. Tfu!
Gapiłam się na pradziadunia z rozdziawiony mi ustami. Sama nie wierzyłam w to, co się działo. Gadałam z obrazem! Chyba jestem nienormalna! Zwilżyłam językiem spierzchnięte usta i przełknęłam ślinę. Dziadunio poskrobał się po podgolonym łbie i znowu przemówił:
— A mąż gdzie twój, dziewczyno? Czeladź gdzie? Sama tu żyjesz jak wnuczka moja i jej potomkinie?
— Sama — bąknęłam. — Męża nie mam. Służby też nie.
— Niezamężne białogłowy w klasztorze żywota dokonać powinny ! — huknął nagle, aż się przestraszyłam. — A nie po nocach bezbożnie raczyć się nalewką, bez miary i opamiętania!
Struchlałam. Normalnie mnie zatkało! A to dziad jeden! Nieboszczyk malowany ! Strofował mnie będzie? Jeszcze czego!
Poderwałam się z kanapy i walnęłam pięścią w stół.
— Cicho! Cicho bądź! Ja tu rządzę! To mój dom!
Wzięłam się pod boki jak jakaś megiera albo przekupa z bazaru. Pradziadunio oniemiał, po czym poczerwieniał mocno na obliczu. Wziąwszy się, jak ja, pod boki, pochylił się bardzo do przodu, tak że wystawał z ram obrazu.
— Cooo? Głos podnosić na mnie będziesz? Na przodka swojego?
Odruchowo się odsunęłam, bo dziadunio ze złości zaczął obficie pluć. Zacisnął zęby i warczał wściekle, aż na szyi wystąpiły mu żyły jak powrósła, a oczy o mało nie wyszły z orbit. Zrobiłam jeszcze jeden krok do tyłu i poczułam, jak pod moją bosą stopą coś się kruszy, a następnie gładko wbija w ciało. Podniosłam nogę i zobaczyłam rozdeptany kieliszek, który pierwszej nocy wypadł
mi z ręki. Ze stopy sterczał kawał szkła, a po nim ściekała ciemną strużką krew, kapiąc obficie na dywan.
— Baśka! — szepnęłam słabo i usiadłam na podłodze. — Baśka! — zawołałam cieniutko.

przez **giovanna** » 28 października 2017, o 14:38

To było dobre :lol:

przez **basik** » 28 października 2017, o 15:23

Poprzednie dwie książki autorki bardzo mi się podobały, takie mądre, życiowe czasami wzruszające. Więc z ochotą zabrałam się za kolejna powieść pani Pytlak, żeby po pewnym czasie ją odłożyć, zniechęcona nużącą i wcale mnie nieinteresującą tematyką. Ale przebrnęłam do końca.
Autorka sama pracuje w korporacji więc zaserwowała nam nietypową powieść obyczajową, gdzie większość akcji rozgrywa się właśnie w takiej instytucji.
Pokazuje nam jak wygląda praca i życie ludzi zatrudnionych w wielkim banku, gdzie króluje wyścig szczurów, intrygi, mobbing i rywalizacja. Gdzie rządzą układy i układziki a awans kobiety najczęściej prowadzi przez łóżko szefa.
Niby jest też biurowy romans Adama i Asi, który został niestety potraktowany trochę po macoszemu, mimo rywala w postaci Huberta. Przez ten romans bardzo nie podobała mi się postać Adama, który w tej powieści należy do tych dobrych....bo są też i źli.
Jakoś nie wciągnęła mnie ta powieść. Nudziły mnie rozmowy o planach, projektach szkoleniowych i nowatorskich konceptach dotyczących pracy banku. Nie znam się na tym i w ogóle mnie to nie interesowało. Za to brak w niej było konkretnej akcji i tego czegoś co wciąga i czyta się z zainteresowaniem.

przez **Lucy** » 28 października 2017, o 16:56

Już po opisie stwierdziłam,że to nie dla mnie.
Szkoda,że autorka nie spłodziła czegoś podobnego do poprzednich książek. :shit:

przez **giovanna** » 28 października 2017, o 18:19

Okropna jest ta książka

Ale okładka jest niezła :wink:

przez **•Sol•** » 30 października 2017, o 12:16

Lucy napisał(a):To faktycznie "Ekstrakt z kwiatu orchidei".Książka specyficzna i trochę można się pośmiać.
A ''Medalion szczęścia'' tez polecam

czyli zmiksowałam :hyhy:

ale ok mam już na liście, na pewno przeczytam niebawem obie. Dzięki Lucy :lovju:

a to to co Basik pisze to mnie nie ciągnie jakoś. Dobrze że słusznie

przez **Lucy** » 31 października 2017, o 20:39

Trzecia ,to druga książka autorki i muszę przyznać,że nie tego się spodziewałam.
Nie wiem dlaczego,ale byłam pewna,że nie dorówna ona pierwszej książce,a tu taka niespodzianka.
Głównych bohaterów mamy w zasadzie trzech ,chociaż jedna postać wysuwa się na prowadzenie.

Eliza - świeżo upieczona psychoterapeuta.Niedawno przyłapała swojego faceta na zdradzie.Poznajemy ją w momencie,kiedy już to przerobiła i jest gotowa na nowy związek.

Lilianna - lat 46,rozwiedziona bogata bizneswomen.

I w końcu Anton/Borys/ ...
Facet ścigany przez mafię, który wybiera sobie dziewczyny w nietypowy sposób. Eliza jest jego numerem trzy.

Za bardzo nie mogę mówić o co tu chodzi, ponieważ zdradzę wam całą treść.

Eliza poznaje pewnego mężczyznę i właściwie rzuca się na niego. Już po przeczytaniu kilku kartek,wiedziałam,że jest z nią coś nie tak.
Dziewczyna angażuje się w nową znajomość,ale ktoś zaczyna ją prześladować,a dziewczyna zaczyna szaleć.

Liliana natomiast jest wrakiem człowieczka. Jej kochanek poszedł w siną dal i kobieta w dalszym ciągu się nie pozbierała. Pewnego dnia widzi go na ulicy i postanawia odzyskać.

Chyba nie muszę zdradzać,że Eliza i Liliana kochają jedną i tę samą osobę .... i każda chce go dla siebie.

Bardzo wam polecam tą pozycje. :yes:

Autorka wykonała świetną robotę.

Spoiler:

przez **basik** » 1 listopada 2017, o 21:47

To chyba coś dla mnie

przez **Lucy** » 2 listopada 2017, o 13:27

super jest, wciąga niesamowicie :yes:

przez **Janka** » 2 listopada 2017, o 13:51

basik napisał(a):To chyba coś dla mnie

Też mam na nią wielką ochotę.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 2 listopada 2017, o 13:54

Zamówiłam sobie obie książki w swojej biblio

przez **Janka** » 2 listopada 2017, o 13:57

Będę musiała na nią trochę dłużej poczekać, pewnie do wiosny, ale to dobrze, bo chcę zapomnieć o tym ze spoilera.

przez **Lucy** » 2 listopada 2017, o 14:00

a czemu?

przez **Janka** » 2 listopada 2017, o 14:02

Bo tyle potrwa, zanim teraz pojadę do Polski i będę robić zakupy księgarniane.

Polska strefa

Kto przegląda forum