Joanna Szarańska

[•Sol•]

dla mnie to w ogóle takie naciągane no bo jak 'dziecku'. Dziecko jest za małe żeby poprosić więc nie dziecku się odmawia tylko rodzicom
ale tak,to bardzo możliwe że Kalina też tak została wrobiona.

[Janka]

Jeśli dobrze pamiętam, to w książce było napisane, że one się naprawdę pogodziły. Że Kalina wybaczyła wszystko Jolce.
Uznała widocznie, że one obie jednakowo były ofiarami i że ona nawet na tym wszystkim nie wyszła tak źle. Prawdziwą przegraną była Jolka.
A dzidziusia prawdopodobnie szczerze pokochała i świadomie zgodziła się zostać matką chrzestną, bo Jolka nikogo innego nie miała. Wszyscy się od niej odwrócili.

[•Sol•]

tak było, prawda...
Natalka była przesłodka i faktycznie Kalina ją pokochała. A Jolka wyszła na tym wszystkim nie za dobrze, no chyba że ten Boluś czy jak mu tam było okazał się dobrym facetem. Tego nie wiem, póki co Jolka odjechała z nim i córką z Kamionek i zamilkło o nich.

[Janka]

Boluś jest taki bardziej nieistniejący w tych książkach. Gra tylko epizody.

[•Sol•]

nie tęsknię za nim.

A ten młody Malina to takie lepkie łapki ma, obleśny typ... Niby powinien wzbudzić sympatię ale taki jest oślizgły.

[Janka]

Dokładnie tak samo go odebrałam.
Gdyby mnie dotknął, to bym musiała się powycierać wilgotnymi chusteczkami. Jak Monk.

[•Sol•]

jak on tą Kalinę przytulał to się zastanawiałam czy on nie ma nic wspólnego ze śmiercią ojca.
Bo podejrzenie pada na baby od razu, ta rozmowa ich, groźby i trucie-damska domena.
A to synek korzysta na śmierci tatusia. Albo ta jego żoncia, żeby męża wzbogacić może... Zwłaszcza że Diana ma intercyzję

[Janka]

Dla mnie

Spoiler:

najbardziej podejrzana była synowa, bo musiała się śpieszyć, żeby jej mąż zdążył odziedziczyć kasę przed ich rozwodem. A najmniej podejrzana była kochanka syna, bo jej się opłacało, żeby on się najpierw rozwiódł, żeby żona jak najmniej uchapała.

[•Sol•]

Spoiler:

kochanki jeszcze nie poznałam, ale widzisz żonę syna też tak no powiedzmy biorę pod obserwację i uwagę

ale w ogóle jaki tatuś taki synek...

[Janka]

Sol, jak wrażenia po dokończeniu drugiego tomu?
Jesteś zadowolona rozwiązaniem?
Mnie trochę czegoś tam brakowało, odrobinki więcej wytłumaczenia sensu i motywów działania.

[•Sol•]

jestem zadowolona bo

Spoiler:

on zasłużył na to żeby się zaciukać. Taki cham i drewno, dobrze.
Szkoda że nie pomogła mu ta Diana tak bardziej dobitnie jednak, bo to wredne i mogłaby posiedzieć, ale jest ok.

Też mi czegoś brakło. Po co ta Jagoda i o co z nią chodziło i było.

Spoiler:

Ten synek też jakiś niewydarzony nadal. Niektóre te postacie takie płaskie trochę były. Jak to że ci inni ludzie co byli w dworku to znajomi Malin i że Malina był im kasę winny. Niepotrzebne to w ogóle

postacie kuracjuszy do poprawy. Dworkowe plus główni super

teraz czytam i mam ochotę Marka udusić.
Jak on mógł!

Spoiler:

Już nie mógł najpierw załatwić ślubu, i na drugi dzień iść na akcję? No co za menda...

[Janka]

Zgadzam się w pełni i z tym, co napisalaś na temat tomu nr 2, i z tym na temat tomu nr 3.
Ale gdyby tak nie zrobił, jak zrobił, to nie byłoby książki.
Ale ogólnie uważam, że to było niewybaczalne. On tego nie zrobił byle komu, tylko dziewczynie, którą już raz tak skrzywdzono.
To było z jego strony okrutne.

[•Sol•]

no tak. Prawda.
Patrząc pod tym kątem że nie byłoby to dobrze że zrobił bo jest.

Spoiler:

Ale teraz czytam ze świadomością jaką on jest świnią i co on zrobił Kalinie.

I nawet początkowa ciągnąca się dwójka była lepsza. Bo do tej szklanki miodu wsadzono mi łyżkę dziegciu.

Spoiler:

Takich rzeczy nie robi się komuś kogo się kocha. Nieważne że ona raz została wystawiona. To tylko Markowi jeszcze ujmuje i pokazuje jak mało Kalina dla niego znaczy. Bo mało że zostawił to jeszcze potem tak robił.

I przez to nie wiem czy dokończę. Po prostu to dla mnie jest skrajne okrucieństwo, coś co psuje ksiązkę.
A Kalina mnie też wkurza. Jak go zobaczyła powinna zrobić mu natentychmiast awanturę i kopnąć dziada w dupę. Wiosłem w łeb, do basenu, przytrzymać i do piachu. On na nic więcej nie zasługuje.

[Janka]

Fajnie, że takie emocje w Tobie budzi ich postepowanie.
Mnie się podobało jej zachowanie, bo pokazało, że ona kocha go naprawdę, że jest gotowa na wiele poświęceń dla niego i dla ich miłości. Że uważa, że nie tylko on ma obowiązek walczyć o ich miłość, ale ona też.
W prawdziwym życiu bardzo często nie jest tak idealnie, bo dziewczyny o byle co się obrażają, nie walczą i rezygnują. Nazywają to "unoszeniem się honorem", ale w rzeczywistości tylko tym udowodniają, że nie kochały prawdziwie, skoro o byle co potrafiły zrezygnować z miłości. Albo że są egoistkami i siebie kochają najbardziej.
Kalina mi pod tym względem niesamowicie zaimponowała.
Mogła wrzucić focha i postarać się o nim zapomnieć, a ona walczy o ich przyszłość. Super dzielna dziewczynka.

[giovanna]

No i dlatego na razie nie mam ochoty zacząć trójki, bo

Spoiler:

mnie ten ślub wkurza, znów dziewczyna została na lodzie

[•Sol•]

to jest tak - jego znielubiłam bo podszedł do tego olewczo. Praca ważniejsza no to niech się żeni z pracą.

Kalina fakt. Zawalczyła o niego.

Spoiler:

Tylko że do chwili gdy się martwiła, do czasu jak myślała że coś mu jest to ja ją rozumiem i wcale nie dziwię się że zrobiła jak zrobiła. Ale w momencie jak on udał że jej nie poznał...
Ja bym kopnęła w dupę. To nie unoszenie się honorem ale albo pokazanie że ma ją w dupie, albo pokazanie że praca jest najważniejsza.
a w takim wypadku to już zawsze tak będzie. Ona będzie walczyć starać się zabiegać a on będzie na to łaskawie pozwalał. Bo ona wszystko wybaczy, wszystko zrozumie i jeszcze kapcie poda.

Nie wierze w ich HEA. Znaczy on będzie z nią przeszczęśliwy bo ona zrobi dla niego wszystko. Ona z nim będzie bardzo nieszczęśliwa bo on zawsze postawi pracę ponad nią. Albo jakąś inną sprawę. A tak się nie da.

Giovanno, nie dziwię się.
Ja chyba odpuszczę. Nie wierzę w szczęśliwe zakończenie, jest ono nierealne w tym układzie sił i mam dość.
biorę inną książkę

[Janka]

Sol, nie mam zamiaru Cię namawiać i jak nie możesz czytać, to dalej po prostu nie czytaj.
Wydaje mi się jednak, że pomyliłaś gatunki literackie. Masz co do tej książki oczekiwania jak w stosunku do romansu amerykańskiego, a ona absolutnie nie jest romansem amerykańskim.

[•Sol•]

Janko, nie czytam, szkoda mojego zdrowia.
Nie, ja nie mam oczekiwań jak do romansu i nie pomyliłam gatunków komedia komedią, ale elementarny szacunek do drugiej osoby to podstawa. Jeszcze jakby Marek był od początku tym złym i antybohaterem to spoko. A to jest totalnie niezgodne z tym co działo się wcześniej. Autorka zawaliła tę relację.
Nie tą drogą.

[Janka]

Sol, oceniasz ich postępowanie z punktu widzenia amerykańskich romansów: oczekujesz że to bohater będzie udowadniał, że kocha bohaterkę. Nie na odwrót. On ma się płaszczyć i koniec, inaczej nie ma prawa być między nimi dobrze. On zrobił źle, a jej nie wolno mu wybaczyć, a nawet nie wolno jej próbować go zrozumieć, bo on już sobie przechlapał na amen. Koniec. Bez prawa łaski.

W prawdziwym życiu wszelkie problemy mogą udowodnić, jak silna była miłość. Jeśli czyjś zły postępek spowoduje, że para się rozstanie tak szybciutko jak po dmuchnięciu w dmuchawca, to najprawdopodobniej to wcale nie była miłość. A jeśli ktoś próbuje zrozumieć postępowanie drugiej osoby, chce wybaczyć i dać tej drugiej osobie szansę na poprawę, to udowadnia tym swoją prawdziwą miłość.

Kalina chce odzyskać to, co było między nimi przed jego brzydkim wybrykiem i o to walczy. O swoje szczęście, którego nie będzie miała bez niego. Ona ma prawo do takiego wyboru. Nie chce być skazana na samotność i na nieszczęśliwe życie. Woli wybaczyć.

Sol, masz rację, w romansie, po tym co on zrobił, mogłoby już nie być szansy na HEA.
Natomiast u nich jest ogromne prawdopodobieństwo, że bardzo długo będą super szczęśliwi, bo on będzie jej się całe życie rewanżował za okazaną wyrozumiałość. Oboje będą wiedzieli, jak łatwo stracić to, co jest między nimi i z byle powodu nie będą ryzykować, że coś by się mogło między nimi popsuć. Będą dbać o siebie i uważać by się nawzajem nie krzywdzić.
Według mnie to nawet więcej niż HEA.

[•Sol•]

Janko naprawdę uważasz że ludzie tak działają?

Spoiler:

on ją skrzywdził - nie musiał, robił to z premedytacją. Potem ma jej wynagradzać? Zgoda przez jakiś czas pewnie tak. Ale potem będzie kolejna sprawa i kolejny raz wywinie jej jakiś numer.
To nie była randka, to nie były święta. To był ich ślub!

Nie oceniam z punktu widzenia romansu amerykańskiego, tylko ze swojego. Wiem co robię naprawdę.

[Janka]

Sol, bardzo ładnie się postarałaś, że dałaś radę przeczytać aż dwie i pół książki w narracji, której nienawidzisz. To już jest sukces i naprawdę nie namawiam Cię do kończenia. A już na pewno nie na siłę.

Janko naprawdę uważasz że ludzie tak działają?

Nie. Uważam że działają bardzo różnie, każdy inaczej i że możliwe jest w stu procentach wszystko. Tym, co napisałam, chciałam Ci tylko pokazać, że możliwa jest też inna interpretacja tych samych faktów.

Nie oceniam z punktu widzenia romansu amerykańskiego, tylko ze swojego. Wiem co robię naprawdę.

Widocznie żle się wyraziłam. Spróbuję to lepiej wytłumaczyć.
Napisałaś, że oczekujesz szczęśliwego zakończenia i opisałaś swoje wyobrażenia co do tego zakończenia na wzór i podobieństwo zakończeń w romansie, ma być coś jak HEA. Oni mają być szczęśliwi razem po kres swoich dni. - Ale nie wierzysz, że to będzie możliwe z powodu tego, jak bardzo źle postąpił bohater. W związku z czym przekreślasz tę książkę. Tak zrozumiałam Twoje wypowiedzi.
Tymczasem ten rodzaj narracji, jaki mamy w książkach pani Joanny Szarańskiej, całkowicie wyklucza takie zakończenie. Ani nie mamy tu narratora wszystkowiedzącego, ani nie mamy narratora umiejącego przewidywać przyszłość. Nie istnieje żadna obietnica, że książka ma się zakończyć jak romans.
Szczęśliwe zakończenie dla bohaterki może oznaczać, że się rozstanie z bohaterem, że się odkocha, że się zakocha w kimś innym, że pójdzie do klasztoru, że postanowi sama zwiedzać świat i wyjedzie itd., itp. Możliwe jest wszystko. A nawet jeśli tom trzeci skończy się ślubem, ciążą i wszelkimi obietnicami dawanymi sobie przez bohaterów, to i tak ma prawo powstać następny tom, który zacznie się np. rozwodem.
Może oczywiście także być wszystko w najlepszym porządku i bohaterowie mogą być szczęśliwi do końca życia. Skoro każde rozwiązanie jest dozwolono, to takie także.

Jeśli chcesz uwierzyć, że związek bohaterów będzie w stu procentach pewny po kres ich dni, to musisz czytać romanse, bo tylko tam będziesz mieć gwarancję takiego zakończenia. I dlatego mówię, że oceniasz tę książkę jakby to był gatunek literacki romans. A nie jest.

[•Sol•]

narracja mi totalnie nie przeszkadzała co liczę na plus.

Ale dobra krótko.

Spoiler:

Ja nie wierzę w to że Kalina chciałaby jeszcze raz stanąc z nim przed ołtarzem. I uważam że on nawet na to nie zasługuje. A wiem że stanęli bo zajrzałam na koniec.
Na dodatek wyszło mi że Marek robił dziewczynę w balona przez kawał czasu.

I nie, ja naprawdę umiem rozdzielać gatunki. Wiem że dzieją się też różne rzeczy. Ale skoro oceniamy patrząc własnymi oczami i myśląc własnym mózgiem, ja po prostu nie wierzę w takie zakończenie książki.

Co nie znaczy że inny czytelnik o innych oczach i mózgu musi uważać tak samo

[Janka]

A w romansach wierzysz w HEA?
Np. w książkach SEP to, co bohaterowie robili swoim ukochanym, było dużo, dużo gorsze. I dużo bardziej okrutne. Choćby w "Arenie".
I zanim mieli okazję się płaszczyć też potrafili nieźle nabroić.

narracja mi totalnie nie przeszkadzała co liczę na plus.

A ja właśnie myślę, że możliwe, że Ci przeszkadza narracja, tylko nie w taki oczywisty sposób.
Bo skoro od narratora wszystkowiedzącego łykasz możliwość szczęśliwego zakończenia i dobre chęci bohaterki na wybaczenie wszystkiego bohaterowi, a od narratorki opisującej to samo własnymi słowami, nie możesz, to znaczy, że problem może leżeć właśnie w narracji.
W romansie widocznie nie wnikasz tak głęboko i narracja trzecioosobowa nie skłania Cię do zastanawiania się nad prawdopodobieństwem takiego zakończenia książki.

[•Sol•]

wierzę.
Ale Janko, proszę Cię nie mów mi co mam uważać i myśleć. Tak odebrałam tę ksiażkę, tak odebrałam postępowanie bohatera.

Spoiler:

W momencie jakby nie praca przeszkodziła mu we wzięciu tego ślubu lecz zdrowie, wypadek, coś poważnego, nie miałabym do niego pretensji.

Uważam że wybaczanie jest dobre. Ba, wierzę w szczęśliwe zakończenia wielu bohaterów literackich którzy popełnili o wiele gorsze błędy.
I nie wmawiaj mi proszę że to wina narracji, bo to nie jest moja pierwsza przeczytana książka z narracją pierwszoosobową. Cenię sobie tę formę jedynie nie lubię czasu teraźniejszego którego tutaj nie odczuwałam nawet.

Dla mnie ten temat jest zamknięty. Odpuszczam dalszą dyskusję, bo nie umiem Ci wytłumaczyć że to jest moje zdanie, moja wizja, mój punkt widzenia. Dla mnie słuszny.
Trudno, nie chcę się kłócić i nie chcę kłótni sprowokować, a dyskusja przestała sprawiać mi przyjemność dlatego wolę stąd wyjść

Sol, pamiętaj proszę o spoilerach. ~~Duz.

[giovanna]

Przeczytałam i muszę powiedzieć, że Sol ma trochę racji

Spoiler:

Marek nie musiał iść w dzień swojego ślubu na obserwacje domu Bazylii, Kicia była tam już długo i jakby pobyła parę dni dłużej nic by się nie stało, tym bardziej, że przebywała u Bazylii z własnej nie przymuszonej woli. Mógł do niej zadzwonić przed, że idzie i zapewnić, że na pewno zdąży do kościoła na ślub. A potem jak już Kalina tam była zachowywać się trochę inaczej, wiem, że nie mógł zdradzić, że wszystko pamięta, ale mógł być mniej chamski. No i nie mógł jej powiadomić? A jak już to dlaczego wybrał Jolkę, wiedział, że po ostatnim numerze w Kamionkach się nie widują i nie lubią. Za łatwo mu wybaczyła, ja bym zrobiła karczemną awanturę i nie wiem czy ślub by się odbył. No i znów wybaczyła Jolce, ciekawe ile by minęło do następnego numeru z jej strony.