Sophie Kinsella

przez **•Sol•** » 29 września 2016, o 15:22

Janko, a czy to ma szansę podobać się i mnie?

przez **Janka** » 29 września 2016, o 15:39

Zapytaj lepiej wróżbity Macieja.
Nie mam pojęcia.
Byłam całkowicie przekonana, że będzie musiała podobać się Very i zupełnie nie trafiłam, dlatego wolę już niczego nie zakładać.
Zdrowy rozsądek podpowiada mi, że powinnaś być więcej niż zadowolona, no ale z tym jest jak zwykle: niezbadane są wyroki boskie.

przez **•Sol•** » 29 września 2016, o 15:42

wiadomo że może się nie udać przewidywanie ale chodziło mi właśnie o ocenę szans na podobanie

przez **Janka** » 29 września 2016, o 15:47

Są wielkie. Bo lubisz Cabot.

przez **•Sol•** » 29 września 2016, o 15:51

no zgadza się. Nawet bardzo

przez **Janka** » 29 września 2016, o 15:59

Przyznam się, Sol, że się dziwię, że jeszcze tego nie czytałaś. Książka jest ponad 10 lat na rynku, ostatnio doczekała się nawet nowego wydania, więc okazji mogłaś mieć dużo.

przez **•Sol•** » 29 września 2016, o 16:01

wiesz co, bo ja jakoś z Kinsellą nie za bardzo mam po drodze

a romanse czytam znów nie aż tak długo prawdę mówiąc. Znaczy w porównaniu do Romansoholiczek

przez **Janka** » 29 września 2016, o 16:08

To bardzo mocno nie jest romans. I na końcu nie ma HEA, tylko milusi HFN.
Więc nie oczekuj zbyt wiele.
Albo oczekuj wiele, ale w kierunku chicklitowym a nie romansowym.

przez **Księżycowa Kawa** » 9 listopada 2016, o 23:30

Przez przypadek ostatnio rzuciło mi się w oczy:
Obrazek

Sophie Kinsella zagościła na brytyjskich listach bestsellerów dzięki swojej pierwszej książce, będącej podstawą kasowego filmu pt. Wyznania zakupoholiczki. Książka Spójrz mi w oczy, Audrey to jej pierwsza powieść dla młodych czytelników.

14-letnia Audrey cierpi na zaburzenia lękowe. Nie chodzi do szkoły, rzadko opuszcza dom, nosi ciągle ciemne okulary. Terapia przynosi powolne postępy, ale nabiera tempa, gdy Audrey poznaje Linusa, kolegę jej starszego brata. Za pomocą przyjacielskiego uśmiechu i zabawnych liścików Linus zaczyna wywabiać ją do normalnego życia – no, w każdym razie najpierw do Starbucksa, ale to dobry początek!

Czy odnalezienie prawdziwej przyjaźni może rzeczywiście zdziałać terapeutyczne cuda? Autorka z niezaprzeczalnym literackim wdziękiem i zmysłem bystrego obserwatora komicznych wypadków życiowych opowiada historię uczucia, które może leczyć rany i koić czytelnicze zmysły.

Data wydania: 6 października 2016

przez **Dorotka** » 9 listopada 2016, o 23:49

Parę dni temu skończyłam to czytać, ale nie podobało mi się. Dla mnie to nudy nad nudami i byłam bardzo, ale to bardzo rozczarowana.

przez **Księżycowa Kawa** » 9 listopada 2016, o 23:52

Możliwe, nie czytałam. Ogólnie ta autorka kojarzyła mi się z książkami dla dorosłych, a tu coś takiego…

przez **Janka** » 10 listopada 2016, o 00:01

Pani Kinsella ma dużo dzieci i może właśnie pod ich wpływem próbowala napisać coś dla tego przedziału wiekowego.

Ja się tej książki strasznie boję. Tak bardzo, że do dziś nie kupiłam niemieckiego wydania, a ukazało się latem poprzedniego roku. Nie mam też oryginału i nie planuję mieć. Na wypadek, gdyby mnie skusiło poznanie treści, mam w zanadrzu audiobooka, ale nie sądzę, że to szybko nastąpi.

przez **Janka** » 12 stycznia 2017, o 00:21

Po dłuższej przerwie powtarzam sobie właśnie audiobooka "Nie powiesz nikomu?" i dotarłam akurat do genialnej sceny, w której Jack zdradza wszystkie tajemnice Emmy w trakcie wywiadu telewizyjnego. Obłędnie się pani Kinselli udała. Nie potrafię wyjść z podziwu dla jej geniuszu, że tak przebiegle manipuluje uczuciami czytelnika.
Emma czuje się tam zdruzgotana, chciałaby się zapaść pod ziemię a czytelnik razem z nią.
A geniusz tej sceny polega na tym, że to, co się Emmie i czytelnikowi w tym momencie wydaje tragedią i końcem świata, tak naprawdę jest kupką drobiazgów bez większego znaczenia. Emma w rzeczywistości nie musi się niczego wstydzić, bo nie zrobiła nikomu nic złego. Dobór wszystkich tajemnic Emmy jest doskonały, a scena przez to bardzo przewrotna.

Przy okazji dziekuję pani Kinselli za tę książkę, bo dziś nie mogłam się oderwać od audiobooka i dlatego jeździłam na rowerku o pół godziny dłużej niż planowałam. Będę dzięki temu szybciej wyglądać jak laska.

przez **Lucy** » 12 stycznia 2017, o 00:50

Dawno nic jej nie czytałam ...

przez **Janka** » 12 stycznia 2017, o 00:59

Ja właśnie też już miałam długą przerwę.
Mam w zapasie jeszcze jej książki napisane wcześniej, na początku kariery, pod własnym nazwiskiem. Jestem ich bardzo ciekawa, a żadnej z nich nigdy nie czytałam.

przez **Księżycowa Kawa** » 12 stycznia 2017, o 01:04

Lucy napisał(a):Dawno nic jej nie czytałam ...

Również, jakoś nie mogę zmobilizować się do tego.

przez **Janka** » 12 stycznia 2017, o 04:46

Mnie zastanawia, dlaczego nie są wydawane dalsze części Zakupoholiczki. Wydawnictwo Sonia Draga szło jak burza z wydawaniem książek Kinselli. W bardzo krótkim czasie wydano 7 tytułów: 3 wznowienia i 4 nówki, a potem się to nagle urwało. Szkoda mi bardzo.

przez **•Sol•** » 12 stycznia 2017, o 14:45

może czekają jak się sprzedadzą

w ogóle B. dorwał się do Miłości w stylu retro. Wciągnął w dwa dni :hyhy:

przez **Janka** » 12 stycznia 2017, o 22:21

Mnie martwi, że może się za słabo sprzedawały i dlatego nastąpił koniec.
One były wydawane akurat w okresie, gdy wydawnictwo Sonia Draga kłóciło się z Matrasami i zawiesiło współpracę. Mieli wtedy ograniczone możliwości rozprowadzania książek na większą skalę i musiało się to odbić na sprzedaży. Akurat tak pechowo trafiło.

przez **Janka** » 25 lipca 2017, o 17:07

Przeczytałam "My Not So Perfect Life".
Było bardzo dobrze. Świetny kawałek chick litu, całkiem jak w dawnym stylu.
Pani Kinsella wróciła do formy i przestała kombinować z duchami czy innymi głupotami.
Wszystko w książce było poprawne i na wysokim poziomie i tylko jednego mi zabrakło: dramatu. W książkach tej autorki na końcu musi być coś, co sprawia, że główna bohaterka jest załamana, a czytelnik razem z nią. No więc tutaj też to było, tylko o wiele słabiej, niż pani Kinsella potrafi. Problem był za bardzo sztuczny, za łatwy do rozwiązania, za mocno wydumany. Nikt porządnie nie nabroił. Wszystko było za bardzo cacy.
I właśnie tych silnych emocji, które powinny być na końcu, bardzo mi zabrakło, żeby móc książkę nazwać perełką.
Poprawna - tak. Dobra - tak. Fajna w czytaniu - tak. Perełka - nie.

przez **kejti** » 25 lipca 2017, o 19:55

Ja czytałam tylko Nie powiesz nikomu? bo tak zachwalałaś ale najwidoczniej gusta i guściki bo mi nie podeszło ale w wyzwaniach mam:
Druga szansa dla książki lub druga szansa dla autorki, która nas wcześniej zawiodła - Mam twój telefon
czy jednak polecasz wybrać inną jej książkę? Byłabym wdzięczna za polecenie

przez **Janka** » 25 lipca 2017, o 20:17

Nie mam pojęcia, Kejti, bo możliwe, że nie spodoba Ci się żadna z jej książek i tylko stracisz czas. Ale jeśli bardzo chcesz, to może spróbuj "Miłość w stylu retro" - na zasadzie przeciwieństwa, bo mnie ona się akurat ani trochę nie podobała, więc a nóż Tobie będzie pasować.

przez **kejti** » 25 lipca 2017, o 20:24

To jest do wyzwania wiec nie czuje ze trace czas

przeczytam opis ksiazki jak wstane po nocce i zobacze czy mi podpasi. Dzieki

przez **Janka** » 25 lipca 2017, o 20:40

Proszę bardzo. Nie ma za co.
Mam nadzieję, że coś z tego wyjdzie.

przez **Janka** » 13 listopada 2017, o 23:42

Sprzątałam ostatnio w skrzynkach mailowych i odkryłam zwiększoną częstotliwość maili fanowskich od Sophie Kinselli. Kiedyś były ze dwa razy w roku, teraz przychodzą co dwa tygodnie. Widocznie mąż pani Kinselli się ostro zabrał do roboty, odkąd rzucił pracę i stanowisko dyrektora szkoły, a zajął się przedsiębiorstwem "Kinsella".

Sophie Kinsella

Kto przegląda forum