Magdalena Wala

[Dorotka]

Jeśli tylko "Rzymskie odcienie..." będą miały odpowiednią reklamę i przebiją się do świadomości potencjalnych czytelników, to powodzenie masz murowane. Dla mnie "Rzymskie odcienie..." są o niebo lepsze od "Marianny", a to za sprawą innego klimatu tej powieści, lżejszego, dużo bardziej romansowego.

[Roma]

Zgadza się - W Mariannie pojawia się nasza martyrologia i ciężko od tego uciec, w Rozalii też się pojawi. Rzymska miała być typowym romansem - i no właśnie - tu pojawia się problem z reklamą. Z tego co wiem to jedyne formy promocji, to blogi - i to chyba niezbyt liczne. natomiast mam nadzieję, że Rozalia będzie miała lepszą promocję i może wtedy "czytelnicy mnie odkryją". Po sobie wiem, że jeśli podobała mi się książka autora to sięgam po poprzednie. I zazwyczaj dobrze na tym wychodzę. Inna forma promocji jest okładka - naprawdę prześlicznie im wyszła i może przyciągnąć potencjalnego czytelnika. bardzo się postarali, zwłasza że katastrofa i panna były wydane, natomiast wydawcy zależy głównie na polskich historykach.

[Dorotka]

To Czwarta Strona nie reklamuje swoich autorów i ich książek? Przecież od tego zależy i ich sukces oraz zysk ze sprzedaży?

[giovanna]

Z tego co widzę na facebooku to najbardziej Mroza reklamują

[Szczypta_Kasi]

Ach, a a ciągle "Katastrofy" nie przeczytałam. Straszne mam zaległości. Musze zaraz nadrobić.
"Rzymskie odcienie" już sobie obserwuję, gdy dorwę fajną promocję zaraz wrzucam na czytnik.

[cedar]

Romo, ja tę książkę zamierzam też polecać klientkom, to nie tak, że tylko sobie ją przeczytam i już. Mam panie, które szukają jakichś fajnych romansów, czasem historycznych, to czemu nie? Muszę mieć coś nowego i co warto polecić. A jeśli przy okazji ci w tym pomogę jakoś, to tym większy plus. Będę się bardzo starała, by te moje panie cię pokochały. Mariannę zresztą też sprowadziłam, by mieć w pogotowiu. Mam bardzo szczwany plan.

Z tego co widzę na facebooku to najbardziej Mroza reklamują

Tego gościa, który ma niedopracowane, spisane na kolanie powieści pozbawione logiki? Tego pana z - przepraszam - literacką sr... nie, nie będę się wyrażać?
Na szczęście ja go polecać nie muszę, on się sam sprzeda, ja muszę tylko przekładać jego książki.

[tully]

Romo czy te rzymskie to to na co czekam dramatoza? (BTW genialna okladka)

[giovanna]

Romo, ja tę książkę zamierzam też polecać klientkom, to nie tak, że tylko sobie ją przeczytam i już. Mam panie, które szukają jakichś fajnych romansów, czasem historycznych, to czemu nie? Muszę mieć coś nowego i co warto polecić. A jeśli przy okazji ci w tym pomogę jakoś, to tym większy plus. Będę się bardzo starała, by te moje panie cię pokochały. Mariannę zresztą też sprowadziłam, by mieć w pogotowiu. Mam bardzo szczwany plan.

Z tego co widzę na facebooku to najbardziej Mroza reklamują

Tego gościa, który ma niedopracowane, spisane na kolanie powieści pozbawione logiki? Tego pana z - przepraszam - literacką sr... nie, nie będę się wyrażać?
Na szczęście ja go polecać nie muszę, on się sam sprzeda, ja muszę tylko przekładać jego książki.

Chyba też mam już go dosyć, tylko cykl o Chyłce będę czytać

[Roma]

Romo czy te rzymskie to to na co czekam dramatoza? (BTW genialna okladka)

NIE!!! ostrzegam lekkie do przesady i zabawne, dramatów brak.
Lekki dramat będzie w Rozalii i poważniej pod pewnymi względami powinno być też w trzecim tomie do Marianny. Przy czym ostrzegam u mnie zawsze HEA.

Co do reklamy zazwyczaj tych którzy się dobrze sprzedają. Któraś książka złapała i opłaca się wsadzić pieniądze. Koszty promocji to dziesiątki tysięcy, więc przy moich nakładach to się nie kalkuluje. Dlatego czekam na Rozalię, bo na tej książce mojemu Wydawcy zależało więc jestem ciekawa jak go promują. Z reszta na stronie Wydawcy możesz zobaczyć jakie tytuły się powtarzają np na facebooku.

te, które wyszły, powiedzmy, że to mnie bardziej zależało.

Cedar bardzo ci dziękuję Im więcej takiej reklamy - marketingu szeptanego, tym dla mnie lepiej.

[cedar]

ostrzegam lekkie do przesady i zabawne, dramatów brak.
(...) Przy czym ostrzegam u mnie zawsze HEA.

No, dałabym ja ci do wiwatu, gdybyś mi po tej rozkosznej lekturze, przy której mam bardzo fajną zabawę i bananię się jak głupia, zafundowała coś innego niż HEA.
Bardzo mi się ROM (sic!) podoba. Jest lekko i bardzo zabawnie, co jest dosyć nietypowe, bo w starożytnym Rzymie przeważnie panują orgie i smutek. Na razie jest super.

Edycja: Tylko chciałam powiedzieć, że dojechałam do sceny, kiedy wnerwiony Quintus wparował do chałupy syna, by go wytrzaskać po pysku, że z małżonką niezbyt pilnie pracuje nad nowym pokoleniem rodu. Jak ja się uśmiałam przy tym! Romo, do grobu mnie wpędzisz. Ale z drugiej strony zawsze uważałam, że śmierć ze śmiechu to najlepsze rozwiązanie.
Aczkolwiek jestem niemal od początku sprawy porwania na 200% pewna, kto za tym stoi. Nie szkodzi. Książkę i tak czytam z frajdą.

[•Sol•]

rety a ja nadal nie zamówiłam. Jak ja się opuściłam. Romo wybacz!
Tak to zawsze na początku, wyrywałam się do czytania a teraz leżę i kwiczę z tempem. Nadrobię, przysięgam uroczyście

[giovanna]

Kupiłam dzisiaj ebooka

[cedar]

Ja już prawie kończę. Nie wiem, czy pisać potem wrażenia podsumowujące, bo będę ciut kręcić nosem. Ot, dylemat.

[montgomerry]

a czemu kręcić nosem?

[Roma]

Krytykuj w spokoju. Najwyżej będę bić się w piersi.

[cedar]

a czemu kręcić nosem?

Bo jestem Smerfem Marudą, a to zobowiązuje.

Uwaga, na nisko latające spoilery!

Ok, a teraz na poważnie. Skończyłam książkę, dobrze mi się ją czytało, masz fajne poczucie humoru, które mi odpowiada i lekkie pióro. Oraz ciekawe pomysły. No jako żywo do tej pory w starożytnym Rzymie to widziałam dramaty i epickie historie, a jakoś nigdy komedii romantycznej, ba!, nie wpadłabym na to, że można. Od samego początku doskonale się bawiłam. Były ciekawie zarysowane postacie, świetny pomysł na "wejście" Serwiusza (jako żywo wyobrażałam sobie te jego ramiona i resztę, a scena w łaźni to jedna z lepszych scen pokazania bohatera (wcześniejszą scenę z ojcem uznaję za przystawkę). Co mamy? Rodzinę i historię, która dzieje się w obrębie owej rodziny. Wiemy, że rok wcześniej było powstanie Spartakusa, niektórzy członkowie rodziny są ambitni i chcą się piąć po szczeblach kariery, ale to tyle jeśli chodzi o politykę i wielką historię - ledwie liźnięta, co ma swoje plusy. Jasne, jako wielbicielka powieści historycznych pewnie wolałabym więcej, ale nie o tym jest książka.
Główna bohaterka jest słodka i tak bardzo niewinna, że czasem aż ręce opadają. Efekt komiczny jest dzięki temu mocny, bo co dla mnie jest oczywiste, dla niej niekoniecznie. Choć zastanawiam się, jak się w Rzymie to dziewczę uchowało, trzymali ją w piwnicy? Bo choćby rzeźby musiała jakieś widzieć, co powinno wzbudzić naturalną ciekawość. Religia też nie pozostawiała wiele pola dla wyobraźni, bogowie zbyt cnotliwi nie byli. No ale mniejsza, nie znam się na starożytności, bo nigdy nie byłam jej szczególną wielbicielką (choć chyba zacznę - w wersji powieściowej), może to trochę inaczej wyglądało, niż mi się zawsze wydawało.
Cenię sobie wstawki z życia codziennego rzymian, motyw z robieniem wina (i że został opisany), nazewnictwo i całą tę otoczkę.

Ok, pogłaskałam, to teraz będę batożyć.
Żartuję!!!
No ale napiszę, co mi się mniej podobało. A zatem... pierwsza połowa książki to świetna, lekka komedia, idealna rozrywka. Druga już jest mniej zabawna - gdzieś zapodział się humor, a komizm w postaci naiwnej, nieogarniętej dziewuszki zaczął przeszkadzać. Zdziwiło mnie przy końcu, że o ciąży nie zorientowała się ani ona, ani niewolnicy, ani niewolnice, które dzień w dzień usługiwały swej pani, więc zauważyłyby symptomy... tylko Serwiusz. Żołnierz. Nie wiem, czy kiedykolwiek miał styczność z ciężarną na tyle, by wiedzieć, że nudności to jeden z objawów. No ale ok, może gdzieś tam miał.
Postacie - a konkretnie szwarccharaktery. Cedar jest nimi kapkę zawiedziona. Znaczy się Klodia jest jeszcze okej. Trochę mi zabrakło wymiksowania jej cech - jest na początku książki, potem znika na jakąś połowę, by pojawić się na koniec. Brakowało mi jakiejś zapowiedzi jej szaleństwa na przyszłość, co mogłoby przynajmniej zaniepokoić mnie jako czytelniczkę, a w ostatnich rozdziałach - obrazu jej, jaki poznajemy na początku. Ona mi się jako jędza podobała. Była złośliwa, ale, że tak powiem, obyczajna, umiała się zachować, ubrać jak przystało, zgrywać niewiniątko, a potem obnosić urażoną dumę. A na końcu jest jakby tylko wariatką. Nie zdążyłam jej na tyle znienawidzić (kocham nienawidzić pewien typ postaci - takie wredne baby, którym długo wszystko uchodzi na sucho, knują, mordują i wychodzą ze wszystkiego z czystymi łapkami), by cieszyć się jej marnym końcem. No i jakby oczywiste było dla mnie, że to ona stoi za porwaniami (swoją szosą za którymś razem jak porwano Felicję, pomyślałam sobie - znowuuu?).
Jedna postać jest dla mnie strasznym rozczarowaniem. Nawet podwójnym. Wybacz, że tak piszę, ale tak czuję.
Kornelia.
Gdzie by tu zacząć. To jest - przepraszam cię, Romo, mam nadzieję, że mnie nie znienawidzisz - idiotyczna postać. Ma nagromadzenie cech wszystkich wrogów Mary Sue razem wziętych - brzydka, umalowana jak [tu wstawcie ulubione określenie na najstarszy zawód świata], chodzi niemal naga i jedyne co robi, to pcha się na męża Felicji z subtelnością cegły rzuconej w okno. I to jest jedyne, co ona robi - dobiera się do facetów. Dla mnie ona w ogóle nie jest człowiekiem, tylko jakimś tworem służącym do scen, w których Felicja będzie mogła zatriumfować złośliwą ripostą. Co więcej, Kornelia psuje ci też główne postacie - Felicja staje się przy niej rozdartym babiszonem szarpiącym za kudły (oczyma wyobraźni niemal widziałam tipsy u jej rąk), a Serwiusz - żołnierz, twardziel, wcielenie cierpliwości i fajny facet zamienia się z nieporadnego, nie umiejącego się obronić przed czyimiś łapkami fajtłapę. Żona go musi obronić, on nie umie zwyczajnie się od namolnej baby odsunąć.
Brakuje mi też innych kobiet. Takich, które mogłyby się faktycznie zaprzyjaźnić z Felicją, bo ma wokół albo wrogo do niej nastawione baby albo niewolnice. Jest jakaś Emilia, ale pojawia się chyba w 3 scenach i prawie jej nie ma.
Kto się broni? Zdecydowanie Quintus - od A do Z kapitalna postać, przemyślana. Starszy facet o złotym sercu i rozsądku na odpowiednim miejscu. Żeni synów w zasadzie wbrew ich woli, ale nie jest okrutny, zły czy jakiś rozmemłany. Jest bystry, sympatyczny i od razu zapałałam do niego sympatią.

Ogółem jako pisałam - mam swoje ale, jednak książka mi się podobała. Na pewno będę ją polecać.

[montgomerry]

Cedar to co Ty uważasz za mankamenty, ja w tym widzę zupełnie coś innego Ale każdy widzi inaczej, w estetyce określa się to mianem gustu
Historii w tej książce jest bardzo, bardzo dużo i co więcej jest zgodna z realiami. Powieści czysto historyczne: polityczne, frakcyjne, bitewne (jak zwał tak zwal) wydaje chyba Rebis. Ja osobiście za tym nie przepadam (starczy mi to co wiem) i nie szukam książek z takim wydźwiękiem.

[Roma]

Cezar dzięki za bardzo obszerny komentarz. Postacie wyszły mi jakie wyszły i nic już z tym nie jestem w stanie zrobić. Faktycznie to nad czym muszę popracować to taki szary bohater. CNie oczywisty czarny charakter. Co do Felicja to chciałam osiągnąć takie wrażonie kontrastu pomiędzy jej naiwnością i wyrafinowaniem Serwiusza. Kornelia nie chciała wyjść inna - przepraszam. Czasem autor nie ma na to wpływu bo samo wychodzi
Spróbuj przeczytać Mariannę i porównać wrażenia bo to dużo pozniejsza ksiazka

[cedar]

Nie no, nie przepraszaj, rozumiem, że tak czasem wychodzi. Nie jestem pisarzem, ale kiedyś tam popełniłam kilka fanfików i wiem, że właśnie "czasem tak wychodzi".

Montgomerry, brak wielkiej historii zaznaczyłam, że nie jest mankamentem.

Marianna jest następna w kolejce.

[•Sol•]

Romo, zaczęłam!

I w sumie mam pytanie. Czy masz coś przeciwko by Twoje książki dodać do Romansoholicznych Motywów?
To też promocja
a w Rzymskich odcieniach miłości widzę motyw Kopciuszka, on chyba lubiany, więc to też mogłoby trochę pomóc w promowaniu. W końcu nasze Listy i Spisy są mocno nawiedzane

[cedar]

Sol, doskonały pomysł. Romo, zgódź się.

I jak ci się podobała scena w łaźni?

[•Sol•]

Cedar jak ja się wkurzyłam na bohatera!
No takie rzeczy! Ma się żenić a loto na boki. Wiem realia ale i tak się zezłościłam

A i zaskoczyło mnie że Roma taką odważną scenę wrzuciła, wcześniej się broniła strasznie przed wszelakimi hot scenkami

[cedar]

Eeee tam człowiek swoich czasów, normalka. Poczekaj aż pozna Felicję.

[•Sol•]

nie no ja wiem że takie czasy zresztą co ja mówię... Do dziś takie czasy tylko okoliczności zajścia się zmieniają

pozna w sensie spotka?
Bo jestem właśnie w trakcie spotkania kolacyjnego.
I bardzo pragnę by macocha Serwiusza wraz ze swoją córeczką i zboczonym synalkiem zostali udydoleni.

[cedar]

Oj tak, oj tak. Baw się dobrze. Aj się Serwiusz zapatrzy...