Agnieszka Lingas-Łoniewska

przez **Księżycowa Kawa** » 28 stycznia 2017, o 01:47

Dobra, nie ma sprawy, ale to będzie musiało trochę poczekać, bo już widzę kilka pozycji, którym jednak nie odpuszczę, a to aż tak bardzo mnie nie ciekawi. I jeszcze kiedyś „Jesteś moja, dzikusko”…

przez **basik** » 21 marca 2017, o 22:19

"Szósty" to dla jednych czytelników jest to kryminał z wątkiem miłosnym, dla innych romans z wątkiem sensacyjnym.
Dla mnie to bardzo dobra i wciągająca powieść , którą przeczytałam z wielkim zainteresowaniem.
Jest tu wszystko to , o czym lubię czytać.
Seryjny morderca-psychopata, który uważa się za Boga, ciekawie prowadzone śledztwo, bardzo sympatyczni, chociaż skrzywdzeni przez los bohaterowie.
I wreszcie wielka i namiętna miłość, która połączyła bohaterów podczas wspólnego śledztwa.

Powieść bardzo wciąga i wzbudza emocje, bo poznajemy również losy porwanych kobiet, ich strach i niepewność co z nimi będzie.
Szybkie tempo akcji trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Moje typowanie mordercy nie sprawdziło się.
Zakończenie jak dla mnie bardzo zaskakujące, ale zapowiada dalszy ciąg, który autorka już pisze.
Według mnie autorka powinna pisać więcej powieści typowo kryminalnych, bo całkiem dobrze jej to wychodzi.

przez **Księżycowa Kawa** » 22 marca 2017, o 20:57

To było w porządku i jak dla mnie typowa książka Lingas-Łoniewskiej :wink:

przez **giovanna** » 22 marca 2017, o 21:03

Dużo scen seksu w Szóstym jest takich jakby to powiedzieć dosadnych

przez **Księżycowa Kawa** » 22 marca 2017, o 21:07

Akurat tego to nie pamiętam, ale jakoś to mi się nie rzuciło w oczy…

przez **giovanna** » 22 marca 2017, o 21:10

Mi się jakoś rzuciło, ale może przesadzam, W zapomnieniu też sporo seksu jest, a to taka pierwsza część do Szóstego, Marcin dzieckiem wtedy był, no i dzieje się u mnie w mieście, chociaż dzielnicę słabo znam i nie wiem czy wszystko jest zgodne, knajp w każdym bądź razie nie kojarzę :hyhy:

przez **Księżycowa Kawa** » 22 marca 2017, o 21:12

Czytałam po kolei. Jak się czyta tzw. erotyki, to później może coś takiego już się nie rzuca w oczy. Wrocławia w ogóle nie znam, jakoś nie mogę tam dojechać.

przez **giovanna** » 22 marca 2017, o 21:59

Kawo Wałbrzycha

, Szósty jest we Wrocławiu (chyba)

przez **Księżycowa Kawa** » 23 marca 2017, o 02:55

Ale też na W :lol:

– tak czy owak, tego miasta również nie znam. Wydaje mi się, że najczęściej u niej występuje Wrocław i stąd moje skojarzenie.

przez **giovanna** » 23 marca 2017, o 11:50

Ona chyba pochodzi z Wałbrzycha, a mieszka we Wrocławiu.

przez **Księżycowa Kawa** » 23 marca 2017, o 18:25

Być może. Zwykle takich rzeczy nie wiem, ani nie szukam :wink:

przez **joakar4** » 13 czerwca 2017, o 09:00

Już prawie skończyłam Wszystko wina kota! i jestem szczerze zdziwiona, ale mi się podoba.
Na początku trochę mnie denerwowała bohaterka, która wydawała mi się zarozumiała i wiedząca wszystko najlepiej, ale potem albo ona się zmieniła albo ja przywykłam. :hyhy:

Książkę czyta się błyskawicznie, ale mam jedno zastrzeżenie. Otóż w blurbie jest napisane, że książka dotyczy tylko jednej bohaterki, a w środku okazuje się, że bohaterek jest cztery, każda ma swoją trudną historię i rozdziały są opisane z perspektywy bodajże 7 osób. Wszystko ładnie, pięknie, ale ta książka jest po prostu za krótka na tyle historii. Rozdziały poszczególnych bohaterów są bardzo krótkie (czasami mają po 3-4 strony), jak tylko wczułam się w historię jednej bohaterki, rozdział się kończył i zaczynała się opowieść innej osoby. Niektóre wątki są też opisane dość pobieżnie i skrótowo. Mnie na przykład brakuje trochę romansu i chemii pomiędzy "głównymi bohaterami".

przez **giovanna** » 13 czerwca 2017, o 11:21

Zgodzę się z Tobą, za dużo bohaterów, za mała objętość. A czytałaś W szpilkach od Manolo? To taki lekki kryminałek z romansem inny od Zakrętów losu, czy W zapomnieniu, też się fajnie czyta.

przez **Dorotka** » 13 czerwca 2017, o 11:24

Mam tę jej najnowszą powieść, ale jakoś nie mogę sie za nią zabrać. Choć okładkę ma zachęcającą.

przez **joakar4** » 13 czerwca 2017, o 11:40

Giovanno, czytałam Szpilki i nawet mi się podobały. Reszta jej książek niestety nie jest dla mnie.

Dorotko, mnie właśnie skusiła okładka i kot w nazwie. Ale kota akurat w tej książce jest bardzo mało. :hyhy:

przez **giovanna** » 13 czerwca 2017, o 12:52

Reszta jej książek jest "specyficzna", że tak powiem

przez **Księżycowa Kawa** » 13 czerwca 2017, o 21:08

Trzeba będzie za tym się rozejrzeć :hyhy:

przez **Willa** » 24 września 2017, o 16:39

Uwielbiam jej książki. Jestem właśnie za serią Łatwopalni, ale jednak Zakręty losu skradły moje serce. Jeszcze przeczytałam Skazani na ból (jedna z ulubionych), Jesteś moja dzikusko i Piętno Midasa. W sumie 10 książek, ale zamierzam nadrobić resztę. Uwielbiam połączenie romansu z kryminałem i autorka mi to daje. Niektórym nie podoba się jej styl pisania, ale mnie on odpowiada.

przez **Księżycowa Kawa** » 24 września 2017, o 22:23

To chyba najważniejsze, aby właśnie odpowiadało czytającemu.

przez **Willa** » 26 września 2017, o 22:19

No właśnie. A o gustach się nie dyskutuje.

przez **Księżycowa Kawa** » 6 listopada 2017, o 23:48

„Wszystko wina kota!” za mną. Ta pozycja nieszczególnie mi się kojarzy z komedią, ponieważ nie za bardzo było z czego się śmiać. Z drugiej strony obyło się bez dramatyzowania, co niewątpliwie okazało się dobrym pomysłem, aczkolwiek na koniec nie zabrakło małego dramaciku, co lekko mnie rozbawiło. Nie było również nadmiernego lukru itp. Dobrze się czytało; lekka pozycja.

przez **Księżycowa Kawa** » 4 grudnia 2017, o 22:45

Co za tytuł! Co za okładka! :evillaugh:

Gdy komisarz Ewa Barska zostaje wezwana na miejsce znalezienia okaleczonych zwłok młodej dziewczyny, nie wie jeszcze, że to dopiero preludium szaleństwa, które ogarnie cały Wrocław. Kolejne ofiary pojawiają się w zastraszającym tempie, a trop prowadzi na Wydział Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Kiedy na drodze energicznej policjantki stanie wybitny historyk, doktor Mateusz Herz, to także będzie początek jej własnej historii, gdzie uczucia odegrają kolosalną rolę. Jednak w tej opowieści nic nie jest jasne i oczywiste.

Bieszczadzka sekta, energiczna komisarz, wielka miłość i Wrocław, który nie jest już bezpiecznym miejscem.

data wydania: 25 października 2017

Wznowienie:

Obrazek

przez **giovanna** » 4 grudnia 2017, o 22:46

Okładka W zapomnieniu ładna, ale jakoś mi do Wałbrzycha nie pasuje

przez **Księżycowa Kawa** » 4 grudnia 2017, o 22:52

A kiedy to oni trzymają się jakichkolwiek faktów?

przez **giovanna** » 4 grudnia 2017, o 23:37

No racja, rzadko :lol:

Agnieszka Lingas-Łoniewska

Kto przegląda forum