Loretta Chase

przez **cedar** » 6 czerwca 2017, o 20:45

Niekoniecznie polata. W końcu w zasadzie nie byli formalnie w związku.

przez **Ancymonek** » 6 czerwca 2017, o 20:56

Cedar wszystko napisałaś jak najbardziej zrozumiale. Myślę i myślę i sobie wymyśliłam, że mimo, że nie do końca, to jednak przekonało mnie a właściwiej mówiąc - uspokoiło mnie Twoje wyjaśnienie i chyba sięgnę po tą książkę

Swoją drogą Ty sobie Cedar nie utrudniaj życia i skróć dowolnie mój nick, bo nawet ja się w nim gubię :hyhy:

Very, tak jak lubię sfiniaków etc. to motyw wyżej opisany mnie trochę razi, ale dam szansę i co najwyżej książka też będzie latać

przez **Papaveryna** » 6 czerwca 2017, o 21:02

Jak się dobrze zamachnę, to może moja do Ciebie doleci i nawzajem :rotfl:

Ale mam nadzieję, że tak źle to nie będzie. Po prostu takiego motywu naprawdę nie lubię, kiedy jest gdzieś w pamięci jakaś narzeczona, albo kochanka, narzeczony, czy jeszcze ktoś, i próbuję sobie myślą o rzucaniu rozładować napięcie :evillaugh:

przez **Ancymonek** » 6 czerwca 2017, o 21:09

Też nie lubię, bohater może pomiatać bohaterką, być chamem, ale takie coś? Toć to skandal :hyhy:

A tak serio, to naprawdę troszkę mnie to uwiera, ale dam szansę

Nie wiadomo, chociaż ja mam cela jak baba z wesela, więc znając życie to jak się wezmę za rzucanie to coś rozbiję

przez **Lilia ❀** » 6 czerwca 2017, o 21:32

Ale to jej rodzice ustalili, że zostaną małżeństwem, kiedy byli dziećmi.
On stracił oboje rodziców, jej ojciec został jego opiekunem. Razem się wychowywali. Jej matce zamarzyło się, że córka zostanie księżną. To jedna z tych matek, które niżej urodzonych traktują jak plebs. Praktycznie zmusza oboje do ślubu, a oni nie protestują. Ona nie chce postawić się matce i w końcu to jej przyjaciel, a on chce pozostać w tej rodzinie. Tylko ona mu została.
Proszę, nie oceniajcie zbyt szybko księcia

Ja go lubię.

przez **cedar** » 6 czerwca 2017, o 21:48

Też prawda, ale ta dwójka się nie broniła jakoś szczególnie. Jej to się nie dziwię, bo wiadomo - kobieta, pod kuratelą wstrętnej mamusi itp. itd. Ale on? U niego inna bajka.
Ale jako mówię, ten związek wyglądał jak związek kochającego brata i wiecznie stęsknionej siostry.

przez **Ancymonek** » 6 czerwca 2017, o 22:32

Lilia dam księciu szansę

chciałam się upewnić, bo pewnie kupię papierek, a ja jestem ebooko-maniaczką, więc kota w butach kupować nie chciałam

przez **•Sol•** » 7 czerwca 2017, o 10:30

do mnie przemawia argumentacja Lilii

widocznie rozmiłowałam się w dziwnych dramatach niepostrzeżenie bo mnie to nie rusza że on ma narzeczoną. Nawet przechodzi mi przez myśl żeby coś o odbijaniem przeczytać... Poza Chase

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 10:43

Sol ja osobiście też nie mam za bardzo nic do "odbijania" w romansie

ba, jak jest to kwestia ona plus dwóch panów, to wręcz to bardzo lubię

mi chodziło tylko, że jeśli ta owa narzeczona byłaby

Spoiler:

przez **•Sol•** » 7 czerwca 2017, o 10:44

ona jedna ich dwóch to nawet bardzo lubię

ale zawsze jak już to trafiałam na rywalizację z tego samego poziomu, nie na odbijanie

a przynajmniej nie pamiętam.

a przy związku po związku, np jak bohater miał żonę, czy bohaterka męża i to pierwsze nie było flądrą/śfinią to mam lekki ból. Wolę jak poprzedni związek był nieszczęśliwy

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 11:10

Lubię kiedy poprzedni partnerzy bohaterów to flądry i chamy, jeśli byli fajni, to mi jakoś tak to nie pasuje

chociaż lubię motyw, kiedy bohaterka stara się dorównać zmarłej żonie bohatera, a ten jełop dostaje w końcu olśnienia, że obecna partnerka to skarb

Co do ich dwóch, ona jedna, czyli motywu "Sabriny" to uwielbiam i kocham, ale jeśli jest to w drugą stronę, to jakoś tak nie bardzo. Jeśli jeszcze bohater oszukuję swoją obecną partnerkę i romansuje na prawo i lewo, to już w ogóle zieje ogniem. Dlatego bałam się tego motywu "narzeczonej" w tym Kuszenie w jedwabiu

przez **Agrest** » 7 czerwca 2017, o 11:52

Lubię kiedy poprzedni partnerzy bohaterów to flądry i chamy, jeśli byli fajni, to mi jakoś tak to nie pasuje chociaż lubię motyw, kiedy bohaterka stara się dorównać zmarłej żonie bohatera, a ten jełop dostaje w końcu olśnienia, że obecna partnerka to skarb

Nasze towarzystwo świadczy o nas :evillaugh:

Czemu lepszy miałby być bohater, który do tej pory gustował we flądrach i chamkach? :lol:

przez **•Sol•** » 7 czerwca 2017, o 11:55

no bo flądry i chamki mogły się po ślubie rozwinąć a wcześniej grać w bycie uroczą

albo wiesz, w historyku te aranżowane małżeństwa

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 12:05

Agrest żeby wyjaśnić dokładniej, lubię, jak on miał żonę flądrę, ale nie wiedział o tym, że ona taka była, a wszyscy inni to dostrzegali, a on taka ciućma ślepa i dopiero potem docenia bohaterkę i zapomina o byłej

Jakoś tak, jak poprzedni partnerzy (naprawdę) byli tacy wspaniali ah oh, to mi to nie pasuje

przez **Agrest** » 7 czerwca 2017, o 12:13

Znaczy tuman :evillaugh:

przez **•Sol•** » 7 czerwca 2017, o 12:15

Agrest, aleś Ty krytyczna :hihi:

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 12:17

Może lepiej "tuman" ślepy, bo ciućma niby do rodzaju żeńskiego jest bardziej przypisana :hyhy:

A może ciućmok

Swoją drogą jakby oni te flądry świadomie wybierali to chyba coś nie teges

przez **Agrest** » 7 czerwca 2017, o 12:29

•Sol• napisał(a):Agrest, aleś Ty krytyczna

Nie, tylko mnie akurat takie motywy nudzą okrutnie

Flądrowate ex mogłyby dla mnie nie istnieć w romansach

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 17:16

W tej nowej Chase, domniemana "narzeczona" nie jest chyba flądrą i o tę uczciwość wobec nie-flądry, a właściwie nieuczciwość bohatera wobec niej się rozchodzi

przez **•Sol•** » 7 czerwca 2017, o 17:19

Agreście, każdemu według potrzeb przecież

a ja lubię, tylko że śfiniowatych ex

Ancymonku, nieuczciwych bohaterów to ja bym najchętniej ćwiartowała a tu kurczę, naprawdę przemawia do mnie argument że oni to tak byli ze sobą bez przekonania

ale coś czuję że jakby on mocno kątami latał to bym psioczyła...

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 17:22

Ja się właśnie obawiam, że on trochę mnie będzie wkurzał tym romansowaniem pomimo "narzeczonej", ale dam mu szansę

przez **Fringilla** » 7 czerwca 2017, o 17:33

Agrest napisał(a):Znaczy tuman

uważaj, podważasz duży fragment mitologii romansowej :evillaugh:

przez **Papaveryna** » 7 czerwca 2017, o 17:34

Ancymmonnekk napisał(a):Ja się właśnie obawiam, że on trochę mnie będzie wkurzał tym romansowaniem pomimo "narzeczonej", ale dam mu szansę

Ze mną na pewno nie będzie miał lekko

przez **Ancymonek** » 7 czerwca 2017, o 18:10

Kurcze ze mnie jest taki typ, że może być śfiniak, wiele wybaczę, naprawdę, ale jak facet jest nieuczciwy to mnie to uwiera :mysli:

ale pożyjemy - zobaczymy

przez **cedar** » 7 czerwca 2017, o 18:40

Agrest napisał(a):Znaczy tuman

Właśnie to chciałam napisać. :hejka:

Może uspokoi was fakt, że dotychczasowego romansowania w zasadzie w książce nie widać, jest wspomniane, że było, ale nie dzieje się to na naszych oczach oprócz coraz bardziej frapującej relacji z Marceliną.
Przy czym odnosiłam wrażenie, że Clevedon (wiecie, że jego imię poznajemy dosłownie na ostatnich stronach powieści???) wspomina to romansowanie ze znudzeniem. Ale może to ja.

Loretta Chase

Kto przegląda forum