Young Adult + New Adult

[kejti]

jakiś czas temu czytałam opis to mnie nie zaciekawił ale skoro mówisz że dobre to zapisuje

[klarek]

jak mnie natchnie na NA/YA to zapewne sięgnę

Sol, miewasz takie natchnienia?

[Ancymonek]

Czytałam jakiś czas temu i w sumie nawet obiecałam, że kiedy to zrobię to napiszę dwa zdania. Robię teraz
Coś mojego Marci Lyn Curtis.
To typowa literatura młodzieżowa. Skierowana do młodego czytelnika. Ale, jak często bywa, nie tylko do niego. Choć ostrzegam, nie ma scen płomiennych, skakania po łóżkach czy miękkich nóg na widok fantastycznego faceta. Ale jest facet, a w zasadzie dwóch. Jeden sporo młodszy, przebojowy, widzący świat w sobie znany tylko sposób, zdobywający uśmiech innych częściej niż inni. Drugi starszy, bardziej spokojny i wyważony, cichy pod presją sławy. I jest ona. Niewidoma, zakochana w nieznanym wokaliście, łapiąca ciepło rodzinne, zagubiona i odtrącona. Fabuła to historia ich trójki, wymieszana, pełna niewiarygodnych scen, z wątkiem paranormalnym. Ciekawa.
Całość opisana z wrażliwością młodzieńczą, szacunkiem dla odmienności i zrozumieniem dla głupot mniejszych lub większych. Lektura, przynajmniej dla mnie, nie była czasem straconym. Wręcz przeciwnie. Podejrzewam, że zapamiętam na długi, choć wielu mogłoby powiedzieć, że to nic wielkiego. Lubię takie niewielkie rzeczy zapadające w pamięć

Ich dwóch, ona jedna - to co najmniej jeden powód, dla którego dodam sobie tę książkę do swojej listy po przeczytaniu opisu z książki, już wiem, że to nie typowy trójkąt w stylu "kogo wybrać", ale i tak jestem ciekawa tej historii

Będę miała to na uwadze.

„Chemia naszych serc” Krystal Sutherland
Jakoś tak się złożyło, że przypadkiem natknęłam się na tę pozycję. W pewien sposób to można określić jako typową literaturę młodzieżową, lecz tak nie do końca, bo jest w tym coś więcej. Nie za bardzo wiem, jak to opisać. W każdym razie to dojrzały debiut. Sama historia jest dosyć poważna, jednocześnie napisana z takim ironicznym zacięciem – inteligentnym humorem. Warto dać szansę tej książce.

Gdzieś mignęła mi ta książka, a ja myślałam czy będzie fajnie - teraz wiem, że nie będzie czasem straconym

[•Sol•]

jak mnie natchnie na NA/YA to zapewne sięgnę

Sol, miewasz takie natchnienia?

rzadko, ale miewam

[Jutrzenka]

Będę miała to na uwadze.

„Chemia naszych serc” Krystal Sutherland
Jakoś tak się złożyło, że przypadkiem natknęłam się na tę pozycję. W pewien sposób to można określić jako typową literaturę młodzieżową, lecz tak nie do końca, bo jest w tym coś więcej. Nie za bardzo wiem, jak to opisać. W każdym razie to dojrzały debiut. Sama historia jest dosyć poważna, jednocześnie napisana z takim ironicznym zacięciem – inteligentnym humorem. Warto dać szansę tej książce.

Gdzieś mignęła mi ta książka, a ja myślałam czy będzie fajnie - teraz wiem, że nie będzie czasem straconym

Czytałam "Chemię naszych serc", i choć opis mnie zainteresował, to sama książka bardzo mnie rozczarowała Główna w tym zasługa głównej bohaterki Rozumiem, że to, czego doświadczyła, miało na nią ogromny wpływ, ale nie pojmuję, dlaczego traktowała w tak niepoważny sposób głównego bohatera To naprawdę fajny chłopak, szkoda, że trafiła mu się tak dziwna partnerka

Jutrzenka

[Księżycowa Kawa]

Myślę, że to kwestia młodego wieku, że historia nie została ubarwiona. Poza tym pewnie minęło za mało czasu…

[Jutrzenka]

Jeśli chodzi o czas, to mogło tak być, ale wtedy nie powinna dawać sprzecznych sygnałów Henremu Po prostu, traktowała go jak zabawkę, albo chwilowy przerywnik w dręczących ją rozterkach

Jutrzenka

[Księżycowa Kawa]

To nie była uproszczona historia, gdzie wystarczy zakochać się, aby rozwiązać wszystkie problemy. Wydawało mi się, że wspominałam, że to poważna historia.
Początek skojarzył mi się z „Eleonora i Park”.

[Ancymonek]

Wczoraj skończyłam czytać Tysiąc pocałunków T. Cole. Jestem wkurzona, autentycznie czuję w sobie złość na tę książkę. Nie dlatego, że mi się nie podobała i czytanie jej było stratą czasu. O nie. Ona była piękna. Dołująco, krzepiąco (też), niszcząco piękna. Wiem, że pewnie niektórzy po przeczytaniu myślą sobie: matko znowu takie dramaty. Pewnie niejedna osoba pomyśli, że to już było i będzie​ jeszcze nie raz. Cóż, dla mnie ta książka była czymś wstrząsającym. Trafiła tam gdzie miała trafić i zrobiła to co miała zrobić - dotarła do mnie, dała do myślenia i sprawiła, że ją zapamiętam. A wkurzona, tak po prostu jestem wkurzona, bo płakałam przy niej, co mi się nie zdarza. Jestem wkurzona, bo wiem, że taka historia mogłaby się wydarzyć, tuż obok, komuś blisko nas.
Jestem też wkurzona, bo czytając sam opis spodziewałam się scenariusza: ona, on, znają się od dziecka, potem ktoś ją krzywdzi kiedy on był daleko, a potem wraca do niej i budują to co się zepsuło. Miłość, trochę dramatu i nastolatki. Kiedy doszłam do strony, w której zorientowałam się, jak bardzo mylne miałam założenia względem tej historii to miałam ochotę jej nie kończyć. Dokończyłam. Nie chcę już więcej takich książek, niech pani Cole już takich nie piszę, drugiej takiej nie przeżyje.
W skrócie: ona zbiera tysiąc pocałunków od chłopaka. Co to jest, kiedy się kogoś kocha i chce się z nim być do końca życia? Okazuje się jednak, że

Spoiler:

zostało im bardzo mało czasu do zebrania tysiąca pocałunków, że mogą nie zdążyć

Do ostatniego chwili błagałam w myślach, by był

Spoiler:

HEA

, ale nie doczekałam się. A właściwie to tak, można powiedzieć, że

Spoiler:

epilog był takim happy endem, ale kłócą się we mnie nieustanne myśli, że chyba nie był tak potrzebny. Przynajmniej dla mnie ta historia mogla (a nawet powinna) zakończyć się bez niego.

Mnie ta książka urzekła i zrobiła mi totalną papkę z mózgu. Jeszcze jednego jestem pewna. Nigdy już nie będę w stanie opanować wzruszenia, słuchając utworu "Łabędź" z cyklu Karnawał zwierząt C. Saint - Saens'a.
Polecam przeczytać z paczką chusteczek, naprawdę

[LiaMort]

Co do końcówki...

Spoiler:

nawet fajna i jakieś HEA jest.

fajna książka chociaż ciężka.

[Ancymonek]

Ciężka zdecydowanie wiesz co, ja jestem trochę

Spoiler:

taka niezdecydowana, jeśli chodzi o końcówkę, bo niby jest HEA, ale miałam też myśli, jakby była druga część o Runie i jego tysiącu pocałunków?

[Duzzz]

To jakie jest HEA?
Serio, podrzućcie mi spoiler, bo nie wiem czy jest sens się za to brać jak ma tak 'sponiewierać'

[Ancymonek]

Duzz,

Spoiler:

po jej śmierci spotykają się w snach. I tak mija ponad 10 lat i on umiera (cyt. szybko i bezboleśnie)i budzi się w "niebie" i w końcu rozumie, że to nie jest kolejne spotkanie w snach, ale że już tutaj zostaje razem z nią dla mnie było to takie...sama nie wiem, niby mały HEA ale to, plus komentarz autorki w podziękowaniach na końcu książki sprawił, że chyba chciałabym jednak innego zakończenia, a nawet kontynuacji historii bohatera

[LiaMort]

hm...

Spoiler:

małe czy duże to jednak HEA i trochę takie niespotykane. może kontynuacja była i ciekawa i to zbieranie przez niego tego Tysiąca pocałunków ale mogła by to autorka zepsuć, trzeba umieć takie coś napisać.

[Ancymonek]

Lia rozumiem co masz na myśli i

Spoiler:

mnie w jakiejś części takie HEA zadowala i trochę przeczuwałam,
że autorka może coś takiego wymyśleć. ALE jak przeczytałam jej podziękowania i tam były umieszczone wyrazy wdzięczności do jakiejś tam pani (chyba jej agentki), za to, że namówiła autorkę na napisanie epilogu, to sobie pomyślałam, że jak to? Chciałaś kobieto tak to zakończyć czy namówili cię na to? Mi się wydaje, że pani Cole bała się pociągnąć historię Rune'a (bo czy po takiej miłości, bohater zostałby przez czytelników zaakceptowany w stanie zakochania w innej dziewczynie?), a z drugiej strony może też nie chciała zostawić tej historii niedopowiedzianej, może chciała w jakiś pozytywny sposób zakończyć tę książke

[joakar4]

Jak dobrze, że to przeczytałam. Dziękuję Ancymonku za informacje.
Teraz już wiem, że muszę omijać tę książkę szerokim łukiem.

[Ancymonek]

Właśnie sobie myślę, czy jeśli bym przeczytała sama taki spojler to sięgnęłabym po tę książkę czy też omijała szerokim łukiem

[Duzzz]

Ja będę omijać szerokim łukiem
Dzięki Ancy za spoiler

[Ancymonek]

Proszę bardzo dziewczyny, a kto mnie poratuje? mleko się już rozlało ale i tak nie żałuję, że przeczytałam tę książkę

[•Sol•]

czy ta T. Cole to jest ta kobita co ma dark romance na koncie? Jakieś mafie, przemoc, bohatera po więzieniu?

[Ancymonek]

Sol jeśli masz na myśli książki z cyklu Poranione dusze - Reap i Raze to jest ta pani jeśli te książki Cię interesują, to gadaj z Kejti, bo ona chyba przeczytała obie, albo z Aniazlipca, bo chyba też ostatnio Reap czytała ja te książki mam dopiero w planach, a przeczytam je na pewno, bo Kejti pisała chyba gdzieś, że

Spoiler:

nie płakała przy nich

[joakar4]

Ona napisała też tę serię
http://www.goodreads.com/series/116189-sweet-home

Nie ma tam jakiś większych dramatów, czytałam jedynkę i mi się podobała. Ale nie wywarła na mnie na tyle silnego wrażenia żebym po kilku latach pamiętała treść.

[•Sol•]

to jak Kejti tak pisała to ok

wiem że ja chyba tego Raze'a miałam zamiar ale Alias coś pisała że to ciężki kaliber

a jeszcze to Sweet Home...
Chyba coś będzie trzeba w końcu tej autorki spróbować żeby mieć swoje zdanie. Ale na bank nie te pocałunki

[Papaveryna]

Ja nie zamierzam się do niej zbliżać na odległość kija

[Ancymonek]

Tchórze

A tak serio, to jak już nie będę płakać, to pewnie się kiedyś za coś tej pani jeszcze zabiorę