Jayne Ann Krentz => A. Quick, J. Castle, S. James

[Księżycowa Kawa]

To akurat znam i chyba nawet pisałam o tym kilka słów

[Janka]

Skończyłam czytać "Nie ufaj nikomu".
Bardzo podobał mi się główny bohater. Zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia i do końca mnie nie zawiódł. Fajne miał teksty, umiał mnie rozśmieszać. W ogóle był super pod każdym względem, aż może nawet zbyt idealny.
Z bohaterką było nieco gorzej, bo jej reakcje wydawały mi się gdzieniegdzie naiwne i miałam ogólne wrażenie, że jest niedopracowana.
Wątek romansowy między nimi też mi się podobał i nie przeszkadzało mi wcale, że był ujęty raczej po łebkach, bez ukazania rodzących się uczuć i emocji. To była miłość w tempie przyśpieszonym, ale mi całkiem fajnie to do nich pasowało.
Natomiast co do wątku kryminalno-sensacyjnego, to niestety dla mnie nie było dobrze. To była prosta i przewidywalna historyjka, którą autorka dodatkowo namotała, żeby utrudnić czytelnikowi zgadnięcie, o co chodzi. A to namotanie widocznie ją potem przerosło, bo nie dała rady nam pokazać rozwiązania, tylko musiała nam o nim opowiadać i dodatkowo wyjaśniać kto, co, komu i po co.
Ten wątek nie był całkowitą porażką, bo akcja ładnie trzymała w napięciu i w większości była ciekawie napisana, a dopiero pod koniec książki autorce zabrakło oddechu.

[Księżycowa Kawa]

Trudno nie lubić Juliusa.
I było coś w tym lapidarnego, lecz akurat to nie przeszkadzało, nie czytam Krentz dla sensacji.

[Księżycowa Kawa]

Stwierdziłam, że mam dosyć czekania i sięgnęłam po „Siostrzyczki”. Intrygująca atmosfera, powiało nawet lekko grozą. Dodatkowo przy tym cały ten kryminalny wątek ciekawie wyszedł, taki zapętlony, niby tego i owego można się domyślić, ale i tak pojawiają się zaskakujące elementy

[Lucy]

Czytając "Siostrzyczki",czułam się jak za starych dobrych czasów,kiedy wręcz połykałam romanse.
Krentz trzyma poziom jak zawsze.

Madeline i Daphne w dzieciństwie bardzo się przyjaźniły.Pewne wydarzenie,które miało miejsce 20 lat temu,sprawiło,że dziewczynki straciły ze sobą kontakt i każda z nich wyjechała z wyspy na której mieszkały.
Teraz po śmierci swojej babki,Madeline zostaje właścicielką sieci hoteli.
W tym też hotelu na owej małej wysepce.Telefon zarządcy sprawia,że Mad jedzie tam i jest świadkiem jego śmierci.Do zbadania sprawy wzywa ochroniarza Jacka.Były pracownik FBI,wraz z bratem muszą rozwiązać zagadkę nie tylko śmierci pracownika,ale okazuje się,że w miały miejsce również inne tajemnicze zdarzenia.Śmierć babki nie do końca jest jasna,ktoś włamuje się do mieszkania Daphne ,a bogata rodzina ,która mieszka na wyspie nie jest zadowolona z prowadzonych poszukiwań.

Dzieje się dużo i jak najbardziej polecam

[Księżycowa Kawa]

Faktycznie to dobra pozycja. I ciekawa historia

[szuwarek]

po prostu musże ją przeczytać w podróży bo trzymam i trzymam od dawna

[Duzzz]

Też mi się "Siostrzyczki" podobały, ale już niewiele z nich pamiętam

[Księżycowa Kawa]

Ciekawiej będzie powtarzać

po prostu musże ją przeczytać w podróży bo trzymam i trzymam od dawna

Jest już następna, jakbyś miała ochotę coś trzymać w zanadrzu

[szuwarek]

Przeczytałam zaległe Kolory Zmierzchu i Siostrzyczki. i powiem jedno - po pół roku nieczytania tego mi było trzeba! Takich bohaterów, takich bohaterek, takiego uczucia - nie cukrowego ale realnego, z humorem, z dystansem. I intrygi Obydwie na poziomie!! Uwielbiam JAK

[klarek]

To dobre słowa i dobre podsumowanie. I przekonanie dla mnie ze dobrze że nie tylko ja tak mam

[Duzzz]

Ciekawiej będzie powtarzać

Pewnie tak, ale wolę się do nowej dobrać

[Księżycowa Kawa]

Nic nie stoi na przeszkodzie

Przeczytałam zaległe Kolory Zmierzchu i Siostrzyczki. i powiem jedno - po pół roku nieczytania tego mi było trzeba! Takich bohaterów, takich bohaterek, takiego uczucia - nie cukrowego ale realnego, z humorem, z dystansem. I intrygi Obydwie na poziomie!! Uwielbiam JAK

Słusznie prawisz! Do końca czytałaś z cyklu Harmony?

[szuwarek]

Kawo- miałam w kolejce, teraz powoli wracam do czytania i Sirens są już tuż tuż. Zachęcasz sceną poznania

klarku - tego mi było trzeba

[Księżycowa Kawa]

Mnie tam wszystko się podoba. A wiesz, że nawet było dinozaury?

Ta wyspa strasznie mi się podoba, jest taka wyjątkowa

Na Krentz można polegać, nieprawdaż?

[Szczypta_Kasi]

"Kiedy wszystkie dziewczyny odejdą"
Dawno już nie czytałam Krentz, a przynajmniej nic jej nowego. Czasem sobie wezmę jakiś staroć, którego jeszcze nie znam. I powiem wam że widać ciągle doskonalenie się autorki. W tej książce jest na prawdę dobrze i ciężko byłoby się do czegokolwiek przyczepić. Nie ma ostrych opisów seksów, co czasem się jej zdarzało, nie ma zbytniej brawury. Jest za to bardzo składna i świetnie napisana historia sensacyjna, a także przyjemny i taki normalny romans - bez egzaltacji i niczym nie uzasadnionych wybuchów namiętności.
Bardzo mi się podobało "Kiedy wszystkie dziewczyny odejdą", polecam nie tylko miłośniczkom Krentz.

[joakar4]

Też mi się bardzo podobało.

[Duzzz]

Nie bijcie, ale dla mnie było średnio. Przeczytałam w święta i jakiś niedosyt mi pozostał.
Intryga ciekawa, ale gdzieś czegoś brakowało. Ale najbardziej zawiódł mnie chyba romans. Było go po prostu stanowczo za mało, jak dla mnie za szybko nastąpiło pójście do łóżka, brakowało mi dłuższego rozpisania ich relacji. Brakowało mi większej bliskości między nimi w pewnym momencie. Bardziej Krentz skupiła się na ich partnerstwie w śledztwie niż ich związku.
A scena łóżkowa, wolę nawet tego nie komentować. Jakoś po ostatnich książkach Krentz spodziewałam się czegoś znacznie lepszego, dawno nie zawiodłam się na tej autorce. Dla mnie to 3 na 5.

Zapamiętam na pewno pewną scenę, a szczególnie pewną wymianę zdań Podobała mi się scena z byłym bohaterki i Maxem. Kiedy były mówi "Nie kupuję tego." A Max mu odpowiada coś w stylu "A ja nie sprzedaję"
I chętnie poczytam kolejne części, bo mam nadzieję, że o pozostałej dwójce braci będzie

[Księżycowa Kawa]

Chyba nastawiłaś się na ognistą historię, a to raczej nie tutaj
Możliwe, że sama niedługo się za to wezmę

[Szczypta_Kasi]

No mnie właśnie to na plus zaskoczyło, że nie było tak namiętnie jak u Krentz czasem bywa. Powoli stawała się ona dla mnie przewidywalna w scenach łóżkowych, a tutaj było własnie bardzo subtelnie. I wcale nie myślę, że za szybko. Po przygodzie w górskiej chacie to już było nieuniknione.

[Księżycowa Kawa]

U Krentz aż tak bardzo to nie bywa, chociaż teraz to modne wszystko przesłaniać seksem i jeszcze więcej tego. A Krentz nie przesadza.

[Duzzz]

Nie, nie nastawiałam się na ognistą historię, bo i w ostatnich jej książkach nie przypominam sobie tego. Dla mnie nawet powiedziałabym, że była zbyteczna ta scena seksu, przez to, że była nie najwyższych lotów popsuła mi jeszcze odbiór książki. Ich relacja obeszłaby się bez tego. Wystarczyło jeszcze kilka subtelnych zabiegów, które pokazałyby bliskość między nimi.

[Szczypta_Kasi]

Ja zawsze kojarzyłam wczesne książki Krentz jako dość odważne. Ale to przez pryzmat lat w których powstały. Nie równają się one współczesnym erotykom.

[joakar4]

Ja się trochę z Duzz zgodzę. Nie brakowało mi może opisów seksu, ale autorka mogła się bardziej skupić na relacji pomiędzy bohaterami. Pokazać trochę ich wspólnej codzienności. Bo tak to te zaręczyny wydawały mi się mocno na wyrost.

[Szczypta_Kasi]

oj tam oj tam
Czytałam już nie raz, o zaręczynach znacznie bardziej na wyrost. Wręcz absurdalnych. A w przypadku doświadczeń obydwojga, jakoś mnie nie dziwi, że chcą jak najszybciej rozpocząć nowe życie, zostawiając przeszłość za sobą.