Literatura nieromansowa

[Lucy]

dzięki Kasiu

[Szczypta_Kasi]

Proszę Lucy. Ponieważ dostałam książkę do recenzji musiałam umieścić moją opinię na blogu i na LC. Tak trochę bardziej składnie piszę o niej Tutaj - http://czytajacprzyokazji.blogspot.com/2017/03/granice-za-rebecca-griffiths.html

[Lucy]

dzięki

Very była ciekawa,więc coś napiszę.



Książkę napisana jest w pierwszej osobie i akcja toczy się dwutorowo.W jednym rozdziale Tessa wypowiada się w czasie teraźniejszym,a w kolejnym wraca myślami do tragedii ,która się wydarzyła ,kiedy była nastolatką.
Ktoś ją porwał ,porzucił w dziurze i dla towarzystwa dał jej zwłoki innych dziewczyn.Taki grób zasypał polnymi kwiatami.Tess miała wrodzoną wadę serca,która uratowała jej życie.Morderca myślał,że nie żyje,a okazało się,że jej serce znacznie zwolniło.Na szczęście pochówek został znaleziony przez psa i zaczęło się powolnie na mordercę.W tamtych czasach nie było badań takich jak teraz i na podstawie dość dziwnych dowodów,został skazany jeden facet.Wszystko byłoby dobrze,gdyby Tessa w ciągu kolejnych lat nie znajdowała zasadzonych koło domu polnych kwiatów.Nie mówię o liściku w którym była groźba,że jeżeli będzie cicho,to nic nie stanie się jej przyjaciółce.
Kiedy zbliża się dzień w którym domniemany morderca ma zostać stracony,bohaterka postanawia wraz z prawnikiem skazanego odkryć prawdę. Zaczynają się ekshumacje ciał i badania dotyczące tożsamości innych ''kwiatów''.

Powiem wam,że dawno nie czytałam tak wciągającego thrillera/sensacji.Sama końcówka i dowiedzenie się kto to zabił normalnie zaskakuje.Dla zainteresowanych jest też romans,wprawdzie mały,ale dobrze rokuje na przyszłość.

[giovanna]

Mam ją w planach i cieszę się, że jest fajna

[Papaveryna]

Dziękuję, Lucy
Wydaje się całkiem ciekawa. Chyba będę się przymilać o pożyczenie
Myślałam, że napiszesz o tym w Romans + thriller i tam szukałam początkowo

Swoją drogą, też chyba mogę napisać tutaj, bo w tej czytanej przeze mnie nie było śladów romansowania
Przeczytałam:



Jestem zawiedziona tą książką. Zapowiadała się całkiem ciekawie, a potem się to wszystko rozmyło.
Bohaterka wie, że ktoś za nią łazi, widzi dokładnie jak ten ktoś wygląda, dostaje niepokojące maile ze zdjęciami jej samej, mimo to nie idzie na policję, bo nie, bo się wstydzi i koniec. Nawet kasuje, to, co on jej przysyła, by nikt tego nie zobaczył.
Narracja prowadzona jest z perspektywy trzech osób: bohaterki, jej cierpiącej na agorafobię matki, która od kilku lat nie opuszcza domu oraz detektyw prowadzącej śledztwo. Generalnie każdy wydaje się podejrzany, ale jest to wszystko ukazane w bardzo kulawy sposób. Bohaterowie mają swoje tajemnice, nie chcą by się wydały, więc nie informują o niczym policji, tylko chcą wszystko robić sami, z czego nic mądrego nie wynika. Śledztwo jest opisane w sposób nudny, bo właściwie policja niewiele ma, skoro nikt nie chce jej w to mieszać.
Dodatkowo zakończenie w typie takich, które bardzo działają mi na nerwy. Niekiedy horrory się tak kończą.

Spoiler:

Wywnioskowałam z niego, że bohaterka po końcowych wydarzeniach nie poradziła sobie z traumą i także przestała wychodzić z domu. Pod ten dom ktoś przyłaził, wystawał tam i gapił się jej w okna.

[Lucy]

O co chodzi z tym wstydem? Te zdjęcia pokazują ją nagusieńką?

Książkę wyślę ci we wtorek/środę siostra czyta

[Papaveryna]

Spoiler:

Na tych zdjęciach siedzi na krześle, ma szeroko nogi i podwiniętą sukienkę. Nie pamiętam czy czyjejś ręki tam też nie widać. Ona była naćpana jakimiś tabletkami, kiedy się to działo.
Dla mnie było idiotyczne, że tak wstydziła się tych zdjęć. W ogóle niektóre zachowania tych bohaterów dla mnie niepojęte były.

Spokojnie, nie śpieszy się
I dziękuję bardzo

[giovanna]

"Granice zła" Rebecca Griffiths

Dziwnie czytało mi się tę książkę. Po pierwsze napisana jest narracją której nie lubię - trzecioosobowa w czasie teraźniejszym. Ma do tego wtrącone rozdziały w narracji pierwszoosobowej, które mnie osobiście rozpraszały, gdy już prawie przyzwyczajałam się do tej formuły.
Atmosfera panuje w niej bardzo mroczna. Akcja rozgrywa się głównie na walijskiej wsi, gdzie non stop pada. Rachel po zmianie nazwiska ucieka przed swoją przeszłością do miejsca gdzie nikt nie zna jej ani jej historii. Przed laty był więziona i gwałcona przez psychopatycznego mordercę. Dziwnym kaprysem mężczyzny udało jej się przeżyć. Po kilkunastu latach dowiaduje się że jej prześladowca wychodzi z więzienia i w przerażeniu ucieka od swojej matki, aby rozpocząć nowe życie. Los chce, że jej nowym domem staje się miejsce, gdzie pięćdziesiąt lat wcześniej żyła czternastoletnia dziewczynka wykorzystywana seksualnie przez ojca i braci, a jeden z tych braci mieszkający w sąsiedztwie mocno zaczyna interesować się Rachel. Dodam jeszcze, że Rachel jest już po rozwodzie, a jej były mąż otrzymał prawo opieki nad ich córką i wyjechał z nią do USA.
Dużo złego na jednego.
Książka jest mroczna, ale trzyma w napięciu. I gdy w pewnym momencie wydaje się że już wszystko jest jasne i niczym nas lektura nie zaskoczy, czekać nas będzie jeszcze nie jedna niespodzianka.
Książka zdecydowanie nie w moim stylu. I to zarówno pod względem fabularnym jak i stylistycznym, dlatego trudno mi powiedzieć czy zła, czy dobra. Przypuszczam że obiektywnie rzecz biorąc całkiem niezła. Ale do autorki nie wrócę.

Skończyłam i nie mogę powiedzieć, że jestem zachwycona. Jak dla mnie autorka stworzyła za dużo wątków i wszystkie potraktowała pobieżnie, a lepiej by było gdyby skupiła się na jednym czy dwóch. Zakończenie rzeczywiście zaskakujące, ale

Spoiler:

jeżeli chodzi o Rachel (Sarę), bo zakończenie mordercy dziewczyn jakieś takie "ni to z gruszki ni z pietruszki". Może głupia jestem, ale jak Beverley mogła obserwować Rachel w samochodzie, jednocześnie będąc w pracy w domu opieki? Wyszła sobie, albo to nie ona obserwowała tylko Graham? No i też dziwne, że John się nie bronił w sądzie wiedząc, że Sara robiła im zdjęcia, niby jest wytłumaczenie tego, ale do mnie nie przemawia

[Szczypta_Kasi]

Masz racje Giovanno. Nawet nie zwróciłam uwagi na te nieścisłości, ale ciągle walczyłam z narracją i mogło mi to umknąć.

[giovanna]

Jakoś mi narracja nie przeszkadzała

Spoiler:

a jeszcze mi się przypomniało, że Idris i Hywel mówili, że jakiś samochód stał pod domem Rachel, skąd by ta Beverley wiedziała gdzie ona mieszka, przecież ta nie łaziła po mieście wieczorami. Chyba, że obserwowała Grahama? Jakoś się to słabo kupy trzyma.

[Szczypta_Kasi]

Ja wydedukowałam, że ten samochód należał do tego detektywa, co go matka wynajęła.

[giovanna]

No pewnie, że masz rację , coś mnie zaćmiło.

[Szczypta_Kasi]

Ale ten rozdział z obserwowania od kliniką jest rzeczywiście niewytłumaczalny.

[Viperina]

dzięki

O, fajnie wiedzieć, że to dobre. Z chęcią przeczytam.

[giovanna]

Właśnie czytam, bardzo fajnie się czyta, chociaż nie byłam przekonana do takiej formy, wolałabym żeby książka była wyłącznie w czasie teraźniejszym, na razie jestem w połowie więcej powiem jak skończę.

[Viperina]

dzięki

Very była ciekawa,więc coś napiszę.



Książkę napisana jest w pierwszej osobie i akcja toczy się dwutorowo.W jednym rozdziale Tessa wypowiada się w czasie teraźniejszym,a w kolejnym wraca myślami do tragedii ,która się wydarzyła ,kiedy była nastolatką.
Ktoś ją porwał ,porzucił w dziurze i dla towarzystwa dał jej zwłoki innych dziewczyn.Taki grób zasypał polnymi kwiatami.Tess miała wrodzoną wadę serca,która uratowała jej życie.Morderca myślał,że nie żyje,a okazało się,że jej serce znacznie zwolniło.Na szczęście pochówek został znaleziony przez psa i zaczęło się powolnie na mordercę.W tamtych czasach nie było badań takich jak teraz i na podstawie dość dziwnych dowodów,został skazany jeden facet.Wszystko byłoby dobrze,gdyby Tessa w ciągu kolejnych lat nie znajdowała zasadzonych koło domu polnych kwiatów.Nie mówię o liściku w którym była groźba,że jeżeli będzie cicho,to nic nie stanie się jej przyjaciółce.
Kiedy zbliża się dzień w którym domniemany morderca ma zostać stracony,bohaterka postanawia wraz z prawnikiem skazanego odkryć prawdę. Zaczynają się ekshumacje ciał i badania dotyczące tożsamości innych ''kwiatów''.

Powiem wam,że dawno nie czytałam tak wciągającego thrillera/sensacji.Sama końcówka i dowiedzenie się kto to zabił normalnie zaskakuje.Dla zainteresowanych jest też romans,wprawdzie mały,ale dobrze rokuje na przyszłość.

Też właśnie skończyłam i mam mieszane uczucia. Końcówka zaskakuje, owszem, ale jest dość niedorzeczna. Chyba nie kupuję całej tej skomplikowanej konstrukcji, zarówno po stronie mordercy, jak i po stronie innych osób bezpośrednio objętych intrygą. Za bardzo zaplątane i za dużo w tym przypadkowości. I wreszcie ciąg dalszy, czyli to, co działo się przez siedemnaście lat z mordercą i związaną z nim osobą. No to jest zwyczajnie niewykonalne. Niby sprytnie pomyślane, ale nie mogło wyjść. Gdzieś po drodze okazałoby się, że coś jest nie tak. Przeszkadzały mi także głosy Kwiatów w głowie głównej bohaterki. Nie przepadam za bohaterami tylko pozornie normalnymi. I wreszcie - w książce nie ma żadnej rekonstrukcji tego, co się naprawdę wydarzyło z bohaterką i pozostałymi zamordowanymi dziewczętami. Ile ich było? Jak długo je przetrzymywał, co im robił?

Lubię thrillery i chętnie je czytuję, ale ten oceniam na najwyżej 4/10.

[giovanna]

Mi się w sumie podobała, chociaż masz rację, trochę to wszystko pogmatwane i nierealne, no i

Spoiler:

Co właściwie stało się z doktorkiem, czy Lydia naprawdę go zabiła, bo jakoś jej nie wierzę no i nie znaleziono jego szczątków. Wolałabym żeby książka była w czasie teraźniejszym z jakimiś retrospekcjami i wyjaśnienie tego dlaczego mordował też by się przydało, co z nimi robił. Chociaż myślę, ze to też przez to, że zaszły w ciążę? Słabo to wyjaśnione wszystko było.

[Lucy]

Spoiler:

Mnie się wydaje,że doktorek został jednak zabity,a że ciała nie ma?W końcu nie obłożyła go kamieniami ,mogło gdzieś zawędrować.
Co do przyjaciółki,to ona psychiczna była różne scenariusze wymyślałam,ale tego się nie spodziewałam.A kwestia dziewczyn,to on je porywał i zabijał i nic innego im nie robił Z tego co pamiętam,to one w tym''grobie''były w rożnym stadium rozkładu? Coś tam kojarzę,że mówiono,że wykopał kogoś i wrzucił do tego wspólnego grobu.
Wiem,że to wszystko nierealne,ale przynajmniej inne

[giovanna]

Fajnie się czytało i Bill był fajny

Spoiler:

Wychodzi na to, że te kwiaty to jacyś pomyleńcy jej sadzili? Bo już pomyślałam, że może doktorek przeżył i jej sadzi, oprócz tych ostatnich. Albo Lydia i się nie przyznała.

[Viperina]

Spoiler:

No, OK, ja rozumiem, że ciało mogło rozłożyć się w wodzie. Tego się nie czepiam. Czepiam się tego, że skoro to był znany naukowiec, lekarz, cieszący się ogólnym poważaniem (wszak dostał zlecenie na leczenie ocalałej ofiary seryjnego mordercy), to nie mógł całkowicie rozpłynąć się w powietrzu tuż po zakończeniu procesu. Owszem, była ściemka, że jedzie do Chin, ale na Jowisza, Lidia publikowała później artykuły pod jego nazwiskiem... Autorka przedstawia ją jako wybitnie inteligentną, ale mówimy o artykułach naukowych z bardzo specjalistycznej dziedziny medycyny. To nie wystarczy zrobić szybki ziemkiewiczowski risercz, żeby podszywać się pod naukowca. Idąc dalej, nie da się publikować pod czyimś nazwiskiem, nie zostawiając śladów, są prawa autorskie, wynagrodzenia, rachunki bankowe. Nastolatka nie da rady z tym wszystkim, a pamiętajmy, że Lidia znika jako siedemnastolatka. Serio nikt się nie zainteresował, co się stało z doktorem? Praktykującym psychiatrą i wykładowcą uniwersyteckim, z którego usług korzystają organa wymiaru sprawiedliwości?

To jest kompletnie od czapy.

Ponadto liczyłam na głębszą analizę mordercy, jego motywów, jego szaleństwa. Tymczasem autorka w ogóle się nad tym nie pochyliła. Przez trzy czwarte powieści raczyła nas opisami tego, co dzieje się w głowie głównej bohaterki, ale nie powiedziała, co z nią dalej. Kwiaty umilkły? Serio, ktoś przez prawie dwadzieścia lat słyszy głosy i potem te głosy milkną, bo dowiedział się, że morderca podobno nie żyje? Bo powiedziała o tym eks-przyjaciółka, która twierdzi, że go zabiła? Aha, czyli te głosy to nie był odjazd psychiczny głównej bohaterki, tylko duchy. No sorry, ale końcówka jest poniżej spodziewanego poziomu.

[giovanna]

No i masz rację

Jak będziesz czytać jakiś thriller to daj znać, fajnie potem podyskutować

[Lucy]

A czytaliście może



przewracając ostatnią kartkę ,chyba z minutę siedziałam z otwartą gębą

Może pamiętacie poprzednią książkę autora ''Zanim zasnę'' i film z Nicole Kidman na jego podstawie.

"Drugie życie" to historia Juli ,która jest na pozór szczęśliwą matką i żoną.Kobieta ma za sobą bujną przeszłość.
W młodości wyjechała do Berlina z kochankiem,prowadzili dom otwarty,brali heroinę i ogólnie dobrze się bawili.Śmierć chłopaka spowodowała,że Julia wróciła do Londynu i zaopiekował się nią syn przyjaciela jej ojca.Kobieta poddaje się leczeniu,ponieważ jest alkoholiczką i we wszystkim wspiera ją Hugh.Po jakimś czasie biorą ślub i ... adoptują syna jej siostry,która wydaje się być nieodpowiednią matką.
Mijają lata i Kate zostaje zamordowana.Julia z nudów,albo i wyrzutów sumienia(siostra chciała odzyskać syna,a Julia była temu przeciwna),zaczyna prowadzić śledztwo na własną rękę.Od tego momentu dosłownie wszystko się zmienia.Okazuje się,że wszystko było zaplanowane i realizowane przez żadną zemsty osobę.

Na początku wam powiem,że rzygać mi się chciało czytając wynurzenia Juli.
Nie jest to bohaterka ,którą bym polubiła. Jej siostra czatowała w internecie z różnymi ludźmi i umawiała się na przygodny seks.Julia zakłada konto na jednym portalu i zaczyna czatować z pewnymi osobami w myśl,że może na kogoś trafi.Trafia na Lucasa i tak zaczyna się jej romans realizuje z nim różne swoje fantazje,a ma ich dużo. Lubi być zniewolona i chętnie zostałaby zgwałcona.
Ciągnie tę całą szopkę do momentu,kiedy okazuje się,że Lucas tak naprawdę inaczej się nazywa i jest w związku z najlepszą przyjaciółką siostry...

Mimo pewnych minusów,polecam przeczytać. zdziwicie się całą uknutą intrygą.

[Viperina]

Wygląda na dość traumatyczną lekturę.

Ostatnio czytałam dwa dobre thrillery:



I czekam na Dziecko ognia tego samego autora, które ma wyjść w kwietniu.

I odkryłam Alafair Burke:



tu recenzja.

Na pewno Burke też pociągnę.

[giovanna]

Bliźnięta z lodu i Drugie życie mam w planach

[Duzzz]

Bliźnięta były świetne

Watsona mam w planach, mam obie jego książki w audiobooku