Jennifer Crusie

[Janka]

W tej książce jest bardzo dużo elementów inaczej opisanych niż w typowych książkach pani Crusie, bo wkład drugiego autora jest w niej ogromny.
Bohater męski jest stworzony przez mężczyznę i to naprawdę widać.

[Księżycowa Kawa]

Dawno już Crusie nie czytałam i nie mam nic przeciwko temu.

[Janka]

Ja tak samo.
Możliwe, że niedługo powtórzę "Kłam mi, kłam" i "Szaleję za Tobą", bo już za nimi tęsknię.

[Księżycowa Kawa]

Za powtórki nie planuję się brać, bo mam przed sobą sporo nieznanych.

[Janka]

Mnie pozostały jeszcze do przeczyatnia "The Unfortunate Miss Fortunes" i "Dogs and Goddesses", czyli książki napisane we współpracy z innymi autorkami, ale mnie do nich zupełnie nie ciągnie z uwagi na ich wątki paranormalne.

[Księżycowa Kawa]

A ja mam sporo przed sobą, bo dotychczas niewiele czytałam.

[Janka]

Ja się muszę dobrze przyjrzeć w swoim notesie, bo możliwe, że jest jeszcze jedna książka, która napisana była przed laty, a wydana po niemiecku dopiero niedawno, której jeszcze nie czytałam. Jeśli taka jest, to od niej bym teraz zaczęła odnawianie znajomości z autorką.

[Księżycowa Kawa]

Fajnie tak bywa znaleźć coś jeszcze autorki, którą się lubi.

[Janka]

Miałam rację, jest jeszcze jedna, której nie czytałam: "Trust Me On This".

[Księżycowa Kawa]

Czyli coś nowego do odkrycia. Bierzesz się za to teraz?

[Janka]

Nie, w tej chwili wytworzyła mi się inna kolejka, a to, co było na liście spadło niżej.
Wiosna upłynie mi z autorami polskimi, więc może latem przyjdzie pora na zaległą Crusie.

[Księżycowa Kawa]

Ciekawe, kiedy mi w końcu to się uda.

[Księżycowa Kawa]

Właściwie nie to, co planowałam:

„Manhunting” – to kobiecie, która szukała męża, czyli coś nie dla mnie, ale z drugiej strony całkiem zabawnie zostało napisane. Przyjaciółka, aby jej pomóc, wysłała ją do pewnego ośrodka, aby się rozejrzała itp. Kate umawiała się na randki z potencjalnymi kandydatami, których zwykle spotykało coś nieprzyjemnego, a Jake później z niej nabijał się, że z pewnością wykończyła trzech wcześniejszych narzeczonych. Na początku wiele ich dzieli, uważają, że do siebie nie pasują, ale z czasem przekonują się, że jest inaczej. Realistycznie napisane. Przyjemna, lekka historia.

„Bet Me” – poniekąd zaczyna się od nieszczęsnego zakładu; są trzy przyjaciółki i trzech przyjaciół, którzy spotykają pewnego wieczoru w barze; jedna para od razu przypada sobie do gustu, pozostałe dwie są do siebie uprzedzone, pełne niechęci, lecz mimo to ich do siebie ciągnie. I dwójka ma byłych – jej jest upierdliwy, jego to prawdziwa s*, lecz ciekawie urozmaicają opowieść. I te wszystkie rozmowy itp. Zabawnie i przyjemnie. Ponownie realistycznie.

[Duzzz]

Przeczytałam w końcu Agnes and the Hitman Zeszło mi się troszkę
Ale lepiej późno niż wcale
Agnes to świetna i równa babka, która poradzi sobie z niejedną przeszkodą w życiu, nawet trupem w piwnicy Muszę powiedzieć, że na początku zastanawiałam się co ja czytam, bo od samego początku akcja nabiera tempa i od razu wskakuje się do głębokiej wody
Są przygotowania do ślubu, są Ci którzy knują by do niego nie dopuścić, są Ci których przeszłość w końcu dopada. Trup ścieli się gęsto, a przy tym nie jest wcale tak poważnie. Jest zabawnie. Zarówno Agnes jak i Sam to ciekawa para bohaterów. Jest sporo sensacji, kryminału, ale jest też romans.
Nie wiem czemu tak długo książkę odkładałam, ale cieszę się, że w końcu ją przeczytałam. Jest mnóstwo ciekawych bohaterów, z którymi było mi ciężko się rozstać. Szkoda, że nie ma kolejnego tomu, np. o matce panny młodej i Carpentera To mógłby być równie ciekawy duet co Agnes i Sam
I pojawia się gator, ale tylko chwilowo
Dla mnie to 4,5 na 5 na GR.
Troszkę przypominało mi to książki Ashley i Claire/Frederick

I tak nie mogłam spocząć tylko na jednej książce duetu Crusie-Mayer i wzięłam się za...

... Don't Look Down
I tu już niestety było dla mnie gorzej. Głównie przez motywy. Nie lubię i raczej unikam motywów z aktorami, kręceniem filmów i tym podobnych wątków. Tu trafiamy w środek kręcenia filmu. Plus jak to bywa przy takich motywach pojawia się coś czego równie mocno nie trawię sypianie wszystkich z wszystkimi. No może troszkę przesadzam, ale za dużo tu 'fikcyjnych' związków i zdrad na bokach. A do tego bohater, który będzie mieć główny wątek romansowy

Spoiler:

na dzień dobry prześpi się z główną aktorką, bo przecież jak ona leży na łóżku tak zapraszająco niemożna jej odmówić

Jest jeszcze kilka rzeczy, które mnie uwierały jak np.

Spoiler:

porwanie dziecka

Tu jest dla mnie poważniej, ale i bardziej męcząco. Jest strasznie dużo komplikacji kto z kim, kto jest zły, kto jest dobry. Nie wiem czy nie zostało to troszkę przesadzone.
Aligator zwie się Moot
Dla mnie to 3 na 5 na GR. I całe szczęście, że wzięłam pierwszą Agnes, bo ta druga książka mogłaby mnie zrazić A tak wiem, że jeszcze temu duetowi warto dać szansę.

[Księżycowa Kawa]

Ostatnio trafiłam na „Agnes and the Hitman”, ale gdzieś mi się zagubiła. „Don't Look Down” od dawna mam w planach i ciągle bywa mi nie po drodze.

[Duzzz]

Agnes jak dla mnie jest dużo lepsza, ale przeczytasz to sama ocenisz

[Księżycowa Kawa]

Możliwe, ale kiedy za to się dobiorę?

[Duzzz]

Za dwa lata Janka o tych książkach pisała w 2015 roku jak się nie mylę, a ja dopiero niedawno się za nie wzięłam.
Jak są to nie uciekną, w końcu przyjdzie pora.

[Księżycowa Kawa]

Fakt, chociaż „Agnes and the Hitman” rzuciła mi się w oczy jakoś ostatnio, ale zaraz wyleciała z pamięci w obliczu wszystkiego innego.
Po raz kolejny brak czasu dobija.

[Janka]

Agnes and the Hitman
Dla mnie to 4,5 na 5 na GR.
Don't Look Down
Dla mnie to 3 na 5 na GR.

U mnie "Don't Look Down" miał 2 punkty na trzy możliwe, a "Agnes and the Hitman" 3, bo to już całkowita perełka.
Treść książek odebrałam praktycznie tak samo jak Duzz, z tym że chyba miałam mniej zastrzeżeń do "Don't Look Down".

I całe szczęście, że wzięłam pierwszą Agnes, bo ta druga książka mogłaby mnie zrazić A tak wiem, że jeszcze temu duetowi warto dać szansę.

Daj szansę koniecznie, bo jestem bardzo ciekawa, co powiesz o trzeciej ich wspólnej książce.
Dla mnie jej tematyka to była porażka, ale ja jestem niepoprawną antyparapsycholką i antyfantastką. Demony to są dla mnie tak straszne głupotki, że aż dziw, że książkę doczytałam do samiuśkiego końca. Choć w sumie musiałam w niej znaleźć także coś atrakcyjnego, bo dałam jej 1 punkt w mojej skali od zero do 3, a to już oznacza wrażenia pozytywne.

[Duzzz]

Już mi zostały tylko dwie książki z tego duetu. Bo oni mają w sumie 4 książki napisane razem?
Zostało mi jeszcze Wild Night i Wild Ride Na razie nie wiem kiedy się wezmę za to, bo znowu chwilowo mnie nie ciągnie.

Crusie mam też jeszcze kilka innych na oku, których jeszcze nie czytałam

[Janka]

Mają 3 książki, a czwarty tytuł to mini opowiadanko. (Nie wiem jak bardzo mini, ale raczej powinno być krótkie.)

[Duzzz]

I czy trzeba to przeczytać przed? Bo widzę notkę, że to jakiś prolog do Wilde Ride to Wild Night?

[Janka]

Nie mam pojęcia, bo czytałam tylko tę powieść. Opowiadania nie wydano po niemiecku, a angielskiego nie mam.
Jeśli dobrze pamiętam, to opowiadanie dokładniej wyjaśnia jakąś sprawę z przeszłości, czyli jak doszło do czegoś. Jak się czyta samą powieść to tego nie brakuje, ale gdybym miała do niej dostęp, to pewnie z ciekawości przeczytałabym przed powieścią.

[Duzzz]

No własnie ja mam tylko pełną powieść nie mam tego opowiadanka.
Przeczytam więc na razie to co mam, a potem jak znajdę opowiadanko je sobie po prostu doczytam