Sandra Brown

[Janka]

Czytam "Okruchy zła" i od samego początku jestem książką zachwycona. Zostało mi jeszcze troszkę do końca i mam wielkie marzenie, żeby coś takiego tam jeszcze było, co mnie bardzo zaskoczy. Ale tak bardzo, bardzo. Chcę wyskoczyć z kapci.

Pierwsze wielkie zaskoczenie już przeżyłam, gdy na końcu rozdziału nr 23 okazało się, kto

Spoiler:

jest kochanką.

Bardzo mocno spoileruję, więc jeśli ktoś jeszcze nie czytał książki, to niech absolutnie tu nie zagląda:

Spoiler:

Wszystkie dowody i poszlaki wskazują, że przestępcą jest mąż, ale ja w to ani przez moment nie uwierzyłam, bo taki sam zabieg pani Brown stosowała już w "Witaj, mroku", gdy próbowała nam wmówić, że przestępcą jest dentysta.
Od początku stawiam na kochankę męża, ale strasznie nie chcę, żeby to ona okazała się winna, bo to mnie nie zaskoczy, a ja chcę być zaskoczona maksymalnie.

[Janka]

Przykro mi bardzo, bo się na książce "Okruchy zła" i na pani autorce strasznie zawiodłam.
Taka fajna książka! Tak mocno trzymała mnie w napięciu! Wszystko super świetne, a na końcu takie marne bęc.
Główni bohaterowie byli nieco za idealni, ale dobra, przymknęłam na to oko i ich polubiłam.
Większość bohaterów pobocznych też była trochę za idealna, no ale dobra, już trudno.
Wątek sensacyjny i wątek kryminalny wyglądały bardzo tajemniczo. Normalnie zżerała mnie ciekawość, jak będą rozwiązane i wytłumaczone.
Napięcie rosło i rosło, i się cieszyłam, że zbliża się koniec i się wreszcie wszystkiego dowiem. Przestałam spać i jeść, byle szybciej doczytać. A wtedy zamiast dostać jakąś nieoczekiwaną informacją po głowie, zamiast zbierać szczękę z podłogi, nic nie miałam, bo opowiadana historia zamieniła się w historyjkę. Wątek sensacyjny zamienił się w prawdziwą bajkę, a wątek kryminalny w harlequina.
A najgorszy był chyba motyw mordercy, którym było

Spoiler:

brak motywu.

[basik]

Też skończyłam Okruchy zła.
Całkiem dobre połączenie powieści sensacyjnej i romansu.
Powieść ma jednak swoje plusy i minusy.
Na plus na pewno zasługuje szybka, dynamiczna akcja. Czytelnik początkowo gubi się w domysłach kto i dlaczego. Ciągłe zwroty akcji, nowe fakty, które zamiast przybliżać do rozwiązania zagadki , tylko nas od niej oddalają.
I jest to co bardzo lubię u pani Brown.....tajemnica, miłość, zdrada , ciekawa intryga i świetne zakończenie.
Minusem jak dla mnie jest postępowanie tajemniczego mężczyzny, który najpierw udzielił pomocy Emory a później ją więził.
Niezrozumiały i wręcz niepoważny był motyw, dla którego przez cztery lata się ukrywał, zacierał za sobą ślady, zmienił wygląd, żył w prymitywnych warunkach i był poszukiwany przez FBI jak przestępca.
A do tego jego siostra też mu w tym pomagała. Wyobrażałam sobie, że popełnił jakiś straszny czyn, a rozwiązanie okazało się tak banalne, że aż śmieszne.
Ale to jedyny minus, który bardzo nie pasował do tej książki. Przepraszam, jest jeszcze drugi minus o którym pisze Janka....motyw mordercy....tego chyba nie wymyśliła pani Brown.

[Janka]

Basiku, zgadzam się z Twoją opinią w stu procentach.
A to, co piszesz o powodach postępowania głównego bohatera, dlaczego się ukrywał itd., itp., też wcześniej skrytykowałam tylko w wielkim skrócie, żeby za dużo nie zdradzać:

Wątek sensacyjny zamienił się w prawdziwą bajkę

[basik]

Jak lubię i cenię autorkę, gdy doczytałam dlaczego to robił, to miałam ochotę rzucić książką o ścianę. Tak, to wyglądało jak bajka, do tego dla grzecznych dzieci.W ogóle nie mogłam zrozumieć dlaczego autorka wymyśliła takie rozwiązanie, to do niej nie podobne, tak zepsuć całą książkę

[Janka]

No właśnie! Taka dobra książka przez 95 % tekstu, a potem taka marna reszta. Strasznie mi było żal.
Nie żałuję, że przeczytałam, bo długo się bardzo dobrze przy niej bawiłam, ale rozwiązanie i wytłumaczenie wszystkich wątków było niewspółmiernie słabe.

[basik]

Gdy chcę przeczytać dobrą, kobiecą powieść sensacyjną zawsze sięgam po książkę Sandry Brown. I najczęściej się nie zawodzę. Tym razem też nie, bo oprócz powieści sensacyjnej jest też romans i tajemnice rodzinne sprzed lat.
Tytułowe "Tornado" to powieść którą napisała Bellamy i w której opowiada o wielkiej wichurze która miała miejsce 18-cie lat temu i w której zginęła jej siostra Suzan, a w zasadzie została zamordowana.
Opowiada ze swojego punktu widzenia, o procesie, podejrzanych i niekompetencji prokuratora oraz policjantów prowadzących śledztwo.
Książka wywołuje różne reakcje, chociaż staje się bestselerem.
Niezadowolona jest jej rodzina a także brat skazanego za popełnienie morderstwa, który uważa , że jego brat był niewinny i że przez to został zamordowany w więzieniu.
I zaczyna mścić się na Bellamy a także na Dencie, byłym chłopaku Suzan, który teraz stara się pomóc Bellamy w dochodzeniu do prawdy, co się właściwie wtedy wydarzyło. Bo tylko jemu się zwierzyła, że sama dokładnie wszystkiego nie pamięta , bo ma zablokowana pamięć, ponieważ prawdopodobnie była świadkiem morderstwa.
Książka jest bardzo ciekawa, bo nic nie wiemy od razu. Każdy z uczestników tamtych tragicznych zdarzeń a także prokurator i policjanci po trochu opowiadają o tym wydarzeniu. I okazuje się, że Suzan była całkiem inną osobą niż ta która znała jej siostra. I kilka osób miało powód żeby ją zamordować.
Bardzo ciekawa powieść, subtelny, chociaż gorący romans i zaskakujące zakończenie.

[Janka]

Basiku, narobiłaś mi wielkiej ochoty. Muszę sprawdzić tytuły, bo chyba mam ją po niemiecku.

[basik]

Aż się dziwię, że jeszcze jej nie czytałaś. Ale u mnie też dość długo leżała na półce i czekała na swoją kolej. To jedna z jej nowszych i zarazem lepszych powieści

[Janka]

No niestety poznawanie książek Sandry Brown u mnie bardzo kuleje.
"Tornado" chyba mam jako audiobook. Ostatnio mi się bardzo dobrze słucha książek, więc pewnie ją szybko przesłucham.

[Lilia ❀]

Twenty-five years ago, Major Franklin Trapper became a national icon when he lead a handful of survivors to safety after the bombing of a Dallas hotel. For years, he gave frequent speeches and interviews but then suddenly dropped out of the public eye, shunning all media. Now, ambitious TV journalist Kerra Bailey is determined to get an exclusive with the Major - even if she has to wrangle an introduction from his estranged son, former ATF agent John Trapper.

Trapper wants no association with the Major, but despite himself, he agrees to the meet. But when the interview goes catastrophically awry - with unknown assailants targeting his father and Kerra - Trapper starts a hunt to track down the gunmen . . . and finally discover who was responsible for the Dallas bombing.

Kerra is wary of a man so charming one moment and dangerous the next, and she knows Trapper is withholding evidence from his ATF investigation into the bombing. But having no one else to trust and enemies lurking closer than they know, Kerra and Trapper join forces to expose a sinuous network of lies and conspiracy - and uncover who would want a national hero dead.

August 24, 2017

[Janka]

Wreszcie odkupiłam sobie "Witaj, mroku". Ale się cieszę. Szukałam jej w księgarniach co najmniej 6-7 lat.
Kiedyś miałam w twardej okładce, teraz mam w miękkiej, ale nie szkodzi, ważne że już mam i będę mogła powtórzyć.
Jeszcze tylko muszę zaczekać, aż zapomnę, kto był mordercą, bo mi to za bardzo utkwiło i ciągle pamiętam.

[Księżycowa Kawa]

A ile to czasu potrwa, nim o tym zapomnisz?

[Janka]

Trochę się boję, że tego wcale nie dożyję, bo o czymś z książki SEP, o czym chciałam zapomnić, do dziś nie zapomniałam.
To chyba działa na zasadzie "na złość".

[Księżycowa Kawa]

To całkiem możliwe, tym bardziej że zapominanie bywa skomplikowaną sprawą.

[Willa]

Jak na razie przeczytałam tylko "Śniadanie do łóżka" i "Piętno skandalu". Muszę się bardziej zapoznać z jej książkami, bo jej powieści całkowicie by mi odpowiadały.

[Janka]

W innym wątku zaczęła się rozmowa o pani Brown i tu ją teraz przenoszę:

Brown znam jedną w tym typie o facetce pracującej w radio. I co tam jakieś zboczone gnojki gdzieś się spotykały i seksowały na widoku i facet jedną porwał. Spoko to było. Czytałam dość dawno,a miałam z biblio.

"Witaj, mroku". Była moją pierwszą jej książką, jeszcze sprzed mojego zapisania się na forum. Bardzo ją lubię.

[Papaveryna]

Ja oprócz tego czytałam jeszcze jej harlequina "Powrót Sunny", ale to bez elementów morderczych akurat było

[Janka]

Czytałam trochę więcej, ale największe wrażenie zrobiła na mnie książka "Nieczysta gra" i bardzo mi się marzy, żebyś ją kiedyś przeczytała i powiedziała, co o niej myślisz.
Tak pokochałam tę książkę, że kupiłam ją po polsku, po niemiecku, po angielsku i jeszcze niemieckiego audiobooka.
Kurczę, żeby nie to, że czytam coś, co chcę czytać dalej, to bym teraz powtórzyła tę "Nieczystą grę".

[Papaveryna]

Dodałam do Chcę przeczytać. Postaram się niedługo zerknąć, choć ten opis tak mnie lekko zaniepokoił

[Janka]

Bardzo słusznie, że Cię zaniepokoił, bo tam rzeczywiście są niestworzone rzeczy. Zaczyna się sytuacją raczej nieczęsto spotykaną w prawdziwym świecie. Chyba że spotykaną, tylko się o tym głośno nie mówi.
Facet chce, żeby jego żona zaszła w ciążę, przy czym nie jest to możliwe w naturalny sposób. Nie z nim. Więc postanawia opłacić żonie działkę plemników. Dotąd jest OK, ale tu się zaczynają schody, bo facet tę "garstkę" materiału genetycznego zamiast w próbówce, kupuje w żywym człowieku.
Very to nie jest książka z takich, o które teraz pytałaś. Tam nie ma mordulca, co chodzi i zabija i trzeba go wyczaić i zniechęcić do dalszej działalności. Tu są strzelaniny, pogonie, tajemnice i wszystkiego po trochu. Milion problemów i milion zwrotów akcji. Więc nastaw się na to, gdybyś ją rzeczywiście miała czytać.

[Papaveryna]

Właśnie z opisu tak wydedukowałam, że raczej nie będzie tam grasował typowy psychol
Ale dzięki wielkie za wprowadzenie. Teraz przynajmniej w przybliżeniu wiem z czym się to je

[Janka]

Polubiłam parę głównych bohaterów, nawet pokochałam. Możliwe, że wyszli pani Brown trochę za idealni na tle tego złego, ale już trudno.
Możliwe też, że to, co tam się działo, może się komuś wydać bardzo przesadzone, ale to mi nie przeszkadza, bo przynajmniej nie można się nudzić przy czytaniu.
To co w tej książce jest najlepsze, to jej układ, bo część scen nie występuje chronologicznie, przez co nowe informacje są dozowane, a autorka niesamowicie dobrze utrafiła z tym co, kiedy i dlaczego dodać. Napięcie jest przez to świetnie stopniowane. Według mnie książka jest doskonała warsztatowo.

[Papaveryna]

Dobra, przeczytałam "Nieczystą grę"
A nastawiłam się na to, że może być dla mnie niestrawna, a najprędzej wcale jej nie skończę. Sama z siebie bym po nią raczej nigdy nie sięgnęła, a podczas czytania zastanawiałam się co to właściwie jest

Spoiler:

Najlepsze z tego wszystkiego jest to, że mi się ta książka naprawdę spodobała

[Janka]

Gratuluję, Very, przeczytania do końca.
No a to, co w spoilerze, to już mnie naprawdę zadziwiło. Jestem bez słów.