Romans + horror

[Duzzz]

Janko, poprosiłabym o podrzucenie recenzji do działu z recenzjami Żeby się nam nie zagubiła między postami

[Janka]

Dobry pomysł, Duzz.
Korci mnie strasznie, żeby dopisać coś na temat zakończenia, a tu nie mogę.

[Papaveryna]

Brzmi całkiem ciekawie

Miałam napisać parę słów o "Wiem o tobie wszystko" Claire Kendal:



Naszło mnie wraz z październikową aurą na różnych prześladowców i psycholi. Zaczęłam od "Cichego wielbiciela" Rudnickiej, który okazał się dość ciekawy i wciągający. Później wzięłam się za Kendal, przy której bohater książki Rudnickiej jest nieśmiałym harcerzykiem. W zasadzie nie dałam "Wiem o tobie wszystko" żadnej oceny, zaznaczyłam jedynie, że została przeze mnie ona przeczytana. Nie wiem zupełnie jak ją ocenić.
Będę spoilerować, bo inaczej ciężko będzie przekazać, co mi przeszkadzało

Spoiler:

Wszystko zaczyna się na imprezie z okazji wydania tomiku wierszy (lub czegoś w tym stylu) Rafe'a, naszego prześladowcy. Korzystając z okazji mężczyzna podaje bohaterce - Clarissie, czymś zaprawione wino, odprowadza do jej domu i tam wykorzystuje. Później powołuje się na ich wspólną noc, twierdząc, że jej się podobało, że tego chciała i tylko on potrafi ją zadowolić. Stalkeruje na potęgę. Codziennie czeka przed domem, codziennie coś tam podrzuca - zdjęcia, które robi ukradkiem, prezenty, później różne chore rzeczy, np: kwiaty, które kupuje się na pogrzeb, magazyn ze zdjęciami brutalnie powiązanych kobiet, baśnie z zaznaczonymi makabrycznymi fragmentami.
Nie wiem na jakiej zasadzie, ale bohaterka przez jakiś czas zasiada w ławie przysięgłych podczas toczącej się sprawy o gwałt i uprowadzenie. Stalker po pewnym czasie się orientuje i również tam zawsze czeka, kiedy ona wchodzi do środka. Kiedy ona wraca do domu, on już tam jest. Kradnie jej worki ze śmieciami, wie kiedy ona ma okres, czym się smaruje i jak często goli. Cały czas dzwoni dzwonkiem, wydzwania na jej numer telefonu. Pewnego razu, gdy ona jest w parku próbuje ją zaciągnąć do swojego samochodu. Nawiązuje kontakt i przeciąga na swoją stronę jedną z przyjaciółek bohaterki, by się do niej zbliżyć. Generalnie jest bardzo, bardzo chorą mendą.

Bohaterka w międzyczasie poznaje w sądzie mężczyznę, do którego się zbliża. Ma na imię James i jest strażakiem. Oczywiście prześladowcy bardzo się to nie podoba.
Kiedy kobieta myśli, że wreszcie się od niego uwolniła, on wyskakuje niczym diabeł z pudełka. Włamuje się do jej mieszkania, krępuje, znęca się i gwałci. Na szczęście zostaje uratowana przez Jamesa, a w ferworze walki wbija prześladowcy nóż w serce. Wydaje się, że teraz już nastaje spokój, ale wychodzi na jaw, że James jest żonaty, choć twierdził, że jego żona zginęła w wypadku. Ponadto Clarissa jest w ciąży i nie wie, czy czasem jej dziecko nie jest owocem gwałtu. Okazuje się, że nie.

Jeszcze wcześniej bohaterka nawiązuje kontakt z rodzicami byłej dziewczyny Rafe'a - Laury, która zaginęła w podejrzanych okolicznościach. Kiedy z nim zerwała, prześladował ją do tego stopnia, że kilkukrotnie zmieniała miejsce zamieszkania, wpadła przez niego pod samochód, a ostatecznie musiała wyjechać do USA. Kiedy rodzice przestali otrzymywać jakiekolwiek oznaki życia od niej, stwierdzili że musiał maczać w tym palce. Okazało się, że to prawda. Po jego śmierci wychodzi na jaw, że w któreś wakacje spędził miesiąc w Stanach. Nie dowiadujemy się, co tak naprawdę stało się z Laurą.
Muszę przyznać, że ciarki mi od tego chodziły po krzyżu i wcale to nie było miłe Okazuje się, że ktoś może cię zamordować czy co tam innego zrobić i prawda nigdy nie ujrzy światła dziennego
Jeszcze jednym dołującym elementem było to, że kobieta, której sprawa toczyła się, kiedy bohaterka zasiadała w ławie przysięgłych, popełniła samobójstwo rozgoryczona jej wynikiem.

Narracja w książce jest trzecioosobowa, z tym że każdy rozdział rozpoczyna się od fragmentu dziennika Clarissy, którego treść adresowana jest do prześladowcy. Muszę przyznać, że trochę dobiła mnie ta książka. Pewnie dlatego, że nic dobrego z niej nie wynika. Przynajmniej ja żadnych pozytywów nie widzę. Wiem, że nie jest to romans i nie powinnam spodziewać się cudów, ale wszystko tam wydawało mi się mroczne i dołujące. "Wiem o tobie wszystko" różni się od innych, czytanych przeze mnie pozycji w tym klimacie. Dodatkowo akcja jest nieco nudnawa i smętna. Przyczyną może być brak rozdziałów z perspektywy czającego się gdzieś w pobliżu psychopaty.

[Lucy]

ale sobie książkę wybrałaś na te szarawe dni ...

[•Sol•]

łomatko, Very... To co napisałaś mnie mega zaciekawiło, aż kusi żeby przeczytać tylko nie wiem czy ze skóry ze strachu nie wyskoczę. Znaczy chcem ale się bojem

a w ogóle wyjaśnia się sprawa tego Jamesa?

Spoiler:

W sensie schodzi się z bohaterką czy zostaje z żoną?

[Papaveryna]

Lucy, liczyłam, że będzie to coś z dreszczykiem, a wyszło... dziwnie

Sol, to jest straszne, ale przedstawione w sposób monotonny i trochę nudny. Bardziej dobija niż starszy
Choć sam fakt, że istnieją tak zryci ludzie, o porąbanych skłonnościach i fantazjach naprawdę przeraża.

Spoiler:

Mnie najbardziej poruszyła historia Laury i to, że ostatecznie nie zostały wyjaśnione okoliczności jej zniknięcia.

Psychoterapeutka sugeruje bohaterce skontaktowanie się Jamesem i poinformowanie go o dziecku, ale ona nie chce. Także on zostaje z żoną

Nie wiem czy nie powinnam dać tej opinii do Romans + Thriller

Nadal mam ochotę poczytać coś w tym klimacie, więc jeśli macie jakieś sugestie, to byłabym wdzięczna

[•Sol•]

w Twojej opinii to się wydaje ciekawe dlatego się zainteresowałam
bo mam ochotę od jakiegoś czasu na takiego stalkera konkretnego, ale najlepiej w zestawie z cudnym bohaterem - miłością bohaterki ratującego ją z opresji.
Bardzo możliwe że mnie Obsesja Norki zaspokoi choć chwilowo ale to by trzeba było doczytać a mnie jakoś dzień się rozjeżdża

[Papaveryna]

Jak znajdziesz czas, poczytaj tego "Cichego wielbiciela" Rudnickiej Bohaterka nieco irytuje, bo przez prześladowcę wyżywa się na innych i odsuwa ludzi od siebie, ale generalnie tamto bardziej się wpasowuje w nasze oczekiwania Poleciła mi to Duz

Spoiler:

No właśnie, ja liczyłam, że w "Wiem o tobie wszystko" ratujący bohaterkę, odważny i światły mężczyzna zostanie z nią i będzie pozytywne zakończenie, a tu lipton

[•Sol•]

pewnie spróbuję, chociaż mam straszną ochotę na takie akcje jak napisałaś że są tu. Tylko opakowanie że tak powiem wujowe i zakończenie takoż.
W ogóle

Spoiler:

bez tego ratującego bohatera to się w ogóle nie da i nie ma opcji. On musi zostać a nie zlać i to jeszcze zostawić z przychówkiem

[Janka]

Very, recenzja brzmi złowieszczo.
Czasem czytam psycholowe książki i często są dobre, ale z takiego podejścia do tematu jak w "Wiem o tobie wszystko", raczej nie byłabym zadowolona. Wolałabym "Cichego wielbiciela" Rudnickiej.

Nie wiem czy nie powinnam dać tej opinii do Romans + Thriller

Chyba lepiej by było w thrillerach.
Może jakiś dobry człowiek przeniesie kiedyś tam te posty.

[Papaveryna]

No to zgłaszam się z prośbą o przeniesienie, jeśli tak będzie lepiej Sama nie wiem, czemu tutaj z tym wyleciałam. Chyba zapomniałam, że Romans + Thriller w ogóle istnieje

Spoiler:

Tak, w "Cichym wielbicielu" facet nie podejmuje żadnych czynności seksualnych wobec ofiary. Co prawda pisze i fantazjuje, co by chciał z nią robić, ale w realu chodzi za nią, obserwuje, wyznaje miłość, wydaje się bardzo 'milusiński' i niepozorny. Choć wcale taki uroczy nie jest, ponieważ dostał wyrok za pobicie żony, a wcześniej tak ją zmanipulował i zaszczuł, że odcięła się o rodziny i wszystkich znajomych. Tylko on miał być dla niej ważny, a każda reakcja adekwatna do jego widzimisię.

"Wiem o tobie wszystko" jest naprawdę dziwne i nieco duszące. Sam ten stalker i to co on by chciał robić wykręca flaki. Jak jej podesłał ten magazyn ze zdjęciami skrępowanych i kneblowanych kobiet, to aż mnie brzuch rozbolał i mówi całkiem serio.

Teraz sobie słucham tego, i choć bardziej makabryczne, to mniej na mnie działa niż tamten facet

[Duzzz]

Wyprostowane.

Miałam na to ochotę, ale nie na aż takie 'tortury'. Chyba resztę bym zniosła tylko nie gwałt i jego opisy.

[Janka]

Powtórzyłam w ostatnich dniach 3 bardzo stare książki Alistaira MacLeana i trafiłam akurat na takie, w których opócz ogromnego wątku sensacyjnego, w tle wykluwał się również jakiś malusi romansik.
Gdy te książki czytałam przed laty, było mi raczej obojętne, czy główny bohater znajdzie miłość, a teraz serduszko mi się radowało przy ich czytaniu.
A to takie malusie wątki, strzępy dosłownie. Jakiś uśmiech, jeden pocałunek, potem mała wzmianka o ślubie. Albo nawet bez takiej wzmianki.
Normalnie mam teraz niedosyt takich delikatnych i ukrytych w akcji opowieści o miłości.

[Lucy]

Ale starocie Chyba z 10 lat temu coś niego czytałam.

[giovanna]

Oj, ja jeszcze dawniej, Noc bez brzasku to moja ulubiona

[Janka]

Właśnie "Noc bez brzasku" teraz powtórzyłam. A oprócz niej "Jedynym wyjściem jest śmierć" i "Lalka na łańcuchu".
Zastanawiam się, co teraz wziąć na tapetę, bo jego wojenne ksiażki dla mnie odpadają, a w tych z serii o UNACO nie będzie milusiego romansiku w tle.
Na pewno odpada „Siła strachu”, bo tam nie ma podstaw do romansu (no i ją jakoś niedawno, jakieś 10 lat temu, już powtarzałam, więc jeszcze nie muszę).
W „Złotym rendez-vous” chyba był romans, tak mi się wydaje.

[giovanna]

Nie czytałam tego więc nie pomogę

[Janka]

Kurczę, nie pamiętam dobrze, które czytałam. Niektórych jestem pewna, że tak, np. kilka UNACO, i bardzo mi się podobały, np. ta o wieży Eiffla. Wojennych raczej nie czytałam.
Za najlepszą kiedyś uznałam „48 godzin”. A „Tabor do Vaccares” i „Lalkę na łańcuchu” odebrałam wtedy jako najdziwniejsze, najbardziej oderwane od rzeczywistości. Ale teraz już wierzę, że mogły być prawdopodobne. Chodzi mi o pewne zwyczaje, obrzędy lub grupowe zachowania, które mogą się wydarzyć w sektach lub pod wpływem narkotyków. W młodości wydawały mi się wzięte z kosmosu i zupełnie nieprawdopodobne. W polskich książkach także. Teraz już się oswoiłam (możliwe, że dzięki Spielbergowi) i mnie nie dziwią.

[Księżycowa Kawa]

Czytałam go w poprzednim wieku, aż w pewniej chwili większość zlała mi się w jedno, oprócz tych wojennych.

[Viperina]

Czytałam go w poprzednim wieku, aż w pewniej chwili większość zlała mi się w jedno, oprócz tych wojennych.

Ja nawet w poprzednim tysiącleciu

[Janka]

"Jedynym wyjściem jest śmierć" Alistaira MacLeana tak bardzo mi się spodobało, że przesłuchałam jeszcze raz audiobooka. Nie pomogło, bo nadal mam niedosyt. Kupiłam film na dvd i może obejrzenie mnie wreszcie zaspokoi.
W międzyczasie przesłuchałam jeszcze audiobooka "Szatański wirus". Też było OK, ale tym razem już bez fanfar.

Musiałam zrobić przerwę od tego autora, bo zaczęły mi się już śnić sny z nim związane. W moim śnie ktoś tutaj, w tym wątku, odpisał mi, w jakiej książce MacLeana był bardzo ładny wątek miłosny, podobno aż cała strona romansu. Tytuł książki mi się zatarł w oczach, bo się akurat budziłam, ale możliwe, że chodziło o "Wiedźmę morską", niestety nie mam pewności.
Dlatego zapytam nieśmiało, choć, jak sądzę, jest strasznie małe prawdopodobieństwo, że uzyskam odpowiedź: Czy komuś przypadkiem też się ostanio nie śniło coś o MacLeanie? A jeśli tak, to o który tytuł chodziło w jego śnie?

[Janka]

Okazało się, że mój sen był znowu proroczy, bo w "Wiedźmie morskiej" Alistaira MacLeana był doskonały wątek romantyczno-miłosny. Właściwie były dwa, ale drugi dużo skromniejszy. Jejciu, jak oni się ślicznie ze sobą droczyli!
Jako thriller też było bosko, ale z książki najbardziej chciałabym zapamiętać urocze dialogi głównego bohatera z wybranką jego serca.

[Księżycowa Kawa]

Trafił mi się Alistair Maclean i „Noc bez brzasku” (chyba już kiedyś to czytałam). Przy okazji mi się przypomniało, że wcześniej więcej czytałam Jacka Higginsa niż Macleana i dlatego niektóre tytuły wydają mi się takie obce.
Sądzę, że "Wiedźmy morskiej" nie znam, lecz zapewne wkrótce to sprawdzę. Łatwiej mi byłoby, gdybym mogła to dostać w wersji 3mp.

I tak za mną zaczął chodzić Frederick Forsyth, aby sobie przypomnieć to i owo.

[Janka]

A ja nadal zamierzam pozostać przy MacLeanie. Jeszcze co najmniej dwa tytuły mam wybrane do odsłuchania i przypomnienia sobie, a potem może jeszcze następne dwa.
Moje plany to: „Złote rendez-vous” i „48 godzin”, a potem może „Santoryn” i „Athabasca”. Muszę najpierw sprawdzić, czy one w ogóle są jako audio.

[Księżycowa Kawa]

„48 godzin” chyba czytałam, przynajmniej mam takie wrażenie. Możliwe, że również pozostanę, chociaż może przerzucę się na książki, zobaczę jeszcze, jak to będzie z dostępnością.