Olga Rudnicka

Strona WWW · przez **Duzzz** » 2 października 2016, o 18:49

I jak wrażenia? Podoba Ci się?
Nie powiem Ci kto jest, bo już nie czytałabyś z takim zainteresowaniem :hihi:

Granat poproszę, coraz ciekawiej się zapowiada :hihi:

przez **giovanna** » 2 października 2016, o 19:05

Granat zdecydowanie kupię :hihi:

Papaveryna napisał(a):

Spoiler:

A ja nie mogę znieść, że ona jednak z tym przychlastem później miała być

Spoiler:

przez **Papaveryna** » 2 października 2016, o 21:29

Dokładnie tak, Giovanno :paluszki:

Spoiler:

Duz, przeczytałam

Spoiler:

Wciągnęło mnie i byłam ciekawa, co będzie dalej. Dobrze wytypowałam prześladowcę

Tak w ogóle myślałam, że dopiero przy końcu zostanie ujawniona jego prawdziwa tożsamość, a dowiadujemy się dość wcześnie.
Troszkę się irytowałam na bohaterkę. Miałam wrażenie, że zamiast chociaż próbować coś robić na własną rękę, ona wolaa pogrążyć się w żalu, nurzać w beznadziei i kąsać wszystkich wokół. Z drugiej strony irytowały mnie jej przyjaciółki, której najpierw nie chciały słuchać i wyśmiewały obawy, bo to taaakie romantyczne, kiedy jakiś debil całe dnie do ciebie wydzwania, sms-uje, łazi za tobą, wysyła prezenty. A kiedy dotarła do nich powaga sytuacji, to postanowiły pozbyć się z mieszkania kłopotliwej przyjaciółki. Trochę to nie fair, zwłaszcza że to jedna z nich wszystkie prywatne informacje wrzucała na facebooka i bez problemu podała obcemu numery telefonów koleżanek. Jednak jakoś jestem w stanie to zrozumieć. One bały się o siebie, że i do nich się ten facet doczepi. Mylę, że w takich sytuacjach każdy chce chronić swój tyłek.
Byłam zawiedziona końcówką. Wprowadzili w życie rady od tego psychologa ze stronki dotyczącej stalkingu i jakoś tak się uspokoiło, ucichło i psychopata wreszcie się pomalutku zaczął wycofywać. Podobała mi się z to postać prywatnego detektywa, który pomagał bardzo i kombinował nie do końca legalnie, by móc choć trochę ograniczyć rozrzut działania stalkera Julii.

Sama w sobie historia jest mocno niepokojąca. Nie wyobrażam sobie, ze ktoś tak naprawdę zupełnie obcy, spotkany w przelocie podczas wykonywania zwyczajnej usługi, może popaść w taką obsesję na punkcie drugiej osoby. Że odbije mu do tego stopnia by wyszukać ją, zaszczuć, dosłownie zacząć terroryzować i w efekcie tych działań wpędzić w poważne problemy psychiczne i zniszczyć życie.
Jest to też taka przestroga by uważać jakie i komu udostępniamy informacje na swój temat, co zamieszczamy na facebookach i tym podobnych. W końcu nigdy nie wiadomo kto na nasz profil trafi i do czego zgromadzoną wiedzę wykorzysta.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 3 października 2016, o 14:49

Cieszę się, że lektura Cię wciągnęła. Szybko się z nią uporałaś

Na mnie książka zrobiła spore wrażenie, szczególnie, że mamy tu nasze polskie realia i akcja umieszczona jest wcale nie tak dawno. Często nie zdajemy sobie sprawy jak nieświadomie puszczamy np. do sieci jakieś swoje bardziej prywatne rzeczy. A już szczególnie to gdzie w danym miejscu jesteśmy.
Jedno jest pewne stalking ciężko jest udowodnić, a książka jest na pewno dobrą przestrogą i potrafi nam włączyć pewne hamulce.

przez **Papaveryna** » 14 listopada 2016, o 16:47

Przeczytałam "Granat poproszę!" i w sumie nie wiem co o tym napisać :bezradny:

Książka robi się ciekawsza i w miarę zabawna dopiero gdzieś w drugiej połowie.
Przez większość czasu jest nudnawo. Bohaterka pisarka, ciągle bujająca w obłokach i żyjąca życiem swoich postaci. Taki trochę mlunek z niej. Na szczęście później się jako tako wyrabia. Córka i syn bohaterki, nastolatki, nazywane Kropka i Kropeczek. No cóż, drażniło mnie to :bezradny:

Dwie panie starsze, które miały chyba być śmieszne. I rzeczywiście trochę były, ale przez większość czasu nie były. Zdecydowanie w połowie drugiej połowy zaczęły mnie bawić bardziej.
Generalnie takie flaki z olejem. Później jest lepiej i rzeczywiście trochę się dzieje, ale długo trzeba na to czekać :bezradny:

przez **Dorotka** » 14 listopada 2016, o 16:53

Dla ciebie to flaki z olejem? Naprawdę? A ja się przy tym świetnie bawiłam i to niemal od początku - głównie przy dialogach, bo sama historia nie jest jakoś szczególnie porywająca. Tyle tylko, że to z kryminałem ma niewiele wspólnego, jeśli już miałabym to jakoś określić to jako leciutki kryminałek.

przez **Papaveryna** » 14 listopada 2016, o 16:55

Tak, naprawdę

W drugiej połowie rzeczywiście się trochę pośmiałam. W pierwszej nie miałam z czego

przez **•Sol•** » 14 listopada 2016, o 17:20

znów pół na pół

niby lubię Rudnicką i po Diable mam wielkie nadzieje, ale wpierw wezmę te Świnki

Very, myślałam że będziesz bardziej na tak

przez **Papaveryna** » 14 listopada 2016, o 18:54

Druga połowa trochę nadrobiła, ale ogólnie niczego nie urywało

Te Świnki mam i też wezmę się niedługo. Liczę, że będą lepsze

przez **•Sol•** » 15 listopada 2016, o 15:44

to daj znać

a tego Granatu chyba kupować nie będę, tylko spróbuję dorwać na próbę najpierw

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 15:52

Kocham panią Rudnicką, jestem jej wielką fanką, ale nie przeszkadza mi to w dostrzeganiu różnych niedoróbek. Sporych i licznych. Mam teorię, że pani Rudnickiej brakuje dobrej bety, jakiegoś pierwszego czytelnika, mądrego redaktora, czy kogoś takiego, kto jej wyłapie momenty, w których ją za bardzo poniosło.

przez **•Sol•** » 15 listopada 2016, o 15:57

to jest bardzo prawdopodobne.
co prawda Rudnicka przy Jadowskiej to jest mały pikuś, w ogóle jej nie ponosi

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 16:00

Mnie często, w trakcie czytania, dopada myśl, że ten, kto wydaje Rudnicką, jest jej zbyt wielkim fanem i ma za dużo tolerancji dla jej pomysłów.

przez **Papaveryna** » 15 listopada 2016, o 17:07

Dla mnie, na cztery przeczytane jej książki, wybija się tylko Diabli nadali. Naprawdę było super. Poza

Spoiler:

, oczywiście.

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 17:24

Ja mam 5 sztuk na koncie. Najlepsze było "Zacisze 13", na drugim miejscu "Natalii 5", potem "Zacisze 13: Powrót". A "Martwe jezioro" i "Czy ten rudy kot to pies" to jak dla mnie porażka. Dostały ode mnie zero punktów, a to nie jest łatwe do osiągnięcia. (Bo lubię coś lubić i doszukuję się zawsze elementów łagodzących ocenę.)

przez **Papaveryna** » 15 listopada 2016, o 17:57

Dla mnie chyba to Zacisze było właśnie najgorsze :mysli:

Malutko już pamiętam z niego.
Nie wiem też, jak Cichego wielbiciela potraktować, bo to zabawne nie było, kryminalne też nie. Może thriller psychologiczny? Nie znam się na tym. Takie bardziej pouczające niż podobające się, ale nawet ciekawe

przez **Lucy** » 15 listopada 2016, o 18:02

Papaveryna napisał(a):Druga połowa trochę nadrobiła, ale ogólnie niczego nie urywało

A mogłabyś życznąć do przeczytania? :padam:

przez **ewa.p** » 15 listopada 2016, o 19:54

Cichy wielbiciel to książka zupełnie odmienna w stylu...Tutaj raczej pokazana jest jako przestroga ,tak mi się przynajmniej wydaje.W tej książce po raz pierwszy spotkałam się z problemem stalkingu i powiem,że wywarło to na mnie spore wrażenie...Generalnie książka mnie zainteresowała.Świnki juz czytałam i nie było źle,choć niczego specjalnie nie urywa.Ale to fajne czytadło

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 20:01

Całkiem zapomniałam, że czytałam "Świnki". Nie zaznaczyłam w notesie, ale już to poprawiłam.
"Świnki" podobały mi się jako książka, ale nie lubię wcale jej bohaterów i bohaterek.

przez **giovanna** » 15 listopada 2016, o 20:26

To ja jakaś nienormalna jestem bo: Zacisze i Natalie mi się nie podobały wolę Martwe jezioro i Czy ten rudy ... Cichy wielbiciel mnie znudził, Lilth była okropna, Diabli super, a Świnki, Granat i Fartowny pech czekają w kolejce do przeczytania

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 20:31

Giovanno, tu chyba nie ma co się zastanawiać nad nienormalnością lub normalnością czytelników, tylko lepiej przyjąć, że te książki po prostu tak mają, że każdy je ocenia inaczej. (Podobnie jak książki SEP.) Zawarta jest w nich duża ilość treści i przeróżnych elementów i dla każdego czytelnika inny składnik wychodzi na prowadzenie przy ocenie, co dobre, a co nie.

przez **Lucy** » 15 listopada 2016, o 20:49

giovanna napisał(a):To ja jakaś nienormalna jestem bo: Zacisze i Natalie mi się nie podobały wolę Martwe jezioro i Czy ten rudy ... Cichy wielbiciel mnie znudził, Lilth była okropna, Diabli super, a Świnki, Granat i Fartowny pech czekają w kolejce do przeczytania

Ja Natalie uwielbiam,Zacisze też sobie chwalę.Cichy wielbiciel mnie nie ciekawi,Martwe jezioro i Czy ten rudy przeczytałam,ale w jakiś zachwyt nie wpadłam.Diabli też super.

przez **Dorotka** » 15 listopada 2016, o 23:46

Ja natomiast "Natalii..." nie trawię [nudziły mnie i myliły mi się one okropnie], "Martwe jezioro" było dla mnie zbyt ponure, za to ubawił mnie "Czy ten rudy kot, to pies", podobnie "Świnki trzy..." i "Granat poproszę". "Diabli ..." mogli być, ale bez szału.

przez **Janka** » 15 listopada 2016, o 23:54

W tym temacie mogłybyśmy mieć ankietę do zaznaczania, co kto lubi. Aż się o to prosi, bo każda z nas ma inaczej.

przez **Papaveryna** » 15 listopada 2016, o 23:57

Chyba jak skończę to, co teraz czytam, wezmę się za te Świnie dla sprawdzenia jak mi one podejdą

Lucy napisał(a):
Papaveryna napisał(a):Druga połowa trochę nadrobiła, ale ogólnie niczego nie urywało

A mogłabyś życznąć do przeczytania?

Pewnie!

Olga Rudnicka

Kto przegląda forum