Romans + chick lit

przez **Janka** » 20 lipca 2016, o 22:18

Też się nad tym zastanawiałam, bo nie pamiętałam, o czym była mowa.
Wychodzi mi, że to jest ta:
http://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=24536

Strona WWW · przez **Duzzz** » 21 lipca 2016, o 12:39

Janka napisał(a):Jennifer Weiner "Mamuśki gotowe na wszystko"
To moje drugie spotkanie z tą autorką po "Kochając większą kobietę".
"Kochając" jest prawdopodobnie najsłabszą i najgorszą książką z wszystkich, które czytałam po niemiecku. "Mamuśki" nie dały rady tego przebić. Co wcale nie znaczy, że książka była udana.
Obie książki mają cechę wspólną, bohaterki nie lubią same siebie. A jak nie lubią siebie, to nie lubią też innych. W ogóle niczego nie lubią. Krytykują w stu procentach wszystko.

"Mamuśki gotowe na wszystko" udaje, że jest kryminałem. To prawda, jest tam morderstwo, a nawet dwa i trzecie w przeszłości oraz próba następnych, ale nie o tym jest ta książka.
Główna bohaterka nie jest szczęśliwa. Została wmanewrowana w życie, którego nie lubi, musi przebywać z osobami, których nie szanuje. Samej siebie nie akceptuje najbardziej.
Prowadzenie śledztwa w sprawie morderstwa popełnionego w sąsiedztwie otwiera jej oczy na to, jak bardzo jej codzienność odbiega od jej marzeń. Jej decyzje życiowe były durne, a jej brak decyzji w pewnych sprawach i pozwalanie by inni decydowali za nią, było jeszcze durniejsze. Sama jest winna, że tak wygląda jej życie, ale łatwiej jej doszukiwać się winy u innych.

Na okładce polskiego wydania napisano "Humor, wzruszenie i ...zbrodnia", ale nic z tego nie pasuje do treści. To historia kobiety, która sama nie wie czego chce. Która myśli, że pozjadała wszystkie rozumy, a w ogóle nie umie korzystać ze swojej inteligencji. Która krytykuje wszystko i wszystkich dookoła siebie. A toleruje i docenia tylko osoby, które jej się non stop podlizują i przypominają o swej miłości do bohaterki.

Gdy tę książkę kupowałam kilka lat temu, spodziewałam się wspaniałej zabawy. Niestety to była bardziej męczarnia. Pani autorka porusza setki problemów społecznych, krytykuje taką ogromną masę zjawisk, że można stracić rozeznanie, o co jej w końcu chodzi.
Pisze stylem, który wydaje się trzeźwy i obiektywny, ale zawiera ukrytą krytykę. Nie wiem sama, na czym to polega, ale przy każdym zdaniu miałam wrażenie, że gdzieś komuś coś nie wychodzi, źle się dzieje, nic nie jest dobre. Wszędzie był negatywny podtekst. Wszystko było złe. Politycy skorumpowani, policja nieskuteczna, matki nieudolne, ojcowie nieobecni (lub odwrotnie), żony egoistki, na mężach nie można polegać (i nie dość, że palcem nie ruszą w domu, to jeszcze mają kochanki) itd., itp.
Pani pisarka to wszystko wytyka, ale nie ma pomysłu, jak to naprawić. Nawet zakończenie książki pozostawia otwarte. Nasza bohaterka nadal nie jest w stanie podjąć decyzji, co począć ze swoim życiem.

O rany, jak dobrze, że przeczytałam tę książkę i już nigdy więcej nie muszę brać jej do ręki.

Poproszę do działu z recenzjami :prosi:

Ślicznie dziękuję :thankyou:

przez **Janka** » 21 lipca 2016, o 13:11

Duzz, tym razem odmówię, bo gdybym miała napisać recenzję, to musiałabym pisać o czymś innym, niż napisałam, gdyż w tej książce poukrywane jest sto milionów różnych problemów.
A mózg mi się kurczy na myśl, że miałabym jeszcze dumać nad tą książką. Chcę już tylko o niej zapomnieć. (Na dokładkę posiadam dwie sztuki, bo niemiecką wersję także, więc dość często mogą mi w szafach wpadać w oko i mnie denerwować.)

Strona WWW · przez **Duzzz** » 21 lipca 2016, o 15:32

Dlaczego masz pisać, przecież już napisałaś, kilka słów przestrogi się przyda

A będzie łatwiej znaleźć w recenzjach niż tu. :wink:

przez **Janka** » 21 lipca 2016, o 15:34

Dobrze, to wstawię tak, jak teraz jest, bez poprawiania i przerabiania. W razie czego będzie na Ciebie.
(Tylko nie teraz od razu, bo muszę wyjść z domu, ale wieczorem zrobię to i te inne, które mam nadal zaległe.)

Strona WWW · przez **Duzzz** » 21 lipca 2016, o 16:49

Biorę to na klatę

Spokojnie, kiedy będziesz mogła podrzucisz

Jeszcze raz ślicznie dziękuję :padam:

przez **Janka** » 21 lipca 2016, o 20:44

Duzz, chciałam wstawić, ale ona nie pasuje do żadnego działu z recenzjiami.
Wstawię do kryminałów, ale to będzie dziwnie.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 21 lipca 2016, o 20:47

To może do nieromansowej? :mysli:

przez **Janka** » 21 lipca 2016, o 21:04

Za późno. Już poszło do kryminałów.

przez **Janka** » 24 października 2016, o 22:33

Kiedyś, dawno temu, pisałam o książce "Prosto z mostu" Jane Green, że jest dla mnie kompletnie niestrawna i zupełnie nie daje się czytać. I że to jedyna książka, której bohaterkę uważam za głupią.
No to chciałam zrobić drugie podejście, żeby zobaczyć, czy nadal tak samo uważam i teraz było jeszcze gorzej, bo nie dałam rady doczytać nawet do starej zakładki.
Ale już wiem, dlaczego mam o tej książce tak złe zdanie: z powodu sposobu narracji, który jest strasznie nachalny. Główna bohaterka uważa, że wie najlepiej, co czytelnik myśli i namolnie narzuca mu swoje zdanie. Na dokładkę, nieproszona, bezczelnie spoufala się z czytelnikiem.
Słyszałam, że jest to najtrudniejszy sposób prowadzenia narracji, pełen pułapek i utrudnień - i to by się zgadzało. Pani Green zabrakło wyobraźni.

Nie znoszę tego rodzaju narracji i automatycznie przestawiam się na nie.

przez **Janka** » 24 października 2016, o 22:47

Mam tak samo, też od razu przestawiam się na nie.
Ona mówi do mnie: "na pewno lubisz, gdy cośtam", a ja w myślach odpowiadam: "Nie lubię!".
Albo: "to długa historia, na pewno nie chcesz, żebym ją opowiadała", a ja od razu: "Ależ nie, czemu? Opowiedz."
I tak praktycznie za każdym razem.

Coś w tym stylu. Coś takiego bywa naprawdę paskudne! Szczególnie gdy autor stara się narzucić własny punkt widzenia jako jedyny słuszny.

przez **Janka** » 24 października 2016, o 22:53

No właśnie. Bo gdyby trochę spuściła z tej swojej maniery wszystkowiedzącej, to byłoby zupełnie inaczej.
Przy okazji współczuję pani tłumaczce, że musiała się z tym użerać.

przez **Lucy** » 25 października 2016, o 18:26

Ja nie jestem ogólnie fanką tej autorki.

przez **Janka** » 14 listopada 2016, o 00:41

Carole Matthews "Z tobą lub bez ciebie"
Nie wiem, czy to na pewno chick lit, bo może mieszanka chick litu i jakiegoś innego gatunku powieści. Jeśli ktoś wie, to niech mnie też poinformuje. Ale dużo wskazuje, że jednak chick lit.

Podobał mi się styl książki, bardzo płynny i lekki. Cudny był również delikatny humor w częściach opowiadanych przez główną bohaterkę.
Ale już losy bohaterów trochę mniej mi się podobały. Za dużo tam było dla mnie prawdziwego życia i sytuacji, kóre mogą się zdarzyć każdemu, bo niestety były raczej z gatunku nieprzyjemnych. Zdrady, niemożliwość zajścia w ciążę, posiadanie zbyt wielu dzieci, negatywne skutki aborcji, wykorzystywanie kogoś, kariera robiona przez łóżko, miłość bez wzajemności, przyznanie się do popełnionego błędu w momencie, gdy już było za późno na naprawę relacji, złe stosunki córek z mamą, nieodpowiedzialne postępowanie, nieprzemyślane decyzje itd., itp. Łatwiej wymienić, czego tam nie bylo. Pozytywne wydarzenia, sytuacje i uczucia też tam były, tylko właśnie te negatywne w moich oczach bardzo przeważały nad pozytywnymi.

Czytałam o losach bohaterów z wielkim zainteresowaniem, ciekawiły mnie ich decyzje i motywy postępowania, i cieszyło mnie, że wszyściuteńko było tam pięknie uzasadnione.
Zakończenie jest bardzo ładne, ale budzi mój strach z powodu tego, że cała książka była tak blisko prawdziwego życia. No bo przez to, wszystko wydaje się tam prawdopodobne i możliwe do wystąpienia u kogokolwiek, a strasznie bym nie chciała, żeby mnie się coś takiego przytrafiło, jak zdarzyło się bohaterce. Ona jest teraz szczęśliwa, a ja bym nie była.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 17 listopada 2016, o 15:20

Tej autorki znam chyba tylko cykl z czekoladą.
http://lubimyczytac.pl/cykl/11196/klub- ... -czekolady
I to tylko dwa pierwsze tomy. Pierwszy mi się podobała, nawet bardzo, ale drugi już jakoś mniej mi przypadł do gustu. Teraz wyszły kolejne dwa, jak będą w bibliotece to się może skuszę

Ładne dostaje teraz okładki

przez **Janka** » 17 listopada 2016, o 15:43

Ostatnio Carole Matthews po polsku jest wydawana przez Harper Collins i oni dość szybko nadrabiają braki, ale wcześniej słabo było z jej książkami. Każdą książkę wydało inne wydawnictwo , jakby się nie mogły zdecydować, kto weźmie na stałe tę autorkę.
Po niemiecku jest ich więcej i nawet kiedyś zaczęłam zbierać te, których brak po polsku, ale przerwałam w połowie, a teraz nie wiem, czy wrócę do zakupów. Aż tak mnie nie nęci, by mieć pewność, że będę ją jeszcze czytać. Styl w tej jedynej, którą czytałam, miała bardzo fajny, podobał mi się jej delikatnie wmieszany dowcip, ale tematyka była za smutna i za poważna, a zakończenie nie dawało mi pewności, że bohaterka naprawdę może być szczęśliwa na wieki.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 17 listopada 2016, o 15:55

I tak było w tych z czekolady z tego co pamiętam.

A czy chick lity nie mają tak, że właśnie poruszane są w nich trudne tematy, ale raczej obchodzą się autorki z nim lekko, a nawet zabawnie?

przez **Janka** » 17 listopada 2016, o 16:03

Jest tak, jak mówisz. Nieraz tematy są bardzo trudne, nawet straszne. Najstraszniejsza, jak dla mnie, była książka Marian Keyes o mężczyźnie sadystycznie znęcającym się nad swoimi partnerkami.
Ale jest też wielka grupa lżejszych chick litów, w których bohaterka popełnia jakąś głupotkę, którą musi potem odkręcić i naprawić sytuację. Tego typu chick lity wolę o wiele bardziej.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 17 listopada 2016, o 16:10

To też takie wolę. :-D

Czasami zależy to też od tematyki, ale bardzo często wolałabym, żeby jednak z taką łatwością i lekkością nie traktować pewnych problemów.

PS. Co to była za książka Marian Keyes? Wpiszę sobie na czarną listę :hyhy:

przez **Janka** » 17 listopada 2016, o 16:15

Książka już jest w dziale recenzji, "Czarujący mężczyzna".

Strona WWW · przez **Duzzz** » 17 listopada 2016, o 16:18

To już sobie przypominam cóż to za 'dzieło'.

przez **Janka** » 17 listopada 2016, o 18:02

Ale, żeby nie było, to nie była wcale zła książka. Trudna - tak. Zła - nie.
Była bardzo dobrze napisana i zawierała krytykę zjawiska często wystepującego w prawdziwym życiu.
Morał z niej był, że baby są durne, a to przecież prawda. Pozwalają z sobą robić rzeczy, których wcale nie chcą i nie lubią. Wybaczają zło i czekają do usranej śmierci, że mąż/chłopak się zmieni i więcej już jej nie zbije, nie zdradzi, nie upokorzy.

przez **Księżycowa Kawa** » 18 listopada 2016, o 00:01

To nie jest coś, o czym bym chciała czytać, wystarczy, że coś takie się trafia w życiu :disgust:

Nazwisko Carole Matthews ostatnio mi miga przed oczami :roll:

Romans + chick lit

Kto przegląda forum