Lucy Maud Montgomery

przez **Agrest** » 16 marca 2016, o 22:29

Ja w zeszłym roku zrobiłam sobie powtórkę ze wszystkich powieści LMM. No, poza Marigold - to była właściwie premiera, nie powtórka (niestety słabe to było, no ale spodziewałam się tego).

Fajnie masz, Kasiug, że tyle dobrych książek przed tobą

Choć BZ jest w sumie niepowtarzalny

przez **Lilia ❀** » 23 sierpnia 2016, o 18:49

http://www.vulture.com/2016/08/netflix- ... er_vulture ma być nowa ekranizacja :niepewny:

przez **montgomerry** » 23 sierpnia 2016, o 20:15

nic nie dorówna starej...

ale niech próbują

przez **tully** » 24 października 2016, o 14:51

@lc:

Musicie mi wybaczyc ale jestem nieobiektywna... gdyby to napisala pani z czasow obecnych na pewno byloby cienkawo a tak uwazam ze to naprawde solidna pozycja dla milosniczek Ani i podobnych klimatow... Poczatek ponownie genialny, znakomicie przedstawione realia epoki i rozne ludzkie sylwetki i zachowania, miejscami czulam sie jakbym czytala ksiazki Austen z jej wspanialymi obserwacjami otaczajacego swiata... ta czesc doslownie polknelam na sniadanie, pozniej jednak cos sie zaczelo psuc, opis roku Valancy spedzonego w blekitnym zamku juz troche nuzacy, wiekszosc elementow oczywista ale nie przeszkadzalo mi to zbytnio. Najslabsza zdecydowaniue koncowka, a juz ten koncowy upor naprawde wypadl blado i nieprzekonujaco, za duzo slodkosci, pod koniec juz byl czysty karmel. Szczerze powiem spodziewalam sie duzo wiecej po tej ksiazce i jestem jednak troche rozczarowana... moze za wysoko ustawilam poprzeczke ? moze na sile chcialam przeczytac druga Jane Eyre? a moze to magia Ani ktora mimo uplywu lat wciaz gdzies tam jest...

przez **Szczypta_Kasi** » 24 października 2016, o 15:21

Ciekawe co byś powiedziała o "Dniu cudu" Sawickiej. Nasze czasy, historia oparta z grubsza na "Błękitnym zamku", ale emocji więcej, czasem wręcz przerysowanych.

przez **tully** » 24 października 2016, o 16:32

zaczelam to nawet czytac ale przerwalam na rzecz Montgomery ale wroce i dam znac

przez **Szczypta_Kasi** » 25 października 2016, o 07:59

I to chyba właściwa kolejność. Gdybym nie znała "Błękitnego zamku" całkiem inaczej patrzyłabym na książkę Sawickiej.

przez **tully** » 25 października 2016, o 08:00

Ale dla Wioli nie bede tak laskawa jak dla Lucy

przez **Kawka** » 25 października 2016, o 11:18

Moja opinia na temat książki „Błękitny zamek” autorstwa Lucy Maud Montgomery.

Uwaga, poniżej mogą być spojlery!

Główna bohaterka – Valancy, to dobiegająca trzydziestki, nijaka stara panna, która marzy o odmianie swojego nudnego i bezbarwnego życia. Valancy jest bezgranicznie podporządkowana despotycznej i surowej matce oraz licznej rzeszy krewnych, którzy wiedzą lepiej jak powinna żyć. Jest nieszczęśliwa i płacząc nocami, wciąż marzy o odmianie swojego losu. Jedyną ucieczką od przytłaczającej ją rzeczywistości jest marzenie o Błękitnym zamku – wymyślonym miejscu, gdzie Valancy wiedzie idealne życie. Pewnego dnia Valancy dowiaduje się, że jest śmiertelnie chora i został jej niespełna rok życia. Postanawia się zbuntować i wziąć w końcu swoje życie we własne ręce.

Choć początek tej książki jest bardzo smutny, to trudno nazwać ją ponurą. Powieść jest pełna bardzo subtelnego i zarazem niebanalnego humoru, dzięki czemu nie jest to kolejna poważna historia o starej pannie, czasem wręcz czyta się to jak wyśmienitą komedię. To opowieść o dążeniu do spełniania swoich marzeń i drodze do wewnętrznego oświecenia. To historia o dojrzewaniu do decyzji i osiąganiu celu, a także o samej drodze do celu. Valancy przewartościowuje swoje życie i odkrywa, że wiele zależy od niej, a nikt nie może za nią zdecydować jak powinna żyć. Jest to piękne i chyba najważniejsze przesłanie tej książki, choć na pewno nie jedyne.

Klimat opowieści jest baśniowy, ma się wrażanie, że wszystko jest trochę nierealne, a równocześnie mogłoby być prawdziwe. Zagubiona mała wioska gdzieś w Kanadzie, piękne, malownicze krajobrazy, zapachy, kolory i kształty – wszystko to opisane jest po mistrzowsku. Czytając po prostu się tam jest.

Postacie są prawdziwe. Z wadami i zaletami. To duża siła tej książki. Nie tylko główna para – Valancy i Barney są nakreśleni bardzo szczegółowo. Postacie drugoplanowe to cała galeria ciekawych i wielowymiarowych charakterów. Zazwyczaj wzbudzają sympatię.

Co ciekawe mimo iż nie ma w tej książce ani jednej sceny erotycznej (trudno się dziwić, gdyż powieść została wydana po raz pierwszy w 1926 r. i napisana przez autorkę słynącą z książek dla dzieci), w niczym to nie przeszkadza. Wręcz przeciwnie – uczucie pomiędzy Valancy i Barneyem jest czyste i niewinne. Bardzo to pasuje do całości.

Dużą zaletą „Błękitnego zamku” jest to, że mimo upływu lat, ta książka nie traci na aktualności. Problemy w niej poruszone z powodzeniem można by przenieść do współczesnych czasów.

Mimo iż czytałam już parę razy tę książkę, nadal jestem nią zachwycona i jest jedną z moich najbardziej ulubionych, do której zapewne wrócę jeszcze nie raz. Mogę polecić każdemu z czystym sumieniem. Dla mnie zdecydowane 10/10.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 25 października 2016, o 15:15

Kochana i do działu recenzji również bym poprosiła :prosi:

przez **montgomerry** » 25 października 2016, o 17:35

zgadzam się, nie traci na aktualności

to jedna z moich ulubionych Montgomery

przez **cedar** » 27 października 2016, o 01:16

To moja ukochana książka Montgomery. Nie patrzę na nią jedynie jak na romans - miło, że jest, Barney to cudowny facet, ale przede wszystkim podoba mi się ta opowieść o budzeniu się kobiety do życia. I to w obliczu śmierci (jak było to wiedzą ci, co czytali, a innym spoilerować nie zamierzam). Piękne. Do tego skrzy się humorem, nie tylko kiedy Valancy mówi wreszcie "dosyć!", ale też za jakiś czas - sugestia śpiewającego przy pracy grabarza albo rozkoszne pytanie do Barneya: "Czy pan jest kryminalistą?" :hahaha:

Uwielbiam tę książkę, czytam ją co roku. To taka moja książka-pocieszajka, zawsze się sprawdzi.

przez **tully** » 31 października 2016, o 14:36

@lc:

Czy ktoras z was slyszala o Ani z zielonego wzgorza? Juz slysze pelne oburzenia glosy, jak mozna nie znac takiej powiesci przeciez to biblia podobnie jak Jane Austen z jej romansami historycznymi. Zgadza sie i pewnie nie znajde na 10 napotkanych kobiet ani jednej ktorej tej histori ni znaja, a co z Emilka i jej skromna bo tylko trzy tomowa historia? Moze to ja tylko jestem tym wyjatkiem, ta czarna owca, to jedna jedyna z dziesiatki kobiet ktora powie jaka Emilka? Nie wiem jak to sie stalo ze nie dotarlam do innych ksiazke pani Montgomery ale dzieki temu moge to znow przezywac, moge znow poczuc sie 12 letnia dziewczynka i pozerac doslownie kartki z wypiekami na twarzy i zapominajac o calym swiecie... Maud nie mam slow by Ci podziekowac za ta wspaniala postac za swiat ktory odmalowals w mojej wyobrazni, przenoszac mnie do Twojej epoki i jej blaskow, piekna i rowniez cieni, ktore u mnie maleja do niewielkich rozmiarow... pewnie juz wiecie ze kocham te czasy, wiem ze jestem nieobiektywna, wiem ze mam wyidealizowany obraz, i uwierzcie trzymam go sobie takim bo ja chce miec swoje Lazariewo, miejsce gdzie moge sie schronic, ktore mnie przytuli, osusze plynace lzy i pozwoli przetrwac zle chwile,nabrac sily aby stawic czolo kolejnym... wiec kazda ksiazka z tych okresow to dla mnie wyprawa do takiego miejsca i to wyprawa z przewodnikiem ktory ma zaczarowana rozczke i moze mi wszystko pokazac przed oczami nie zmuszajac mojej wyobrazni do pracy... ta wyprawa byla ta wlasnie magiczna, w dodatku widzenie swiata z pozycji Emilki jeszcze uprzyjemnilo mi te chwile bo mimo 12 lat jest w niej wiele sily ktorej my kobiety mozemy i teraz potrzebowac... jest w niej tyle uczucia, radosci i niewinnosic ze mozna sie raczyc do woli nie wychozac ze stanu upojenia... Jak to zrobilas ze dalas rade mnie kobiete wrzucic do tego mlodego zywiolowego dziecka dajac i mi mozliwosc zabawy radosci i smutku objawiajace sie na kolejnych stronicach ksiazki... tak wiele pomyslow, problemow, osobowosci ze nawet bez wielkich uczuc z racji wieku wchlonelas mnie wraz z ta historia do tego stopnia ze az boje sie pomyslec co ze mna zrobisz w dalszych czesciach gdzie bede mogla czuc i kochac!
Nie chce tego porownywac z Ania, Emilka jednak wydaje mi sie dojrzalsza i mocniejsza osobowoscia niz jej slynna poprzedniczka, jej relacja z Elzbieta, powolne i ciekawe wprowadzanie chlopcow tak ze za kazdym razem myslimy o to juz bedzie ten jedyny a tutaj figa ! Wiec nie mam pojecia kto w kocu bedzie zwyciezsca i komu w ogole kibicowac, kazdy jest inny i laczy ich wszystkich tylko chec bycia tym jedynym...

przez **montgomerry** » 31 października 2016, o 16:10

uwielbiałam Emilkę

Mam wrażenie, że również, ale teraz praktycznie niczego nie pamiętam.

przez **cedar** » 31 października 2016, o 22:07

Nie znam Emilki. Coś czuję, że powinnam spróbować.
Anię czytałam, Zamek - wiadomo, nawet dorwałam kiedyś opowiadania "Takie jak Ania" i usiłowałam coś czytać... czekajcie, co to było...? Jakaś seria z imienną bohaterką w tytule - nie do zniesienia, umarłam z niezainsteresowania gdzieś w połowie pierwszego tomu. :bezradny:

A! To była seria o jakiejś Pat! Flachm...

przez **ewa.p** » 2 listopada 2016, o 20:18

Emilkę też lubię.Tully,będziesz czytać kolejne części?

przez **tully** » 3 listopada 2016, o 00:08

oczywiscie juz zaczelam drugi tom tylko po english takze mi to troche zajmie.... mam nadzieje ze z czasem bede czytac i po angielsku szybko...

przez **Księżycowa Kawa** » 3 listopada 2016, o 00:12

Z każdą książka będzie lepiej, chociaż na początku tego nie widać, dopiero po pewnym czasie.

przez **Dorotka** » 3 listopada 2016, o 00:57

Ja też nie czytałam Emilki. Oczywiście słyszałam o niej, a nawet mam ją chyba w domu, ale jakoś nigdy nie miałam dla niej czasu.

przez **Lilia ❀** » 3 listopada 2016, o 14:09

Dorotko, siostro, też mam w domu Emilkę i Rillę, nie czytane.

przez **cedar** » 3 listopada 2016, o 23:26

Rilla? Rilla ze Złotego Brzegu? Ja to kiedyś czytałam, pamiętam, że mi się bardzo podobało, ale zastrzelcie - nie pomnę wydarzeń.

przez **Dorotka** » 4 listopada 2016, o 00:11

Musimy sobie w takim razie zrobić kiedyś zbiorowe czytanie Emilki lub Rilli. :wink:

przez **Szczypta_Kasi** » 4 listopada 2016, o 08:54

Mam tak samo z Rillą.
Pamiętam za to że "Czary Marigold" mi się podobały.

przez **Kawka** » 4 listopada 2016, o 12:58

Dołączam do grona osób, które też nie czytały Emilki i Rilli. Tylko Anię i "Błękitny zamek".

Lucy Maud Montgomery

Kto przegląda forum