Elizabeth Adler

[Księżycowa Kawa]

Może w końcu nadejdzie ten dzień, że zaczniesz

[•Sol•]

zapewne najprędzej jak mi ją ktoś w zabawie zada tak jak Tully mnie wreszcie dorwała z Austen

[Księżycowa Kawa]

No wiem, czy biorące w zabawie akurat czytają te autorkę chociaż na jeden to tytuł to chyba możesz liczyć...

[Lucy]

Ja chyba od roku i należy wrócić
Mam jeszcze do przeczytania dwie książki z cyklu Kalifornijska noc.

Ja dłużej Mam dwie ,czy trzy części tego cyklu i oczywiście kurzą się na półce.

[•Sol•]

jest chyba znany
no ale zobaczymy, na półce mam

[Kasiag]

No wiem, czy biorące w zabawie akurat czytają te autorkę

A tak i owszem czytają, czytają i będą miały na uwadze

[•Sol•]

ależ ja się nie dopraszam żeby nie było

[Kasiag]

Dobra, dobra, zapamiętam

[Duzzz]

Jolly, ciotka Mirabelli Matthews, zmarła dość nieoczekiwanie i w tajemniczych okolicznościach.

W rezultacie Mirabella dziedziczy willę na południu Francji. Podczas podróży kobieta poznaje Verity, młodą dziewczynę, która uciekła od męża, i zabiera ją do siebie. Ich samochód zostaje zepchnięty z drogi i kobiety cudem uchodzą z życiem, a wkrótce okazuje się, że niebezpieczeństwa się na tym nie skończą…

Okazuje się, że ciotka Jolly wiodła ciekawsze życie, niż można by podejrzewać, a kilku mężczyzn, którzy stanowili jego ważną część, pojawia się na progu willi Romantica. Mirabella i Verity muszą się dowiedzieć, komu mogą ufać, a kto zwyczajnie wykorzystuje swój urok, by pod maską grzeczności skryć twarz mordercy.

Premiera: 15.02.2017

[Lilia ❀]

fajnie, fajnie

[Lucy]

ktoś już czytał?

[Lilia ❀]

zapomniałam

[Lucy]

w sensie,że masz ale jeszcze nie przeczytałaś?
miałam kupić,ale zerknęłam na recenzje i trochę przystopowałam
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4067787/ ... ia38365831

[Lilia ❀]

W sensie: w ogóle o niej zapomniałam

[Lucy]

jak można taką okładkę zapomnieć?
cały czas mi lata po głowie,ale czekam co powiecie

[giovanna]

Mam ją w schowku na woblinku, ale jakoś nie jestem przekonana

[Księżycowa Kawa]

Również nie mam do tego przekonania, ale od jakiegoś czasu chodzi za mną „Leonia”.

[Lucy]

strasznie dawno ją czytałam ,ale po opisie nie mam żadnych złych skojarzeń tak samo mam ze ''Spadkobierczyni poszukiwana''.

[basik]

Skończyłam wreszcie ten Sekret willi Romantica i według mnie to żadna rewelacja.
Romansu tu nie ma żadnego, trochę sensacji ale bez emocji. Sprawca całych nieszczęść bohaterki znany od początku i cała fabuła jest strasznie naciągana.
Napisana jest w takim trochę żartobliwym stylu, ale żadnej porządnej akcji tu nie ma.
Jest za to dużo lania wody o niczym. Ciekawy jest tylko pamiętnik Jerusha, dla której ta willa została zbudowana przez jej kochanka.
To już nie ta Adler której książki lubiłam czytać.

[Lucy]

szkoda a tak opis wydawał się ciekawy.

[Kasiag]

Książka zupełnie inna od poprzednich tytułów autorki, które czytałam. Sięgając po nią byłam pewna, że wiem czego się spodziewać, jednak okazało się, że tym razem pani Adler mnie zaskoczyła. Lubię takie niespodzianki
Nazwisko Adler oznaczało dla mnie, jak dotąd, gwarancję ciekawych historii, raczej w poważnym tonie, z tajemnicą w tle, rozgrywających się na przestrzeni wielu lat.
Tym razem dostałam swoiste przeciwieństwo, lekką, napisaną z humorem, uroczą w wydźwięku opowieść, umiejscowioną na krótkiej przestrzeni czasowej. Znalazło się tutaj miejsce i na miłość (choć nie oczywistą i zdecydowanie nie przesłodzoną), i na sensację, a wszystko to w pięknej scenerii Lazurowego Wybrzeża.

Lola Laforèt, to wbrew pozorom ( jak wskazywałoby jej imię i nazwisko ) nie striptizerka w tanim klubie, 39-letnia (choć jak sama twierdzi czuje się na 40 )a szefowa kuchni w hotelu "Riwiera" i jednocześnie jego właścicielka. Odkąd jej mąż, Patrick, przepadł bez wieści, jedyna.
Jak się okazuje, zniknięcie Patrick`a, to jedynie czubek góry lodowej. Na Lolę czyhają kłopoty przez duże K. Może jednak liczyć na wsparcie gości hotelu, z cudowną panną Nightingale na czele oraz zupełnie nieoczekiwanie (dla obydwu stron, trzeba dodać), na właściciela zacumowanej w "jej" zatoczce łodzi - Jacka Farrara. A gdy wypadki przybierają naprawdę nieciekawy obrót, pomoc tej dwójki okaże się dla Loli zbawienna.

Autorka z dużą wyprawą kreśli każdą z postaci, dlatego też wzbudzają od razu określone emocje, a historia, której są częścią jest tym bardziej smaczna. Są to bowiem charaktery oryginalne i barwne. I każdy z nich jest dla całości tak samo ważny.

Dodatkowo, rozdziały "opowiadane" przez Lolę pisane są w pierwszej osobie, przez co mamy wrażenie poczucia bliskości i współodczuwania z bohaterką.

Nie sposób też nie wspomnieć o zwierzęcych bohaterach, którzy stanowią przeurocze dopełnienie całości.
* Niedobry Pies Jacka - który dostał takie, a nie inne imię, ponieważ nie chciał się niczego nauczyć Jest przekochany, a o jego znaczeniu dla Jacka niech świadczy fakt, że nazwał jego imieniem swoją ukochaną łódź.
* Nell - piesek rasy York, należący do panny N., który zaznacza się od samego początku w opowieściach właścicielki. A gdy w końcu Lola ma okazję poznać go osobiście, zakochujemy się w jego żywiołowości, wraz z nią.
* Beza - udomowiona kura ( ) Loli, którą wychowuje od pisklaczka i jest dla niej tym, czym pies lub kot dla innych ludzi. Lola kocha Bezę bezgranicznie i jest przekonana, że ta rozumie co się do niej mówi i swoim kurzym sercem odwzajemnia jej uczucie.

"Hotel Riwiera" zapamiętam na długo, jako oryginalny, lekki i mimo elementów sensacji ciepły i niosący otuchę. Z fajnym klimatem, ciekawymi bohaterami i sensowną fabułą.

Polecam nie tylko wielbicielom pani Adler.
Chociaż tym przede wszystkim, bo może to być dla was, tak jak była dla mnie, nowa odsłona dobrze znanej autorki

[Lilia ❀]

Zapiszę sobie do przeczytania.

Jeżeli jesteś w wakacyjnym nastroju polecam ci moją ulubioną książkę tej autorki, Lato w Toskanii.

[Kasiag]

Dzięki Lilia, jeszcze nie czytałam, ale na pewno to nadrobię

[Lucy]

Mnie też Lato się podobało

[Lilia ❀]

Aż nabrałam ochoty na powtórkę. Pamiętam, że czytałam z zapartym tchem, oderwać się nie mogłam. Jakże mi żal było, że się skończyło