His Secretary: Undone - Melanie Marchande (Viperina)

przez **Viperina** » 14 maja 2016, o 10:06

Alias, bo to jest tak: jak książka jest napisana słabo, to ja jej nie doczytuję i nie piszę recenzji, najwyżej nadmienię, że żenada albo dno. Jeśli natomiast jest napisana dobrze, ale jest w niej coś irytującego niedorzecznością/bohaterem dupkiem/bohaterką głupią itd. itp., to piszę recenzję. Bo sam fakt, że mimo irytacji doczytałam książkę, świadczy o tym, że coś w niej jest. Przyznam, że zaskakują mnie wysokie noty tej pozycji, którą per saldo uważam za słabą. Ale jednak ją doczytałam i postanowiłam podzielić się wrażeniami (miałam tak z kilkoma innymi książkami, jak choćby tu: viewtopic.php?p=864968#p864968, viewtopic.php?p=865006#p865006). Ergo, nie jest to pozycja, którą bym jednoznacznie odradzała, bo fakt, że Kawa lubi, jest również wystarczającym powodem, żeby czytelniczki wyrobiły sobie zdanie same.

Aha, pewną rekomendacją z mojej strony może być to, że na pewno nie pociągnę cyklu.

przez **Alias** » 14 maja 2016, o 10:29

Vip, rozumiem.
Ja jestem z tych osób, co często porzucają książki. Bardzo często, niestety.
Ale mam na koncie wiele tytułów, które zawierają tak wiele elementów przemawjających za tym, żeby przerwać czytanie, a z niezrozumiałych dla mnie powodów kontynuuję (czasami wręcz pochłaniam

) Wtedy ocena takiej książki faktycznie nie jest jednoznaczna.
Ostatnio przyłapuję się na tym, że dużo się czepiam. Nawet jak książka podoba mi się i odczuwam przyjemność podczas czytania, zawsze znajdę coś co mi nie leży. Nie pamiętam tytułu, do którego nie miałabym większych czy mniejszych zastrzeżeń.

przez **Viperina** » 14 maja 2016, o 10:39

Mniejsze miewam bardzo często, ale zdarza mi się także często zachwycić się książką mimo drobnych zastrzeżeń. Teraz właśnie z dużą przyjemnością czytam drugi tom serii Captive Hearts Grace Burrowes (na pewno napiszę recenzję, jak skończę).

przez **Księżycowa Kawa** » 14 maja 2016, o 17:16

kejti napisał(a):
A u Adriana są przebłyski sensownych zachowań w morzu głupot.

nic dodać, nic ująć

Obiektywnie ujmując, to należałoby się zgodzić, gdyż jako bohater romansu Adrian nie robi najlepszego wrażenia :wink:

Alias napisał(a):Ale mam na koncie wiele tytułów, które zawierają tak wiele elementów przemawjających za tym, żeby przerwać czytanie, a z niezrozumiałych dla mnie powodów kontynuuję (czasami wręcz pochłaniam ) Wtedy ocena takiej książki faktycznie nie jest jednoznaczna.

Niektóre książki właśnie takie bywają.

Alias napisał(a):Ostatnio przyłapuję się na tym, że dużo się czepiam. Nawet jak książka podoba mi się i odczuwam przyjemność podczas czytania, zawsze znajdę coś co mi nie leży.

Oj, zdarza się, zdarza :hyhy:

Lubię, jak Marchande pisze, nawet jeśli miewam zastrzeżeni i nie mogę się doczekać następnej :czeka:

przez **Księżycowa Kawa** » 12 czerwca 2016, o 02:37

Wzięłam się za powtarzanie i nadal jestem za, ma to dla mnie sens. Aczkolwiek nie uzyskałam odpowiedzi na pewne pytanie, które ostatnio mnie nurtuje :mysli:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 12 czerwca 2016, o 23:32

Jakie to pytanie?

przez **Księżycowa Kawa** » 13 czerwca 2016, o 20:28

Właściwie po co było mu to oszustwo tak na dobrą sprawę. Już wcześniej to mnie zastanawiało, lecz potem coś odwróciło moją uwagę. To pozostaje dla mnie dość niejasne.

Edit: A jednak już wiem…

Strona WWW · przez **Duzzz** » 1 lipca 2016, o 00:53

I o co chodziło?
Nie pamiętam i nie kojarzę niestety :bezradny:

przez **Księżycowa Kawa** » 1 lipca 2016, o 18:27

Sama również o tym zapomniałam. Później była mowa o tym, jak ta afera wyszło na jaw, bo początkowo odniosłam wrażenie, że nie za bardzo mu zależy – zachowywał się tak nonszalancko i ponownie dałam się na to nabrać. Następnym razem będę już wiedzieć :evillaugh:

His Secretary: Undone - Melanie Marchande (Viperina)

Kto przegląda forum