Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

przez **•Sol•** » 1 marca 2016, o 13:41

cały jest cudny, naprawdę

przez **LiaMort** » 5 kwietnia 2016, o 13:52

powtarzałam żem ostatnio..xD może już było..xD :hyhy:

Co to jest? - zapytał nagle Sinclair.
- Co?
Wskazał w górę.
- T o .
Zbyt rozleniwiona, żeby się ruszyć, lekko uniosła
głowę i zobaczyła siedzącą u wezgłowia małą
szarą papugę.
- Mungo Park.
- Mungo Park? Jak ten odkrywca?
- Tak. Któregoś dnia wleciał do kuchni. Wyglądał
na zagłodzonego. Kucharka chciała zrobić z niego
pasztet, ale się nie zgodziłam.
- Od dawna nas obserwuje?
- „Och, Sinclairze, jak cudownie" - zaskrzeczał
ptak.
- O, nie! - krzyknęła Victoria i ukryła twarz na
szerokiej piersi męża.
Sinclair parsknął śmiechem.
- To nie jest zabawne - oświadczyła, naciągając
kołdrę na głowę.
- Owszem, jest. - Objął ją i zaśmiał się jeszcze
głośniej.
- „Och, Sinclairze, jak cudownie".
- Jak długo żyją papugi? - zainteresował się Sin.
- Jeszcze pięć minut.
- Powtórzyłaś te słowa kilka razy, więc nie możesz
winić Mungo Parka, że dobrze je zapamiętał.
- Mama była wstrząśnięta, kiedy nauczyłam go
mówić: „Do diabła". Teraz dostanie apopleksji.
- Twoi rodzice też to robili, co najmniej parę razy.
- Tak, ale wątpię, czy im się podobało.
- A tobie?
- „Och, pocałuj mnie, Sinclairze".
[...]
- Nie, Mungo. Powtórz: „Do diabła!".
- „Och, zupełnie jak klacz i ogier".
Zamknęła oczy. Policzki jej płonęły.
- Znowu wczoraj podsłuchiwałeś, niedobry ptaku?
- „Teraz, Sin, teraz".

Enoch Suzanne Spotkania o północy . :hahaha:

albo to:

A więc chciałabyś wiedzieć, czy
zrobiłam jakieś obserwacje na temat: jak postępować
z mężem? Takie było pytanie?
— Tak, chyba o to mi chodziło — przyznała Claudia.
— Pierwszą rzeczą, z jakiej trzeba sobie zdać sprawę,
jeśli chodzi o właściwe postępowanie z mężami — zaczęła
Augusta tonem wykładowczyni — jest to, że mężczyźni
lubią myśleć o sobie jako o osobach, które rządzą
w domu. Widzą siebie jako głównodowodzących na
polu bitwy, a żony jako kapitanów, wykonujących ich
rozkazy.
— Rozumiem. To może chyba trochę irytować.
— Czasem tak. Bez wątpienia. Ale oni są trochę tępi
w pewnych sprawach i to daje nam szanse wygrania,
mimo ich przekonania, że to oni rządzą w domu.
— Tępi? — Claudia była wstrząśnięta. — Chyba nie
mówisz o Graystonie? On jest bardzo inteligentny, jest
uczonym. Wszyscy tak sądzą.
Augusta skwitowała to lekceważącym machnięciem
ręki.
— Z całą pewnością jest dostatecznie inteligentny,
jeśli chodzi o takie fakty jak bitwa pod Akcjum. Ale
muszę ci wyznać, że nie jest trudno utrzymać męża
w przekonaniu, że on o wszystkim decyduje w domu,
podczas gdy robisz to, na co masz ochotę. Czyż to nie
świadczy o tym, że są trochę tępi pod niektórymi
względami?
— Jest w tym pewna racja. Jak się nad tym zastanowić,
to rzeczywiście, nawet moim ojcem można
było w ten sposób pokierować. Jest tak zajęty swoimi
studiami, że nie zwraca uwagi na sprawy domowe. Ale
oczywiście wierzy, że jest głową domu.
— Myślę, że można to uznać za dość powszechną
cechę mężczyzn w ogóle. Doszłam do wniosku, że kiedy
kobiety nie odbierają im tego przekonania, oni łatwiej
zgadzają się na wszystko, wierząc, że sami decydują
nawet o najdrobniejszych rzeczach.
— Co to za fascynujące spostrzeżenie, Augusto.
— Prawda? — Augusta rozpalała się do tematu. -
Inną cechą mężów, jaką odkryłam, jest to, że nie
rozumieją w gruncie rzeczy, co jest istotne w zachowaniu
kobiety. Natomiast mają zwyczaj martwić się przesadnie
o zbyt duży dekolt sukni lub o to, że pojechałaś konno
bez asysty służącego, albo też o wydatki na takie
podstawowe rzeczy, jak nowy kapelusz...
— Augusto...
— Poza tym zalecałabym kobietom mającym wyjść
za mąż, żeby wzięły pod uwagę inną pospolitą cechę
męską, którą odkryłam. Jest nią skłonność do upierania
się przy swoim zdaniu, jeśli już raz wyrobili sobie opinię
na jakiś temat. I jeszcze jedno: mężczyźni są skłonni do
pochopnego wydawania opinii. I wtedy należy...
— Augusto...
Jednak Augusta nie dała sobie przerwać.
— I wtedy należy zrobić coś, żeby spojrzeli na ten
problem rozsądnie. Wiesz, Claudio, gdybym miała radzić
kobietom, na co zwracać uwagę przy wyborze męża,
powiedziałabym, żeby zwracały uwagę na to samo, co
przy kupnie konia.
— Augusto!
Augusta podniosła dłoń w balowej rękawiczce i zaczęła
wyliczać na palcach:
— Szukaj dobrej krwi, mocnych zębów, zdrowych
kończyn, unikaj stworzenia, które gryzie lub kopie;
strzeż się leniwego lub zbyt upartego. Nieznacznej tępoty
nie da się uniknąć, ale zbyt duża może oznaczać po
prostu głupotę. Krótko mówiąc, szukaj okazu posłusznego
i łatwego do tresowania.

Amanda Quick Randez-Vous. :hyhy:

przez **•Sol•** » 5 kwietnia 2016, o 13:54

to z Spotkań :hahaha:

rety czemu ja odkładam lekturę tej książki?

przez **LiaMort** » 5 kwietnia 2016, o 15:37

Nie wiem Sol. Ale fajna jest i to bardzo.

przez **•Sol•** » 5 kwietnia 2016, o 15:38

muszę wrócić do Enoch tak na poważnie

przez **Księżycowa Kawa** » 5 kwietnia 2016, o 22:48

Zapomniałam już o tym fragmencie „Randez-Vous” :evillaugh:

przez **szuwarek** » 6 kwietnia 2016, o 07:05

a on stał za jej plecami :evillaugh:

przez **LiaMort** » 6 kwietnia 2016, o 11:55

nom..xD

Claudia zatkała sobie usta rękoma, a w jej oczach
zabłysło coś pośredniego między strachem a śmiechem.
— Augusto, na miłość boską, obejrzyj się.
Augustę przeniknęło nagle wrażenie grożącej katastrofy.
Odwróciła się powoli i stwierdziła, że Harry
i Peter Sheldrake stoją nie dalej niż dwa kroki za nią.
Peter z trudnością krył rozbawienie. Harry, jedną ręką
wsparty niedbale o pień drzewa, patrzył na nią z wyrazem
uprzejmego zaciekawienia. Ale w oczach miał podejrzany
błysk.
— Dobry wieczór, moja droga — rzekł cicho. — Proszę,
mów dalej. Przeszkodziliśmy ci w rozmowie z kuzynką.
— Wcale nie — odparła Augusta z pewnością siebie
równą tej, z jaką Kleopatra witała Cezara. — Mówiłyśmy
o zaletach, które powinien mieć dobry koń; czyż nie tak,
Claudio?
— Tak — powiedziała szybko Claudia. — O koniach.
Mówiłyśmy o koniach. Augusta jest prawdziwym autorytetem
w tej dziedzinie. Mówiła fascynujące rzeczy
o tym, jak nimi kierować.
Harry przytaknął.
— Augusta nigdy nie przestaje mnie zadziwiać zakresem
swej wiedzy o najdziwniejszych rzeczach.
Wyciągnął rękę do żony.
— Zdaje się, że zaczynają grać walca, madame. Mam
nadzieję, że zrobisz mi ten zaszczyt i zatańczysz ze mną.
Był to rozkaz, a nie prośba. Augusta zrozumiała to
bez trudności. Bez słowa wsunęła rękę pod ramię
Harry'ego i pozwoliła się poprowadzić do domu.

przez **Księżycowa Kawa** » 7 kwietnia 2016, o 02:09

Jakże by inaczej :evillaugh:

A Harry stanął na wysokości zadania :lol:

przez **Alias** » 2 maja 2016, o 18:59

Darker Water Lauren Stewart
Dzieło to nie jest, ale można się pośmiać. Facet ma niekiedy lepsze teksty niż uwielbiany tu Dean od Kennedy

Would it work if I promised myself I wouldn’t do anything lame like pretend we were actually on a date(...)

"No hand-holding."

"Fuck no! Are you kidding me?"

"No whispering secrets in my ear."

"Unless it's something seedy or morally questionable that will make you blush."

"No getting my jacket for me. Or walking me to my door after."

"Does that stuff really still happen? In this century?"

"Not as much as I wish it did, actually."

"I swear I'll be nothing but rude to you the whole night," he said. "In fact, I might accidentally forget that I brought you and you'll have to find your own way home. You should bring some cab money just in case."

przez **LiaMort** » 2 maja 2016, o 22:00

dobre..xD

przez **kejti** » 2 maja 2016, o 22:26

zgodzę się xD

przez **Księżycowa Kawa** » 2 maja 2016, o 23:11

Okazuje się, że „Darker Water” to ja mam :facepalm:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 4 maja 2016, o 10:58

Przypomina mi to randkę ze Stażystów :hihi:

przez **Alias** » 4 maja 2016, o 11:41

Stażystów?

przez **kejti** » 4 maja 2016, o 13:14

I let out a totally undignified sound, and maybe,
maybe I get a little bit of snot on his shirt. He
doesn't even flinch. It must be love.

His Secretary Undone - Melanie Marchande

Strona WWW · przez **Duzzz** » 4 maja 2016, o 13:16

Alias napisał(a):Stażystów?

Tak.

http://www.filmweb.pl/film/Sta%C5%BCy%C ... 013-655221
Jest w filmie scena z tym blondynem i kobietą, którą chce oczarować, gdzie się przekomarzają, że to powinna być najgorsza randka na świecie. Jest np. o tym, że to ona ma płacić, to, że on jej zabiera kieliszek z winem i przelewa do swojego itp.
Jest też chyba coś wspomniane o trzymaniu dłoni :wink:

przez **Alias** » 4 maja 2016, o 13:20

Aaa, o film chodzi

Oglądałam

Strona WWW · przez **Duzzz** » 4 maja 2016, o 13:34

Tak sobie pomyślałam, że mogłaś pomyśleć, że do jakiejś książki nawiązałam a nie do filmu :wink:

przez **Alias** » 4 maja 2016, o 13:54

Swoją drogą, ta Stewart może i Ciebie zainteresować :mysli:

Strona WWW · przez **Duzzz** » 4 maja 2016, o 14:05

Zauważyłam opinię w romans współczesny, zaraz sobie zerknę :-D

przez **Księżycowa Kawa** » 4 maja 2016, o 21:20

kejti napisał(a)::hihi:

I let out a totally undignified sound, and maybe,
maybe I get a little bit of snot on his shirt. He
doesn't even flinch. It must be love.

His Secretary Undone - Melanie Marchande

Racja, fajne to jest, u Melanie Marchande znalazłam jeszcze kilka innych cytatów.

Strona WWW · przez **Duzzz** » 20 maja 2016, o 16:01

Janko, słynna scena z "The Score" Kennedy :wink:

Moment kiedy się zaczyna

It’s close to midnight when we arrive at our own arena. I ride home in the Beemer with Tuck, while Garrett and Logan head for the dorms to spend the night with their girlfriends.

Ten minutes later, I pull into our driveway. Not a single light flickers in any of the windows, but I catch flashes from the television flickering behind the living room curtains.

The front hall is pitch-black when we step inside. I walk ahead of Tucker, kicking off my shoes as I fumble for the light switch.

I don’t get the chance to flick it, because a bloodcurdling shriek suddenly slices through the silence.

Before I can react, I’m showered from head to toe with what feels like a tidal wave of lukewarm liquid. Another scream shatters my eardrums, and I’m still struggling to figure out what the fuck is going on when something hard connects with my left temple.

Crack.

Pain swims in my head, and I hit the floor like a sack of potatoes.

I dalej nowy rozdział perspektywa w dalszym ciągu Deana :wink:

Daję w spoiler, bo jest kilka przekleństw. Poza tym to dośc długi fragment :wink:

Spoiler:

Fact #1: the Hastings police department has about eight officers on staff.

Fact #2: I think every single one of them is at my fucking house right now.

“Do you want to press charges?” The officer in charge hovers over Allie like a protective bear, a sneer on his face as he glares accusingly in my direction.

From my perch on the bottom step of the staircase, I glare right back at him. The EMT who’s examining my temple makes a reprimanding sound when I swivel my head in the opposite direction, but I ignore him. Because what’s happening right now is goddamn ludicrous.

“If anyone should be pressing charges, it’s me,” I say in disbelief.

The cop holds up a hand to silence me. “We’re speaking to Miss Hayes, sir.”

Oh yes. Miss Hayes. The crazy maniac who happens to be my girlfriend. The kung-fu master who knocked me out with a Wayne Gretzky paperweight.

But hey, at least the lights are on. This way everyone and their fucking mothers can witness my disgrace.

“You’re speaking to the wrong person,” I mutter through clenched teeth. “I’m the one who was attacked.”

One of the female deputies narrows her eyes at me. “From what we can see, sir, the young ladies are the victims here.” She waves her hand at the floor. “We walked in to find you lying in a pool of blood—”

“It was soup! Tomato soup!”

“—and shouting obscenities at Miss Hayes and Miss Di Laurentis.”

“Because they knocked me out.”

“Clearly they felt you were a threat if they took measures to incapacitate you,” another officer says coolly. He purses his lips, and the sexual predator mustache he’s rocking bushes up.

Oh my fucking God. I’m going to strangle them. The moment these cops leave, I’m going to fucking strangle them.

“Sir, we’re conducting an interview,” the lead officer snaps. “Please refrain from speaking unless addressed.”

Tucker, who’s leaning against the wall a few feet away, looks like he’s about to pee his pants laughing. His laughter is of the silent variety, vibrating in his broad shoulders and staining his cheeks bright red.

At least Allie has the decency to look sheepish. Summer just looks bored.

“I overreacted,” Allie confesses.

“Talk us through what happened,” the lady cop urges gently.

I grind my molars as Allie takes a breath. Meanwhile, the paramedic at my side is groping the back of my head like he’s trying to get me off.

“I just finished heating up a bowl of soup in the kitchen. Well, it wasn’t too hot, because I prefer my soup to be lukewarm, otherwise it burns the roof of my mouth and I hate it when that happens.” She sighs. “Sorry, irrelevant. Anyway, I was on my way to the living room. All the lights were off because we were watching a movie. I heard footsteps outside the front door and suddenly someone just walked in like they live here—”

“I do live here,” I growl.

Allie avoids my furious gaze. “I thought it was an intruder.”

“An intruder with a key to the house?” I say sarcastically.

The cops glare at me again. I close my mouth.

“I threw the bowl at his head and grabbed the first weapon I could find.” She points to the Gretzky paperweight we use to hold down the mail on the hall table so it doesn’t fly away whenever someone opens the front door. Now it’s on the hardwood floor next to a massive puddle of tomato soup. I’m surprised the cops didn’t put little evidence flags around it.

“It wasn’t Dean’s fault,” Allie insists. “Seriously, it’s all on me. I freaked out for no reason.” She finally looks over at me. “See? This is why I don’t like horror movies! You watch one scary movie when you’re a kid and suddenly everyone who comes to your door is a serial killer.”

“Are you kidding me right now? You’ll watch a horror movie with my sister but not me? We have to watch the cancer movie?”

“Dicky,” Summer chides. “You’re being grumpy.”

I glare at my sister with enough force to make her wince. “Not one word out of you,” I snap. “And don’t think I didn’t feel you kick me right before I passed out. Who does that, Summer? Who kicks a man when he’s down?”

From the corner of my eye, I see Tucker sink to the floor. He buries his face in his hands, shaking with laughter.

The EMT blocks my line of sight by squatting in front of me. “I need to examine you for a concussion.”

Oh for fuck’s sake.

He whips out a penlight and blinds me with it. Allie appears behind him, worry etched into her forehead. “Oh no. Does he have a concussion?” She kneels down and touches my arm. “Do we need to call your coach?”

Her question captures the attention of the cop in charge. “Your coach? Shit. You’re one of Jensen’s boys?”

I give an irritable nod. I still want to throw down with these assholes for treating me like a suspect instead of the victim.

“What’s your name again?”

“Dean Di Laurentis.”

“Oh yeah, I recognize you now.” He sounds excited. “That was some Frozen Four win last season, kid. You played a good game.”

Mustache Cop strides up. “The team’s not looking too good these days. What’s going on over there?”

“But that Davenport kid is fast,” another cop raves. “Any chance Jensen will put him on Graham’s line?”

For the next ten minutes, the cops badger me about the team and our chances for another national title, while the paramedic forces me to endure his unnecessary concussion protocol until finally determining I don’t need to go to the ER. He gathers up his supplies, and then he and the cops file out of the house. The moment they’re gone, I shoot to my feet.

My wet socks squish uncomfortably with each step. My entire torso is stained red, and tomato soup drips from my hair as I advance on the girls. Well, namely Allie, the person who’d wielded the weapon that knocked me out.

“I’m taking a shower,” I announce. “And when I get out, you and I are going to have a little talk about how fucking crazy you are.”

Her cheeks redden. “I’m sorry, okay? I already admitted I overreacted.”

“You think?” I hop on one foot, then the other, to peel off my disgusting socks. “I’m serious. I’m not done being angry at you, so you better be waiting for me in my room when I’m out of the shower.”

“What are you going to do, spank me?”

I growl. “Don’t fucking tempt me, babe.”

“Gross,” Summer pipes up. “Please don’t discuss your BDSM sex games in front of your sister.”

I point my finger at her. “Not. Another. Word.” I glance at Tucker, the traitor who was getting so much joy out of my misery. “Please escort Summer to Garrett’s room and figure out a way to lock her inside it.”

Tuck snickers. But he reaches out his hand to her. “Come on, little sis, let’s leave the poor man alone. He’s already taken enough of a beating tonight.”

przez **KatiaBlue** » 6 czerwca 2016, o 00:37

Jak możesz kogoś ocenić, zanim umówisz się z nim na piknik?
Oddam Ci Słońce - Jandy Nelson

Trochę mnie to rozwaliło... Chyba się utopiłam w tej książce

przez **Papaveryna** » 17 czerwca 2016, o 03:35

Nie mogłam się powstrzymać, więc troszkę "Układu" Elle Kennedy

Odsuwam się na bok i odbieram telefon, zanim zdąży włączyć się poczta głosowa.
— Hej, co tam? — pytam poirytowana.
— W końcu! — Zdenerwowany głos Garretta wślizguje się do mojego ucha.
— Po cholerę masz telefon, jeśli nie odbierasz, gdy ktoś do ciebie dzwoni? Lepiej, żebyś miała dobry powód, by mnie
ignorować, Wellsy.
— Może byłam pod prysznicem — gderam. — Albo sikałam. Albo ćwiczyłam jogę. Albo biegałam nago po dziedzińcu, wywołując
powszechne zgorszenie.
— Robiłaś coś z tych rzeczy? — dopytuje się.
— Nie, ale mogłam. Nie siedzę przy telefonie całymi dniami, czekając, aż się odezwiesz, durniu.

Chropawym śmiechem łaskocze moje wargi, a potem silne dłonie przykrywają moje palce, by powstrzymać mnie od rozpięcia paska.
— Bardzo doceniam ten entuzjazm, ale muszę cię spowolnić, Wellsy.
— Nie chcę wolno — protestuję.
— Twardy orzech do zgryzienia.
— Twardy orzech? Kim ty jesteś, moją babcią?
— Czy ona używa takich powiedzeń?
— Nie — przyznaję. — Właściwie to babcia klnie jak szewc. W zeszłym roku na Boże Narodzenie wypsnęło się jej

Spoiler:

„skurwiel”

podczas kolacji i tata o mało co nie udławił się indykiem.
Garrett wybucha śmiechem.
— Chyba lubię twoją babcię.
— Jest bardzo słodka.

Dochodzę do drzwi szatni, z których właśnie wychodzi jeden z zawodników.
— Czy Garrett jest w środku? — pytam ostro.
Wygląda na przerażonego na mój widok.
— Tak, ale…
Mijam go bez słowa i chwytam za klamkę. Chłopak protestuje za moimi plecami.
— Nie powinnaś raczej wchodzić do śro…
Otwieram z impetem drzwi szatni i…
Penisy!
Matko święta.
Penisy, wszędzie.
Przerażenie uderza mnie z pełną siłą, kiedy uświadamiam sobie, co widzę. O Boże. Wpadłam na zjazd penisów. Duże penisy i małe penisy,
grube penisy i penisy w kształcie penisa. Nie ma znaczenia, w którym kierunku obrócę głowę, ponieważ wszędzie, gdzie tylko spojrzę, widzę
penisy.
Mój zawstydzony okrzyk przykuwa uwagę każdego penisa… eee, chłopaka znajdującego się w pomieszczeniu. W okamgnieniu w ruch idą
ręczniki i dłonie, przykrywając cały ten interes, a ciała przesuwają się pospiesznie, gdy tymczasem ja stoję przy drzwiach czerwona jak burak.
— Wellsy? — Logan z odkrytą klatką piersiową szczerzy się do mnie, jednym ramieniem oparty o szafkę. Wygląda, jakby starał się
powstrzymać od śmiechu.
— Penis Logan — chlastam językiem bez zastanowienia. — Cześć.
— Staram się, jak mogę, unikać kontaktu wzrokowego z resztą nagich mężczyzn kłębiących się w pomieszczeniu, wszyscy albo szczerzą się
w rozbawieniu, albo usiłują ukryć przerażenie. — Szukam Garretta.
Z ledwo powstrzymanym uśmieszkiem Logan wskazuje kciukiem na drzwi z tyłu, które, jak przypuszczam, prowadzą pod prysznice,
ponieważ sączy się przez nie para.
— Dzięki. — Rzucam mu wdzięczne spojrzenie i ruszam w tym kierunku, właśnie kiedy ktoś wyłania się z parującej przestrzeni.
Pojawia się Dean i widzę jego penisa.
— Hej, Wellsy — mówi, przeciągając samogłoski. Kompletnie niespeszony moją obecnością wędruje nago w kierunku swojej szafki,
jakby codziennie spotykał mnie w tym miejscu.

Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

Kto przegląda forum