Z Nomen omen jestem na etapie, kiedy wszyscy na poważnie zaczynają się zastanawiać, że może jednak siostry Bolesne są czarownicami. Ale konkretne wnioski jeszcze nie padły. Bawię się znakomicie.
A jutro idę do biblioteki. Poczyniłam zamówienie na Szmaragdową tablicę, bo nie chcę pożyczać z pracy. Ale przejrzałam ją sobie i wygląda na to, że będzie mi się to dobrze czytało.
Bo ja lubię tematykę wojenną. Przerabiałam namiętnie kiedyś Remarque'a (do dziś to jeden z moich ukochanych pisarzy - jaka piękna historia miłosna była w Czasie życia i czasie śmierci! <3 ), co pewnie tłumaczy niejako mój pociąg do mundurów. Zerknę też na to Dożywocie, czy mają.
Jest fantastycznie napisana, wciąga bez reszty, przyspawałam się do niej jak pijawka do żyłki i zasysam niemal przez nos.
Wiadomo, że nie wszystkim podoba się to samo, bo też i nie musi. W przeciwnym razie literatura nie ruszyłaby do przodu, bo jedna książka wyprodukowana gdzieś na początku świata w zupełności wystarczyłaby całej ludzkości. 
Buuu! Potrzebuję romansidła, żeby się potem pocieszyć.
