Susan Elizabeth Phillips

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 13:38

Sol bawiło i dlatego ta część jest lepsza niż pierwsze dwie :evillaugh:

Szlag mnie tylko trafiał przez te jego niezdecydowanie i

Spoiler:

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 13:39

no bo jak na jego standardy była

no ale co Ty powiesz na Odrobinę

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 13:47

rewela napisał(a):
wiedzmaSol napisał(a):dawno czytałam, ale mam takie wrażenie że on nią początkowo trochę pomiatał traktował z góry

w ogóle tak tego nie odebrałam

Ani ja.
On chciał mieć święty spokój i miał do tego całkowite prawo.
To ona była uparta i się uczepiła jego kina jakby nie było już żadnej innej pracy na świecie.

rewela napisał(a):bo mężczyźni z natury nie wiedzą czego chcą dlatego potrzebują kobiet

Mężczyźni SEP są na szczęście na tyle mądrzy, że w epilogu są wreszcie w stanie to przyznać, a przez całą książkę się strasznie bronią przed związkiem - jakby to miało jakiś sens.
Podoba mi się za to, że żaden z bohaterów SEP nie przeskoczył spod skrzydeł mamusi pod skrzydła zakochanej w nim kobiety, tylko każdy najpierw udowodnił, że potrafi przeżyć samodzielnie.

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 14:01

wiedzmaSol napisał(a):no bo jak na jego standardy była

no ale co Ty powiesz na Odrobinę

Już mi się bardzo podoba, jak na razie najlepsza część :smile:

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 14:07

lubisz emocjonalne książki widać

jak ja na niej ryczałam...

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 15:27

Ja też. To był na pewno mój rekord życiowy. Nawet na "Arenie" ryczałam mniej.

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 15:32

dokładnie. Na Arenie też ryczałam ale nie aż tak. Na Odrobinie literki mi się rozmazywały, i normalnie szlochałam

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 15:35

Też szlochałam. Bardzo głośno i zawodzilam jak zawodowa płaczka.
I zalałam cały świat. Łącznie z sufitem i swoimi plecami.

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 15:36

o właśnie, to jest dokładnie taka książka, z takimi emocjami.
Ale tyle się ryczy, zawodzi, rozpacza a potem i tak się jest bardzo zadowolonym z lektury

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 15:38

Najpierw nie byłam. Byłam oburzona na SEP i obrażona.
Najchętniej bym ją za to, co zrobiła biednej Rachel, wysłała do więzienia.

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 15:46

to też

ale o dziwo nie przeszkadzało to w zadowoleniu

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 15:49

Ja musiałam do niej dorosnąć.
Pomogło mi dopiero zaznajomienie się z harlequinami i tym, co harlequinowe autorki wyprawiają, żeby torturować lub poniżać swoje bohaterki.
Teraz lubię ją bardzo. I powtarzam bez zastanawiania się nad zemstą dla SEP.

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 15:54

SEP w ogóle ma troszkę skłonności sadystyczne w stosunku do swoich bohaterów.
Ale nie tylko ona i nie aż takie jak inne (Kenyon na ten przykład :zalamka:

)

przez **Janka** » 15 grudnia 2015, o 16:03

Nie, ona ma tylko dla bohaterek.

SEP na spotkaniu powiedziała, że w książkach ukazuje drogę jaką bohaterki muszą przejść, żeby dorównać bohaterowi. Panowie są na szczycie, panie na dnie.
Bohaterki muszą się pod jakimś względem rozwinąć, coś w swym życiu zmienić, czegoś dokonać, żeby mogło być HEA.
Bohaterowie swoje wielkie dokonania mieli przed rozpoczęciem książki. Ich poznajemy w momencie gdy są wielcy. Jeśli kiedyś było w ich życiu gorzej, to tylko znamy to ze wspomnień, SEP już im żadnej krzywdy nie robi.

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 16:19

napisałam bohaterów w sensie postaci

wiem że ona dręczy tylko bohaterki, znaczy panie

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 16:29

Mi też lezki popłynęły, lubię takie książki gdzie są jakieś uczucia i jak coś się dzieje

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 16:30

Phantero to już skończyłaś?

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 16:50

Jeszcze nie, jutro pewnie skończę dopiero

przez **rewela** » 15 grudnia 2015, o 18:29

przyznam się szczerze, że płakałam na "Odrobinie marzeń", płakałam na "Natchnieniu", ale morze łez wylewałam na "Słodkiej jak miód" i "Na przekór wszystkim".. o Losie! toż to było histeryczne zawodzenie.. aż wstyd

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 18:34

dwóch ostatnich nie czytałam, ale na Natchnieniu też sobie popłakałam

nie tak jak na Odrobinie, co to to nie, ale też.
Zresztą, na końcówce każdej SEP płakałam

w Odrobinie płakałam ciągle

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 18:46

Ja przeczytałam dopiero 100 stron a juz kilka razy płakałam

przez **•Sol•** » 15 grudnia 2015, o 18:47

potem jest trochę mniej płakania ale nadal trzeba się z tym liczyć

przez **rewela** » 15 grudnia 2015, o 18:50

ale w sumie ja lubię płakać w czasie lektury, oglądanie filmów i w ogóle

to takie oczyszczające jest

po prostu miękkie jajo ze mnie

dlatego szacun dla SEP, za umiejętne wplatanie takowych wątków

przez **phantera onca** » 15 grudnia 2015, o 18:54

Pewnie że tak, tylko szkoda że poprzednie trzy aż tak do mnie nie przemówiły

przez **rewela** » 15 grudnia 2015, o 18:56

ale musisz przyznać, że SEP jest mistrzynią dialogów! prawda?

potyczki słowne jej bohaterów! po prostu R.E.W.E.L.A!! :wesoły:

Susan Elizabeth Phillips

Kto przegląda forum