ROMANSOHOLICZKI

wiem, że w poprzedniej, tak sobie wspominam

Skończyłam Sławę i śmierći jestem pod wrażeniem umiejętności autorki, wprowadzania czytelnika w błąd odnośnie mordercy.
Eve prowadzi dochodzenie w sprawie śmierci dwóch znanych kobiet . Wszystkie tropy prowadzą do osoby, która je znała i miała motyw , śledztwo zaczyna się jednak komplikować, gdy ginie trzecia kobieta i Eve zaczyna zdawać sobie sprawę, że morderca popełnił błąd i zabił przez pomyłkę nie tą osobę którą planował.
Rewelacyjne zakończenie, dużo emocji, no i wreszcie Eve przyjmuje oświadczyny Roarka.

ale jak przyjmuje facet wykorzystał okazję
czytaj nastepną część, będzie ubaw ze ślubem, ale w pewnym momencie można zgrzytać zębami. jeszcze wtedy nie przepadałam za Eve.

muszę przyznać, że mnie nie podoba się jej charakter i sposób bycia....ciągle zła, opryskliwa, zamknięta w sobie, czasami nawet wredna....podziwiam Roarka że ma do niej cierpliwość i ją kocha

ja tak miałam po dwóch pierwszych częściach,później ją polubiłam

Bo tak jest na początku. Jak na Norę dziwne, że tworzy bohaterkę (miała być trylogia), która działa na nerwy i naprawdę ciężko ją polubić. Całe szczęście później, gdzieś po roku małżeństwa przechodzi, a po drugiej rocznicy jest jak najbardziej ok. Nie ma zdania, że nie zasługuje na Roarke'a.

Kwiat nieśmiertelności też zaskoczył mnie zakończeniem.
Eve tym razem próbuje uwolnić od oskarżeń o morderstwo modelki swoją przyjaciółkę Mavis i natrafia na aferę z nowym narkotykiem. Ma kilku podejrzanych tylko musi wybrać tego właściwego....
Roarke jak zwykle pomaga jej w dochodzeniu, dowiaduje się przy okazji, dlaczego Eve ma koszmary, a przygotowania do ślubu idą pełną parą ( nie zawsze z udziałem Eve )
Jak zwykle świetna intryga, cudowny i zaradny Roarke i bardzo zapracowana Eve.

Lilia napisał(a):Bo tak jest na początku. Jak na Norę dziwne, że tworzy bohaterkę (miała być trylogia), która działa na nerwy i naprawdę ciężko ją polubić. Całe szczęście później, gdzieś po roku małżeństwa przechodzi, a po drugiej rocznicy jest jak najbardziej ok. Nie ma zdania, że nie zasługuje na Roarke'a.

dziwne by było, gdyby po takich traumach w dzieciństwie [nawet z amnezją] Eve byłaby słodka jak cukierek i ustepliwa jak... kisiel

Nie wymagałam tego od niej, po prostu jest to typ bohaterki, do której trzeba się przekonać i lubi się po pewnym czasie. Gdyby Nora zakończyła na trylogii, jak było w planach, wkurzyłabym się na maksa, by marnować taki męski potencjał.

Ja tak nie miałam Eve przypadła mi do gustu od pierwszej książki

mi tak od trzeciej gdzieś.Juz wiadomo było dlaczego jest taka a nie inna,no i dodatkowo miała mieć swój ideał na własność

This title will be released on February 21, 2012.

Lieutenant Eve Dallas is no party girl, but she’s managing to have a reasonably good time at the celebrity-packed bash celebrating The Icove Agenda, a film based on one of her famous cases. It’s a little spooky seeing the actress playing her, who looks almost like her long-lost twin. Not as unsettling, though, as seeing the actress who plays Peabody—drowned in the lap pool on the roof of the director’s luxury building. Talented but rude, and widely disliked, K. T. Harris had made an embarrassing scene during dinner. Now she’s at the center of a crime scene—and Eve is more than ready to get out of her high heels and strap on her holster, to step into the role she was born to play: cop.

a w której części Eve zapuszkowywuje Rickerta?

nie pamiętam

EDIT: Zapłacisz krwią

dziekuję!!!!!!

Proszę bardzo!
Nie bardzo pamiętam tę część, a czytałam dwa razy. Musiałam poszukać u źródła.

No więc wyżalam się. Na poprzedniej stronie wyraziłam obawę, że podobnie jak Indulgence in death (nie pamiętam polskiego tytułu), Zdrada i śmierć będzie dobrze się zapowiadać, a wykonanie mnie rozczaruje. I niestety tak się stało. Opis:

Eve Dallas i jej partnerka, Peabody, zajmują się przypadkiem brutalnego, bezsensownego morderstwa – leciwego właściciela sklepu spożywczego zabili dla hecy i kilku batoników trzej naćpani chuligani. Po raz pierwszy śledztwem kieruje Peabody. Wkrótce przez zupełny przypadek staje się świadkiem rozmowy, z której wynika, że ze zdarzeniem mają coś wspólnego skorumpowani policjanci. Eve Dallas dobrze wyszkoliła Peabody, lecz to zbyt poważna sprawa, by zlecić ją jednej osobie. Teraz Peabody, Eve i jej mąż, Roarke, muszą spróbować zdobyć niepodważalne dowody, by móc aresztować nieuczciwych
gliniarzy.

W końcu straciłam cierpliwość do Norki.
Kurczę, miała taką okazję żeby coś zmienić w serii, jakoś inaczej poprowadzić akcję i przede wszystkim zagłębić się w pracę policjantów, w życie codzienne życie komendy policji, pokazać jak wygląda (jej zdaniem) praca kogoś nowego (bo Peabody wciąż jest nowicjuszem), a nawet unaocznić różnice między Peabody a Eve (mały konflikcik byłby na miejscu, a nie to ciągłe psiapsiółkowanie). I wszystkie zmarnowała na rzecz wciąż tego samego schematu prowadzenia sprawy kryminalnej . Zmarnowany potencjał. Ktoś w końcu powinien jej powiedzieć że 45 dni na jedną książkę to za mało, bo efektem są tak niewybaczalne wpadki. A ja się boję sięgnąć po następną część. NY to Dallas od kilku tygodni czeka na przeczytanie i chyba długo poczeka z powodu mojej obawy przed kolejnym rozczarowaniem.

mnie się NY to Dallas podobała...

Pocieszające, Scholastyko. Czy poza zmianą krajobrazu Robb coś ciekawego dorzuciła?

Eve spotyka swoja biologiczną matkę, więc dużo emocji i stresów

O! W końcu coś drgnie w tym temacie.

Takie wieści przywracają mi wiarę w tę serię. Ale niech się Robert ogarnie, bo straci we mnie fankę (co stała swego czasu godzinę pod księgarnią i wydała ostatnie pieniądze na książkę i musiała wracać na piechotę do domu; droga była długa, ale czułam że warto).

ja mam słabość do tej serii, nawet najgorszych ksiązek...

No dobra, czytam. Jak na razie jest dobrze

Edit: Skończyłam. Bardzo duża poprawa. Szokujące, że Norka mogła napisać dwie książki w odstępie tak krótkiego czasu, o tak różnym poziomie. NY to Dallas to trzymająca w napięciu sensacja. W dużej mierze ze względu na mocno rozbudowany wątek osobisty Eve. Dużym plusem jest to, że gdyby Scholastyka mnie nie uprzedziła to dość długo nie wiedziałabym, że w tej części poznamy mamusię Eve. Na minus policzyłabym ciągłe przypominanie faktów z poprzednich części (po trzydziestym tomie czytają chyba już tylko fani, a nam nie trzeba przypominać), pewne kalki w opisach, zwrotach, momentami nawet sytuacjach. I trochę zmęczyła mnie w pewnym momencie akcja pędząca niczym jakiś chiński pociąg (czyli bardzo dużo wydarzeń w maksymalnie krótkim czasie). W połączeniu z dużym napięciem emocjonalnym pod koniec lektury czułam się wykończona. Ale w tej części widać bardzo dużą poprawę. Może Norka przyłożyła się bo jest świadoma, że fani nie wybaczyliby jej skopania części o spotkaniu Eve z matką.

Widać jednak, że Roberts jest trochę już zmęczona a może nawet wypalona. Jeśli ktoś przeczytał dużo jej książek to od lat widzi, że pisarka umiejętnie miksuje wypracowane przez siebie schematy, postaci, chwyty stylistyczne, ale co raz częściej są one widoczne. Jest to jednak coś co można poprawić. W romansie wypalenie widać w ..... scenach erotycznych. Jak się rutyna wkrada to znaczy że mamy problem. I tę rutynę było widać w NY to Dallas. Roberts nigdy nie była bardzo graficzna w opisach seksu, a mimo to zdarzało jej się napisać płomienną scenę; w In Death było ich całkiem sporo. W starszych jej powieściach również. Co raz częściej jednak chyba stosuje metodę kopiuj - wklej, byle szybciej wrócić, w tym przypadku, do śledztwa. Chyba powinna zrobić sobie przerwę i pomyśleć nad zmianami.

FEBRUARY 21 ON SALE

Lieutenant Eve Dallas is no party girl, but she's managing to have a reasonably good time at the celebrity-packed bash celebrating The Icove Agenda, a film based on one of her famous cases. It's a little spooky seeing the actress playing her, who looks almost like her long-lost twin. Not as unsettling, though, as seeing the actress who plays Peabody drowned in the lap pool on the roof of the director's luxury building. Now she's at the center of a crime scene-and Eve is more than ready to get out of her high heels and strap on her holster and step into the role she was born to play: cop.

Fragment