ROMANSOHOLICZKI

•Sol• napisał(a):same niewiniątka

Tylko bluffowałam.

doskonale wiem, bo my wszystkie po jednych piniądzach

dołączę do waszej rozmowy,Granat sobie odświeżyłam właśnie(przed przeczytaniem drugiej części),żebym była na bieżąco.Babcie są genialne.Ich rozmowy sa świetne,strasznie mnie śmieszy to ich wcibstwo,bo właściwie wszystko chcą zrobić dobrze,a wychodzi jak wychodzi.Wcale mi nie przeszkadzały powtórzenia w książce,dla mnie dodawało to realizmu babciom.One tak strasznie chcą się wydawać nowoczesne,i ni chcą żeby z nich wyszły moherki,że przesadzają w druga stronę...Mnie chyba najbardziej rozśmieszyły dwie sytuacje-pierwsza to wyciąganie z Kropeczka ,czy przypadkiem nie jest gejem,ta scena jest cudna.Druga to list Wieśki do Cezarego(na jego meila),w której kobieta straszy go własna matką Cudne to jest,bo mamy tu w pigułce całego Cezarego,wiecznego chłopczyka bojącego się matki,ukrywającego sie przed nią i przed odpowiedzialnością.W sumie nawet mi sie go przez chwilę zrobiło szkoda(wtedy,kiedy na siłę próbował szukać usprawiedliwienia dla Heleny,z taką jego naiwnością pod tytułem"przecież ona by mi tego nie zrobiła"),ale szybko mi przeszło po jego kolejnym postępku.W sumie dobrze wyszło,że go zamknęli,należało mu się.
Teraz właśnie czytam Życie na wynos i jak dla mnie jest równie zabawne.Emilia nadal jest marzycielka,choć ostatnio patrzy na świat jakby świadomiej.Nawet umawia się na randki,choć kandydaci nie są specjalnie zachęcający.Kropka nadal jest najbardziej odpowiedzialna z całej rodziny,Kropeczek stara się być niezauważalny,babcie stają się jeszcze bardziej wścibskie,a Wieśka rozważa zalety ewentualnego małżeństwa.Pan policjant a to okazuje sie być bardzo nieśmiały...

Ale fajnie, że jest równie zabawna. Bardzo mnie to cieszy.

nieśmiały pan policjant mnie ciekawi czy wyląduje z którąś z bab

Mnie nieporadność Kropeczka i to jego wycofywanie bawi, ale Kropka z tą nad wyraz rozwiniętą odpowiedzialnością, powagą i dojrzałością... Gryzie mi się.
Mimo że Granat mi się podobał to to mi nie gra.

A Cezary z tą naiwnością.. Aż mi się nie chciało wierzyć że dorosły chłop a taki głupi. Ale z drugiej strony myślał nie tą głową.

Dla mnie Kropeczka była świetna.
Dzieci tak robią w prawdziwym życiu. Jak rodzice są nieporadni, to dzieci wskakują w ich obowiązki, szybciej dojrzewają i stają się bardzo odpowiedzialne. Wierzę, że takich Kropeczek w naturze można znaleźć na pęczki.

Kropka też mi pasuje,przy takiej matce,wiecznie bujającej w obłokach ktoś musiał być bardziej praktyczny...

"Fartowny pech" za mną i jestem z tego powodu przeszczęśliwa, bo dla mnie to była perełka. Jeszcze jedna.
Wiedziałam od razu (zgadłam dzięki mej genialnej intuicji), że pani Rudnicka pisze tak, jak lubię i wśród jej książek znajdę dużo dobrego dla siebie. I to się sprawdza.
Na pewno do tej książki jeszcze wrócę, bo teraz zaliczyłam w wersji audio, a wersję papierową też mam i jak tylko więcej zapomnę z treści, to ją wykorzystam w celu przeżycia ponownych zachwytów.

też lubię

Dla mnie to nie było jakieś wow, ale też mi się podobała

Mnie super bawiła.

Przeczytałam Zacisze 13 Ma ta książka niezłe momenty
Urocze bohaterki

No powiedz,że ona nie jest świetna

Na świnkach się bardziej ubawiłam, ale tu też nie jest źle Przeczytam sobie jeszcze drugi tom dla przypomnienia
I muszę sobie Natalie nadrobić.

Koniecznie

Moje zbiory książek pani Rudnickiej bardzo się powiększyły. Już mało co mi brakuje.

duzzza22 napisał(a):I muszę sobie Natalie nadrobić.

Ja też powinnam.
Pierwszy tom tylko przeczytałam, drugi chyba trochę przeleciałam, a trzeciego wcale nawet nie zaczęłam.

Natalie wszystkie są super. Potem jeszcze dzieci Anny się rozwijają mocniej i też dają popis

W najbliższej przyszłości czeka mnie "Życie na wynos", tylko się zastanawiam, czy nie powinnam najpierw powtórzyć "Granata". Co zresztą i tak będzie bardzo słabo wykonywalne, jako że nadal go nie mam w zbiorach.

Tak na marginesie, w tym miejscu pozdrawiam ochroniarzy w pewnym "empiku", którzy musieli oglądać nagranie, jak jakaś dziewczyna wbiega do sklepu cztery razy, za każdym razem podchodzi do półki z Rudnicką, bierze do ręki zawsze tę samą książkę, idzie z nią do kasy, patrzy, jak długa jest kolejka, robi przerażoną minę, odnosi książkę na półkę, wybiega ze sklepu, ale po pewnym czasie znowu wraca i tak w kółko. A wszystko w przeciągu niecałej godziny. - Jeśli panowie się zastanawiali, czy to udar słoneczny, czy jakieś grzybki, to wyjaśniam, że to tylko wynik błędnej decyzji, bo kolejka za każdym razem okazywała się coraz dłuższa, więc trzeba było odstać swoje już za pierwszym razem i nie kombinować dalej.

Janko, widzę dostarczasz atrakcji gdzie tylko się pojawisz, obdarzasz tworami swego talentu wiele osób

też jeszcze nie czytałam Życia... ale mam więc to kwestia czasu
A Granat pamiętam całkiem nieźle.
Za to z rozkoszą przeczytałabym coś w klimacie Były sobie świnki trzy

Ja bym też chętnie przeczytała coś w klimacie "Świnek", ale tym razem, żeby bohaterki były w wersji, którą da się polubić. Nie chcę więcej podłych i wyrachowanych leniuchów, gotowych kogoś zabić z najniższych pobudek. Wolę panie z "Zacisza", które robiły w zasadzie coś w podobnym stylu, ale przez pomyłkę.

a ja jakoś bohaterki polubiłam
mężowie je robiły totalnie w balona, dorabiali im rogi takie że sufit drapały, zemsta musiała być. A w sumie tam alternatywy nie było

Jedna z pań też bardzo konkretnie wiedziała, jak się przyprawia rogi mężowi. A te pozostałe też nie były dużo lepsze.
Nie mam zamiaru bronić mężów, bo to były straszne gnojki, ale ich żony im dużo nie ustępowały swoją zgnilizną moralną.

no to widzisz dla mnie żony były o wiele mniej winne. Jaka solidarność czy co
no i w zasadzie to im te mordy jakoś tak przypadkiem wychodziły, totalnie niechcący chociaż chcący

Całe szczęście, że w sumie niechcący. Jakby one naprawdę ich pomordowały, to bym przestała lubić książkę.

Ja jak na razie przeczytałam tylko dwie książki autorki "Martwe jezioro" jej debiut i "Cichy wielbiciel". Mam zamiar nadrobić wszystkie, bo styl mi odpowiada. Uwielbiam książki z humorem.