ROMANSOHOLICZKI

"Black Hole", czyli trzecia część serii Black Karoliny Żyndy.

Trochę mam problem z tą częścią.
Killiana poznajemy w poprzednich tomach. Jawi się jako ponury i mrukliwy typ, z ogromem problemów i przeszłością, która w ten sposób go ukształtowała. Myślę, że większość osób poczuła się zaintrygowana jego postacią (w tym i ja). Chciałam poznać go bliżej i dowiedzieć się, dlaczego jest taki, a nie inny.
Niezaprzeczalnie Killian jest lojalny i kocha swoich najbliższych przyjaciół. Ale poza tym jest samotnikiem, gburem i alkoholikiem. Jego relacja z Rose nie zaczyna się najlepiej, a z biegiem czasu nie poprawia się aż tak bardzo. Z jednej strony potrafi być wobec niej opiekuńczy i delikatny, ale z drugiej sposób, w jaki się do niej czasami odnosi, razi i sprawia, że jej uczucie nie jest takie oczywiste.
To już kolejny raz, kiedy nie rozumiem do końca bohaterki i siły jej uczuć do kogoś takiego jak Killian. Oczywiście, każdy zasługuje na miłość i na to, aby dać mu szansę, ale według mnie taka osoba najpierw powinna uporać się ze swoimi problemami, a dopiero później wchodzić w relację. Zresztą bohater sam podkreśla wiele razy, że nie powinni się wiązać, ale Rose leci do niego jak ćma do ognia, nie zważając na to, że może się spalić.
Zresztą ona też ma wiele nieprzepracowanych problemów i tak naprawdę z jednej toksycznej relacji rzuca się w drugą, z równie poranioną osobą. To nie może się udać.
Jeśli chodzi o przeszłość obojga, to za wiele nadal nie jest wyjaśnione. Część rzeczy jest ujawniona, ale jeszcze nie wszystko.

Tę część czytało mi się zdecydowanie ciężej niż dwie poprzednie. Nie miałam problemu żeby ją odłożyć i niekoniecznie miałam ochotę na powrót. Pomimo tego, że wiedziałam, że to nie będzie raczej łatwa historia, to przytłoczyłam nie chyba ilość nieszczęść, które dotykały bohaterów.
Czy sięgnę po kolejną? Pewnie tak, bo chciałabym sprawdzić, czy autorce uda się przekonać mnie do zmiany zdania o Killianie.
A na razie za tę część 6/10.

o raju, nie lubię jak bohaterowie ranią siebie bez sensu bo mają kompletnie nieprzepracowaną przeszłość.. jeszcze do tego alkoholizm? nie, nie i jeszcze raz nie

No, niestety, też średnio dla mnie. Ale oczywiście na LC same zachwyty Nie wiem skąd swoista moda na romantyzowanie toksycznych zachować oraz osób uzależnionych.
Pierwsze dwie części tej serii bardzo lubię i Axel jest typem bohatera, o którym chce się czytać. A Killian niestety traci przy bliższym spotkaniu

albo czytają pierwszy raz romanse albo ktoś im zapłacił za ocenę

Niestety również tak uważam.
Pierwsza część Black Roses podobała mi się bardzo , miałam jedną uwagę, brak mi było głębszych uczuć, jakiś przemyśleń. W pierwszej części jeszcze przeszło to w drugiej mnie zdrażniło, bo książka naprawdę dobra i wystarczyłoby kilka zdań ty czy tam, a zakończenie... typowe jak w hq, a szkoda.

Bardzo polecam Cmentarz osobliwości Paulina Hendel kawał świetnej historii!

Maximus Opoka jest zwykłym kurierem kasty i nic nie wskazuje na to, aby jego życie miało ulec poprawie. Co więcej, sprowadza na siebie dodatkowe kłopoty, kiedy postanawia okraść swojego szefa. Uciekając przed konsekwencjami swych czynów, spotyka tajemniczego mężczyznę, który twierdzi, że Max jest spadkobiercą pewnego dworku. Chłopak bez wahania przyjmuje spadek, w którym widzi rozwiązanie wszystkich swoich problemów.

Gdy Max dociera na teren posiadłości, okazuje się, że stał się właścicielem nie tylko ogromnego domu, w którym zamieszkuje służba, ale również innego tajemniczego przybytku — cmentarza osobliwości. Szybko odkrywa, że to nie jedyny element spadku, który został przed nim ukryty. Cmentarz zamieszkują potworne dusze, a zadaniem Maxa jest dopilnowanie, aby bramy cmentarza pozostały zamknięte dla jednej i drugiej strony świata. Gdy na teren cmentarza włamują się ciekawscy studenci, a jeden z nich ginie, wszystko jeszcze bardziej się komplikuje.

Kto został pogrzebany na cmentarzu i dlaczego? Czym są tajemnicze pakty, których treści nikt nie potrafi odnaleźć? Dlaczego dusze od dwustu lat tkwią na cmentarzu i nie mogą odejść w zaświaty?

A to romans (okładka w ogóle nie daje takich skojarzeń) czy coś innego?

Nie zauważyłam, że to dział romans + więc jak coś można przerzucić, jest to fantasy polskiej autorki. Romansu tam nie ma

Może być nawet tutaj. W sumie oba działy pasują. Pytałam w celach informacyjnych.