Romans paranormalny

przez **Karina32** » 16 stycznia 2019, o 13:12

Kusisz, Sol, kusisz. A książka chyba nie do dostania w księgarniach :wryyy:

przez **•Sol•** » 16 stycznia 2019, o 13:17

na allegro jest,pewnie na grupach fejsikowych się też trafia

Ale najpierw proponuję Ci sprawdzić czy w ogóle Cię to zainteresuje, może biblioteka ma?

Według mnie warto

takie inne to jest, no i klimat Indii :bigeyes:

przez **Lucy** » 16 stycznia 2019, o 13:20

to chyba nie dla mnie :mysli:

przez **•Sol•** » 16 stycznia 2019, o 13:31

Lucy, te miłosne dramy mogłyby coś poruszyć w Twoim sercu :hyhy:

przygodowy wątek też jest fajny, ale fakt, nie widziałam żebyś czytała książki tego typu

przez **Karina32** » 16 stycznia 2019, o 13:35

•Sol• napisał(a):na allegro jest,pewnie na grupach fejsikowych się też trafia
Ale najpierw proponuję Ci sprawdzić czy w ogóle Cię to zainteresuje, może biblioteka ma?
Według mnie warto takie inne to jest, no i klimat Indii

Na bibliotekę czekam aż mi otworzą na osiedlu, także na razie nie chce mi się jeździć po mieście :hihi:

Może sobie kupię gdzieś na olx hmmm

Jak mi się nie spodoba, to będą czekać, aż moje dziewczyny będą czekać takie rzeczy :hihi:

przez **•Sol•** » 16 stycznia 2019, o 13:39

jak Twoje dziewczyny będą lubić fantastykę czy paranormale to w wieku 15+ będą przeszczęśliwe z tą serią :hyhy:

Ale jak otworzą bibliotekę to raczej starszych rzeczy kupować nie będą, tak myślę :mysli:

kup, może akurat Ci podejdzie

fajnie by było, bo seria u nas na forum mało znana a jak trochę się koło niej działo to się zapomniało

przez **Karina32** » 16 stycznia 2019, o 13:47

Z tego, co krążą słuchy, to biblioteka do nas ma być przeniesiona z innego miejsca, więc jest szansa na starsze książki. Ale zobaczymy, bo to pewnie jeszcze z rok potrwa.
Miałam już w tym miesiącu nic nie kupować, ale co tam. Znalazłam na olx w bardzo dobrym stanie całą serię :hihi:

przez **ewa.p** » 17 stycznia 2019, o 18:39

ja sie chyba przejde do biblioteki,widziałam w nej te książki...

przez **•Sol•** » 17 stycznia 2019, o 19:52

Karino to kupuj :hyhy:

nie ma co czekać skoro biblioteka się ociąga

Ewo, a liczyłam, że Cię z tym dorwę w kolejnej rundzie polecankowej :mrgreen:

Tak na marginesie - skończyłam. Poryczałam się na koniec

całość wrażeń o ostatnim tomie będzie, ale muszę się ogarnąć z myślami

przez **Karina32** » 17 stycznia 2019, o 20:10

Kupiłam. Powinna być w przyszłym tygodniu :hihi:

Muszę paczkę jakoś przed mężem zachomikować :hihi:

przez **Lilia ❀** » 17 stycznia 2019, o 22:10

Sol, mogłabyś umieścić wszystkie recenzje tego cyklu w Recenzjach?

przez **•Sol•** » 17 stycznia 2019, o 22:12

Karino powiem Ci że i ja kupiłam i też będę czekać

Tylko chomikowac nie muszę :hihi:

Lil, z przyjemnością

Tylko dopisze ostatnią żeby zrobić to w ramach jednego postu :smile:

przez **Szczypta_Kasi** » 24 lutego 2019, o 18:29

"Żelazny król" Julie Kagawa
Obrazek

Własnie skończyłam i sama nie wiem. Niby czytało się fanie i szybko. Niby wydarzenia były pasjonujące i nie wiało nudą ani przez chwilę. Może trochę zbyt infantylna była ta historia. I to nie nawet problem z bohaterami, ale z samą otoczką.
Książka to jeden wielki zbitek motywów znanych nam już wcześnie. Jest przechodzenie przez szafę do krainy magii jak w "Opowieściach z Narni", jest znikający kot jak w "Alicji w Krainie Czarów", jest służba w kuchni jak w Kopciuszku, są też maszyny i stworzenia wyrwane wprost z powieści steampunkowych.
Dużo tego. A wszystko zaplecione wokół na prawdę prostej historii. Ci źli porywają brata głównej bohaterki, która rusza do krainy magii, żeby go uwolnić. Wraz z towarzyszami podróży będzie ona przeżywać niebezpieczne przygody, aż do finału, po którym aż będziemy się palić do wzięcia kolejnego tomu.
Pewnie go przeczytam. Ale czegoś mi brakowało. Nieprzewidywalności chyba. Zaskoczenia. Czegoś na prawdę oryginalnego.
Ja oceniam na takie słabe 7/10, ale tylko dzięki temu, że łatwo i przyjemnie się to czytało.

P.s. Można się doszukać nawet elementów ściągniętych z Matrixa.

przez **•Sol•** » 24 lutego 2019, o 18:47

no sama nie wiem...
Może

kurczę, dobre młodzieżowe i paranormalne to nie jest rzecz oczywista...

Kasiu, a jak z zamknięciem historii? Bo gdzieś mi się rzuciło, że to oczywiście nie wydane u nas do końca...

przez **Szczypta_Kasi** » 24 lutego 2019, o 20:10

Powiedzmy, że ta część historii została zamknięta, ale to tylko taka mała część całości, więc no trzeba czytać dale. Zwłaszcza że jesli chodzi o cześć romansową to tak nijak się skończyło. Tak jakby dopiero miało się zacząć.

przez **•Sol•** » 27 lutego 2019, o 18:01

Porównywanie do książek znanych i lubianych nigdy do mnie nie przemawiało.
Zawsze sięganie po taką książkę wiązało się potem z rozczarowaniem, albo zdziwieniem, czemu ktoś wpadł na pomysł by reklamować w ten sposób daną powieść.
Wobec ‘Księgi Luster’ nie miałam oczekiwań, nie nastawiałam się na powtórkę z ukochanych przygód pewnego czarodzieja. Chciałam dobrej młodzieżowej fantastyki, tylko czy ją dostałam?

Nie do końca.
Wiem, ten pierwszy tom powinno się z pewnością traktować jako wprowadzenie do świata, powolne poznawanie go wraz z Kate, wchodzenie w tajemnice i zawiłości tylko, że… To nie wciąga. Przynajmniej nie przez pierwsze 80 stron. Od pierwszej chwili mamy przedstawione dwa światy i jak jeszcze sceny z Kate są okej, coś zaczyna drgać, tak gdy przenosimy się do Jaaru… No sam Fion, czyli fery, niezbyt mnie poruszył. To pewnie dlatego, że nie przepadam za motywem alternatywnej równolegle istniejącej rzeczywistości. Chyba wolałabym inną formę przedstawienia wydarzeń dziejących się w tym świecie. Wolałabym poznać skrót wydarzeń które Fion opowiada swojej czarownicy. Bo na dzień dobry jakby było tego trochę za dużo.

Brakło mi też jakiejś dynamiki, iskry, czegoś takiego innego i magicznego, co ciągnie do lektury i nie pozwala się oderwać.
Fakt, gdy pojawia się pewien jednorożec to wzbudza zainteresowanie, coś się zaczyna kręcić, akcja przyspiesza, poczułam się lekko zaciekawiona. Szkoda, że nadal nie na tyle by zarwać noc.
Chociaż ani Jawis ani Fion to nie są standardowi towarzysze głównej bohaterki, brakuje w nich ogromu humoru którego zawsze spodziewam się po tego typu postaciach. Ale Jawis z całego tego towarzystwa jest chyba najbardziej wielowymiarowy, jest go najmniej a autor jakby najbardziej go przemyślał.

Tak bardzo chciałam, żeby mi się ta książka podobała. Zależało mi na tym. Mam etap sięgania po młodzieżówki, chłonę je. I nawet tu nie chodzi o wątek romansowy czy jego brak, bo raczej skłaniam się ku obecności takowego, ale o chaos. Mam wrażenie jakby autor nie mógł się zdecydować jakie elementy chce umieścić w swojej powieści i na wszelki wypadek włożył wszystko. Żeby nie brakło.
Biorę poprawkę, że to pierwszy tom. Pojawiły się w mojej głowie pewne pytania i wątpliwości, które może wyjaśnić lektura kolejnych części serii i zapewne sięgnę po nie prędzej czy później. Znaczy… raczej później. Nie pali się, bo to nie jest póki co mój hit.

przez **Szczypta_Kasi** » 27 lutego 2019, o 19:32

To kiepsko.
Może spróbuj Sol, tą "Buntowniczkę z pustyni" którą ja ostatnio czytałam. Jestem dopiero co prawda po pierwszym tomie, ale ma potencjał.

przez **•Sol•** » 27 lutego 2019, o 19:34

to też ma i na LC pierwszy tom jest znacznie niżej oceniany od późniejszych dlatego nie ma co skreślać. Ale... No nie porywa. Nie ma w tym takiej iskierki magicznej jak była w Potterze np. I nie jest to porównywanie treści czy czegokolwiek

Spróbuję

Ona jest mocno polecana więc musze w końcu

przez **Szczypta_Kasi** » 27 lutego 2019, o 19:39

Na razie do Kronik mnie nie zachęciłaś.
Poczekam czy dalej Ci się odmieni.
Na razie wolę czyścić czytnik.

przez **•Sol•** » 27 lutego 2019, o 19:56

wiem, sama siebie bym też nie zachęciła

ale wierzę Szuwarkowi, że dalej jest lepiej skoro ona to tak wciąga

mam jeszcze drugi tom, do kwietnia go mam, więc nie spinam się

przez **•Sol•** » 2 marca 2019, o 19:40

Miałam ambitny plan czytelniczy. Ułożony i w głowie i na stosiku. Tylko, że przyszła wiadomość z pytaniem czy chcę przeczytać i napisać coś o Indygo.
Chciałam.
I plan poszedł się paść.
Od dłuższego czasu szukałam paranormala ze zmiennymi, na co natchnęła mnie Sfora Karoliny Kaim. No i tak się stało, że Indigo pod pewnymi względami wpisuje się w tę zachciewajkę, dlatego gdy dostałam książkę ciekawość była silniejsza i ją sobie tak tylko otworzyłam, żeby zobaczyć ki diabeł.
Otworzyłam.
Zaczęłam.
Wciągnęłam się.
Może nie przepadłam bez pamięci, ale jestem z tej lektury zadowolona.

Nie ma tu naiwnej trzpiotki, za to jest kobieta po przejściach, dojrzała i myśląca. Czasem trochę za mocno przejmująca się pewnymi rzeczami, ale to czyni ją realniejszą. Wkurzyła mnie jedynie tym, że od byłego męża się odciąć nie umiała… Ale czy to nie nasza babska natura, że ciągle mamy nadzieję?
A Markowi przydałaby się jakaś nauczka. Najlepiej kudłata i zębata.

Nie ma też faceta zaliczającego wszystko co się rusza i na drzewo nie ucieka, bo Daniel mimo, że grzeszy urodą to grzeszy też rozumem i kierownika w spodniach potrafi utrzymać. Był też element zaskoczenia, że nasz wilk nie jest alfą! Rzadko kiedy przyszły partner bohaterki czy w ogóle główny bohater, ma w stadzie niższą pozycję.
Co mi mocno pasowało to fakt, że mimo wzajemnego przyciągania Skye i Daniel potrafili nie rzucić się na siebie przy pierwszej nadarzającej, tylko zachować profesjonalizm w ramach łączącej ich, bądź co bądź, biznesowej relacji.

Ale moim ulubieńcem, który rozjaśniał każdą scenę w jakiej się pojawił wcale nie był Daniel

nawet trochę żałowałam, że Skye woli kłaki i żółte oczy, a nie ciemnorude włosy i staroświeckie maniery

Brakło mi trochę humoru i tego jaką on potrafi nieść lekkość w paranormalach, jakby autorka chwilami nie chciała w żadną stronę przesadzić, żeby było dobrze. Było dobrze, ale przy odrobinie luzu jaki potrafi dać grupa wilków byłoby znacznie lepiej

Ale za to jest ładny, literacki język, bez byków, nielogiczności i lapsusów. Super, widać, że zależało na tym, by książka była dopracowana. To się ceni.
Zdecydowanie będę czekać na dalszy ciąg, bo przy ekipie kilku wilków jest potencjał na kontynuację, a nie ukrywam, że już jestem ciekawa co Autorka szykuje dla kilku ze swoich bohaterów

I fakt, zgodzę się z opinią, że większość elementów już była. Ale czyż nie jest tak, że większość romansów czy w ogóle książek to kolejne odsłony tych samych motywów?

Nie ma w ‘Indygo’ jakiś innowacyjnych rozwiązań, ale książkę czyta się z przyjemnością, historia wciąga a bohaterowie dają się łatwo polubić. Chce się więcej, chce się poznać losy innych bohaterów. A o to przecież chodzi

Biorąc pod uwagę, że to debiut, udany moim zdaniem, warto się przekonać samemu. Fabuła jest przemyślana, dopracowana i chociaż jak pisałam wcześniej, coś wtórnego jest, to jednak nie wszystko. Przynajmniej nie dla mnie

Polecam. Warto chociażby po to by poznać nową polską zdolną Autorkę

przez **Lucy** » 2 marca 2019, o 19:55

Coś dla mnie :hyhy:

zapisałam sobie.

przez **•Sol•** » 2 marca 2019, o 19:57

Tak myślę Lucy

chociaż nie wyrywa z butów i nie ma tego humoru co w Sforze to jest przyjemnie

nie masz wrażenia że bohaterowie z logiką się mijają

no i też jest zagadka

przez **Lucy** » 2 marca 2019, o 19:57

A jak tam z seksami? :hyhy:

przez **•Sol•** » 2 marca 2019, o 20:04

nie grzmocą się co chwila ale powłóczyste spojrzenia i napalenie się na siebie jest

raczej w płomieniach to oceniłabym na półtora

Romans paranormalny

Kto przegląda forum