ROMANSOHOLICZKI

Romans współczesny czy historyczny?

Która forma romansu bardziej Wam odpowiada, co bardziej lubicie czytać i dlaczego.

Kiedyś odpowiedziałabym ci, że historyczne. Później, że współczesne. Później miałam fazę na fantastykę.
Teraz? Zależy od nastroju. Czasami mam parcie na historyczne, kiedy indziej nie mogę na nie patrzeć i wtedy czytam nałogowo Krentz lub harlequiny.

Na początku istniał dla mnie tylko historyczny.
Do tej pory największym sentymentem darzę właśnie ten gatunek i najchętniej go czytam.
Ale będąc tu na forum przekonałam się do współczesnych i - co bardziej nieprawdopodobne - paranormalnych, więc właściwie czytam wszystko.
Chyba ważniejsze są dla mnie teraz motywy romansów, niż czasy, w których odbywa się akcja.

Ja zdecydowanie bardziej wolę historyczny. Do wspólczesnego jakoś nie mogę się przekonać, no chyba że ma wątek sensacyjny.

U mnie to i to.
Kiedyś częściej czytałam historyki. Ale ostatnio jest mniej więcej pół na pół. Jak mam zmęczenie historykami, sięgam po wspóczesne i odwrotnie. Chciałabym nauczyć się czytać szybciej. Odkąd czytam po angielsku w zasadzie wszystko jest już dla mnie dostępne. Przez to moja lista tego co chciałabym poznać, wzrosła dwudziestokrotnie

Alias, znam ten ból

basik napisał(a):Ja zdecydowanie bardziej wolę historyczny. Do wspólczesnego jakoś nie mogę się przekonać, no chyba że ma wątek sensacyjny.

Dokładnie tak mam obecnie.
Kiedyś nie tykałam historycznych - to było na etapie hq i palmer, kiedy przyszłam tutaj zaczęłam czytać historyki, historyki i historyki. A jako, że mam nieskromne poczucie, że w tej materii co najlepsze już przeczytałam, zaczęłam zaglądać do współczesnych. Toleruję te z wątkiem sensacyjnym

U mnie kiedyś historyczne i tylko historyczne, co było w bibliotece wyczytywałam, ale potem powoli zaczęłam się bardzie przekonywać do współczesnych, czytałam jakiś czas głównie je, a teraz to już na zmianę raz te raz te w zależności na co tak naprawdę mam ochotę

u mnie się zaczęło od paranormali, potem współczesne i historyki i tak mi zostało. Mieszam dokładnie wszystkie czasy, czytam i obce i rodzime. Wątek sensacyjny chętnie, humor jeszcze chętniej.
Teraz chwilowo mam wstręt do historycznych, ale to przejdzie. Wstręt objawia się nie czytaniem czysto historycznych bo tych mieszanych (Cukiernia pod Amorem, Wzgórze dzikich kwiatów) wcale nie unikam.
Także jak wiatr zawieje tak jest

Zaczynałam od historyków i połykałam je hurtowo. Nadal czytuję, ale od kilku lat czuję niedosyt współczesnych, więc z uporem maniaka przedzieram się przez chaszcze tego podgatunku. Jakoś łatwiej o dobry historyk niż współczesny romans.

hm... to zależy od dnia i nastroju... czasem po prostu zanurzam się w ten "inny świat", innym razem chce po prostu poczytać o miłości, o balach i pięknych sukniach, jeszcze innym mam ochotę na wampiry czy "duże kotki", na odkrywaniu jakiejś tajemnicy czy rozwiązaniu kolejnej zagadki, a czasem chce by ogarnął mnie strach i odżyły potwory.

lubię wszystkie,ważne,żeby były interesująco napisane.Chwilami czytuję wyłącznie współczesne,później niemal same historyki,jeszcze kiedy indziej fantastykę czy paranormal.Lubię pomieszanie współczesności i historii tak jak np. u Gutowskiej-Adamczyk ale i z nutka humoru jak u Chmielewskiej.Zresztą zauważam od czasu do czasu że po prostu muszę wciągnąć coś historycznego,bo mi jakoś nie idzie czytanie

A ja u siebie ostatnio zauważyłam tendencję do unikania historyków. Chyba mi się przejadły chwilowo
Chociaż to też nie do końca prawda, bo jak sobie pomyślałam teraz o Gabaldon, to stwierdzam, że jednak nie wszystkie koniecznie
Ale fakt jest taki, że ostatnio sięgam bardziej po współczesne i sama nie wiem dlaczego

Liberty napisał(a):Zaczynałam od historyków i połykałam je hurtowo. Nadal czytuję, ale od kilku lat czuję niedosyt współczesnych, więc z uporem maniaka przedzieram się przez chaszcze tego podgatunku. Jakoś łatwiej o dobry historyk niż współczesny romans.

Z ostatnim zdaniem się zgodzę.

A ze swojej strony mogę powiedzieć, że łatwiej o dobry lekki historyk niż o dobry lekki współczesny. Lubię też s-f, ale u nich z lekkimi to już kompletna klapa, chyba żeby wśród erotyków, tam się takie zdarzają

Ale ogólnie to czytam wszystkie czasy i epoki, ale chyba jednak więcej historyków niż współczesnych. Jak już fantazjować, to do końca

Jakoś łatwiej o dobry historyk niż współczesny romans.

W zasadzie coś podobnego chciałam napisać. W tej chwili czytam chyba po równo, lubię i to, i to, z żadnego bym nie zrezygnowała, ale jakbym miała zrobić listę takich, które uważam za ważne, za bardzo dobre, za poruszające, to pewnie wciąż byłoby na niej więcej historyków.

W zasadzie to nie ma znaczenia, czy współczesny, czy historyczny - przede wszystkim dla mnie liczy się sama historia i sposób jej przedstawienia.

Gdybym miała wymienić 10 ulubionych romansów to podejrzewam, że ok. 7 z nich byłoby romansami historycznymi... Mimo całej mojej obezwładniającej miłości do SEP i szacunku dla twórczości Nory Roberts muszę stwierdzić, że najwięcej nieprzespanych nocy i zużytych chusteczek zawdzięczam właśnie historykom...

Bo tak na dobrą sprawę historyków jest więcej, czyli więcej można znaleźć lepszych.

Też mi się kiedyś wydawało, że historyków jest więcej, ale patrząc na to, co jest wydawane teraz za granicą, to chyba się wyrównało. I nadal łatwiej znaleźć dobry historyk niż współczesny.

Przy historykach zawsze dobrze się bawię,bo to takie oderwanie od rzeczywistości, natomiast te nieliczne współczesne które przeczytałam poruszały takie sprawy które znam z własnego życia .

Też mam wrażenie, że obecnie historyki są w odwrocie... I dobrze wiemy czyja to wina, szaro to widzę

mad_line napisał(a):Też mam wrażenie, że obecnie historyki są w odwrocie... I dobrze wiemy czyja to wina, szaro to widzę

Dobrze, że nie wampiry

Wampiry miały swoje 5 minut... Apogeum gryzienia już chyba za nami.

I zdarzało im się pojawiać w historykach.

Medeirossssss