Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

przez **•Sol•** » 11 lutego 2012, o 17:39

fajne to to;) zabawne. Lubię taki luzacki, niewymuszony humor i lekko cięte komentarze.

przez **Lilia ❀** » 11 lutego 2012, o 21:33

przez **Nocny Anioł** » 11 lutego 2012, o 22:06

Bardzo fajne :smile:

przez **•Sol•** » 11 lutego 2012, o 22:38

Piję sobie herbatkę, czytam poważną Harfę Proctor i widzę coś takiego:
"Bryony wyczuła napięcie Haydena. Lady Priscilla przeniosła wzrok na harfę Laury i
westchnęła, co zapewne miało wyrażać współczucie dla zmarłej właścicielki.
- Jaka szkoda, że nie ma pan fortepianu, kapitanie St. John. Obecna tu moja droga
Amanda mogłaby nam coś zagrać. Zawsze to przyjemnie posłuchać wieczorem muzyki,
zgadza się pan ze mną?
- Całkowicie. Cóż za doskonały pomysł - rzekł Hayden z chytrym uśmieszkiem. -
Obecna tu pani Wentworth zagra nam na harfie. Prawda, pani Wentworth?
To właściwie wcale nie było pytanie, bo już ją podniósł z sofy mocnym uściskiem za
łokieć. Próbowała się wymawiać, ale usadził ją na krześle przy instrumencie.
- Graj, do cholery, zanim uduszę tę sukę i mnie też skażą za morderstwo - powiedział
do niej cicho, wykorzystując moment ściągania pokrowca z harfy.
Spojrzała mu w oczy i dostrzegła w nich nie tylko rozbawienie. Także coś, co
napełniło jej duszę miłym ciepłem. Coś, co pozwoliło jej dla niego zagrać i wytrzymać do
końca tego koszmarnego wieczoru."

Musiałam myć podłogę bo się zaplułam tą herbatką:P

przez **Berenika** » 11 lutego 2012, o 23:36

Zaskakujące

przez **•Sol•** » 11 lutego 2012, o 23:45

bardzo zaskakujące;) Raczej spodziewałabym się sceny pogodnej ale nigdy zabawnej.

przez **aralk** » 11 lutego 2012, o 23:47

bardzo proctorowskie

przez **tajemna** » 11 lutego 2012, o 23:49

Niedawno powtarzałam sobie Harfę. Uwielbiam

przez **•Sol•** » 11 lutego 2012, o 23:50

fakt, książka mimo traum wszelakich jest pozytywna;)
coraz bardziej lubię Proctor.

przez **maddalena** » 15 lutego 2012, o 11:53

Z książki na książkę, lubię ją coraz bardziej

przez **Nocny Anioł** » 15 lutego 2012, o 12:48

Cichość w kochaniu więcej kryje bólu
Niż piękne choćby słowa;
A niemy żebrak poruszy i królów,
Choć ból przed nimi chowa.
"Milczący kochanek" Walter Raleigh

przez **•Sol•** » 21 lutego 2012, o 14:12

Dialog pomiędzy boskim Barronsem a genialną Mac z Krwawego szaleństwa Moning.

"- Słyszałam, że podobno wśród widzących sidhe nie ma mężczyzn.
- Gdzie to słyszałaś?
- Na mieście.
- A w którą z tych dwóch rzeczy wątpisz, panno Lane?
- W którą z jakich rzeczy?
- Czy widzę elfy albo czy jestem mężczyzną? Jak sądzę, w pierwszej kwestii nie masz najmniejszych wątpliwości, więc czy mam cię uspokoić w tej drugiej? - Sięgnął do pasa.
- Daj spokój. - Przewróciłam oczami. - Nosisz go w lewej nogawce.
- Touche, panno Lane - mruknął."

powalił mnie ten fragment:P

przez **Nocny Anioł** » 21 lutego 2012, o 14:16

Świetny fragment :rotfl:

przez **•Sol•** » 21 lutego 2012, o 14:18

Jeden z wielu świetnych z tej książki;) tak na prawdę mogłabym przepisać tu w całości obie części, takie są dobre;)
Aniele, nie czytałaś tego?

przez **Nocny Anioł** » 21 lutego 2012, o 14:21

Przyznam ze nie

przez **•Sol•** » 21 lutego 2012, o 14:24

spróbuj;) wątek romansowy jest tam znikomy ale między tą dwójką iskrzy. Na razie nie przepadają za sobą ale to kwestia czasu;)
Zresztą to urban fantasy. Zajrzyj koniecznie jak tylko będziesz miała okazję.

przez **Nocny Anioł** » 21 lutego 2012, o 14:27

dzięki postaram się zajrzeć

przez **basik** » 21 lutego 2012, o 22:37

Romanse mają swoją własną magię, dają światu miłość, światło i uśmiech.
Czytelnicy romansów to wspaniali ludzie, którzy poszukują właściwych rozwiązań i są otwarci na innych ludzi.
Nie pozwólcie, by komukolwiek uszło na sucho oczernianie romansów lub ich Czytelników.

Nocny zdobywca- Jo Beverley ( Nota od autorki)

przez **Lilia ❀** » 21 lutego 2012, o 22:39

Będę bronić! :confident:

przez **LiaMort** » 21 lutego 2012, o 22:42

ja też..xD
wiedźmo fajny fragment..xD :rotfl:

W tym momencie drzwi się otworzyły raptownie i do
saloniku wszedł Harry Chenney w dziwacznej szlafmycy
z kutasem, nasadzonej na ogoloną głowę.

Lynne Hayworth Jesienny płomień :rotfl:

przez **Nocny Anioł** » 22 lutego 2012, o 09:27

Będziemy bronić
Piękne słowa

przez **tajemna** » 22 lutego 2012, o 15:07

Kiedy skończył opowieść o tym, jak chciałby
się z nią kochać, krew szumiała jej w uszach, nogi się pod nią
uginały i miała wrażenie, że za chwilę się roztopi.
Piosenka dobiegła końca. Theo cmoknął Michelle w policzek
i odsunął się.
- Dzięki za taniec. Chcesz się czegoś napić? Masz wypieki na
twarzy.
Wypieki na twarzy! Czuła się tak, jakby w barze było ze
czterdzieści stopni. Kiedy spojrzała mu w oczy, domyśliła się, że
doskonale wie, co się z nią dzieje.
- Trochę tu gorąco. Chyba wyjdę zaczerpnąć świeżego powietrza
- oznajmił beznamiętnym tonem.
Patrzyła, jak Theo wychodzi, a kiedy pchnął drzwi, pobiegła
za nim.
- Dobra.
Dopadła go, gdy stał w świetle księżyca, i stuknęła go w plecy.
- Dobra, wygrałeś.
Odwrócił się. Była tak rozgniewana, że stuknęła go w pierś.
- Powiedziałam, że wygrałeś.
- Co wygrałem? - spytał.
- Wiesz, o czym mówię, ale skoro jesteśmy sami, to ci powiem.
Tę grę, w którą graliśmy. Myślałam, że dam sobie radę, ale
najwyraźniej myliłam się. Nie jestem w tym dobra. Więc wygrałeś.
- A co dokładnie wygrałem?
- Seks.
- Co? - spytał, unosząc brew.
- Słyszałeś. Będziemy uprawiali seks. Pardon, będziemy uprawiali
wspaniały seks. Czy to jasne?
Diabelski uśmieszek przemknął mu przez twarz. Czy już myślał
o tym, co będzie z nią robił, czy też nie był w stanie się skupić?
- Michelle, skarbie...
- Nie rozumiesz, co do ciebie mówię? Chcę uprawiać z tobą
seks. Taki z tych najgorszych - sprecyzowała. - Wybuchający
szalonym płomieniem, z rozrywaniem ubrań, burzą w mózgu
i głośnymi krzykami. Jak w tej piosence: „Całą noc ty i ja, mała".
Całą długą noc. Podaj tylko czas i miejsce.
Najwyraźniej zaniemówił z wrażenia. Chyba po raz pierwszy
w życiu. Może jednak nie była taka zła w te klocki. Nagle poczuła
się dumna jak paw szykujący się do rozłożenia ogona.
- No i co ty na to? - spytała, podpierając się pod boki.
Zrobił krok w jej stronę.
- Michelle, chciałbym ci przedstawić mojego starego przyjaciela
Noaha Clayborne'a. Noah, to jest Michelle Renard.
Bluffował. Musiał bluffować. Pokręciła nieznacznie głową.
W odpowiedzi kiwnął głową.
- O Boże - szepnęła i zamknęła oczy. To nie mogła być prawda.
Nie miała odwagi się odwrócić. Jak długo on tam stał? Poczuła,
że twarz jej płonie. Przełknęła ślinę, po czym odwróciła się wolno
i zobaczyła wysokiego blondyna o niezwykłych niebieskich oczach
i zabójczym uśmiechu.
- Bardzo mi miło - wydusiła z trudem.
Niestety, czekał ją kolejny cios. Zaledwie kilka kroków od
Noaha stał jej ojciec. Mógł usłyszeć to, co powiedziała. A może
nie. Może dopiero co przyszedł. Zebrała się na odwagę i spojrzała
na ojca. Wyglądał tak, jakby raził go piorun. Uda, że nic się nie stało.

Spotkanie Garwood Julie

:rotfl:

przez **Dorotka** » 22 lutego 2012, o 15:08

A to zabawny fragmencik z "Kocham twojego wujka" autorstwa Ewy Janczewskiej:

"Do kuchni weszła objuczona Harlequinami ciotka Matylda.
- Dziecko! - wrzasnęła - Dziecko! - powtórzyła groźnie - Ty ten artykuł sobie pisz, ale nie kosztem rodziny!
Z rozmachem rzuciła książki na stół.
- Tego się w ogóle czytać nie da!
- Czego ty jęczysz, kiedy masz czytać te medyczne, a to zgodne z twoim wykształceniem - obruszyła się ciotka Wercia, która jako matka czuła się w obowiązku bronić Haninych pomysłów - W końcu jesteś dyplomowaną pielęgniarką! Ja czytam o Dzikim Zachodzie i żyję.
- A ja mam romans historyczny - pochwaliła się ciotka Mela, celując w Hanusię suchym palcem i ciężko opadając na fotel - Z historii są w nim gorsety i zbroje, do czasu jak hucie zwyciężają, ma się rozumieć.
- Wy nie macie mieć przyjemności z czytania- jęknęła cichuteńko Hanka - przegrałyście w preferansa i jesteście teraz materiał badawczy. Jestem uczciwą dziennikarką, więc żeby napisać artykuł o popularności harlequinów wśród kobiet, muszę sie dowiedzieć, co w tych ksiażkach pociąga rzesze...
- Ja wiem, co pociaga- Mela odzyskała humor - W każdej jest piękny facet, co nigdy nie łysieje, kocha nad życie i ma taaaaaakiego.... - rozłożyła ręce szerko - No, może takiego - zmniejszyła gabaryty, widząc wchodzącą do kuchni zakonnicę.
- Nic nie widzę - rzuciła w przestrzeń siostra Teresa i umknęła do łazienki.
- Akurat! - mruknęła Halinka.
W kuchni zapachniało kawą. [...].
- A może same byśmy romans napisały? - zaproponowała Weronika - To nietrudne. Akcja dzieje się....
- W dziewiętnastym wieku - weszła jej w słowo Melania.
- Na Dzikim Zachodzie -Wercia dzielnie zniosla ingerencję siostry - Bohaterka jest dziewicą, z czym trzeba skończyć gdzieś na czterdziestej stronie...
- Momenty w dziewietnastym wieku? - Mela wyraźnie się rozmarzyła.
- Na Dzikim Zachodzie? Nie widzę przeszkód. A tytuł....
- Złoto Nebraski!
- A to dlaczego?
- A bo ona miała może złote włosy albo oczy, albo...
- Albo on miał złote zęby - zaśmiała sie Matylda.
Tym razem obie siostry okazały sie wyjątkowo solidarne.
- Ty, Tyldzia, nigdy się nie rozumiałaś na literaturze - orzekły - Zresztą, oni tam w Ameryce sieją kukurydzę, ona może być złota.
- I dobra do pożegnania z dziewictwem, bo wysoka.
- Matyldo!"

przez **Lilia ❀** » 22 lutego 2012, o 15:19

No nie! Muszę się wziąć za tę Garwood. Cały cykl mam na Kindlu.

przez **tajemna** » 22 lutego 2012, o 16:41

Są perełki, dla których warto czytać

Ulubione cytaty, fragmenty, sceny

Kto przegląda forum