ROMANSOHOLICZKI

no doprawdy, to ładne i szkoda
------------------------------------------
żartu? jak się mówi o dziecku po polsku? jak go nazwiesz? czy jak mu dasz na imię? względnie: jakie imię wybrałaś?

u mnie już się zatarła granica...

trza dbać o czystość polszczyzny

Pinks, czytałaś The Fight for English Davida Crystala?

ja czytałam - przezabawne

nie, ale chyba miałam wyjątki w jakimś podręczniku

Więc wiesz, że nie ma sensu się denerwować

ojej to nie tak, oni nawet nie mają angielskiego tylko co im Wilhelm pod pachą przyniósł, a kalka się robi z dnia na dzień po każdym serialu

Kiedyś oni ściągali od innych, dziś my od nich

Ale to nieważne, nie chodzi mi o relację polskiego i angielskiego, tylko ogólnie o syzyfową walkę o czystość

nie zamierzam kruszyć kopii o odmianę słów zapożyczonych ale to mnie walnęło, tak po psiemu

Dziewczyny, właśnie doznałam szoku.

Bardzo lubię powieść Janet Dailey Tęcza po burzy - ze względu na rozdzierającą me serce końcową scenę pojednania. Chciałam ją sobie przeczytać w oryginale. I wiecie co? Jest zupełnie inny! Polskie wydanie ma inne zakończenie ni z oryginał.

Może było jak w Emilce, w wydawnictwie zgubili zakończenie i ktoś inny musiał je na szybko dopisać

Ej, nie śmiej się to mnie zszokowało!

Ja widzę, że nic się nie zmienia

Miałam nic nie mówić, no ale - czy naprawdę w całym procesie tłumaczenia i redagowania książki nikt się nie zorientował, że po polsku nie mówi się Plutarchos, tylko Plutarch?

Po angielsku też się mówi Plutarch

To skąd ten Plutarchos? Czy może to jakiś ktoś inny, o którym nie słyszałam? Sprawdziłam jak to powiedziałaś - w oryginale był Plutarch

To ten sam, tylko bardziej grecka wersja zapisu. Może tłumacz w tej wersji go poznał

Uważacie, że jest różnica w odbiorze tego fragmentu w dwóch wersjach?


- Po drugie - mówił dalej cichym głosem, zbliżając się tak, że jej twarz znalazła się na poziomie jego pasa. - Znam miejsca, gdzie byłaby pani bardziej użyteczna.
Evie poczuła, że na jej twarz wypływa rumieniec, ale nie cofnęła się.
- Gdzie?
- W moim łóżku, panno Ruddick.

- Po drugie - mówił dalej cichym głosem, zbliżając się tak, że jej twarz znalazła się na poziomie jego krocza. - Znam miejsca, gdzie byłaby pani bardziej użyteczna.
Evie poczuła, że na jej twarz wypływa rumieniec, ale nie cofnęła się.
- Gdzie?
- W moim łóżku, panno Ruddick.

Jest Moim zdaniem jest.

pierwsza wersja grzeczniejsza

Ach ta subtelna cenzura naszych tłumaczy.

Agrest napisał(a):Ach ta subtelna cenzura naszych tłumaczy.

Właśnie, właśnie

Oczywiście pierwsza wersja jest prawdziwa, tzn wzięta z prawdziwego tłumaczenia. W oryginale było krocze. Chciałam w polskiej wersji odnaleźć ten fragment, żeby go zacytować dla ukazania prostactwa bohatera, ale okazało się, że jak zwykle złagodzone

Agrest napisał(a):Ach ta subtelna cenzura naszych tłumaczy.

dla grzecznych dziewczynek