Czym jest romans?

przez **Fringilla** » 20 kwietnia 2013, o 23:09

Janka napisał(a):A ja myślę, że na ten temat nie warto prowadzić dalszej dyskusji, bo tyle ile osób, tyle będzie zdań.

ej, tu dopiero się zaczyna zabawa

zobacz, jak w ramach tego - oczekiwań czytelniczek

- się zmieniają obyczaje

przez **Księżycowa Kawa** » 20 kwietnia 2013, o 23:14

Fringilla napisał(a):
Janka napisał(a):A ja myślę, że na ten temat nie warto prowadzić dalszej dyskusji, bo tyle ile osób, tyle będzie zdań.

ej, tu dopiero się zaczyna zabawa zobacz, jak w ramach tego - oczekiwań czytelniczek - się zmieniają obyczaje

I jakby nie było, tu jest miejsce do wyrażania zdania bez względu na to, jakie ono by było - przecież wszyscy ze sobą nie muszą się zgadzać, byle szanowali odmienność zdania drugiej osoby. A niektóre dyskusje bywają naprawdę fascynujące.

przez **Janka** » 20 kwietnia 2013, o 23:42

Kawo, ja się źle wyraziłam. Nie mówię, żeby nie dyskutować, tylko, że nie wierzę w osiągnięcie wspólnego zdania.

Fringilla napisał(a):ej, tu dopiero się zaczyna zabawa zobacz, jak w ramach tego - oczekiwań czytelniczek - się zmieniają obyczaje

O zmieniających się obyczajach w ogóle nie pomyślałam. To rzeczywiście można byłoby obserwować na przykładzie oczekiwań czytelniczek. Pierwszy przykład to choćby HEA, co przed wojną nie było wymagane.

Dyskusja o obyczajach mnie straszy właśnie tą mnogością oczekiwań.
Np. zdrada - ktoś wybaczy, ktoś nie, ktoś nigdy, ktoś inny pod warunkiem, że ...
A tych błędów i przewinień bohatera do póżniejszego płaszczenia się jest nieskończona lista. Jak sobie wyobrażam liczbę możliwych wyników takiej dyskusji, to mam ochotę uciec daleko.

przez **Księżycowa Kawa** » 20 kwietnia 2013, o 23:49

Janka napisał(a):Kawo, ja się źle wyraziłam. Nie mówię, żeby nie dyskutować, tylko, że nie wierzę w osiągnięcie wspólnego zdania.

Zazwyczaj osiągnięcie wspólnego zdania kończy dyskusję...

Janka napisał(a):Dyskusja o obyczajach mnie straszy właśnie tą mnogością oczekiwań.
Np. zdrada - ktoś wybaczy, ktoś nie, ktoś nigdy, ktoś inny pod warunkiem, że ...
A tych błędów i przewinień bohatera do póżniejszego płaszczenia się jest nieskończona lista. Jak sobie wyobrażam liczbę możliwych wyników takiej dyskusji, to mam ochotę uciec daleko.

Z drugiej strony, póki istnieją nowe możliwości, powstają nowe książki :wink:

przez **Janka** » 20 kwietnia 2013, o 23:57

No tak, ale właśnie o to chodzi, że poprzez istnienie tak wielkiej liczby tych możliwości, zawsze się znajdą jakieś osoby, które pewne rozwiązania ocenią jako nielogiczne.
Każdy romans, a nawet każdy fragment każdej książki może być przez kogoś oceniony jako nielogiczny.

przez **Księżycowa Kawa** » 21 kwietnia 2013, o 00:27

W sumie racja. Wygląda na to, że nie wszystko można pojąć.

przez **Fringilla** » 21 kwietnia 2013, o 00:38

celem dyskusji nie musi być osiągnięcie wspólnego zdania ale właśnie wymiana poglądów ^_^

mnie interesuje, dlaczego dana osoba uważa, że ten a ten jełop powinien otrzymać drugą szansę. albo czemu ta i ta jest mopem :hyhy:

swoją drogą nie wiem, czy wobec tego używałabym w takiej dyskusji sformułowania "nielogiczny-logiczny".

przez **Janka** » 21 kwietnia 2013, o 00:44

Fringilla napisał(a):mnie interesuje, dlaczego dana osoba uważa, że ten a ten jełop powinien otrzymać drugą szansę.

To by mnie też interesowało. A najlepiej by było, gdyby ktoś mi to wyjaśnił na moim własnym przykładzie.
Dlaczego niektórym bohaterom wybaczyłabym wszystko? Nawet mi nie przeszkadza, że się mało popłaszczyli.
A czemu innym nie?
Co sprawia, że np. u Julii James łykam brzydkie zachowania bohaterów, a setki innych czytelniczek nawet kijem by ich nie dotknęły?

przez **Liberty** » 21 kwietnia 2013, o 10:52

Jano, prawdopodobnie jednym autorkom wybaczasz łatwiej dlatego, że tak umieją sprzedać swoją historię i bohaterów, że nie umiesz im odmówić. czyli po czym poznać dobrą pisarkę

chociaż z mojego punktu widzenia wymaganie zadośćuczynienia jest... bez sensu. ja jako czytelniczka oczekuję, żeby bohaterka po prostu olała i zerwała kontakt, bez zaklinania rzeczywistości "dobry terapeuta pomoże w werbalizacji waszych potrzeb". dlatego lubię "psychologiczną głębię" Laurenston i ten nurt (trochę, paradokalnie, post-stuartowski) - np. jak poradzić sobie z posiadaniem psychopatycznego dziecka

Ha! Moim marzeniem jest bohaterka, która posyła wszystkich do diabła

Zapomniałam o Laurenston, a ona faktycznie najbliżej jest tego ideału.

wracając do "czasu"... hm, tak to powinny powstawać sagi rodzinne wielopokoleniowe... a to trudne w przypadku romansów...

Jest możliwe. Całkiem sprawnie w kilku książkach poradziła sobie z tym Kristen Ashley (musiałam ją wtrącić

uzależniłam się).

Dyskusja o obyczajach mnie straszy właśnie tą mnogością oczekiwań.

Mnogość oczekiwań wobec romansów to prawie ich znak rozpoznawczy. Problem w tym, że rzadko te oczekiwania są spełniane vide nasza dyskusja o tym jak fajnie byłoby gdyby bohaterowie raz na jakiś czas poprosili bohaterkę o przebaczenie.

przez **Fringilla** » 15 grudnia 2013, o 04:31

tak na fali dyskusji o tym "jakże nowym koncepcyjnie" przesłaniu (jestem stara: nagminnie mam wrażenie "czy my tego już nie nie przedyskutowaliśmy?")

http://i.huffpost.com/gen/1514648/original.jpg

no więc opierając się na wnioskach komentujących

i własnym doświadczeniu (ech, choćby na naszym forum wystarczy wejść do tematów plotkarskich lub dyskusjach o bohaterkach "ależ mnie irytuje główna postać płci żeńskiej") oto powód, dlaczego 99% kobiecych postaci w romansach jest... nijakich

ps. a i tak im się oberwie od czytelniczek

kobiety kobietom zgotowały ten los :lol:

przez **Jadzia** » 19 grudnia 2013, o 20:25

Można też po polsku: http://3.bp.blogspot.com/-pS_BcB-tYPw/U ... femini.jpg

A mnie bohaterki irytują głównie wtedy, kiedy są takie, że irytowałyby mnie, gdybym je spotkała

przez **Fringilla** » 2 stycznia 2014, o 20:39

no ba, w końcu autorka polka jest

hmm, znowu jakoś zebrało mi się na odkurzanie starych harlekinów...
czytając je mam wrażenie, że "antygenderyści" poznają świat na ich postawie, zero kontaktu z rzeczywistości :lol:

przez **Fringilla** » 11 sierpnia 2014, o 22:47

dlaczego niektórzy nie lubią kalicinskiej (ale na szczęscie nie tylko)
http://codziennikfeministyczny.pl/katar ... ego-faktu/

przez **Księżycowa Kawa** » 12 sierpnia 2014, o 17:52

Jak dla mnie to wpadanie z jednej skrajności w drugą, chociaż tutaj bardziej jakby usiłowano to zrobić z autorką.

przez **Agaton** » 12 sierpnia 2014, o 19:08

huh.

(I to byłby cały mój komentarz, tylko taki krótki być nie mógł

)

przez **Janka** » 12 sierpnia 2014, o 19:43

Nie podoba mi się ta pani (nie mówię o urodzie, bo z urody to gwiazda).
Jakaś taka zarozumiała. Wie lepiej, co komu dobrze zrobi. I uważa, że od niej zależy, co ma być uznane za literaturę wartościową a co nie.
Najbrzydsze było zdanie" "Każda kobieta powinna znać „Złoty notes” (...)."
To chyba nie byłoby fajne, gdyby wszystkie kobiety były jednakowe, wszystkie tak samo myślały i wszystkie stworzone były na wzór i podobieństwo tej pani. Sama by pierwsza zdechła wtedy z nudów.

Ostatnio był gdzieś tu wywiad z panią jeszcze gorszą, co się dziwiła, że te "głupie czytelniki" nie poznały się na jej twórczości, a jak postanowiła napisać kryminał, żeby się wstrzelić w mainstream i wreszcie zarobić kupę kasy, to "durni" policjanci nie pozwolili jej obserwować swojej pracy. Nawet nie przyszło jej do głowy, że skoro się jej książki słabo sprzedają, to może dlatego, że ona źle pisze.

przez **Księżycowa Kawa** » 12 sierpnia 2014, o 21:27

Do niektórych czasem nie dociera, nawet jeśli wprost się powie.

przez **Marcin123** » 14 grudnia 2014, o 18:12

Każdy ma prawo czytać co chce. Ja sam bardzo lubię czytać romanse Harlequina. Wiadomo, że nie jest to jakaś wielka literatura ale też nikt nie pcha się z harlequinami po nagrodę Nobla. Tu chodzi o rozrywkę, by poczytać fajną książeczkę o miłości z szczęśliwym zakończeniem.

przez **Desdemona** » 14 grudnia 2014, o 18:17

dokładnie...najważniejsza jest frajda z czytania... :smile:

przez **KatiaBlue** » 14 grudnia 2014, o 18:22

Lepsza nieambitna książka, która przynosi radość, niż ambitne nudy

przez **Marcin123** » 14 grudnia 2014, o 18:32

Tez tak uważam. Wolę poczytać fajnego harlequina z szczęśliwym zakończeniem niż jakieś "ambitne" nudziarstwo.

przez **Księżycowa Kawa** » 14 grudnia 2014, o 18:37

Ja jeszcze lubię, gdy harlequin potrafi mnie rozbawić :evillaugh:

przez **Desdemona** » 14 grudnia 2014, o 18:38

o tak romans z dawką humoru idealną rzeczą na smętny nastrój .... :smile:

przez **KatiaBlue** » 14 grudnia 2014, o 18:45

Wgl romans jest dobry na wszystko

przez **Księżycowa Kawa** » 14 grudnia 2014, o 18:47

Pod warunkiem, że jest dobry albo naprawdę dobry, inaczej bowiem może zirytować. Albo gdy romans okazuje się być nieromansem.

Czym jest romans?

Kto przegląda forum