ROMANSOHOLICZKI

wczoraj usłyszałam w Trójce fascynującą dyskusję na temat regionalizmu "zapomnieć sobie o..." itp. jak i generalnie nadużywania "się" - podobno charakterystycznego dla podkarpacia, dyskusja oczywiście do języka polskiego niczego nie wniosła ale za to na koniec podsumowano ja bombowo słowami jednego profesora "Idę sobie bo komu mógłbym iść"

Co do nadużywania "się", bo okropnie denerwuje mnie, gdy słyszę, jak ktoś mówi; "więc pytam się go czy..." 'pytam go", no, chyba, że pyta sam siebie, ale wtedy "go" jest już zbędne.

Moja polonistka w podstawówce zawsze nam na to zwracała uwagę - jak pytasz się to sobie odpowiedz.

Mnie drażni jak ktoś mówi : "tu pisze" podczas gdy powinien mówić "tu jest napisane", a szewskiej pasji dostaję, jak słyszę "włanczam", zamiast "włączam". W moich stronach mówi się też często "druszlak". podczas gdy właściwa forma to "durszlak". Ja się nigdy nie mogę do poprawnej przyzwyczaić, więc używam "cedzaka".

Co do tu pisze - polonistka na to też zwracała nam uwagę, ale od jakiegoś czasu taka forma jest również poprawna. Choć i tak jej nie używam - nawyki młodości

o tym że się mówi "durszlak" dowiedziałam się dopiero na studiach ale co w tym złego?



bardziej denerwuje mnie nachalna wymowa końcówek "om" np. 'wiedzom" zamiast "wiedzą" i nie chodzi o gwarę tylko o jakąś manierę która przywędrowała <span style="font-weight: bold">sobie</span> gdzie z Polski ...

Ale najgorsze jest to, że końcówki -om są uznawane za poprawne, ale tylko w mowie.

Jak to usłyszałam to aż mną zatrzęsło



Poprawne, też coś

Naprawdę? A od kiedy. Mnie zawsze uczono, że poprawnie należy mówić np. "oni wiedzą", a nie "oni wiedzom". Kto to wprowadził?? Jakaś straszna nowomowa. Z kolei "ja umiem" brzmi ładniej niż "ja umię". A nie drażni Was jak politycy i różni inni ciągle nadużywają wyrażenia "na dzień dzisiejszy"?

Poprawna pisownia to nic w porównaniu z nazwami różniącymi się w zależności od położenia geograficznego.

Ostatnio pokłóciłam, się z koleżanką, mało co sobie oczu nie wydrapałyśmy.

Otóż przy takiej pogodzie zajęliśmy się działeczką i doprowadzaniem jej do stanu używalności. Pierwsze co do zaczęłam pielić (nie wiem już czy to dobra odmiana) no i mówię do koleżanki

- "podaj mi haczkę" ona wielkie oczy

- "co mam Ci podać"

no dopowiadam "haczkę",

- "a co to takiego?"

- "sprzęt do hakowania ziemi"

- " to nie nazywa się haczka tylko gracka, a ziemi się nie hakuje tylko gracuje"

I przez dobre dwie godziny się sprzeczałyśmy i pytałyśmy wszystkich którzy się napatoczyli lub nie zdążyli uciec, a i tak nie rozwiązałyśmy dylematu.

Acha a ogródek dalej zarasta zielskiem

"sobie" przywędrowała?

to takie fajne sposoby "imigrantów" na odnalezienie się w nowej przestrzeni



a co do "więc pytam się go..." i form pokrewnych - w tym jest pewna zwariowana logika to takie podkreślenie, że nie jest to tylko neutralne pytanie w celu uzyskania informacji - to ma podtekst emocjonalny, często wyraz oburzenia, podkreślenie podwójne, że pytanie/odpowiedź/treść/sytuacja są dla osoby ważne stąd w ogóle nadużywanie "się" w wielu wypadkach - personalizacja wypowiedzi...



kolokwialne na razie, ale nie wiadomo... jeśli zmieni się tendencja klinicyzacji języka, istotniejsza będzie tendencja koloryzowania emocjonalnie naszych wypowiedzi... kto wie...



jak z hasłem "Idę sobie bo komu mógłbym iść" - rewelacja



mnie przez długi czas denerwowało i "se", i "włańczam", i "poszłem"...

ba, wpieniało. wiecie, dlaczego? bo ja jestem bardzo podatna na przejmowanie nawyków językowych, jeżeli tylko akcent jest podobny do mojego ok, w młodości wczesnej na pewno bardziej, ale jednak wciąż sie jeżę z obawą...

Podkarpacie - "graca". Zdecydowanie. O żadnej "hace" nigdy nie słyszałam.

No dziewczyny, weźcie powiedzcie, ze słyszałyście o haczce!

ja nie kojarzę, znam tylko gracę (nawet nie grackę) nie słyszałam, ale akurat na narzędzia to jest wiele nazw lokalnych.. ponadto ta wymiana g-h... i samo haczka jak dla mnie wskazuje na funkcję narzędzia, w odróznieniu od gracy... trzeba pogrzebać w pochodzeniu słowa

U mnie gracka i graca przemiennie.



Lilia, skonsultowałam się z siostrą studiującą logopedię i mówienie -om, -em na końcach wyrazów nie jest poprawne, jedynie w niektórych dialektach w mowie potocznej, żaden polityk nigdy nie powinien zamiast -ą, -ę mówić -om, -em.



Za to jak byłam u rodziny we Wrocławiu to nie mieli pojęcia (oprócz cioci pochodzącej z tych stron) o czym mówię jak powiedziałam "ciapy".

Jakie znowu "ciapy"??

pantofle mniemam

"ciapy" czyli?

Ja tylko napisałam to, co kiedyś słyszałam z wypowiedzi językoznawcy w tv.

Mnie się słowo "ciapa" kojarzy z "ciamajdą". Dobrze kombinuję?

pantofle!!!!

Pierwsze słyszę, że to pantofle. Za to babcia mi mówiła, że jak ktoś taki niemrawy i "ciepłe kluchy" to jest ciapa.

Mi się kojarzy tak jak Kawce. Pantofle?!

ano

ciapy czyli kapcie, tudzież, na Śląsku - laczki. No cóż...