Języki obce

[kejti]

To tak nie działa niestety ale może to też zależy od osoby?

Ja potrzebowałam roku nauki/przebywania/pisania z Niemcami aby wyłapywać sens zdań. Nie ważne, że znałam słówka, to i tak nie potrafiłam. Próbowałam pierw z mangą, co było totalnym niewypałem, następnie z Dzienniczkiem Cwaniaczka - to nawet nauczyciele polecają i to już lepiej mi szło.

Mawiają, że oglądać filmy/seriale z dubbingem/napisami ale na mnie to nie działa

[Księżycowa Kawa]

Kiedyś interesowałam się tym językiem i to od razu zabrałam się za tłumaczenie, ale okazało się, że trzeba było najpierw zaliczyć trochę podstaw z gramatyki. Po tym jakoś poszło. Przynajmniej tak mi się wydaje, bo nikt tego nie sprawdzał. Oglądałam również niemiecką telewizję (np. serial, którego u nas nie puszczało bodajże po pierwszym sezonie) i miałam wrażenie, że łapię, o co chodzi. Tyle że pewnego dnia to się skoczyło i nie wróciło.
Kiedyś nawet kupiłam jakoś książeczkę po niemiecku; ciągle czeka na swoją kolej...
Albo może zacząć od bajek...

[LiaMort]

Ja się szkole w angielskich słówkach o. Niby się tego uczysz ileś tam lat ale nie tego, co trzeba eh.

Pracuję z Ukraińcami/Rosjanami od kilku lat i szczerze więcej się od nich nauczyłam niż miałabym się uczyć sama. I wiecie co, nigdy nie podejrzewałam, że ukraiński i rosyjski to dwa różne języki, dopóki nie zaczęłam z nimi pracować. I zależy również z której części kraju są. A jak już z Mołdawii to w ogóle się nie dogadasz, chyba, że na migi.

Niemiecki i angielski zawsze mi się ze sobą myliły, chociaż to dwa różne języki.

[Fringilla]

Mawiają, że oglądać filmy/seriale z dubbingem/napisami ale na mnie to nie działa

To może zadziałać bardziej, gdy ogląda się coś, co się dobrze zna i to z dubbingiem, bez napisów.
Znam historie z Przyjaciółmi

Pracuję z Ukraińcami/Rosjanami od kilku lat i szczerze więcej się od nich nauczyłam niż miałabym się uczyć sama. I wiecie co, nigdy nie podejrzewałam, że ukraiński i rosyjski to dwa różne języki, dopóki nie zaczęłam z nimi pracować. I zależy również z której części kraju są. A jak już z Mołdawii to w ogóle się nie dogadasz, chyba, że na migi.

Miałaś szczęście wobec tego, bo faktycznie najszybciej o różnicach dowiadujesz się w kontakcie mówionym na papierze nie wyglądają one na tak drastyczne.
I mam wrażenie, że tu jest zależność jak między Holendrami i Niemcami: Holendrzy łatwo podłapują niemiecki, za to Niemcy potrzebują jednak więcej czasu na załapanie niderlandzkiego

Znaczy: mołdawski rosyjski akcentowo odmienny mocno?
Bo mołdawski/rumuński łatwiej podłapać, jak się zna podstawy włoskie, natomiast znajomośc rosyjskiego czy innego słowiańskiego nie pomoże za nic. To już bułgarski jakoś jakoś

A macie jakieś wrażenia z czeskim i słowackim?

[LiaMort]

Jest różnica Frin między mołdawskim, a rosyjskim, bo niby znam trochę już trochę rosyjskiego ale nic nie rozumiem.Hm.. Możliwe też, że to wina akcentu.
Ale chyba czas się uczyć w takim razie włoskiego.
Poza tym coś w tym jest, że niby takie same nacje, a jeden drugiego nie rozumie.
Ze słowackim/czeskim jeszcze się nie spotkałam.

[kejti]

Przyjaciele to chyba za wiele aby wyłapać te żarty. Ogólnie dobija mnie dubbing niemiecki, żałuje że nie mają lektorów jak u nas.

Niderlandzki jest tragiczny moj kolega Niemiec ma ubaw z tego języka - swoją drogą już dawno ładnie bym mówiła po niemiecku ale niestety ten mój kolega rozsiewa taką aurę nauczyciela i nie czuje się zbyt fajnie. Mam wrażenie, że jak mówi po niemiecku to jak rozmawianie z zupełnie inną osobą... jego angielski jest świetny i o wiele "przyjaźniej" się z nim rozmawia w tym języku

Lia

[Fringilla]

Jasne, mołdawski to romański myślałam, że może masz na myśli, Lio, Mołdawian z Naddnietrza

Kejti - no jeśli znasz Przyjaciół prawie na pamięć... znam takie jednostki

[LiaMort]

Czyli jednak rumuński, eh, jednak wolę się uczyć włoskiego. Szczerze, to nie wiem z której strony są, wiem tylko, że nie idzie się z nimi dogadać, ani nie ponimaju ani nie rozumieju. Właściwie to w tej pracy nic mnie już nie zdziwi, żadna nacja. I z Korei czy z Chin, widziałam i z Pakistanu, choć to trochę dziwne pracować w takim miejscu, gdy nie je się mięsa.

Niemiecki to taki sztywny i zimny język. ;P

[Karina32]

Mam takie samo zdanie na temat niemieckiego Uczyłam się go w podstawówce i z każdym rokiem nienawidziłam coraz bardziej

[Fringilla]

Ja mam wrażenie, że jednak coś jest w wychowaniu w kulturze, która jednak dziś nawet z lekką ostrożnością podchodzi
No moje pokolenie wchodziło w dzieciństwie w uczenie się niemieckiego nasycone opowieściami rodzinnymi i filmami wojennymi na maksa, od Pancernych przez Klossa po nowsze różne opowieści straszące a la Europa Europa

A na pierwszych lekcjach na pytanie :jakie niemieckie powiedzenia znacie", padało

Spoiler:

Arbeit macht frei oraz Hände hoch

Więc to co najmniej ambiwalentne nastawienie pod każdym względem nie dziwi...
I coś takiego się może jeszcze przez parę kolejnych roczników utrzymywać.

PS włoski

[Księżycowa Kawa]

A mi brzmienie niemieckiego podoba się. Tylko te długie słowa bywają przytłaczające...

[Karina32]

U mnie akurat nie wynika to z tego, o czym piszesz, Frin. Raczej nie byłam otoczona historiami o wojnie i o tym, jak nasz zachodni sąsiad był zły. Pradziadkowie zmarli zanim się urodziłam, a moja babcia urodziła się już w trakcie wojny, więc niewiele pamiętała. Ale to prawda, że taka otoczka może skutecznie zniechęcić do nauki jakiegoś języka.

Ja po prostu nie lubię brzmienia tego języka

[Fringilla]

Jasne a jest jakiś język, który Ci się podoba z brzmienia? Z ciekawości pytam
Ja polubiłam, jak zaczęłam czytać poezję XiX-wieczną

[Karina32]

Uwielbiam francuski Od dziecka chciałam się go nauczyć i mi się udało. Także myślę, że przyjemność z nauki jakiegoś języka obcego, to ważny czynnik sukcesu

[Fringilla]

Jak byłam mala, to to był w sumie jedyny Język Obcy wart uwagi, nie wiem dotąd, czemu

Może dlatego, że lata 80. były o wiele bardziej różnorodne językowo w mediach dla dzieci i był większy wybór
Czeskie, słowackie, niemieckie, no i jednak francuskie, szwedzkie. Plus obowiązkowe rosyjskie się przewijały
Angielski zdecydowanie nie dominował. I chyba szybciej można było załapać się na portugalski w brazylijskich telenowelach

Ps Długie słowa w niemieckim przynajmniej mają sens

[Księżycowa Kawa]

Możliwe, ale dla mnie to pewien problem.

Nie podoba mi się brzmienie języka francuskiego i w ogóle jakoś do niego jestem uprzedzona.

[Karina32]

Jeden z moich kolegów z pracy tez nie cierpi francuskiego, chociaż pracujemy we francuskiej firmie i cały zarząd to Francuzi i mamy z nimi właściwie na codzień do czynienia

U nas w szkole było tak, że np. mój rocznik miał w większości niemiecki, a 1 klasa angielski, a poprzedni i następny, odwrotnie - większość angielski i 1 klasa niemiecki. Za to mój mąż jest też jeszcze z roczników z jedynym słusznym językiem obcym Ja sama miałam kiedyś ochotę nauczyć się rosyjskiego i podziwiam każdego kto potrafi odczytywać te literki

[Księżycowa Kawa]

Kiedyś miałam pół roku białoruskiego - strasznie się męczyłam, bo nie załapałam tego alfabetu. Potem już nic.

[kejti]

Ja mam wrażenie, że jednak coś jest w wychowaniu w kulturze, która jednak dziś nawet z lekką ostrożnością podchodzi
No moje pokolenie wchodziło w dzieciństwie w uczenie się niemieckiego nasycone opowieściami rodzinnymi i filmami wojennymi na maksa, od Pancernych przez Klossa po nowsze różne opowieści straszące a la Europa Europa

A na pierwszych lekcjach na pytanie :jakie niemieckie powiedzenia znacie", padało

Spoiler:

Arbeit macht frei oraz Hände hoch

Więc to co najmniej ambiwalentne nastawienie pod każdym względem nie dziwi...
I coś takiego się może jeszcze przez parę kolejnych roczników utrzymywać.

mnie się wydaje, że to często się zdarza + wydźwięk i to jak rodzina wyśmiewała i jest hejt - u mnie tak w szkole było, nawet nie chcieli próbować poznać. Ja chciałam ale za dobre oceny mnie wrzucili do pierwszej grupy (najlepszej) i zawaliłam bo nic nie rozumiałam. A wypisali mnie z najgorszej bo tam za dużo osób (Ci co nie chcą się uczyć).

Ja też polubiłam wydźwięk niemieckiego, na początku nie podobał mi się ale to była kwestia poznania w ogóle każdy kto ze mną rozmawiał to śmiał się, uśmiechał i mówił że mówię słodko, czyt. Ja lubić ta czerwona dzinsa

ja francuskiego nie lubię właśnie przez wydźwięk, za to hiszpański jest przyjemny

[Duzzz]

A ja zauważyłam, że jakby hiszpański się u nas coraz częściej pojawiał. Ci z hiszpańskim najczęściej płynnie mówią po angielsku.
U mnie w pracy obowiązuje głównie angielski, czasami rosyjski.
Z angielskim chętnie w zwrotach formalnych poćwiczyłabym sobie z native speakerem, brakuje mi w nim pewności siebie.
Chociaż zazwyczaj jakoś jak mam problem to na okrętkę daję radę.

Chyba raz nam się zdarzyło, że potrzebowaliśmy tłumacza i to akurat przy wietnamskim

[Fringilla]

Tak, z ludźmi z Półwyspu Iberyjskiego, tak jak Skandynawii, bezproblemowo komunikacyjnie w młodszych pokoleniach

***
Serio, warto sobie zrobić 2h ćwiczeń z hindi, to się potem do konceptu nauki cyrylicy i pokrewnych wraca z jasnym umysłem, który stwierdza, że wreszcie prawie w domu

***
Ten stosunek do niemieckiego to też chyba region w danym czasie - u mnie w podstawówce był nastrój trochę jak u Ciebie, kejti

PS a że sam proces uczenia języków w szkołach w sumie szwankuje u nas chyba nadal (od strony systemu)...

Ja jednak wciąż jestem zdziwiona, że przez dekady uczenia niemieckiego i rosyjskiego w szkołach ludzie całe generacje powychodziły z praktycznie zerową umiejętnością...
Serio, zwalam to na traumę także, nie tylko sam system.

[kejti]

ja też nic nie wyniosłam ze szkoły jeśli chodzi o niemiecki, tyle lat... dobrze, że chociaż z angielskim lepiej

[Fringilla]

UWAGA! PWN udostępnia za darmo cyfrowe wersje swojego SŁOWNIKA TEMATYCZNEGO PL-UK (pol-ukr)
https://ksiegarnia.pwn.pl/slownik-polsko-ukrainski
czyli pełen legal