ROMANSOHOLICZKI

Czytałam tę książkę już parę lat temu, ale czy mi się podobała? Hmm, raczej średnio, bo początek był naprawdę obiecujący i liczyłam nie tylko na ostrą akcję, ale i na płomienny romans, ale tego drugiego tam w ogóle nie było. Doczytałam ją do końca, ale druga połowa już mnie naprawdę męczyła.

ja zacznę w ciągu paru dni, o ile dobrze pójdzie

Ja przeczytałam na razie pierwszy akapit. A tak na poważnie w weekend zacznę czytać.

Tylko nie zniechęcajcie się moją opinią, bo ja często mam odmienne zdanie od pozostałych osób.

No to najwyżej zrobimy ranking Najbardziej Nudnych i Irytujących Elementów Fabuły

PS Wypożyczone, pierwsze 3 rozdziały za mną.

już mam,pewnie w tym tygodniu zacznę czytać

ja chyba też w tym tygodniu

Bardzo jestem ciekawa waszych opinii.

O proszę, a na LC takie dobre opinie. Też chyba z ciekawości się za to wezmę.

Bo książka nie jest zła, tylko wszystko rozbija się o to, czego od niej oczekujesz. Moje oczekiwanie niestety powędrowały nie w tę stronę co trzeba.

Ja właśnie dobijam do 40%, a zaczęłam rano. Czyta mi się świetnie. Choć romansu rzeczywiście niewiele tam jest. Ale wszystko inne fajne

Dorotko - a czego oczekiwałaś?
Czyli: jaki Ci koncept książki sprzedano: romans fantasy?

Jestem w połowie.
Na razie oczywiście mam jak zwykle zarzuty do niedopracowanego tłumaczenia/redakcji, ale o tym później

Czytałam trochę dawno temu ale wiem, że mi się podobała.

Fri - tak, miałam nadzieję na płomienny romans między Agnieszką a Smokiem. Początek kojarzył mi się trochę z "Piękną i bestią", a trochę z "Poskromieniem złośnicy". I chyba bardziej nawet liczyłam na to poskromienie, bo z Agnieszki momentami była niezła agentka i miło byłoby zobaczyć jak daje się ponieść uczuciu i staje się słodka jak cukiereczek.

Rozumiem A czym dałaś się zwieść? Blurpem?
Jestem ciekawa, bo przyznam, że zaczęłam czytać bez czytania nawet opisu okładkowego, że o recenzjach i rekomendacjach nie wspomnę.

PS I czy tylko ja na początku miałam [symbolicznie oczywiście] ochotę przywalić Smokowi jakimś grubszym tomem w ten chamski łeb?
Znaczy wciąz mam, bo dopiero połowa za mną.
Ogólnie nie wiem jeszcze, czy odpowiada mi duża wyrozumiałość Agnieszki wobec jego ogólnego nierozgarnięcia.
Kiedyś się mawiało: stary a głupi jak but.
Czekam na jego rehabilitację.

Jest jeden element konstrukcji postaci Agnieszki,który mnie irytuje, ale to ze względu na styl autorki / typ narracji.

Ja już prawie kończę. jeszcze 12% mam i tak Frin. Smokowi długo miałam ochotę czymś przywalić, a potem ta jego gburowatość stała się trochę urocza. Ja ostrzeżona przez Dorotkę nie spodziewałam się płomiennego romansu więc nawet zostałam mile zaskoczona w pewnym momencie.

Gdy skończę napiszę więcej co myślę.

Czy mogę popełnić krytykę tłumaczenia?

Mam opory, bo nie wiem, czy mi się uda nie wpaść w pułapkę "podsumowując: od lat czytamy z musu książki koszmarną polszczyzną popełniane".
A tu nie chodzi o atak na czytelników (jako romansoholiczki wiemy, jak to jest, czytać "kiepską literaturę").

Możesz, możesz, krytykuj ile chcesz. A co do twojego poprzedniego pytania, to nie kojarzę już czym się dałam zwieść. Bo dość dawno to było. Może ten obiecujący początek przekierował mnie na ślepy tor? Tak ładnie się przecież zaczęło.

Skończyłam i zaczęłam się rozglądać po recenzjach - ten wątek, że miało być co innego, gęsto się pojawia na anglojęzycznych portalach
Dlatego się zastanawiam, czy po po prostu też nie schrzaniono konceptu promo i a) źle dobrano target czytelniczy na początku i b) stworzono niepoprawny częściowo opis opowieści jako całości.
Co w efekcie powoduje irytację, która akurat na autora nie powinna być skierowana w tym przypadku.

Teraz jeszcze muszę sięgnąć do oryginału. Bo intryguje mnie, skąd "dzban wódki" choćby

Może z tych podobno polskich korzeni.... przecież u nas się wódka dzbanami leje
mnie własnie oryginał tez intrygował ale w zakresie imion bohaterów. Czy one w oryginale były takie same. Kasia, Agnieszka, Staszek, Marek.... Ten Sarkan i Solia tylko średnio do tego pasują.

Ooo, to ja nie zadałam sobie trudu, żeby poczytać cokolwiek o autorce i ślepo założyłam, że te polskie imiona oraz peryferia królestwa Polonii leżącej niedaleko granicy z Rusją, oznaczają, że Naomi Novik to pseudonim artystyczny, pod którym ukrywa się polska autorka. Bo to teraz takie modne. Może gdyby książka mi się bardziej spodobała, to chciałoby mi się szperać i wyszukiwać jakichkolwiek informacji, ale nie przypadła mi do gustu, więc ciepnęłam ją w kąt i tyle.

Przyznaję, że szybciej sięgnęłam nim zamierzałam, bo w posłowiu autorka wspomniała o inspiracji opowiadaniem Agnieszka skrawek nieba. Bardzo je lubiłam jako dziecko
Więc ciekawość jednak się zwiększyła ("co z tym Naomi zrobiła").

Ja ogólnie w swojej recenzj wydzielę - oprócz na tłumaczenie - spory kawałek na "lokalne inspiracje"
Samo rozszyfrowywanie też trochę przy lekturze mnie trzymało.
I jak najbardziej - i Sarkan, i Solia nie są przypadkowe

O widzisz. Dla mnie opowiadanie o Agnieszce jest całkowicie obce. I w ogóle nie rozpoznałam żadnych legend no może jedynie tą o smoku i oddawaniu mu dziewic w ofierze
Generalnie książka mi się podobała. Może nie powaliła mnie na kolana i nie spowodowała bezsennej nocy po skończonej lekturze, ale czytało ją się łatwo i przyjemnie. Była jak dla mnie innowacyjna, więc nie nudziłam się tymi samymi schematami, co często występuje ostatnio w literaturze.

Bohaterowi byli do polubienia. Ja osobiście bardziej polubiłam Smoka i żałuję że w drugiej części książki było go tak mało. Ta jego gburowatość miała w sobie pewien urok.

Z bohaterów drugoplanowych zwróciła moją uwagę ta czarownica od miecza (zapomniałam imienia w tej chwili) i Staszek. Wygląda na takiego, który kiedyś będzie dobrym królem. Królowa została też dobrze wykreowana, jak na rolę jaka jej przypadła.

Między Smokiem i Agnieszką była chemia, co mnie zaskoczyło po narzekaniach dziewczyn. Ale scena seksu trochę została skopana. No fajerwerków nie było. Ani super namiętna, ani symboliczna i czuła. Taka nijaka.

Patrząc z perspektywy kilku dni po lekturze, obawiam się jednak że w pamięci na długo mi nie zostanie. Już zapomniałam kilka przemyśleń, które nasuwały mi się w trakcie czytania, a niestety ich nie zapisałam. Jednakże chętnie sięgnę po inne książki autorki. Gdyż wnioskując po "Wybranej" mogę mieć nadzieję na lekką i przyjemną lekturę.

Ja o seksie i romansie na końcu pewnie

Hm, ogólnie, wbrew obiegowym opiniom, uważam, że autorka odrobiła lekcję z "polskich" baśni, ale o tym za niedługo.