To był mój pierwszy, ale z pewnością nie ostatni, kontakt z tą autorką. Opisana w książce historia jest niezwykle ciekawa i zawiła, a zakończenie można uznać za zaskakujące, chociaż nie akurat w kontekście rozwiązania zagadki kryminalnej
Ale po kolei. Oto uznany pisarz Jack Harris zostaje zatrzymany jako podejrzany o strzelaninę na stadionie, w której miał zabić trzy osoby. Jego córka, szesnastoletnia Burkey, kontaktuje się z adwokat Olivią Randall, która dwadzieścia lat wcześniej była narzeczoną jej ojca. Olivia i Jack mają za sobą bolesną historię związku i jego rozpadu, za który nie bez powodu wini się Olivia. Jack przeszedł długą drogę po tym, jak rozstał się z Olivią, ma na koncie leczenie psychiatryczne, początek kariery pisarskiej i wreszcie udane, choć tragicznie zakończone małżeństwo. Żona Jacka, Molly, zginęła trzy lata wcześniej w strzelaninie spowodowanej przez piętnastoletniego Todda. Jack reprezentował rodziny pozostałych dwunastu ofiar strzelaniny w procesie cywilnym wytoczonym przeciwko ojcu Todda, któremu zarzucano nieleczenie psychicznie chorego syna oraz pielęgnowanie w nim zamiłowania do broni. Pozew rodzin ofiar został odrzucony przez sąd, a krótko potem ojciec Todda został zastrzelony na stadionie wraz z dwiema, uznawanymi za przypadkowe ofiarami. I właśnie o tę strzelaninę jest podejrzewany Jack.
Jack istotnie był na miejscu zbrodni, ale twierdzi, że udał się tam na randkę z Madeline, którą zna tylko z sieci, a poznał ją dzięki ogłoszeniu na portalu internetowym. Któregoś dnia rankiem, około pół do siódmej rano, podczas zwyczajowej przebieżki po parku, zobaczył piękną brunetkę w wieczorowej sukni, która siedziała na trawie, miała przy sobie kosz piknikowy, czytała książkę i piła szampana wprost z butelki. Zauroczyła go, uznał, że jest gotowy na randkę i opowiedział o wszystkim swojej przyjaciółce, prowadzącej popularny portal internetowy. Przyjaciółka powiesiła ogłoszenie i zgłosiła się ta dziewczyna, zaczęli z Jackiem wymieniać maile i w końcu dziewczyna wyznaczyła mu spotkanie w miejscu i w czasie, w którym doszło do strzelaniny.
Jack oczywiście się nie przyznaje, historia o tajemniczej dziewczynie z parku jest co najmniej dziwna, tak dziwna, że aż trudno uwierzyć, że ktoś mógłby sobie wymyśleć takie alibi.
Nie będę spojlerować dalszego ciągu, powiem tylko, że jest to klasyczny kryminał sądowy, bowiem wszystkie dowody, tropy i fałszywe tropy gromadzi Olivia. Olivia, która jest postacią bardzo ciekawą, opowiadająca nam powoli swoją historię z Jackiem. Pewnych jej elementów domyślamy się zresztą jeszcze zanim Olivia je nam dokładnie opowie. Książka jest pisana w pierwszej osobie, z perspektywy Olivii. Parę razy autorka wpuszcza nas w ślepe uliczki, podaje kilka fałszywych tropów. No cóż, ja się dość szybko domyśliłam, kto jest sprawcą, choć przyznam, że miałam parę wahań co do innego rozwiązania. Kilku tropów natomiast kompletnie nie kupiłam.
Polecam bardzo miłośniczkom kryminałów psychologicznych i sądowych. Jest ciekawie, zawile (to, co wyżej opisałam, jest zaledwie czubkiem góry lodowej, jak się domyślacie), bohaterowie są zarysowani oryginalnie i wielowymiarowo. I było dla mnie na końcu pewne przyjemne zaskoczenie, ale nie dotyczyło ono zagadki.
8/10.