ROMANSOHOLICZKI

Millenium tom 1- S. Larsson

Stron 633

Z biblionetki:

Średnia ocena: 5,18 ; książkę oceniło 1340 użytkowników (promocja działa świetnie)

Plus co najmniej kilkadziesiąt histerycznych zachwytów: „Nie wiedziałam, że można napisać coś tak dobrego!”, „Nie wiem jak będę mogła bez tego żyć” plus narzekanie, że nie skończyło się wielkim HEA co już czyni z PCz hipokrytyków

Fabuła:
Miałam wrażenie, że rodzinna historia, którą zaserwował wyskoczyła prosto z Margit Sandemo. Tom o Magdalenie i Christerze, zaginionej wnuczce, starym magnacie finansowym i jego upadającym imperium. Ale ok, jest ciekawie.

Postaci:

Michael
Redaktor walczący, były komandos, miłośnik seksu.
I wycięty z tektury. Ani mentalności twardziela ani dziennikarza ani nawet erotomana
Ani złości ani radości ani miłości ani zazdrości. No kupa.

Lisbeth.
Nietuzinkowa jest, tajemnicza i owszem. Jasna kropka. Dla niej czytać.

Reszta:
Statyści poustawiani na 600 stronach, podzieleni na miłych, niemiłych i niewiadomo jakich.

Język:
Dopiero się zaśmiewałam, że PCz napisała „jestem przerażona brakiem walorów językowych u Chmielewskiej ”
A tu u licha jestem.
Rozumiem skąd styl dziennikarski ale czasem miło jest ujrzeć jakąś giętkość nawet w Rzeczpospolitej na stronach ekonomicznych.

A jak już jest to: „dziewczyna dobrze wyglądająca”

Jakby autor miał założenie, że nie trzeba się przyłożyć do języka bo historia się sama obroni ...


Komunizm autora

Przedstawienie absurdów szwedzkiej polityki ekonomicznej i społecznej ... Statystyka maltretowanych kobiet na początku każdego rozdziału. Git
Wytyka powszechne gdzie indziej błędy i od razu ho ho- komunista!

Poczytam kolejne może będę miała co odszczekać ...


Skąd refleksje:

Wpadła mi w ręce Trójka Folletta – tzn. wpadła z 15 lat temu ale ostatnio do niej znowu zajrzałam. (Jadzia by polemizowała, że to sensacja ale i u Larssona w końcu zaczynają się ganiać z gnatami )

Tam głównym bohaterem jest niewysoki Żyd, izraelski szpieg- tło to wydarzenia z roku 1968.
Tenże niewielki facecik jest przedstawiony w tak seksowny i męski sposób, że nic tylko się oblizać i jego oblizać.
Ze wszystkimi atrybutami szpiega i prawdziwego ogiera.
Na dodatek Follet miał jaja i w powieści sensacyjnej postawił na pełne HEA łącznie z szczęśliwym rodzinnym porodem ...
Co mu się wcale często zdarzało, podobnie jak jego ówczesnym kumplom po piórze.

A Larsson?

Pracowicie rozmazał swojego bohatera po 600 stronach ...
Yyy- Kalle Blomkvist to dla bohatera komplement ...
Jakoś mam wrażenie, że ten jego fenomen jest jak u Browna, który zrobił poprawkę po Vandenbergu i dostał świetną reklamę


Obym to mogła odszczekać hau hau...

Film przycięto na niekorzyść Lisbeth a na korzyść całej reszty ...


z poważnych periodyków:

Z pewnością Larsson stanąłby na literackim pomniku, gdyby przeżył.

ha ha ha!
cóż lepiej brązuje niż przedwczesne zejście ...

Znany brytyjski krytyk Boyd Tonkin („The Independent”) uważa, iż „Larsson jest bardziej realistyczny i ma ostrzejszy język niż jego rodak Mankell, a jego sztuka pisania odczuwana jest często jak świetnie wyostrzona stal w porównaniu z dobrze obrobionym drewnem Mankella”.

to Mankell wydaje jeszcze większe drewno czy pani Barbara tak schrzaniła tłumaczenie? :zdziwko:

i na koniec- to naprawdę jest o mężczyznach którzy nienawidzą wszystkich :]

Follet dobry jest. I sensację pisze



A na tego Larssona i jego rozmydlonego bohatera po Twoich przemyśleniach raczej nie mam ochoty, tym bardziej, że HEA ni ma...

To to nie jest literatura dla PCz? A to pewnie temu mi się podobało



Lisbeth jest super

ale daj szanse

Dzięki, zostanę jednak na razie przy ograniczających i otępiających romansach, a przynajmniej książkach ze szczęśliwym zakończeniem. Ciągle jeszcze nie wyszłam z traumy po <span style="font-style: italic">Hrywdzie</span>

ale to jest <span style="text-decoration: underline">ciekawe</span> generalnie tylko protestuję przeciw temu bronzikowi

PCz twierdzą, że to dla nich a ja, że król jest nagi



poza tym podejrzewam, że jeśli murzyn nie dopisze reszty to film będzie miał HEA

Jak dla mnie HEA było. Przynajmniej na możliwości tego typu książki. Główni bohaterowie przeżyli, to już coś Historia mi się podobała, chociaż miałam wrażenie, że nic się nie dzieje Ale ja nie jestem PCz, więc mi może.

Jadziu, przeczytaj. Ja tam dałam radę. Nie powinnaś mieć traumy, chyba

im chodzi o HEA całościowe- Larsson nie zdążył

Ha! Nie mogę porównać Mankella z Larssonem (nie czytałam), ale na serię o Wallanderze pluć nie dam Jest dobra. Przynajmniej Wallander jest "jakiś" a nie rozwodniony.



Larssona miałam zamiar przeczytać jak tylko go wydali ale nadmiar zachwyconych recenzji zabił całą moją ciekawość. Może dzięki Tobie, pinks znowu spróbuję.

Czy Amerykanie nie nagrali filmu na podstawie pierwszego tomu?

coś w tym jest

jak u Laurens- za dużo stron

Pewnie trochę tych stron za dużo, a kolejne części mają ich jeszcze więcej



A co do HEA całościowego... Od tego mamy romans. No, ja mam

ale ja ciągle o tym, że:

Follett, Higgins i Ludlum HEA się nie bojali

Nie bojali się tez autorzy naszych rodzimych kryminałów ...



i jak ktoś czytał Bourne 'a to wie, że to nie tak jak w tym nowym filmie

a w ogóle: jaki Michael? żadnego Michaela nie pamiętam, tylko Lisbeth



ale jednak, ehm, Follet to tu ewidentnie wypływa na fali zauroczenia młodzieńczego



ps.tłumaczenie s...ne

to ja się pytam skoro musiała wdowa to czemu nie dali do obróbki???

a przepraszam to już jest wydanie 1. poprawione

Od samego początku nie miałam chętki na te trylogię i szczerze po recenzji Pinks jeszcze mniej Pal licho HEA ,sensacja to nie romans , szczęśliwe zakończenie nie zawsze musi być ,niekiedy nawet nie pasuje .Ale tu nie mam nawet ochoty spróbować .

a ja jednak spróbuję bo tłumaczenie odebrali pani Larsson po cz. 1 a to dobrze wróży ...



ale czekam na egzemplarz biblioteczny ...

A ja, o dziwo, mam swoje Ale chyba tylko dlatego, że nie musiałam płacić za całość sama

dla mnie po przebrnięciu 40 stron - rewelacja...dobrze napisana, fakty trzymają się "kupy", dramatyzm w odpowiednich miejscach...chyba pierwszy raz miałam tak, że chcialam zacząć czytać od końca...były sceny tak pełne emocji, że czytałam z wypiekami na twarzy...

a najbardziej się cieszę, że dziś wezmę do czytania drugi tom Wesoly

a które sceny były pełne emocji?
chyba wiem, te z Lisbeth nawet tak, tylko że najbardziej to mnie tam emocjonuje polityczno-społeczny aspekt szwedzkiego raju, co tu dużo mówić ... dziennikarzem to on jednak lepszym był niż pisarzem ...

jasne że z Lisbeth ja aspekt tego "raju" jakoś starałam się ominąć ;p - najgorzaj było w III części

a mnie się właśnie to najbardziej podobało

skończyłam tom pierwszy i na szybko:

• product placement mi nie przeszkadzał, co najwyżej miejscami śmieszył
• opisy konfiguracji komputerów/laptopów: cały czas musiałam sobie przypominać, kiedy książka była napisana, bo nie wiedziałam, o co takie halo
• bohaterowie: na razie nie wiem, co nich myśleć. jakoś przelecieli mi przez palce. póki co nie należę jeszcze do fanklubu Lisbeth, jej zachowanie np.
  Spoiler:

  w przypadku gwałtu przez jej adwokata
  nie bardzo mi się podobało, choć
  Spoiler:

  jak go urządziła później, łącznie z tatuażem -
  
  Mikael jakiś takiś, nie wiem, może będzie lepiej nakreślony w drugim tomie. na pewno nie ma problemu z wchodzeniem do łóżka z ledwie poznanymi kobietami. naprawdę nie robi mu różnicy, z kim śpi?
• fabuła książki: dość dziwnie napisana, przynajmniej ja nie spotkałam się jeszcze z tak napisaną historią.
  Spoiler:

  wyjaśnienie, kto jest mordercą następuje jakieś 200 stron przed końcem, sprawa Harriet niedługo później, a tu jeszcze tyle stron. fajne.
• nie uważam, by książka się ciągnęła. miała przyjemny rytm, wszystko w swoim czasie.
• ciekawi mnie tom drugi, ale jestem masochistką i robię sobie "jednoksiążkową" przerwę.

szybko się czyta to prawda

nie ma problemu z wchodzeniem do łóżka z ledwie poznanymi kobietami. naprawdę nie robi mu różnicy, z kim śpi?

ale nie to mnie razi tylko fakt, że napisane jest w sposób totalnie nie podniecający

to prawda, czytałam recenzje, że opisu seksu zapierające dech, a ja ledwo je zauważyłam
nie mam pojęcia, jaki przekład czytali recenzenci, albo raczej jakie książki czytają, że seks tutaj jest och i ach?

bo my jesteśmy po szkoleniu, Lilia