Ekranizacje filmowe i serialowe

[mdusia123]

No właśnie, to jest w tym wszystkim najdziwniejsze. Kontynuując wątek ekranizacji komiksowych: nadal całkiem fajnie ogląda mi się bitwę o Nowy Jork z pierwszych Avengersów, czy nawet ostateczne starcie z Thanosem w Endgame, ale już początek pierwszego Kapitana Ameryki wywołuje u mnie dyskomfort. Podobnie jak początek Infinity War. Na pierwszych X-menach też się chyba kilka razy wzdrygałam, ale widziałam ten film już dosyć dawno temu, więc nie pamiętam dokładnie .

[Fringilla]

Z powyższego powodu bardzo długo ociągałam się z obejrzeniem 2. sezonu Arcane, chociaż tam akurat przemoc jest... dobrze animacyjnie pokazana i ma sens, paradoksalnie (bo w animacji w teorii można "bardziej").

Musiałam się wgłębić w podsumowania pierwszego sezonu, bo fabuła gęsta i bym się zgubiła, a w ramach tego i to dobre podsumowanie wpadło
https://www.youtube.com/watch?v=cBBE4zk36Fw

[mdusia123]

Dla mnie nadal najlepszym przykładem na to, że nawet najbardziej krwawą rzeź można przedstawić w taki sposób, żeby to w żaden sposób nie raziło wrażliwszego widza, jest druga część Strażników Galaktyki i scena na statku Yondu .

[kejti]

komuś już się udało obejrzeć Rule Jay Crownover? Aktorzy kompletnie mi nie pasują i już początek miałam taki wtf przecież oni się znali od zawsze, a w filmie się dopiero poznają?

https://www.youtube.com/watch?v=jeGy1ggWfAw

[cedar]

Dziś obejrzałam netflixowe Purpurowe serca.

Jest na podstawie książki, którą gdzieś mam w domu, dlatego piszę w temacie o ekranizacjach. Aczkolwiek tejże książki jeszcze nie czytałam, więc nie porównuję powieści z filmem.
O czem to jest? O piosenkarce i żołnierzu (i już wiecie, dlaczego obejrzałam ), którzy z powodów finansowo-ubezpieczeniowych decydują się na ślub. A nawet się nie lubią. Więc mamy taki motyw z małżeństwem nie z miłości i nie do końca enemies to lovers, bo oni w sumie zapiekłymi wrogami nie są.
Dawno nie obejrzałam filmu, który byłby tak... mało satysfakcjonujący. Bohaterkę jeszcze rozumiem - ubezpieczenie zdrowotne nie w kij dmuchał. Ale historia tego typa? Jprdl on robi rzecz po prostu DURNĄ, a tym durniejszą, że nie powiedział małżonce, po co jemu ten cały ślub. Ona nie wiedząc w co się pakuje jest wystawiona na naprawdę parszywe niebezpieczeństwo.
Ale tak naprawdę ta historia jest miałka i bez życia. Nieszczególnie interesowali mnie ci bohaterowie, ich problemy są potraktowane po łebkach, więc w trakcie seansu zostałam zupełnie obojętna. A to zle, bo powinnam się przejąć tą historią.
Chyba.
Np. powinnam się przejmować tym, że Luke zostaje wysłany do Iraku - ale tamte sceny są albo w namiocie albo kręcone na jakiejś jednej ulicy i żołnierze się tylko szwendają wokół czołgu. Nie mówię, żeby robić "Szeregowca Ryana II", ale COŚ można było.
Aktorzy ładni, ale to tyle. Brakuje mi tu kropki nad i, podbudowania relacji między Cassie a Lukiem, bo ja serio nie wiem, skąd w nich taka nagła namiętność i w ogóle na podstawie czego mam uwierzyć, że się parka jednak kocha.
Plus kilka momentów, kiedy przydałby się ktoś, kto komuś innemu porządnie przygada albo sprzeda strzał z liścia.
O aresztowaniu pewnej postaci na drugim planie nawet nie wspomnę.
Zamiast choćby smakowitego guilty pleasure dostałam poczucie, że zmarnowałam czas. Szkoda. Mógł być miły do oglądania romans, a jest smęt, o którym szybko zapomnę.
I może wtedy przeczytam książkę - może jest lepsza.

[Fringilla]

Swego czasu odstraszono mnie od tego filmu... a zarazem jakąś miałam wewnętrzną ochotę sprawdzić, czy faktyczni jest tak, jak jest...

To miał być romans "w duchu konserwatywnym"...?
(bohater z zasadami, a z plotek wyniosłam, że podobne wrażenia jak Twoje...)

[cedar]

Koleś kiedyś ćpał i miał dług u dilera, który chciał w ten sposób spłacić. Nie wiem, czy to się zalicza do jakichkolwiek "zasad" pfff...
Serio, miałki film. Szkoda czasu.

[Fringilla]

O, ostro, to mnie zaskoczyłaś

[Księżycowa Kawa]

Myślałam, aby książkę przeczytać, raz czy dwa nawet byłam blisko, ale nie wyszło...