ROMANSOHOLICZKI

Historia trzydziestokilkuletnich Natalii i Davida, rozgrywająca się w środowisku sztokholmskiej finansjery. Natalia de la Grip, to dziewczyna wychowana w konserwatywnej (aż do przesady) rodzinie szlacheckiej. Pracuje w Bank of London i zajmuje się finansową wyceną przedsiębiorstw. Mogłaby pracować w swojej rodzinnej firmie inwestycyjnej, ale tatuś nie przepada za kobietami (i imigrantami) w pracy, więc absolutnie nie chce jej dopuszczać do rodzinnego biznesu. W ogóle większość rodzinki Natalii zasługuje tylko na jakieś najbliższe suche gałęzie - zaczynając od mamusi, która uważa, że kobieta powinna się tylko zajmować domem, przyjęciami, ładnie wyglądać i rodzić dzieci, przez starszego brata, a kończąc na tatusiu - rasiście i szowiniście. Wszyscy oczywiście przekonani o tym, że jedynie "wyższe sfery" są godne jakiegokolwiek życia na tej planecie, a pozostały "plebs" jest dobry co najwyżej po to, żeby im służyć. Nóż się w kieszeni otwierał przy niektórych scenach z rodzinką de la Grip w tle. Z tej całej bandy, Natalia jest chyba jedyna normalna, ale to dlatego że ona też nie miała łatwo. Będąc córką w takiej rodzinie miała zawsze pod górkę (a tym bardziej kiedy się okazało, że chce studiować i robić coś więcej). Wybija się też z nich trochę Aleksander, młodszy brat Natalii, który ma opinię hulaki i skandalisty.
Z drugiej strony jest David, którego wychowała samotna matka. W dzieciństwie, dzięki stypendiom, otrzymał szansę nauki w najlepszych szwedzkich szkołach. Uczył się razem z Peter, starszym bratem Natalii. Niestety będąc biednym dzieckiem w elitarnej szkole nie miał zbyt łatwo (delikatnie rzecz ujmując). Dzięki swojemu uporowi i ciężkiej pracy doszedł daleko i stworzył firmę działającą w obszarze "private equity". Teraz chce doprowadzić do przejęcia firmy de la Gripów i zniszczenia ich. I tutaj spotykają się drogi Natalii i Davida. Początkowo chce on przeciągnąć ją na swoją stronę, ale widząc że jest ona lojalna wobec rodziny, rezygnuje z tego.
Oboje wiedzą, że nie powinni nawiązywać romansu, ale miłość / pożądanie jest silniejsze.

Podobała mi się ta historia. Lubię książki, które dzieją się w światku finansowym (w tej, oprócz samego romansu, jest też sporo terminów i pojęć z tym tematem związanych). Oprócz tego, kompletnie dla mnie nowe środowisko szwedzkiej "szlachty", skostniałe w swoich przekonaniach i archaiczne. Ciekawe czy na prawdę tak to wygląda, bo jeśli tak, to to jest straszne. Mocnym punktem jest też historia drugiej pary - przyjaciółki Natalii, Asy i przyjaciela Davida, Michela. Sporo tu hot scenek, ale napisanych ze smakiem i na prawdę hot Jest też trochę dramatów - w przypadku Davida to okrutna przeszłość (ale nie będę spojlerować), a w przypadku Natalii to część wydarzeń w trakcie książki (trochę dużo się wydarzyło w jej życiu w ciągu 1-2 dni). Wszystko natomiast jest logiczne i spójne ze sobą, więc nie jest to jakiś wielki zarzut. Duży plus to też to, że jest to dojrzała historia. Widać, że bohaterowie mają te trzydzieści parę lat, nie ma jakichś dziwnych przemyśleń czy działań rodem z lat nastoletnich.

Część książki przesłuchałam w formie audiobooka, część przeczytałam jako e-book. I muszę powiedzieć, że nawet mnie nie denerwowała pani czytająca. W końcu

Dla mnie mocne 7/10.

Fajna jest, ale wolę Tylko jeden sekret o Alexandrze

Zaczęłam dwójkę, ale jakoś w tym tygodniu nie mam czasu na czytanie Ale podoba mi się, a to że Alexander umie tańczyć salsę

Obie historie są ciekawe i warte uwagi.

Muszę w końcu przeczytać dwójkę, bo bardzo lubię autorkę.

już pisałam ale napiszę jeszcze raz - czuję się mocno zachęcona
i od dawna wiem że te książki istnieją ale jakoś nigdy nie czułam się na tyle zmobilizowana do ich czytania by się wziąć. Teraz już się czuję

Viperina napisał(a):Muszę w końcu przeczytać dwójkę, bo bardzo lubię autorkę.

Myślałam, że już czytałaś.

Skończyłam właśnie czytać drugą część cyklu "Tylko jeden..." i powiem tylko WOW i ja chcę kolejną część

Tym razem historia koncentruje się na młodszym bracie Natalii, Alexandrze. "Złoty chłopiec", playboy i utracjusz. Przynajmniej tak sądzą o nim jego bliscy i ich środowisko. Nikt z nich nie wie, że tak na prawdę Alexander prowadzi bardzo dochodowy biznes w Stanach Zjednoczonych i właściwie Alexander nie ma nic przeciwko. Z zewnątrz wygląda na to, że podoba mu się taka rola i nie chce zmieniać wykreowanego przez siebie obrazu.
Aż do czasu, gdy poznaje Isobel (właściwie pierwszy raz spotkał się z nią już w pierwszej części i od tamtej pory trochę mu "zalazła za skórę"). Isobel to młoda lekarka, która dzieli swój czas między pracą w prywatnej klinice, prowadzeniem i współpracą z fundacją Medpax (założoną przez jej dziadka i mamę) oraz misjami Lekarzy bez Granic. Jest silną, niezależną kobietą. Wszystko w jej życiu musi być odpowiednio poukładane, a ona sama stawia sobie dość wygórowane standardy. Aż do spotkania z Alexandrem, które trochę przewartościowuje jej życie.
Druga historia, której jest zdecydowanie mniej, to historia Petera, starszego z braci i Giny. Znając historię Petera, trochę ciężko pałać do niego sympatią, ale myślę, że w tej części trochę zyskuje.

Na szczęście w tej części nie mamy już do czynienia z tatusiem rodzeństwa de la Grip, a ich matka zaczyna się trochę zmieniać. To dość mocny punkt tej książki - to że postaci ewoluują i chcą się zmienić, nie zamykają się na to co się dzieje dookoła. Chociaż oczywiście nie wszyscy.
Ho scenek trochę jest i tak jak w pierwszej są dobrze napisane i wywołują rumieniec. Może nawet bardziej niż w pierwszej, bo .
Akcja się super rozkręciła pod koniec i ostatnie strony czytałam z zapartym tchem. Chociaż można się było domyślać takiej akcji przez całą książkę.
Ale końcówka - WOW. Miałam nadzieję, że tak właśnie będzie, ale teraz przez to nie mogę się doczekać trzeciej części, a tu jeszcze co najmniej 2 miesiące

Oceniam 8/10 i polecam bardzo bardzo

Może być ciekawa ta trójka

Kurcze, muszę się wziąć za tą serię

Dziewczyny, ale ta dwójka się kończy HEA mam nadzieję?

Tak, jest HEA

Ale w epilogu jest nawiązanie do kolejnej części

A faktycznie, bo mi wyleciało z pamięci… Pewnie będzie się działo.

Księżycowa Kawa napisał(a):

Viperina napisał(a):Muszę w końcu przeczytać dwójkę, bo bardzo lubię autorkę.

Myślałam, że już czytałaś.

No właśnie jeszcze nie... Tam jest bohaterka ciut starsza od bohatera, a ja nie lubię tego motywu... Ale muszę w końcu przeczytać, bo bardziej lubię autorkę niż nie lubię motywu

Ta różnica nie jest jakaś duża- rok z groszami.

Tylko jedna noc - Zaczęłam i nie przebrnęłam. Strasznie mnie nudziła.

Viperina napisał(a):

Księżycowa Kawa napisał(a):

Viperina napisał(a):Muszę w końcu przeczytać dwójkę, bo bardzo lubię autorkę.

Myślałam, że już czytałaś.

No właśnie jeszcze nie... Tam jest bohaterka ciut starsza od bohatera, a ja nie lubię tego motywu... Ale muszę w końcu przeczytać, bo bardziej lubię autorkę niż nie lubię motywu

Też nie lubię jak bohaterka jest starsza od bohatera, ale mocno ciekawi mnie ta seria

Tyle że to nieistotny element, co innego się tam liczy.

BirdyR napisał(a):Tylko jedna noc - Zaczęłam i nie przebrnęłam. Strasznie mnie nudziła.

Pewnie dlatego że emocje były ukazane w bardziej wyważony sposób, trochę tak specyficznie.

Viperina napisał(a):

Księżycowa Kawa napisał(a):

Viperina napisał(a):Muszę w końcu przeczytać dwójkę, bo bardzo lubię autorkę.

Myślałam, że już czytałaś.

No właśnie jeszcze nie... Tam jest bohaterka ciut starsza od bohatera, a ja nie lubię tego motywu... Ale muszę w końcu przeczytać, bo bardziej lubię autorkę niż nie lubię motywu

kurczę ja też nie lubię tego motywu, ale wiem że czasem to może fajnie wyjść
co do tej serii nie będę się zniechęcać. Przeczytam

Czytam właśnie Ten jeden sekret i nie mogę się nadziwić, że aż tyle z tym zwlekałam

•Sol• napisał(a):
kurczę ja też nie lubię tego motywu, ale wiem że czasem to może fajnie wyjść
co do tej serii nie będę się zniechęcać. Przeczytam

Uwierz, że tutaj w ogóle tej różnicy nie czuć, ponieważ Isobel jest starsza o kilka miesięcy, więc są prawie równolatkami

Łeeeeeee to żadna różnica w sumie

Ale jakie to głupie, że ja nie lubię tego motywu a sama mam chłopa młodszego

A kiedy ma wyjść na trzecią część, w maju?

Niby miała być w maju, ale teraz nie widzę na stronie wydawnictwa żadnej informacji

Karina32 napisał(a):

•Sol• napisał(a):
kurczę ja też nie lubię tego motywu, ale wiem że czasem to może fajnie wyjść
co do tej serii nie będę się zniechęcać. Przeczytam

Uwierz, że tutaj w ogóle tej różnicy nie czuć, ponieważ Isobel jest starsza o kilka miesięcy, więc są prawie równolatkami

Dwadzieścia miesięcy dokładnie, więc prawie dwa lata. Dla ścisłości

Karina32 napisał(a):Niby miała być w maju, ale teraz nie widzę na stronie wydawnictwa żadnej informacji

Właśnie też zerknęłam i nic nie widzę

Vip, to dwadzieścia miesięcy to nie jest źle, przeżyję

Ja też przeżywam, spoko