ROMANSOHOLICZKI

Oddychaj mną / Wybierz mnie - Abbi Glines

Czas na recenzję serii "Sea Breeze". Lato za nami, trza się pocieszać lekturą, co się dzieje w gorętszych klimatach niż nasze zaokienne.
Zacznę od głównego bohatera drugiego tomu. Marcus poznany w "Oddychaj mną" to dżentelmen. Ja osobiście wolę badboy'ów i łachudry, ale muszę przyznać, że Marcus podbił moje serce. Jego nie trzeba nawracać (przynajmniej na razie), on jest dobrym chłopcem w każdym calu (no, może nie świętym... ). Póki co jestem w trakcie czytania "Wybierz mnie", jednak jako że na półce stoi część trzecia cyklu, a bohaterem tej części jest trzeci kącik miłosnego trójkąta... no to chyba wiem, z kim zostanie Low
Z dotychczasowej lektury mogę stwierdzić, że "Wybierz mnie" jest o niebo lepsza niż "Oddychaj mną". Tam Jax miał do powiedzenia tyle, co kot napłakał, poznać można było głównie przeżycia i odczucia Sadie. Jax mi zresztą nie podpasował, ani niegrzeczny chłopiec, ani twardziel wiedzący, czego pragnie. I chciałby, i boi się, a kubeł zimnej wody na jego zakuty łeb stanowiło istne "tuż przed tragedią". Jak czytałam "Oddychaj mną", cały czas miałam przed oczami Shawna Mendesa, który taki słodziasty i chłoptysiowaty, ale za grosz męski (jeszcze). Jax ma dziewiętnaście lat, trochę za młody jak na mój gust. Wszyscy faceci z "Rosemary Beach" są starsi, bardziej męscy. Tutaj mamy, sorki za dosadne określenie, pizdusia.
Sytuację Marcusa w tomie pierwszym, a Cage'a (-> bohatera tomu nr 3) w drugim można opisać demotywatorem ujrzanym przeze mnie niedawno:



Może i dziecinne, ale życiowe
Bohaterki są dla mnie na 5. Obie doświadczone przez życie, obie wychowywały się bez ojców, właściwie "samopas", że tak to nazwę. To sprawiło, że wyrosły z nich odpowiedzialne młode kobiety, które jednak się od siebie różnią. Sadie nie poddaje się nigdy, walczy o siebie, ciągnąc jednocześnie balast w postaci matki, która zatrzymała się w fazie "mam naście lat i wyłożone na wszystko". Low może liczyć na Cage'a, przyjaciela z dzieciństwa, jednak cierpi na lęk przed samotnością, porzuceniem - bo wszyscy, którzy ją powinni kochać, odeszli lub ją odrzucili - rodzice, siostra. Boi się pokochać Marcusa, aby nie utracić Cage'a. Boi się, że Marcus ją kiedyś porzuci, bo przecież wszyscy ją porzucili - poza Cagem...
Akcja się rozwija i mam nadzieję, że w kolejnych tomach będzie tak samo dobrze albo i lepiej.
Chociaż Rusha pewno żaden Glinsowki amant nie pobije...

Oddychaj mną zostawiło we mnie traumę. Styl, język to dla mnie pisanie nastolatki. A fabuła to jakieś spełnienie nastoletnich marzeń. Za dużo dla mnie tego w jednym. Zraziłam się do autorki. Próbowałam drugiego tomu, ale wymiękam, nie daję rady

Niedawno przeczytalam dwojke Sea Breeze, a jeszcze wcześniej jedynke. Duz ciesz sie ze tu nie bylo seksow takich jakie serwowala Glines we wczesniejszych książkach. Ta czesc byla delikatna
Cage to dla mnie mial cos z psychika nie tak, chodzi mi o jego czeste regularne przygody, podczas gdy dookola deklarowal ze sie z bohaterka ożeni. A juz to zostawoenie bohaterki w nocy zeby wyskoczyc na maly seksik
Az mi szkoda otoczenia osob YA/NA ktore to czytają i zachwalaja. Ktos starszy to jeszcze wysmieje i zapomni, a z nastolatkami to juz co innego. Moja biblioteka serwuje je w dziale dla dzieci młodzieży

Nie strasz mnie nawet
To bardzo dobrze, że dalej nie czytałam Chyba bym bohatera powiesiła za ...

Cóż, mi do nastolatki... jak ja już w wiek -dzieści weszłam. Mimo to lubię Glines i mam jej wszystkie książki. A co powodowało Cagem, poza traumą z dzieciństwa, zobaczę, jak obczaję jego tom.
Każdy czyta, co lubi, ja już np. po obecne tomy Jeżycjady nie sięgnęłabym, choćby i za darmo dawali

Drugi cykl może kiedyś spróbuję, podobno on jest lepszy, ale na razie odkładam Za świeże jeszcze wspomnienie z Jaxem mam

W jedynce wiecej sie dzialo, a dwojka mam wrażenie że była lagodniejsza. Co mi pasowalo.
Bez wzg co bym nie myślała o Glines to i tak przeczytam jej kolejne ksiazki. Szybko sie czyta. No i ciekawosc kolejnych bihaterow. Sea Breeze ma byc chyba dziewięć części

Pobl lekturze części trzeciej mogę powiedzieć, że jest lepsza niż nr 1, ale słabsza niż 2. Brak mi jakiejś emocjonalnej głębi i u Evy, i u Cage'a. On PSTRYK! i już skończył z żywotem nimfomana. Ona trochę mniejsze pstryk! zaczęła żyć normalnie, bez wspomnień o zabitym narzeczonym. Byle do listopadowej wypłaty, część czwarta czeka...

Ja pewnie jeszcze trochę sobie poczekam na kolejna czesc, bo moja biblio kupuje z poslizgiem. A na listopad w zapowiedziach historia Mase i Reese...