ROMANSOHOLICZKI

Bez słów - Mia Sheridan (New Adult; romans współczesny)

Po namyśle postanowiłam jednak coś napisać o swoich wrażeniach. A więc pomimo iż o książce na forum było już sporo miałam opory, żeby się za nią wziąć. Miałam ją czytać w oryginale, a skończyło się jednak na polskiej. Zatem będę się odnosić do naszej wersji.

Od początku historia mnie zainteresowała byłam ciekawa historii Bree jak i Archera.

On od początku intryguje. Jest tajemniczy, skryty i nie mówi. Nie wiem czy ktoś jeszcze, ale ja odniosłam wrażenie, że miałam tu troszkę schemat jak z pięknej i bestii. On zaniedbany, zarośnięty, brodaty, kudłaty, ale jednocześnie nieziemsko przystojny Mieszkający w swoim domku i nielubiący jak ingeruje się w jego przestrzeń. Woli wieść spokojne życie, z dala od miasta, z dala od ludzi. Ona wytrwała, piękna, przyciągająca męski wzrok i pozostawiająca wiele złamanych serc. Z tragedią rodziną w tle, głównie wychowywana przez ojca.

Historia nie tylko opowiada o miłości, ale początkowo o nawiązaniu znajomości, a z czasem przyjaźni. Nie mam tu jednak tak do końca banalnych tematów, bo po pierwsze ona musi się pogodzić z odejściem swojego ojca, po drugie musi się zmierzyć z tym, że utraciła coś co wiele znaczyło dla niego jak i dla niej, a po trzecie musi zawalczyć o własny spokój i bezpieczeństwo, po tragedii jaka ją spotkała i jakiej była świadkiem. Musi zwalczyć halucynacje, które ma każdego ranka.
I historia Archera. Chłopaka, który był uwikłany w dziwny układ za sprawą swojej rodziny, który musiał się pogodzić z tym, że stracił swoich bliski i który stracił głos.

Wszystko to tworzy dobrą i ciekawą fabułę. Książka czyta się sama, bo z każdą stroną chcesz wiedzieć jak to się skończy czy oboje znajdą ukojenie w swoich ramionach czy ich przeszłość pozwoli na to by mogli stworzyć własną przyszłość. To jak ona radzi sobie z własnymi problemami, to jak wyciąga Archera ze skorupy, którą się otoczył chwytało mnie za serce. Z aspołecznej osoby stał się ha! społecznikiem

Książka jednak nie jest bez wad, znalazłoby się kilka 'ale'. Jednak nie będę się w to zagłębiać, bo to raczej motywy za którymi akurat nie przepadam.
Styl pisarki przystępny, podział na bohaterów i wracanie do przeszłości Archera idealnie wpasowane w akcję. Nawet u nas się postarano i nie zauważyłam niedoróbek, ok zauważyłam jedną literówkę Jednak tak muszę przyznać jestem mile zaskoczona. I ta okładka, marzenie

Dla mnie to 4-4,5 na 5 na GR. I czy polecam myślę, że tak Na pewno o tej książce warto wyrobić swoje zdanie.

proszę napisać o "ale"

Ale to np.

Mi się też "Bez słów" podobało.
Co do tytułu nie wiem czy mi się podoba. Oryginalny lepszy.

Dla zakończenie było za cukierkowe.

Weź, miałam ochotę go zdzielić za to! Jak on mógł! Jednak

Nie wiem dla mnie tam tyle emocji na koniec było w związku z że już tą cukierkowatość wybaczam

Bohaterowie sa bardzo mlodzi? Bo mialabym ochote to przeczytac, ale mam wrazenie, ze to o "mlodych doroslych"

Bohater ma 23/24 lata, a bohaterka nie pamiętam, ale jest po studiach

No to moze sie kiedys skusze

A ja obawiam się, że bez przymusu nie dam rady

Teraz jeszcze sobie jakoś dopiero skojarzyła, że ciekawie się może zrobić za kilka lat kiedy to

klarek napisał(a):A ja obawiam się, że bez przymusu nie dam rady

To jak wywoływanie wilka z lasu Pewnie dostaniesz jako polecankę

Co też być może niewiele zmieni w tej sytuacji
Już mam taką jedną i zabieram się za nią od tygodni

A co to takiego?

Szczypta_Kasi napisał(a):Co do tytułu nie wiem czy mi się podoba. Oryginalny lepszy.

A jak brzmi oryginalny?

Archer's Voice, Janko
Mi się bardzo podobało

Duzzz, The Tornado
Przeczytam, przeczytam. Tylko muszę utracić w odpowiedni czas Może nawet mi podejdzie, kto wie

To jest to?
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/256575/the-tornado

Sądzę, że warto się zapoznać, nawet jeśli się nie spodoba, to ma się już o tym jakąś opinię wyrobioną.

Tak to jest to
Pewnie ze lepiej wiedzieć niż udawać że się wie i madrzyc się bezpodstawnie Dlatego planuję przeczytać tylko muszę się zebrać w sobie. Bo to jednak pewnie nie moja bajka, nie moja krew. Ale może tym razem będzie lepiej. Wiesz, chciałabym bardzo

czytałam p dość dawno poczatkowo mi sie bardzo podoba ale po lekturze miałam wrażenie ze relacja miedzy bohaterami rozwinieła się za szybko. Biorąc tez pod uwagę co spotkało bohaterkę tak szybko stosunkowo ( i ochoczo) kochała się z głownym bohaterem.

Ja chyba nie przepadam za ( miałam takie wrażenie ze to wykorzystało autorko) iz bratnie dusze. łapu capu i milość najwieksza na świecie

Jeśli to było odnośnie Bez słów to bohaterka nie

Czy rozwinęła się szybko nie powiedziałabym, bo od momentu przełamywania murów Archera jednak troszkę czasu minęło. Nie było tak, że się poznali i sobie do łóżka wskoczyli

przeczytałam "Bez słów", akurat dostała się w moje ręce czy mi się podobała? chyba tak! na pewno podobało mi się przedstawienie postaci Archera, wybaczam mu , to, że nie mógł mówić - cóż, chwyciło mnie to za serducho cukierkowate zakończenie? i dobrze...

Bree? mnie trochę denerwowała, ale nie umiem sprecyzować dlaczego..
było kilka niedociągnięć w książce, ale pomimo nich i tak czytało się dobrze
w sumie czas poświęcony książce na pewno nie był czasem straconym

Czy on serio nie mówi?

bo to mnie ciekawy najbardziej i w ogóle mam to nawet ochotę kupić tylko czy naprawdę warto?

Tak, nie mówi.
Może Ci się kochana spodobać