ROMANSOHOLICZKI

Pisałam gdzie indziej, ale w końcu wyszło za dużo i skończyłam tu

Miałam coś szepnąć więc...


"Collide" Gail McHugh

Sama nie wiem co napisać, bo szczerze powiedziawszy nie byłam tym zachwycona. Lubię traumy i dramatozy i tu to można znaleźć. Jednak jesteśmy uwikłani w trójkąt czemu trójkąt, bo obecny chłopak okaże się tym byłym, a jego przyjaciel zakocha się w bohaterce od pierwszego wejrzenia... i może byłoby spoko gdyby ona szybko odrzuciła chłopaka, Dillona, i związała się z Gavinem, ale nie jest tak łatwo..

Wszystko pięknie, można byłoby coś w tym znaleźć co mogłoby nawet zainteresować, ale mamy Gavina i rosnące pomiędzy nimi uczucie.. i tu jest sporo przekomarzanek i sporo sympatycznej relacji między dwójką młodych ludzi. To staje się zaletą powieści, ale ale zaletą?! Jak do końca może nią być skoro ona jest z kim innym?!
Powiem wam tylko jeszcze, że wszystko się nieźle skomplikuje i wszystko oczywiście co? nie zostanie rozwiązane w tej książce, znowu mamy cudny zabieg zawieszenia akcji w kulminacyjnym momencie Jak ja to kocham

Fabuła jak widać mnie nie zachwyciła, ale w sumie spodziewałam się tego. Blurb(zacytowany poniżej) już mnie ostrzegał co mogę spotkać jednak pomimo to i tak mnie zawiodło i było gorzej niż myślałam. Miałam nadzieję na inne rozpisanie relacji.

Jej umysł na próżno walczył z tym, o czym doskonale wiedziało jej ciało: pragnęła go, i to bardzo.

Zaraz po ukończeniu college'u, Emily spotyka dotkliwy cios: niespodziewanie umiera jej matka. Emily przeprowadza się ze swoim chłopakiem do Nowego Jorku, by zacząć życie od nowa. Co prawda wewnętrzny głos zaleca jej ostrożność, ale Dillon w ciężkich chwilach był dla niej tak dobry i troskliwy, że dziewczyna postanawia związać z nim swój los.
W Nowym Jorku poznaje Gavina – seksownego, czarującego playboya. Już podczas pierwszego, krótkiego spotkania udaje mu się rozpalić zmysły Emily. Dziewczyna jest rozdarta między lojalnością do dotychczasowego partnera, od którego nigdy nie zaznała niczego złego, a namiętnością do przystojnego zdobywcy serc. Sytuacja szybko się komplikuje, ponieważ z biegiem czasu Dillon zaczyna coraz częściej ujawniać swoją prawdziwą, mroczną naturę, a z kolei nadzwyczajna atrakcyjność i namiętność Gavina okazuje się jedynie maską, za którą kryje się bolesna przeszłość. Rozdarta wewnętrznie Emily musi szybko podjąć decyzję, którego z nich wybrać. Cokolwiek zrobi, jedno jest pewne: ból rozstania pozostanie z nią już na zawsze.

Co mogę jeszcze powiedzieć to to, że styl mi przeszkadzał i z początku ciężko mi się było do tego przekonać Chyba zbyt mocno już jestem zakorzeniona w podziale na bohaterów, tu mamy narratora, mamy POV Emily (głównej bohaterki) i POV Gavina Wszystko ze sobą splecione

Książka i historia nużyła mnie, kilka miejsc kartkowałam, nie mogłam się zdobyć by przekonać się do bohaterów czy do ich historii. Jest to też światek milionerów i nie jest to YA ani NA. Bohater Gavin ma chyba 28 czy 29 lat, bohaterka jest po studiach i podejmuje swoją pierwszą pracę w zawodzie.


Na GR dałam 3/5 jednak nie wiem czy nie zmienię na 2 Bym się czasem przypadkiem znowu na to nie nadziała. Pewnie to jest dla kogoś kto ma większą tolerancję na trójkąty, ja niestety nie Zdziwię was, bo pomimo, że narzekam na jedynkę sięgnęłam po drugi tom, jeszcze u nas nie wydany. Wszystko dlatego że nie lubię nie znać końca, pozostawać w niepewności I było lepiej


I jeszcze malutka rzecz
Szczęście w tym wszystkim, że sceny nie są jakoś mocno rozpisywane. Czasem wspomniane i już.


Przepraszam, że taki troszkę rozproszony zbitek myśli mi wyszedł

Właśnie zaliczyłam tę książkę i czym prędzej odstawiłam na półkę. Czy mi się podobała? Nie. Nudziła mnie. Najfajniejsza z tego jest okładka, resztę można sobie z czystym sumieniem darować, szkoda na to kasy.

Jak oni to robią, że słabszym historiom dają lepsze okładki? Tu właśnie to przykuwa uwagę.

Marketing Szybciej się sprzed w ładnym opakowaniu.

Dorotka napisał(a):Właśnie zaliczyłam tę książkę i czym prędzej odstawiłam na półkę. Czy mi się podobała? Nie. Nudziła mnie. Najfajniejsza z tego jest okładka, resztę można sobie z czystym sumieniem darować, szkoda na to kasy.

Ach, jak dobrze, że nie jestem sama
Myślałam, że może ogólny obraz książki wypaczyłam sobie przez trójkąt Szczęście, że nie i ktoś się ze mną zgadza Dorotko

W dwójce będzie lepiej, może mniej nudno/nużąco, ale znowu masa problemów, i jeszcze Jednak nie wiem czy bym się i tak pokusiła o polecenie Dla mnie również szkoda na nie kasy, a przede wszystkim czasu.

Owszem, marketing, ale dlaczego o tym pamiętają przede wszystkim przy kiepskich pozycjach?

Moim zdaniem „Collide” to jedna z najgorszych pozycji, na jaką udało mi się trafić, lecz zauważyłam, że zbiera całkiem niezłe noty – za co? W życiu tego nie pojmę. Jak dla mnie ten cały trójkąt jest sztucznie wymuszony i gdyby autorka kierowała się odrobiną logiki, to w ogóle go by nie było. No cóż, zabrakło jej pomysłu, to z bohaterki zrobiła kretynkę do kwadratu, aby historię można było jak najdłużej ciągnąć. I co gorsza to jest źle napisane Emily poczuwa się do wdzięczności za to, że Dillon pomógł przy opiece nad jej matką i opłacił koszty leczenia (co nim wówczas kierowało, nie zostało wyjaśnione, a kompletnie nie pasuje do jego charakteru), a zatem z nim sypia i wszystko mu wybacza (widocznie jeszcze długu nie spłaciła). Gavin z kolei to ciepłe kluchy, który miał do czynienia z pięknymi modelkami itp. - zaliczał je, lecz nie twierdził, że to miłość, dopiero na widok Emily zbiera mu się nagle i prawie jest gotów na jej cześć urody peany i inne takie pisać. I to ma być uczucie? Żenada

duzzza22 napisał(a): Zdziwię was, bo pomimo, że narzekam na jedynkę sięgnęłam po drugi tom, jeszcze u nas nie wydany. Wszystko dlatego że nie lubię nie znać końca, pozostawać w niepewności I było lepiej

Faktycznie, zaskakujesz. Ale skoro planujesz dalej to męczyć, dasz mi znać, ile razy jeszcze Emily będzie wracać do Dillona?

Oj kawo, nic dodać nic ująć. Masakryczny jest ten trójkąt.

Księżycowa Kawa napisał(a):

duzzza22 napisał(a): Zdziwię was, bo pomimo, że narzekam na jedynkę sięgnęłam po drugi tom, jeszcze u nas nie wydany. Wszystko dlatego że nie lubię nie znać końca, pozostawać w niepewności I było lepiej

Faktycznie, zaskakujesz. Ale skoro planujesz dalej to męczyć, dasz mi znać, ile razy jeszcze Emily będzie wracać do Dillona?

Planuję? Ja już przeczytałam drugi tom, w sumie to nawet miałam go już za sobą jak umieszczałam recenzję pierwszego. Tak już mam, że prędzej skończę coś okropnego, niż coś dobrego. W każdym bądź razie usilnie staram się wyprzeć ze swojej pamięci panią McHugh, ale o ile mnie pamięć nie myli to w drugim tomie ani razu. Jednak Dillon narozrabia jeszcze w życiu Emily i Gavina.
Przeczytaj mój post wyżej, szczególnie spoiler
Dwójki jednak nie ma co czytać, nie ma co psuć sobie zdrowia i nerwów nad bohaterami i po prostu szkoda na nich czasu.

Duzz, zachęciłaś mnie do przeczytania Nie wiem dlaczego, bo opinia jest raczej negatywna, ale... to chyba sposób w jaki ją napisałaś

O matko Bombelku, rozłożyłaś mnie Ale przeczytaj, jestem ciekawa co o tym powiesz

Bombelek napisał(a):Duzz, zachęciłaś mnie do przeczytania Nie wiem dlaczego, bo opinia jest raczej negatywna, ale... to chyba sposób w jaki ją napisałaś

Kolejna opina z całą pewnością nie zaszkodzi


Czytałam Twój post i spoilery. Trochę mnie dziwi Twoja wyrozumiałość względem tychże wypocin tej kobiety.
Naprawdę nie wraca? To znaczy, że pojawia się trzeci? Bo o czym innym ta kobieta może pisać przez kolejny tom? Albo może i więcej? Chyba że wpadła na jakieś inny głupoty
Nie, nie zamierzam tego katować – szkoda mojego czasu. I o ile mam wstręt do tej książki, to sama autorka mi jakoś umyka – pewnie dlatego, że nie mogę jej zapamiętać

Bo z początku jest lepiej. Są relacje Emily i Gavina.
Dillon pojawia się, ale Emily już nie jest z nim, są z nim problemy, z którymi oboje będą musieli sobie poradzić, głównym tematem staje się też Nie pamiętam już wszystkiego i zapewne jeszcze coś było.
A czy jestem wyrozumiała, w sumie nie wiem, tak naprawdę zobojętniałam na bohaterów, jedyne co mnie ciekawiło to ich HEA i czy ono będzie, doceniłam jednak lepszy styl pisania, lepiej się w historię drugiej części wchodzi niż pierwszej.

To brzmi, jakby już było prawie normalnie. Nie sądziłam, że po takich głupotach tę kobietę na to stać. Może w końcu zacznie z sensem...

Jest nieźle. Ale niezmienienia to faktu, że dalej jest durnie. Są z palca wyssane niektóre problemy i widać jak na siłę wpychane, Gavin swoją cegiełkę dokłada do pewnych głupot.




Dokładnie coś w tym stylu

Wiesz, bo ta cała miłość jest fałszywa i powierzchowna (głównie dla wyglądu), a zatem wcale mnie nie dziwi, że reagują tak a nie inaczej
W skrócie: czyli baba jednak nie zawodzi, mimo że poszła inna drogą.

Summą summarum nie

Powiem Ci, że zastanawiałam się czy nie zerknąć do czegoś jeszcze GM, ale szkoda mi czasu, bo pewnie nie będzie wcale lepiej.
A zastawiałam się nad tym
https://www.goodreads.com/book/show/186 ... r-to-ashes

Nie dla mnie takie sztuczności i niedorzeczności (wystarczy, że muszę w realu tolerować ). Sama kompletnie nie jestem zainteresowana, tym bardziej że na oku mam ciekawsze pozycje.

W sumie masz rację Na razie znowu dzięki dziewczętom sobie nazbierałam książek więc teraz co innego zaprząta moją głowę.