Pewne lato - Karen Robards (rewela)
Napisane: 19 maja 2015, o 20:08Zdarzyło się tak, że przy braku pomysłu co czytać, została mi polecana twórczość pani Robards… Pierwsza książka, która wpadła w moje ręce – „Dziewczyny z plaży” okazała się lekkim niewypałem. Chciałam dać autorce jeszcze szanse i tak się jakoś potoczyło, że trafiły mi się jeszcze dwie inne książki. I proszę bardzo, przeczytałam „Pewne lato”. Było to bardzo szybkie czytanie, bo w sumie pochłonęłam historię w ciągu doby. Książka dostarczyła mi wszystkiego czego w tej chwili potrzebowałam, mianowicie: dobrej historii, naprawdę fajnych, takich ludzkich postaci, prawdziwej miłości (nie szybkiego zauroczenia i boom!, tylko coś co było wcześniej a nie miało wtedy szansy rozkwitnąć) i namiętności 
cudo!
Wszystko zaczęło się 11 lat temu kiedy Johnny Harris został oskarżony o morderstwo, którego nie popełnił. Niestety, ponieważ pochodził z miejscowego marginesu społecznego, a co najważniejsze, na ofierze znaleziono jego ślady biologiczne odbył się szybki proces i jeszcze szybsze osadzenie w więzieniu. Z powodu młodego wieku wyrok był niższy niż można się było spodziewać. Po dekadzie Johnny został wypuszczony na warunkowe zwolnienie, co było możliwe dzięki poręczeniu jego byłej nauczycielki z liceum, Rachel Grant. Rachel jako jedna z nielicznych nie wierzyła, że lata wstecz Johnny popełnił taką straszliwą zbrodnię. Tak więc, Johnny wrócił do miasteczka, gdzie nikt go nie chce, a wszyscy są przeciw niemu! Ale on miał w powrocie swój cel, bardzo chciałby zacząć wszystko od początku!! Nie jest już chłopcem, stał się dojrzałym mężczyzną z bagażem doświadczeń. No i jest jeszcze jego profesorka, do której jako młody dzieciak miał przeogromną słabość…
Rachel w młodym wieku zaczęła pracę w liceum, gdzie była nauczycielką od angielskiego. Jednym z jej uczniów był buntownik - Johnny, z którym ona sama załapała niezły kontakt. Dostrzegała w nim to czego nie widzieli inni - potencjał! Zawsze uważała go za „niezłe ciacho” pewnie dlatego, że między nimi była stosunkowa mała różnica wieku, ale przecież i tak na nic nie mogła się zdecydować, bo on był jej uczniem i co by ludzie powiedzieli. Wiadomo jak jest, w wieku „nastu” lat różnica jest ogromna, lecz różnica ta zaciera się z biegiem lat…hmm..
No i pewnego dnia zdarzyła się tragedia! Tragedia, która będzie miała wpływ na życie głównego bohatera. No i pewnego dnia 11 lat później znów coś się zaczyna dziać. Tym razem jest szansa, by stało się coś dobrego… lecz przeszłość nie pozwoli o sobie zapomnieć, a nawet zaatakuje ze zdwojoną siłą!
Powiem tak, w pierwszym odruchu nie mogłam zaakceptować związku nauczyciel – uczeń, odbierałam to jako coś mega nieetyczne! Łatwiej to kupić, jak facet jest starszy… Jednak z każdą następną stroną byłam coraz bardziej na tak! Uwierzyłam w ich pokrewieństwo dusz! Rachel i Johnny przekonali mnie do siebie!
Rachel była cudowna! Ta jej niezachwiana wiara w Johnny’ego! Kilka razy miałam gęsią skórkę
a do tego, dziewczyna była niesamowicie lojalna wobec rodziny, choć niektórzy jej członkowie nie zawsze byli łatwi we współżyciu…(ja bym uciekła od takiej matki!)
Postać Johnny’ego… ech… naprawdę nie wiem, skąd moja sympatia dla niego! Ale nie mogłam oprzeć się pokusie wzdychania do niego jak czytałam książkę
był bardzo autentyczny, to pewnie przez jego szczerość! no i fakt, że jak na faceta, naprawdę wiedział czego chce
Niesamowite było to, jak autorka opisała odczucia Rachel po każdym zbliżeniu z Johnny’m… rety! Czułam to razem z nią! I to jak zdała sobie sprawę, że jest zakochana…i to, że się tego nie wstydziła! Moja bohaterka!
Podobał mi się wątek „ponadczasowości” i w pewien sposób „spirytualizmu” … nadał historii pewnego smaczku i w ogólnym rozrachunku pięknie wplótł się w całą opowieść
Niezmiernie cieszę się, że przeczytałam „Pewne lato”. Cudownie! Bo książka zatarła we mnie złe wspomnienia z poprzednią przeczytaną książką mam jeszcze w planach przeczytać „Po tej stronie nieba” liczę na podobne emocje
cudo!Wszystko zaczęło się 11 lat temu kiedy Johnny Harris został oskarżony o morderstwo, którego nie popełnił. Niestety, ponieważ pochodził z miejscowego marginesu społecznego, a co najważniejsze, na ofierze znaleziono jego ślady biologiczne odbył się szybki proces i jeszcze szybsze osadzenie w więzieniu. Z powodu młodego wieku wyrok był niższy niż można się było spodziewać. Po dekadzie Johnny został wypuszczony na warunkowe zwolnienie, co było możliwe dzięki poręczeniu jego byłej nauczycielki z liceum, Rachel Grant. Rachel jako jedna z nielicznych nie wierzyła, że lata wstecz Johnny popełnił taką straszliwą zbrodnię. Tak więc, Johnny wrócił do miasteczka, gdzie nikt go nie chce, a wszyscy są przeciw niemu! Ale on miał w powrocie swój cel, bardzo chciałby zacząć wszystko od początku!! Nie jest już chłopcem, stał się dojrzałym mężczyzną z bagażem doświadczeń. No i jest jeszcze jego profesorka, do której jako młody dzieciak miał przeogromną słabość…
Rachel w młodym wieku zaczęła pracę w liceum, gdzie była nauczycielką od angielskiego. Jednym z jej uczniów był buntownik - Johnny, z którym ona sama załapała niezły kontakt. Dostrzegała w nim to czego nie widzieli inni - potencjał! Zawsze uważała go za „niezłe ciacho” pewnie dlatego, że między nimi była stosunkowa mała różnica wieku, ale przecież i tak na nic nie mogła się zdecydować, bo on był jej uczniem i co by ludzie powiedzieli. Wiadomo jak jest, w wieku „nastu” lat różnica jest ogromna, lecz różnica ta zaciera się z biegiem lat…hmm..
No i pewnego dnia zdarzyła się tragedia! Tragedia, która będzie miała wpływ na życie głównego bohatera. No i pewnego dnia 11 lat później znów coś się zaczyna dziać. Tym razem jest szansa, by stało się coś dobrego… lecz przeszłość nie pozwoli o sobie zapomnieć, a nawet zaatakuje ze zdwojoną siłą!
Powiem tak, w pierwszym odruchu nie mogłam zaakceptować związku nauczyciel – uczeń, odbierałam to jako coś mega nieetyczne! Łatwiej to kupić, jak facet jest starszy… Jednak z każdą następną stroną byłam coraz bardziej na tak! Uwierzyłam w ich pokrewieństwo dusz! Rachel i Johnny przekonali mnie do siebie!
Rachel była cudowna! Ta jej niezachwiana wiara w Johnny’ego! Kilka razy miałam gęsią skórkę
a do tego, dziewczyna była niesamowicie lojalna wobec rodziny, choć niektórzy jej członkowie nie zawsze byli łatwi we współżyciu…(ja bym uciekła od takiej matki!)Postać Johnny’ego… ech… naprawdę nie wiem, skąd moja sympatia dla niego! Ale nie mogłam oprzeć się pokusie wzdychania do niego jak czytałam książkę
był bardzo autentyczny, to pewnie przez jego szczerość! no i fakt, że jak na faceta, naprawdę wiedział czego chce Niesamowite było to, jak autorka opisała odczucia Rachel po każdym zbliżeniu z Johnny’m… rety! Czułam to razem z nią! I to jak zdała sobie sprawę, że jest zakochana…i to, że się tego nie wstydziła! Moja bohaterka!
Podobał mi się wątek „ponadczasowości” i w pewien sposób „spirytualizmu” … nadał historii pewnego smaczku
i w ogólnym rozrachunku pięknie wplótł się w całą opowieść Niezmiernie cieszę się, że przeczytałam „Pewne lato”. Cudownie! Bo książka zatarła we mnie złe wspomnienia z poprzednią przeczytaną książką
mam jeszcze w planach przeczytać „Po tej stronie nieba” liczę na podobne emocje
