ROMANSOHOLICZKI

Norkę każdy chyba zna, chociażby ze słyszenia, wiadomo, pisze tak że każdy coś dobrego dla siebie znajdzie. Specjalność - trylogie. Ale! Kolekcjoner jest jak ja to mówię jednostrzałowcem. Wartym poznania jednostrzałowcem. Romans z sensacją, i masą ciepła, klimatu, smaków, zapachów... Pachnie nam tu ziołami, warzywami, słońcem, ale także farbami i terpentyną czemu? O tym za chwilę.

O co w tym wszystkim chodzi?
Ano mamy Lilę, bohaterkę dla której, gdyby istniała, rozważałabym zmianę orientacji. Uwierzcie - ta kobieta jest cudowna. I nie w taki Marysuistyczny sposób, ale w taki naturalny i prawdziwy. Jej ojciec jest wojskowym więc dzieciństwa nie miała zbyt łatwego. Szczęśliwe tak, owszem, ale ciągłe przeprowadzki... Ciężki kawałek chleba. Ale ona nie zrezygnowała z takiego życia po usamodzielnieniu. Nadal przeprowadza się co chwila, ba! Nie ma swojego mieszkania czy domu. Z zawodu jest opiekunką domów, czyli co dwa czy trzy tygodnie zmienia adres zamieszkania jeżdżąc tak naprawdę po całym świecie fajnie nie?
Dodatkowo jest pisarką, znaną z świetnej serii młodzieżowej, paranormalnej o wilkołakach. Swoją drogą Norka mogłaby pomyśleć o napisaniu tego jak napisała Serce pełne złota

Ale, wróćmy do treści. Lila wprowadziła się do nowego mieszkania nowych klientów i w ogóle. Lila ma swój zwyczaj, nieładny może ale ciekawy, który wpędza ją w całe te kłopoty. Mianowicie uwielbia obserwować sąsiadów przez lornetkę. Podczas którejś takiej wieczornej sesji kina sąsiedzkiego wypatruje że w mieszkaniu naprzeciwko dochodzi właśnie do zabójstwa pewnej blond dziewoi. Dzwoni na policję, jest świadkiem, jest przesłuchiwana, wezwana na posterunek i... dzięki temu poznaje Ashtona, brata narzeczonego (również zamordowanego) wspomnianej przed momentem blondynki..
Ashton to malarz, znany i bogaty. Jak zresztą cała jego rodzina jest znana i bogata, taka wiecie śmietanka.
Spotykają się na tym posterunku, Ashton szybko orientuje się kim jest Lila, zaprasza ją na kawę i... Coś iskrzy
Potem między nimi wręcz bucha, płonie pożoga i skrzy się tak że szok. A jak on ją maluje... Ach

W tle, a może raczej równolegle mamy wątek kryminalny. Genialny wątek kryminalny. Może zagadki nie ma, bo szybko dowiadujemy się kto i czemu zabija, ale atrakcją jest to jak bohaterowie sobie z tym radzą. Bo radzą sobie po mistrzowsku,jednocześnie mając czas na uczucia. Ale nie w taki wysilony spokój są dla siebie ostoją, spokojem i wsparciem. Jak zaczynają coś robić razem to potem już jedno drugiego strzeże i pomaga, co jest przedstawione cudnie.
A! zapomniałabym, mamy jeszcze parę drugoplanową. Najlepszą przyjaciółkę Lili - Julie i przyjaciela Asha Luke. Piękny motyw spotkania po latach, miłości takiej dojrzewającej i prawdziwej.

No i jako smaczek mamy troszkę rosyjskiego klimatu. Nie będę dokładnie zdradzała co i jak, ale jak ktoś wielbi te klimaty, carska Rosja jest bliska sercu a i lubi czytać o antykach, w tym wypadku jajkach Faberge - to Kolekcjoner ma te elementy
Mamy też trochę włoskiego klimatu, bohaterowie i tam zawędrowali, trochę Stanów, w końcu to banda Nowojorczyków i trochę Rosji nie osobiście ale w postaci właśnie tych smaczków

Ogólnie książka jest opasła. Ale dzięki temu że tam non stop coś się dzieje, non stop czujemy napięcie i czekamy na kolejny atak i ruch tych złych nie sposób się nudzić.
No i bohaterowie... Nie można, nie da się ich nie lubić
Jeśli macie ochotę na coś cudnie klimatycznego, z romansem ale i z sensacją, coś co nie znudzi ale potrzyma w napięciu, polecam

Zaciekawiłaś mnie. bo ja Nory nie znam praktycznie wcale

Very, to błąd zapoznaj się, masa radochy przed Tobą
i cieszę się że zachęciłam. Teraz trudno o fajne bohaterki, a Lila jest mega

Przez ciebie ściągam książkę z półki Czas na powtórkę
Lilia i Lilia?

Wiedziałam!
już czytając to robiłam, widziałam Twój nick zamiast imienia bohaterki
zaraz to popoprawiam

wiedzmaSol napisał(a):Very, to błąd zapoznaj się, masa radochy przed Tobą
i cieszę się że zachęciłam. Teraz trudno o fajne bohaterki, a Lila jest mega

Dziewczyny mi kiedyś nawet jakieś tytuły i serie polecały, ale ja idę wolno swoją czytelniczą dróżką więc się nie rozglądałam jeszcze tylko wmuszam w siebie powoli to, co w szafce zalega
Ale zapiszę sobie w kajeciku

Jeszcze dzięki Tobie Sol wrócę do Norki

Very, wiem, ale miej na uwadze

Liberty, to by było coś wracaj

hm.. żem tego jeszcze nie czytała.. mój błąd. ;P

Nie czytałam, ale chyba przeczytam, bo strasznie pozytywnie to przedstawiłaś btw ja lubię ludzi przez wizjer podglądać, więc mamy coś wspólnego z Lilią

Dwa razy tę książkę czytałam i za oboma była cudna
Ona się przez to w kłopoty pakuje ale i miłość znajduje więc wiesz
czytaj i dziel się wrażeniami

Hehe, to ja może zakończę szpiegowanie sąsiadów, bo też coś znajdę, a potem będę miała problemy...

ale Lila jakie przygody przeżyła a Ashtona spotkała a on cudny

Ashton może i cudny, ale jednego Ashtona już mam, drugi by problemy stwarzał... Wyścigi, porwania, wybuchy...

serce Romansoholiczki jest pojemne, pamiętaj o tym

Niby tak dobra będę się rozglądała za Norką

koniecznie
mam nadzieję że się nie zawiedziesz

Nie powinnam chyba, że będzą takie głupoty leciały, że szkoda oczy męczyć a tak wgl to ten carski motyw to coś dla mnie, bo ja z tych świrniętych jestem

nie ma głupot. Jest logicznie, spójnie i z sensem
też lubię carską Rosję i mi jej mało w książkach a tu trochę ją poczułam nie jest to jakiś wielki punkt i obszernie potraktowane, ale pojawia się.
No i to poszukiwanie skarbów ciekawe jest

No ja głównie to monarchia angielska/brytyjska, ale francuska, austriacka i rosyjska też mnie ciekawią

Dostałam tę książkę na urodziny w czerwcu i od razu wzięłam się za czytanie... nie skończyłam do dzisiaj Ale to moja wina a nie Nory, bo przyznaję książka jest naprawdę niezła. Zwyczajnie o niej zapomniałam W tym momecie czuję się przywołana do porządku i podobnie jak Lil podążam w stronę półki z książkami coby nadrobić karygodne zaniedbanie

LiaMort napisał(a):hm.. żem tego jeszcze nie czytała.. mój błąd. ;P

nie może być! Myślałam, że ty z nowościami jesteś na bieżąco.

z niektórymi właśnie nie Lilio.
mam je.. no ale jakoś nie kusi mnie żeby je czytać.

to tak jak ja: nakupuję książek, a później kurzą się na półkach, choć gdy je kupowałam miałam ochotę na natychmiastowe czytanie

albo niektóre czytałam w oryginale i nie dojrzałam do powtórki po polsku

wiem, że chyba nawet ją zaczęłam.. ale nie miałam nastroju.. a potem zapomniałam o niej nawet.